Legend of the mythological genes – ตอนที่ 294

ลมหนาวพัดกระหน่ำซ้ำแล้วซ้ำอีก แผดเสียงผ่านอวกาศเป็นประกายไฟ
เฟิงหลินยืนอยู่ในสนามรบที่อากาศหนาวเย็น เหมือนคลื่นที่พัดผ่านซ้ำไปซ้ำมา
ศัตรูจำนวนมากล้อมรอบตัวเขาและความหนาวเย็นรุนแรงมาก จนมันสามารถเจาะกระดูกและต้องการดูดความอบอุ่นของร่างกายออกไป
ก่อนหน้านี้เขาฆ่าสิ่งมีชีวิตวิญญาณและทำให้มนุษย์ต่างดาวล้อมเขาด้วยความเป็นปฏิปักษ์
 ~
ความผันผวนพลังงานทำให้พื้นที่บิดเบี้ยว ลำธารหลายแห่งพุ่งออกมาด้วยความถี่เดียวกันกับคลื่นสมองของมนุษย์
เฟิงหลินรู้สึกถึงข้อความนับไม่ถ้วนเข้ามาในจิตใจของเขา ความตั้งใจของข้อความเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว …

“ออกไปจากหัวของฉัน!” ถ้าสิ่งนี้ดำเนินต่อไป เขาคิดว่าหัวของเขาจะระเบิด

แสงสีเงินที่ระเบิดอย่างแรงพุ่งออกมาจากกลางหน้าผากของเฟิงหลิน พลังวิญญาณของเขาพุ่งออกมาราวกับกระแสน้ำ
รูปแบบวิญญาณเหล่านั้นได้รับผลกระทบทันที ร่างกายของพวกมันกระเพื่อมเหมือนโดนโจมตี
(เอ๊ะ?)
เฟิงหลินค้นพบว่าพลังแห่งจิตวิญญาณนั้นมีผลอย่างยิ่งใหญ่ต่อสัตว์ประหลาดเหล่านี้จากเผ่าพันธ์วิญญาณ
โครงสร้างของชีวิตสามารถแบ่งได้เป็นสององค์ประกอบหนึ่งคือร่างกายอีกส่วนหนึ่งคือวิญญาณ!
รูปแบบวิญญาณเหล่านี้ใช้พลังงานเพื่อสร้างร่างกาย ร่างกายของพวกมันไม่มีรูปแบบคงที่หรือสสาร ดังนั้นการโจมตีทางวัตถุจึงไร้ประโยชน์
แต่นี่ก็หมายความว่าจิตสำนึกของพวกมันถูกเปิดเผยต่อภายนอก
หากใครบางคนสามารถใช้พลังวิญญาณที่ทรงพลัง มันจะสามารถแยกเปลือกพลังงานที่เปราะบางของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น เข้าไปโจมตีจิตสำนึกทางวิญญาณของพวกมัน และทำให้จิตสำนึกของพวกมันพังทลายลง
เมื่อมาถึงข้อสรุปนี้เฟิงหลินก็นั่งอย่างสงบและประกบมือ
กระจกหยินหยาง!
มือข้างหนึ่งของเขาคือหยินอีกข้างคือหยาง ทั้งสองข้างเป็นเหมือนกระจกสองด้านที่สะท้อนความเป็นจริงและภาพลวงตา
วิญญาณเหล่านั้นหมุนเป็นเกลียวอยู่ในอากาศเกิดเป็นเงาดำ พวกมันเป็นเหมือนมัจจุราชน่ากลัวที่มาจากนรกและต้องการเอาชีวิตของมนุษย์ทุกคนที่นี่
พายุอันทรงพลังที่ออกมาจากพลังวิญญาณทำให้พื้นที่แปรปรวน
ในไม่ช้านี้เฟิงหลินรู้สึกถึงเจตนานับไม่ถ้วน เต็มไปด้วยการทรยศหักหลัง ความโหดร้ายและความโกลาหล … สิ่งเหล่านี้เป็นเจตนาของวิถีชีวิตทางวิญญาณ
ชีวิตที่แตกต่างกันจะมีความคิดและเจตคติที่แตกต่างกัน เขาไม่รู้ว่าจะเข้าใจความหมายของความคิดเหล่านี้ได้ยังไง เขารู้สึกเพียงว่ามีเสียงดังมากรบกวนจิตใจของเขา
พลังวิญญาณของเขาก่อตัว มีดสีเงินจำนวนมากผ่ากลางอากาศ
วิญญาณได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พวกมันตะลึงงันในขณะที่หนวดของพวกมันบิดไปในอากาศก่อให้เกิดพายุพลังงาน กระแสไฟฟ้าพุ่งออกมารวมตัวกันรอบ ๆ เฟิงหลินทันที
เปรี้ย~
ประกายไฟกระจายไปทุกที่
กระแสไฟฟ้าระเบิดใส่ร่างกายของเฟิงหลินทำให้เสื้อผ้าของเขาเป็นสีดำ อย่างไรก็ตาม ความมันวาวเหมือนหยกได้เปล่งออกมาจากผิวหนังของเขา
ปุ๊ ปุ๊!
ทันใดนั้นสิ่งมีชีวิตวิญญาณก็เปล่งแสงเข้มข้นกลายเป็นหลอดไฟขนาดยักษ์ คลื่นรังสีที่รุนแรงระเบิดออกมาทำให้ระดับรังสีที่นี่พุ่งขึ้นสูงกว่าระเบิดนิวเคลียร์ 10,000 เท่า
เสียงกรีดร้องดังขึ้นจากกระสวยอวกาศ
นักเรียนที่ได้รับรังสีพบว่าบนผิวหนังมีหนองพุพองทันทีและในไม่ช้าทุกส่วนของร่างกายของพวกเขากลายเป็นมะเร็ง เนื่องจากเซลล์กลายเป็นเนื้อร้าย
เฟิงหลินรู้สึกถึงสิ่งนี้ได้เช่นกัน รู้สึกเหมือนมีเข็มแหลมนับล้านเล่มแทงทะลุเข้าไปในผิวหนังของเขา
แปลงเป็นลิงหิน!
ผิวของเขาแกร่งกลายเป็นเหมือนเกล็ดหินและห่อหุ้มเขาไว้อย่างสมบูรณ์ พลังการป้องกันของเขาเพิ่มขึ้นมาก
แต่สิ่งที่ต้องเสียไปคือเขาจะสูญเสียความคล่องตัวไปชั่วคราว
บูซ~
กระแสพลังงานยังคงดำเนินต่อไปทำลายสภาพแวดล้อม
อนุภาคพลังงานจำนวนมากพยายามทุบเปลือกหิน แต่สิ่งที่ทำได้คือเกิดเพียงประกายไฟ
รูปแบบวิญญาณเหล่านี้อาจมีการโจมตีที่แปลกประหลาด แต่ความสามารถทนน้ำและไฟ ทำให้เฟิงหลินไม่พบปัญหาในการจัดการกับพวกมันมากนัก
อย่างไรก็ตามสำหรับคนอื่นไม่ได้ง่ายอย่างนั้น
แม้ว่าฐานการบ่มเพาะของพวกเขาจะสูงกว่าเฟิงหลิน แต่ความทนทานของร่างกายของพวกเขาด้อยกว่า ลืมความจริงที่ว่าพวกเขาสามารถป้องกันการโจมตีจากเผ่าพันธุ์วิญญาณได้หรือไม่ พวกเขาอาจไม่มีวิธีที่จะฆ่าวิญญาณเหล่านี้ และยังมีมนุษย์บางคนที่มองไม่เห็นด้วยซ้ำ
กระสวยบินสั่นอย่างรุนแรง จากหน้าต่างของห้องโดยสารเฟิงหลินมองเห็นกองทัพวิญญาณวิ่งเข้ามาอีกครั้ง
เฟิงหลินยึดที่มั่นของตัวเองเพื่อปกป้องตำแหน่งของเขา เขาเป็นเหมือนเหล็กหินที่ไม่พังไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับการโจมตีใดๆตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่ปล่อยให้วิญญาณมีโอกาสทำอะไรเขาได้เลย
เปรี้ย!
คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าผันผวนเนื่องจากมีการสื่อสารมากมายในอากาศ
เนื่องจากรูปแบบวิญญาณเหล่านี้เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างดาว พวกมันจึงมีอารยธรรมของตัวเองและสติปัญญาของพวกมันนั้นสูงกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์
เมื่อเห็นว่าพวกมันไม่สามารถทำอะไรเฟิงหลินได้ พวกมันส่วนใหญ่จึงลอยออกไปเหลือเพียงสิบตัว
(ประเมินฉันต่ำไปไหม?)
เฟิงหลินยิ้มเย็น พลังวิญญาณของเขาพลันระเบิดออกมาอย่างรุนแรง
“เปิด!”
ด้วยพลังความโกรธ พายุพลังวิญญาณพุ่งทะลักออกมาจากเปลือกหิน ระเบิดใส่รูปแบบวิญญาณเหล่านั้นทันที
เฟิงหลินกระโดดขึ้นไปในอากาศแล้วเร่งความเร็ว ความหวาดกลัวกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง
เสียงของการต่อสู้ดังขึ้นในกระสวยอวกาศ
โฮก~
ทันใดนั้นร่างดำสามร่างก็พุ่งลงมาจากเพดานกระสวยบิน ทำให้เกิดกลิ่นเน่าเปื่อยไปทั่ว
เฟิงหลินรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวด้วยพลังวิญญาณของเขา เขาพลิกร่างของเขาและหมุนขึ้นสูง ขณะที่เขาส่งร่างสีดำทั้งสามบินไปไกลจากการเตะ พวกมันชนเข้ากับกำแพงอย่างแรง แต่หลังจากนั้นพวกมันลุกขึ้นยืนและโจมตีกลับ
เฟิงหลินเหลือบมองและพบว่าทั้งสามเป็นซอมบี้มีบาดแผลบนผิวหนังของพวกมัน พวกมันปล่อยแสงปราณแห่งความตายและดวงตาของพวกมันก็เป็นสีแดง
ภายในร่างกายของพวกมันจะมีความรู้สึกถึงกลิ่นอายของเผ่าพันธุ์วิญญาณ
หากพวกมันไม่สามารถยึดครองได้ เผ่าพันธุ์ของพวกมันจะถูกเรียกว่าเป็นเผ่าพันธุ์วิญญาณได้ยังไง?
พวกซอมบี้โหยหวนขณะน้ำลายไหล พวกมันไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อยขณะวิ่งมา กรงเล็บแหลมพวกมันฉีกออก อยากหั่นเฟิงหลิน
เฟิงหลินไม่กล้าปะทะซึ่งๆหน้าด้วยมือเปล่า เขาควงกระบองเหล็ก เขาเหมือนพายุท่ามกลางความวุ่นวาย
ร่างกายของซอมบี้พวกนี้แข็งแกร่งมาก!
แม้ว่าพวกมันจะถูกกระแทกจนบินไปไกลจากกระบองโลหะของเฟิงหลิน แต่พวกมันก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ลำไส้ อวัยวะภายในและกระดูกของพวกมันเผยออกมาข้างนอก พลังงานระลอกคลื่นที่แปลกประหลาดไฟ ลมและน้ำแข็งออกมาจากปากของพวกมันตามลำดับ
หลังจากถูกเผ่าพันธุ์วิญญาณครอบครอง พวกเขาทั้งหมดได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนซอมบี้และได้รับคุณสมบัติและความสามารถบางอย่างของเผ่าพันธุ์
สามารถมองเห็นซอมบี้ได้ทุกที่ ที่แห่งนี้เหมือนนรกบนดิน
เฟิงหลินเหลือบมอง เห็นซอมบี้จำนวนเพิ่มขึ้น พวกมันพุ่งออกมาเหมือนกระแสน้ำและมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง
ไวรัสที่ไม่มีรูปร่างนี้ดูเหมือนจะสามารถแพร่กระจายได้
มนุษย์ผู้ที่เสียชีวิตภายใต้การควบคุมของเผ่าพันธุ์วิญญาณล้วนยืนขึ้นหลังจากถูกครอบงำ มันชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้ตายอย่างสงบสุข
ฉั้ว~
ซอมบี้ใช้กรงเล็บของพวกมันเป็นเหมือนกิ้งก่าที่เกาะอยู่บนกำแพง พวกมันคำรามและพุ่งเข้าใส่อย่างดุเดือด
เฟิงหลินไม่มีสถานที่ที่จะหนีไปได้ เขาทำได้แต่ต่อสู้เท่านั้น
เงาของกระบองลอยอยู่เต็มท้องฟ้าขณะที่เขาเหวี่ยงอาวุธของเขาอย่างเต็มกำลัง
เมื่อซอมบี้เหล่านั้นเข้ามาใกล้ พวกมันก็ถูกกระบองของเขาทำลาย
อย่างไรก็ตามซอมบี้ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด ตราบใดที่พวกมันไม่ได้ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าขาและมือของพวกมันจะพิการ พวกมันก็จะยังคงเคลื่อนไหว
เฟิงหลินถูกรบกวนจนเกินความอดทน ดังนั้นเขาจึงบังคับใช้พลังเป็นสองเท่าและเหวี่ยงกระบองของเขาอย่างดุเดือดยิ่งขึ้นจนกลายเป็นการสังหารหมู่
ไม่ว่าร่างกายของซอมบี้จะแข็งแกร่งแค่ไหน พวกมันก็ยังคงมีร่างกายและเลือด เมื่อพวกมันเข้าใกล้เฟิงหลินพวกมันจะเหมือนถูกโยนเข้าไปในโรงถลุงแร่
สถานที่รอบตัวเขากลายเป็นแอ่งเลือด
เฟิงหลินไม่นับว่าซอมบี้เหล่านี้เป็นสมาชิกสายพันธุ์เดียวกันกับเขา เขาไม่แสดงความเมตตาเลย
และเมื่อซอมบี้ถูกทำลายหมดแล้ว สัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายปลาหมึกยักษ์หลายตัวจะคลานออกมาจากปากของพวกมัน พลังวิญญาณเขาก่อเป็นดาบสีเงินทันที
บูม ~
เสียงของการต่อสู้ดังขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง
กลุ่มนักเรียนกำลังต่อสู้กับซอมบี้ พวกเขารอดชีวิตมาได้หลังจากผ่านมานานและพวกเขาทุกคนอาจถูกมองว่าเป็นชนชั้นสูงในหมู่มนุษยชาติ
ในหมู่พวกเขาเฟิงหลินเห็น เฟอร็อตร่างสูงห้าเมตรคนนั้น เขาเด่นมากและอาจเรียกได้ว่าเป็นยักษ์ เขาสวมเกราะไมโครเมชาและหมัดแต่ละหมัดของเขาสามารถระเบิดซอมบี้ได้
อย่างไรก็ตามซอมบี้จำนวนมากก็พุ่งออกมาเหมือนสุนัขบ้า กองพะเนินเป็นภูเขาเนื้อบิดตัวไปมาสิ่งต่าง ๆ ดูน่ากลัวมาก
บููม!
ทันใดนั้นแสงสีแดงก็ส่องทะลุผ่านกระสวยอวกาศอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน
เสียงเตือนดังออกมา

“นักเรียนทุกคนโปรดฟัง! สิ่งมีชีวิตวิญญาณขนาดมหึมาปรากฏในอวกาศ ​กระสวยบินเสียหายอย่างหนักและจะระเบิดภายในสิบนาที ทุกคนรีบคว้าแคปซูลหลบหนีเพื่อชีวิตของทุกคนซะ … !”