Legend of the mythological genes – ตอนที่ 112 ถอนรากถอนโคน

ตอนที่ 112 ถอนรากถอนโคน
ซวบ!
เสียงแหวกลมดังขึ้น
หมัดพุ่งมาต่อหน้าต่อตาของลุค
แรงกดดันจากหมัดเหมือนของแข็ง ก่อนที่หมัดจะมาถึงลุคก็รู้สึก
หายใจไม่ออกแล้ว
ฉันไม่อาจป้องกันหมัดนี้ได้!
ใบหน้าของลุคเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง!
ความแข็งแกร่งของเฟิ งหลินเติบโตเร็วเกินไป มันเกือบจะแข็งแกร่ง
กว่าเดิมถึงสามเท่า
เขาไม่เหมาะสมที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเฟิ งหลิน และน่าจะพ่ายแพ้ใน
การโจมตีครั้งเดียว
หากไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าเขาเก่งการต่อสู้ในสนามรบ และมี
ประสบการณ์เยอะกว่าเฟิ งหลินเขาคงตายไปตั้งแต่หมัดแรก
นี่อาจเป็นแง่มุมเดียวที่เขาเหนือกว่าเฟิ งหลิน
แต่น่าเสียดายที่มันไม่มีประโยชน์มากนัก ถ้าเทียบกับความแตกต่าง
ด้านความแข็งแกร่งของพวกเขาแล้ว ความได้เปรียบในประสบการณ์
การต่อสู้นับเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์
เช่นเดียวกับอนิเมะสงครามที่มีชื่อเสียงในยุคโลกโบราณ ตัวละคร
หนึ่งกล้าที่จะต่อสู้กับทุกสิ่งไม่ว่าฝ่ ายตรงข้ามจะเป็นใคร หรือขนาด
ตัวใหญ่กว่า แม้ว่าประสบการณ์การต่อสู้จะไม่มาก มันไม่กลัวและสู้
ต่อไปต่อให้จะเจอกับราชาของสรรพสัตว์!
นี่คือความรู้สึกปัจจุบันของลุค
ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะ
หลบหมัดนี้ได้
เพื่อประโยชน์ของชีวิตเล็ก ๆ แม้ว่าเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานจาก
ผลกระทบที่จะเกิดในอนาคตเขาก็ไม่สนใจอะไรแล้วในตอนนี้
ถ้าเขาเสียชีวิตเขาจะต้องสูญเสียทุกอย่าง!
สีหน้าของลุคเปลี่ยนเป็นดุร้าย เขาหยิบขวดยาสีแดงที่ปล่อยกลิ่นฉุน
ออกมาและกลืนมันลงไป
ดวงตาของเฟิ งหลินหรี่ตํ่า เขารู้จักยานี้ ยานี้เป็นยาพันธุกรรมระดับ
ตํ่าเกรดกลาง ยาเลือดเดือด!
นี่เป็นยาพันธุกรรมที่สามารถทําให้เกิดศักยภาพทันที ทําให้ผู้ใช้
ได้รับความสามารถในการต่อสู้เพิ่มขึ้น 50%
สิ่งที่ต้องแลกก็คือผลกระทบนี้สามารถใช้ได้เพียงหนึ่งชั่วโมง
หลังจากนั้นชี่และเลือดของคนที่ทานจะได้รับความเสียหายรุนแรง
ผู้ใช้จะเข้าสู่สถานะอ่อนแอเป็นเวลาหนึ่งเดือน คนจะใช้ก็ต่อเมื่อถูก
บีบจนตรอก
ดูเหมือนว่าลุคกําลังหาทางเอาตัวรอดอยู่!
ริมฝีปากของเฟิ งหลินแย้มเป็นรอยยิ้มเย็นชา
แม้ว่าลุคจะมีวิธีการมากมาย แต่ก็ไม่มีวิธีที่เขาสามารถลดความ
แตกต่างเรื่องพลังของพวกเขาได้เพียงแค่กลเม็ดเล็กน้อยนี่
ต่อไปเขาจะให้ลุครู้จักกับความสิ้นหวัง!
หลังจากลุคกินยาจนหมด –ใบหน้าของเขาก็แดงกํ่าและมีไอนํ้าร้อน
พุ่งออกมาจากจมูกและปากของเขา เขารู้สึกว่าเลือดของเขาเดือด
เหมือนลาวา พลังของเขาเพิ่มขึ้นมาก
เขารู้สึกถึงพลังที่ไม่เคยมีมาก่อน และไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน บาง
ทีเขาอาจจะ… ชนะ!
เขาไขว้แขนแล้วพุ่งตรงไปข้างหน้า
บูมม!
เสียงระเบิดดังขึ้นคล้ายกับภูเขาสองลูกชนกัน
ลุครู้สึกถึงแรงกด ดวงตาของเขาถลนขึ้น เส้นเลือดดําที่คอของเขา
สั่นเทา
ด้วยการใช้พลังทั้งสองแขน เขาเกือบไม่สามารถป้องกันกําปั้นของ
เฟิ งหลินได้
แคร่ก!
การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปมาก พื้นดินใต้เขาแตกเป็นรูขนาด
ใหญ่และเขาก็ตกลงไป
ด้วยการหยิบยืมพลังของยาเลือดเดือด เขาจึงพอต้านทานหมัดของ
เฟิ งหลินได้ หรือเขาจะชนะได้จริง ๆ ?
ฮี่ ฮี่ ฮี่…
ลุคคิดมากเกินไป!
ฮุ้ ฮุ้ ฮุ้!
เฟิ งหลินพ่นลมหายใจออก หมัดของเขาเหมือนพายุฝนกระหนํ่า
ต่อยคู่ต่อสู้อย่างรุนแรง พายุถาโถมกดลุคจมลงไป
ทุกครั้งที่ลุคป้องกัน มันจะทําให้ทั่วร่างเขาสั่นอย่างรุนแรง
ดวงตาของเฟิ งหลินเปล่งประกายความเหี้ยมโหด เขาไม่หยุดชะงัก
แม้แต่น้อย
ตั้งแต่ที่คนเหล่านี้ข่มขู่เขา ในใจเขาคนพวกนี้ไม่ต่างอะไรกับคนที่
ตายไปแล้ว
มังกรทุกตัวล้วนมีเกล็ดย้อน ใครที่แตะต้องเกล็ดย้อนของมันจะทํา
ให้มังกรโกรธแค้น
เพื่อปลดปล่อยตัวเองจากการควบคุมของตระกูล เฟิ งหลินหนีมาที่
ดาวอังคาร ใครจะคิดว่าคนเหล่านี้ก็อยากจะข่มขู่เพื่อควบคุมเขา เขา
ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
ครืนนนน ~
พลังหมัดของเขาเหมือนสายฟ้า
หมัดต่อหมัด หมัดแต่ละหมัดของเขาถูกต่อยออกมาด้วยความ
แข็งแกร่ง ทําให้เกิดโซนิคบูมในอากาศ
ลุคมึนจากการป้องกันการโจมตี ตอนแรกใบหน้าของเขาเป็นสีเลือด
หลังจากนั้นสีใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด และค่อย ๆ
กลายเป็นสีเขียวอมม่วงตามมา
ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอีกครั้ง จากนั้นเขาก็หัน
ไปทางชายและหญิงที่ต่อสู้กับเสือโอหังอยู่ เขาตะโกน “รีบหนีเร็ว!”
หลังพูดจบ เขาก็หมดลมและตายไปทันที
เขาถูกเฟิ งหลินทุบตีจนตาย!
เขาใช้พลังของยาเลือดเดือดก็จริง แต่ก่อนที่เขาจะได้ปลดปล่อยพลัง
อย่างเต็มที่ เขาก็ถูกทุบตีจนตาย
ดวงตาของลุคเปิ ดกว้าง เต็มไปด้วยความลังเลและเสียใจ
เฟิ งหลินยืนอยู่ตําแหน่งเดิม การฆ่าคนครั้งแรกทําให้เขารู้สึกแปลก ๆ
อย่างไรก็ตามเขากลับหายใจลึก และกดความรู้สึกนี้ไว้ ปรับสภาพ
จิตใจของเขาใหม่อย่างรวดเร็ว
“หัวหน้า!” ชายและหญิงตะโกน พวกเขาไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่เห็น
ในสายตาของพวกเขา เฟิ งหลินน่ากลัวอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
เหมือนพระเจ้าหรือปี ศาจ เขาเป็นเหมือนเทพแห่งความตายที่กลับ
ชาติมาเกิดใหม่
แม้แต่เสือโอหังที่ถูกสะกดจิตก็ยังตกตะลึง นํ้าตาค่อยไหลลงมาจาก
ดวงตาว่างเปล่าเขา
บูม!
เฟิ งหลินกระทืบเท้าอย่างแรงเพื่อเพิ่มแรงผลัก
ทั้งชายหนุ่มและหญิงสาวต่างตกใจ
เงาร่างของเสือโอหังกระพริบ ทันใดนั้นก็เข้ามาขวางตรงหน้าเฟิ ง
หลิน ตาของเขาตอนนี้แดงกํ่า เต็มไปด้วยความเกลียดชัง
การตายของลุคทําให้เกิดอาการตกใจอย่างหนัก ทําให้หัวใจของเขา
สั่นไหวจนเขาสามารถปลดปล่อยตัวเองจากการถูกสะกดจิตได้
“ตาย!” สายตาของเฟิ งหลินเย็นชา เขาสร้างรอยประทับด้วยมือสอง
ข้าง แผ่กลิ่นอายที่ปกคลุมฟ้าดิน เปลี่ยนเป็นค้อนพลิกฟ้าและถล่มลง
มา
เสือโอหังสกัดกั้นการโจมตีได้ แต่ก็มีเสียงกระดูกถูกทําลายจนอาจ
เป็นอัมพาตได้ อย่างไรก็ตาม เขากัดฟันแน่น เหมือนเสือที่กําลังดึง
พลังเฮือกสุดท้ายของเขา เขาคว้าแขนของเฟิ งหลินอย่างแน่นหนา ทํา
ให้เฟิ งหลินไม่สามารถสะบัดมือออกจากการคว้าจับได้
“มัวตกใจอะไรกัน?รีบหนีไป บอกองค์กรให้มาแก้แค้นให้พวกเรา!”
ใบหน้าของเสือโอหังมีเส้นเลือดเต็มไปหมด เขาคํารามด้วยความ
โกรธที่ชายหนุ่มและหญิงสาวยืนนิ่งเหมือนคนโง่
“เธอไป ฉันจะไปช่วยเสือโอหัง!” ชายตาเหยี่ยวพูดด้วยเสียงตํ่า เขา
ก้าวไปข้างหน้าวิ่งเข้าหาเฟิ งหลิน
หญิงสาวนํ้าตาคลอ มองเพื่อนสองคนของเธอโอบกอดความตาย
อย่างกล้าหาญ
นํ้าตาของหญิงสาวไหลลงมาตามใบหน้า ขณะที่เธอหยุดเพื่อดูฉากนี้
แวบนึง หลังจากนั้นเธอก็หันหลังหนีไป ไม่ลังเลอีก เธอไม่ต้องการ
ทําให้การเสียสละของเพื่อนเธอสูญเปล่า
“พวกนายสบายใจได้ ฉันจะบอกองค์กรให้ค้นหาและแก้แค้นให้
พวกเราทุกคน”
หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเฟิ งหลิน
“ไม่มีใครหนีไปไหนได้ทั้งนั้น” เฟิ งหลินเย้ยหยันอย่างเย็นชา เปิ ดใช้
งานยีนลิงหิน ทําให้ร่างกายทั้งหมดของเขากลับกลายเป็นเหมือน
โลหะ กระแทกตัวใส่เสือโอหัง
ฝ่ ามือที่ดูอ่อนโยนสับลงมาใส่หน้าผากของเสือโอหัง แฝงไปด้วย
พลังน่าสะพรึงกลัว
หน้าผากของเสือโอหังแยกออกจากกัน ร่างกายสูงสามเมตรเต็มไป
ด้วยมัดกล้ามล้มลงมาเหมือนภูเขา
“เสือโอหัง!” เพื่อนอีกคนตายไปด้วยนํ้ามือของเฟิ งหลิน ตาของชาย
หนุ่มตาเหยี่ยวเป็นสีแดง มีเลเซอร์ยิงออกมาจากปื นรังสีในมือเขา
รังสีของแสงนั้นหนาแน่นเหมือนเม็ดฝน
เฟิ งหลินหลบไม่ทัน แต่เขาต้องหลบจริง ๆ หรอ?
หากเป็นกระสุนเหล็กจากเทคโนโลยีย้อนหลังของโลก เขาอาจยัง
รู้สึกกลัวอยู่บ้าง แต่รังสีจากพลังงานแสงนี้ไม่มีผลกระทบอะไรต่อ
เฟิ งหลิน
ยีนลิงหินไม่กลัวผลกระทบจากคุณสมบัติด้านพลังงาน ฝ่ ามือของ
เฟิ งหลินวางอยู่ตรงหน้าอกของเขาและทําหน้าที่เหมือนเกราะ
ป้องกันเขา
“อะไรกัน?” ชายตาเหยี่ยวร้องด้วยความตกใจ วินาทีต่อมาดาบสอง
นิ้วก็ปรากฏต่อหน้าเขาและทะลุกลางคิ้วเขา
การมองเห็นของเขาค่อย ๆ กลายเป็นสีดํา ความรู้สึกนึกคิดของเขา
ดําดิ่งลงไปในความมืดไม่มีที่สิ้นสุด
นอกจากลุคที่มีไพ่ตาย การโจมตีของเฟิ งหลินก็สามารถฆ่าคนอื่นได้
อย่างง่ายดายด้วยพลังของเขา
เฟิ งหลินหันไปมองหญิงสาวที่หนีไปแล้ว เงาของเขาพุ่งไล่ตามเธอ
เธอรู้สึกขนลุกอย่างฉับพลัร รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวที่
ใกล้เข้ามาหาเธอ
เธอหันมองโดยสัญชาตญาณเพียงเพื่อจะพบว่าเฟิ งหลินตามมาถึง
ด้านหลังของเธออย่างเงียบ ๆ เหมือนผีที่จ้องมองเธออย่างเย็นชา
เธอร้องอ้อนวอน “อย่า ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย … “
ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค คอของเธอก็ถูกบีบ เลือดไหลออกมา
จากลําคอจนเธอไม่สามารถพูดจบประโยคได้
ดวงตาที่สวยงามของเธอตอนนี้เหมือนขี้เถ้าที่ตายแล้ว เต็มไปด้วย
การต่อต้าน
เฟิ งหลินจ้องมองคู่ต่อสู้ของเขา ดอกไม้ที่สวยงามถูกเขาทําลาย แต่
ไม่มีความสุขหรือเสียใจบนใบหน้าของเขา
ในสนามรบจะมีความแตกต่างระหว่างเพศชายและเพศหญิงได้ยังไง?
มีเพียงพันธมิตรหรือศัตรู
แกต้องตาย ฉันถึงจะมีชีวิตอยู่!
เฟิ งหลินไม่หยุด เขาวางศพทั้งสี่ไว้ด้วยกันและจุดไฟเผา หลังจากนั้น
เขาก็ทําลายข้อมูลทั้งหมดในไมโครชิปของพวกเขาก่อนที่จะหายไป
จากตําแหน่งนี้ในพริบตา
สี่คนนี้ถูกกําจัดไปหมดแล้ว เขาไม่จําเป็นต้องกลัวปัญหาจากคน
เหล่านี้อีกในอนาคต
หนึ่งชั่วโมงหลังจากที่เขาจากไปเงาดําคลํ้าคล้ายกับงูก็มาถึงบริเวณ
นั้น เมื่อเขาเห็นศพที่ไหม้เกรียม เงานั่นก็ตัวสั่น ร้องโหยหวนออกมา
“มันเป็นใคร …”
ทหารกลุ่มหนึ่งสวมอุปกรณ์ต่อสู้รีบกรูกันเข้ามา เมื่อพวกเขาเห็น
ฉากที่น่าสลดใจตรงหน้า ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความ
ตกใจ
“ลุคหัวหน้าหน่วยเลือดเหล็ก หนึ่งในทีมต่อสู้ชั้นนําในกองทัพ
ปฏิวัติดาวอังคาร พวกเขาถูกสังหารตายหมดเหลือแต่สเนคบอยที่
รอดมาได้ ใครเป็นคนทํา?”
“จากร่องรอยการต่อสู้บนพื้น ดูเหมือนว่าจะเป็นการสังหารอย่าง
สมบูรณ์ ศัตรูของพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหนกันแน่!”
“สถานการณ์ในเมืองชิไทมีความซับซ้อนเพิ่มมากขึ้น เราต้องรีบเร่ง
และดําเนินการอย่างเด็ดขา จัดการบริษัทยาไจแอนท์ให้สิ้นซาก!”
“นายกําลังจะพูดว่า … “
“ถูกต้องแล้วมันถึงเวลาที่เราจะใช้ปื นใหญ่อนุภาคไพโรไลซิส!”