106 ชื่อตอนเป็นการสปอย
หลังจากพักครึ่งเวลาเกมระหว่างถังเอี๋ยนและควังซอกยังคงดำเนินต่อไป
ถังเอี๋ยนดึงสายตากลับมาจากสองสาวพี่น้อง
ดูเหมือนว่าหลังจากการแข่งขันจบลงเขาต้องรีบออกไปให้เร็วที่สุด
“นักกีฬาโปรดเข้ามาประจำจุดยิงรอบที่สามกำลังเริ่มขึ้น!” ขณะนี้กรรมการเรียกนักกีฬาทั้งสอง
ถังเอี๋ยนหยิบธนูแล้วเดินเข้าไปประจำจุดยิงของตัวเอง
ควังซอกชี้ไปที่หัวใจของเขาแล้วโบกมือให้กับผู้ชมชาวเกาหลีที่ตามเข้ามาเชียร์ในวันนี้
ความฝันเป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องยืนอยู่บนฐานของความเป็นจริงด้วย หลังจากเริ่มรอบที่สามถังเอี๋ยนได้ทำลายความฝันและการป้องกันทางจิตใจของควังซอกลงอย่างสมบูรณ์แบบด้วยการยิง 20 คะแนนเต็มอีกครั้ง
แม้ว่าลูกศรทั้งสองของกวังซอกจะไม่ได้เลวร้าย แต่ช่องว่างก็กว้างขึ้นจนไกลสุดกู่
ฝีมือของทั้งสองคนมันห่างไกลกันมากเกินไป
ในตอนนี้คนที่พูดไม่ออกมากที่สุดคือสองสาวพี่น้องซอยอนและซอบยอลที่เพิ่งมาถึงสนามแข่งขัน ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะทำอะไรก็เก่งไปซะทุกอย่าง
เมื่อมองไปที่ท่าทางอันสงบเงียบขรึมในสนามซอยอนก็อดไม่ได้ที่จะหลงใหล
ในเวลานี้เกิดเหตุการณ์เล็กๆขึ้นอย่างกะทันหันนกพิราบบางตัวบินเข้ามาในสนามแข่งขันโดยที่ทางคณะกรรมการจัดงานไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อน
หลังจากการพัฒนาเมืองมนุษย์นกทุกชนิดได้ย้ายออกจากไปจากเมืองเพื่อความอยู่รอด
มีเพียงนกพิราบเท่านั้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของอาหารกลางแจ้งพวกมันจึงขยายพันธุ์ขึ้นเรื่อยๆ และอาศัยอยู่ร่วมกับมนุษย์เป็นจำนวนมาก
สนามกีฬาถูกปิดล้อมจากฝูงนกพิราบขนาดใหญ่พวกมันบินไปเกาะที่เป้ายิงอยู่เต็มไปหมด
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ไม่สามารถคาดเดาได้อย่างสมบูรณ์และการแข่งขันต้องหยุดชะงัก
เป็นผลให้ผู้เข้าแข่งขันต้องนั่งพักที่ด้านข้างของสนามแทนที่จะได้ยิงธนู พวกเขาเฝ้าดูทีมงานหลายคนพยายามไล่นกพิราบออกไป
ผู้ชมต่างส่งเสียงหัวเราะเมื่อได้เห็นภาพแปลกประหลาดนี้
นกบินหนีไปด้วยความหวาดกลัวแต่ทันทีที่เจ้าหน้าที่เลิกที่จะไล่ตามพวกมันก็บินกลับมาอีกครั้ง
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งดูเบื่อหน่ายพยายามเตะนกตัวหนึ่งเพื่อให้มันบินหนีไป และการเตะอันทรงพลังของเขาก็พลาดเป้า
ขาของเขาก้าวไปข้างหน้าและสะดุดล้มหน้าฟาดพื้น ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะและเสียงปรบมือจากผู้ชมได้อย่างล้นหลาม
ภายใต้ความพยายามของเจ้าหน้าที่ในที่สุดนกพิราบส่วนใหญ่ก็บินหนีไปชั่วคราว แต่ก็มีนกจำนวนไม่มากนักที่ยังคงอยู่ในสนาม
แต่ในเมื่อเหลือเวลาไม่มาก คณะกรรมการจึงลงความเห็นให้แข่งขันต่อไป
ในตอนนี้เป็นการยิงของควังซอก ภายใต้การรบกวนของนกพิราบเขาได้ยิงได้เพียงแค่ 7 คะแนนจึงทำให้เขาสบถออกมาด้วยความโกรธ
ถังเอี๋ยนขมวดคิ้วดูการเคลื่อนไหวของนก เขาปรับมุมของตัวเองและไม่สนใจนกพิราบพวกนั้นโดยสิ้นเชิงจากนั้นก็ยิงธนูออกไป
ฟิ้ว!
ตูม!
ลูกธนูบินเข้าไปปักกลางเป้า ฝูงนกพิราบที่ตกใจบินหนีออกไปด้านข้าง
เมื่อจบรอบนี้ถังเอี๋ยนยังคงทำได้ 20 คะแนนเต็มเหมือนเช่นเคยชัยชนะถูกรับประกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือเพียงแข่งขันให้จบรอบเท่านั้น
….
ในรอบสุดท้ายของเกมถังเอี๋ยนคิดว่าเขาควรจะใช้ลูกเล่นออกมาให้มากกว่านี้
หลังจากเอาชนะอังฮันเต็งทีมสิงคโปร์ได้ยื่นอุทธรณ์ต่อ International Archery Alliance (IAA) คำอุทธรณ์ดังกล่าวยังได้รับการสนับสนุนจากทีมเกาหลีใต้และด้วยการสนับสนุนของพวกเขา IAA ประกาศว่าเขาไม่สามารถใช้โซ่ลูกศรในอนาคตได้ สิ่งนี้ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตามเพราะคำตัดสินได้ออกมาแล้ว
ในเมื่อทีมเกาหลีใต้เป็นผู้สนับสนุนกฎดังกล่าวประเทศอื่นจึงทำได้เพียงสนับสนุนตาม
พวกเขาคิดว่าพวกเขาสามารถขัดขวางไม่ให้ตัวเขาแสดงฝีมือ มันเป็นเรื่องตลกสิ้นดี
เมื่อมองไปที่กลุ่มนกพิราบตรงหน้าเขาก็มีความคิดในใจ
ด้วยความคิดนี้เขาจึงเริ่มลงมือทำทันที
หลังจากผู้ตัดสินประกาศว่าเป็นตาของเขาแล้ว เขาไม่ได้เล็งไปที่เป้าหมายระยะไกลเหมือนเดิม แต่เล็งขึ้นไปในอากาศโดยตรง
ผู้ชมข้างสนามต่างงงงวย
พวกเขาเริ่มคุ้นเคยกับการแสดงอันน่าทึ่งของเขา
“เขากำลังทำอะไร?”
แม้แต่ซอยอนและซอบยอลก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ถังเอี๋ยนเล็งไปในอากาศชั่วขณะหนึ่งปรับมุมของลูกศรของเขา
เมื่อถังเอี๋ยนรู้สึกว่าได้มุมดีแล้วเขาก็คลายมือออก
ฟิ้ว!
ลูกธนูพุ่งผ่าอากาศด้วยเสียงแหลมดัง
สายตาของผู้ชมทุกคนในสนามมองตามลูกศรลูกนี้
ผู้ชมเฝ้าดูลูกศรที่ทะยานขึ้นบนท้องฟ้า
จากนั้นจึงเริ่มดิ่งลงเนื่องจากความสูงที่ลูกศรได้รับ ในระหว่างทางกลับลงมานั้นความเร็วของมันไม่ได้น้อยกว่าตอนที่ขึ้นไปแม้แต่น้อย
นกพิราบกลุ่มนั้นปรับตัวให้เข้ากับลูกศรตรงโดย พวกมันไม่ได้สังเกตเห็นว่าลูกศรพุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว
เมื่อพวกมันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติก็พากันบินกระจัดกระจายออกไปด้วยสัญชาตญาณ
แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะสายเกินไป….
หวีด!
ลูกศรบินเข้าหานกพิราบตัวอ้วนด้วยความรุนแรงจากนั้นก็ตัดเส้นคนของมันออกไปด้วยเส้นนึง
บูม!
เข้าตรงกลางตาวัว!
มันตรึงขนนกไว้ที่เป้าหมาย
ถังเอี๋ยนแสดงรอยยิ้มจาง ๆ
