“อะไรกัน?” แฮโซตัวสั่น จิตสังหารกดทับตัวเขา มือของเฟิงหลินตั้งท่าเป็นกรงเล็บ ฟันใส่เขา
เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีนี้ได้!
เขารู้สึกถึงอันตรายร้ายแรง
(ไม่! ฉันไม่อยากตาย!)
เขาคำรามด้วยความโกรธและต่อยโดยสัญชาตญาณ ขณะที่ถอยหลังอย่างรวดเร็ว
ปุ้บ!
กรงเล็บค่อยๆหายไปและโจรสลัดอวกาศอีกสองคนที่ตอบสนองช้ากว่าก็ถูกบดขยี้ลำคอ
“ฆ่ามัน!” แฮโซคำรามด้วยความโกรธ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่เขาถอยห่างออกไป
“แกคิดว่าแกจะจากไปได้หรอ?” เฟิงหลินพูดอย่างเฉยเมย เขาทำตัวไร้ความปราณีวางแผนที่จะทำลายกองเรือโจรสลัดนี้
เริ่มแรกเขาไม่ต้องการมีปัญหา
แต่พวกเขากล้าโลภจะเอากระสวยอวกาศของเขา?แกว่งเท้าหาเสี้ยนแท้ๆ
เนื่องจากโจรสลัดเหล่านี้รนหาที่ตาย เฟิงหลินก็จะมอบให้ เขาตัดสินใจที่จะกำจัดพวกมันออกไปให้หมดตั้งแต่ตอนนี้เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต
ผู้ที่สามารถเป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัยเอกภพล้วนเป็นคนรุ่นใหม่ที่อยู่ในระดับสูง
สำหรับโจรสลัดเหล่านี้ เขาไม่กลัวอยู่แล้ว
หากโจรสลัดเหล่านี้มีความสามารถ พวกเขาจะต้องเข้าร่วมมหาวิทยาลัยสักแห่งหนึ่งไปแล้ว
ใครจะเต็มใจเป็นโจรสลัด อาชีพที่ไม่มีอนาคต
จิ ~
โจรสลัดทุกคนมีหน้าตาร้ายกาจ พวกเขาหยิบปืนออกมาและยิงใส่เฟิงหลิน
“อ๊ะ!” แม่มดแซลลี่กรีดร้อง เหมือนกับว่าเธอเห็นว่าเฟิงหลินถูกยิงตายแล้ว
ปัง ปัง ปัง!
เสื้อผ้าของเฟิงหลินเต็มไปด้วยรูกระสุน แต่อย่างไรก็ตามความมันวาวราวกับหยกส่องประกายจากผิวของเขาปิดกั้นกระสุน เขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย
“อะไรกัน?” พวกโจรสลัดตกตะลึง
เฟิงหลินเริ่มต่อยและเตะ เขาเป็นเหมือนเสือที่พุ่งเข้าหาหาฝูงแกะ พยายามควบคุมพวกมัน
“ตาย!” เขากระโจนขึ้นไปในอากาศและเหวี่ยงแขนของเขา แรงกดดันที่มองไม่เห็นแผ่ออกมาจากเขา กระจายออกไปในทุกทิศทาง
เอี้ยด เอี้ยด
พวกเขาไม่สามารถทนต่อแรงกดดันอันยิ่งใหญ่นี้ได้ และในไม่ช้าก็ถูกบดขยี้ภายใต้พลังอันท่วมท้น
ไม่มีวิญญาณชนิดใดที่สามารถอยู่รอดในจักรวาลที่โหดร้ายนี้
เมื่อเห็นการเสียชีวิตของเพื่อนของพวกเขา โจรสลัดคนอื่น ๆ ก็ไม่ได้หนี แต่กลับโกรธมาก
แต่ถ้าจำนวนมีประโยชน์กว่า ทำไมถึงต้องบ่มเพาะล่ะ?
การสะกดจิต!
เฟิงหลินยิ้มเหยียด มือของเขาประกอบท่าทาง คลื่นที่ไม่มีรูปร่างเปล่งประกายออกมาจากเขา
โจรสลัดเหล่านั้นแข็งทื่อไปหมด สายตาพวกเขาว่างเปล่า หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มโจมตีซึ่งกันและกัน
“บัดซบ ผู้บ่มเพาะประเภทจิต!” แฮโซกัดฟัน ผู้บ่มเพาะดังกล่าวหายากมาก วิธีการและเทคนิคของพวกเขานั้นแปลกประหลาด พวกเขาสามารถทำให้จิตใจและความคิดของคนอื่นสับสนและเป็นศัตรูที่จัดการยากที่สุด
การโจมตีระยะใกล้อาจได้ผล
แฮโซดึงบางสิ่งออกจากเอวของเขาแล้วโยนไปที่เฟิงหลิน
“ระวัง!” แซลลี่ตะโกน
เฟิงหลินเหลือบมอง เขาคว้าวัตถุทรงกลมโลหะในอากาศที่ระเบิดใกล้เขา
ควันระเบิดออก ทันใดนั้นแฮโซก็กระโจนออกมา มือของเขาอยู่ในรูปของกรงเล็บเปล่งประกายความแหลมคม
วูบวาบ ~
นิ้วของเขาเกร็งและเปี่ยมไปด้วยพลังทำลายล้างสูง ขณะที่เล็งไปที่เฟิงหลิน
มันเหมือนกับแฮโซสามารถมองเห็นเฟิงหลินตายด้วยเทคนิคของเขาแล้ว เขาเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
คชา ~
เสียงของบางสิ่งบางอย่างพุ่งชนพื้นผิวที่ขรุขระดังขึ้น
เฟิงหลินจับแฮโซ ฝ่ามือของเขาไม่ขยับเลย เขามองสถานการณ์อย่างสงบ
“นี่คือหลักประกันขั้นสุดท้ายของแก?”
ตาของแฮโซหรี่แคบลงเขาหันกลับอยากจะวิ่งหนีทันที
แต่ในเวลาต่อมาเขาถูกเฟิงหลินจับได้ เขาไม่มีทางที่เขาจะดิ้นรนได้
“ไปลงนรกซะ!” สีหน้าเขาดำมืด ในขณะที่เขายังคงเตะด้วยสองเท้า
อย่างไรก็ตามร่างกายของเฟิงหลินนั้นมีความมั่นคงเช่นเดียวกับขุนเขา
“แกมีพลังแค่นี้?” เฟิงหลินเองก็โหดเหี้ยม ปล่อยพลังและปล่อยหมัดใส่โจรสลัดน่าสมเพชผู้นี้
พลังที่อัดแน่นในหมัดมากประดุจขุนเขา
หัวของแฮโซ ถูกกระแทกอย่างแรง มันสั่นและรูรับแสงทั้งเจ็ดก็แตกออก เขาไม่หายใจอีกต่อไป เขาถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียว!
“หัวหน้าตายแล้ว!” โจรสลัดในอวกาศที่เหลือตื่นตระหนก พวกเขาต้องการที่จะหนี
ในเวลาชั่วอึดใจ หัวหน้าของพวกเขาก็ถูกฆ่าตาย?
หากพวกเขาไม่รีบหนีไปตอนนี้ พวกเขาจะไม่พาตัวเองไปหาที่ตายหรอ?
พวกเขารีบวิ่งไปที่จักรกลและปีนเพื่อต้องการหนีโดยเร็วที่สุด
หากไม่ดึงวัชพืชออกให้หมด มันจะมีปัญหาในอนาคต!
เฟิงหลินขยับตัวเหมือนสายฟ้า เขาไล่ตามฝ่ามือเป็นเหมือนดาบไล่ฟันอย่างไร้ความปราณี
โจรสลัดอวกาศเหล่านี้ขยับได้เพียงสิบก้าว ก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์
เฟิงหลินฆ่าโจรสลัดที่หยิ่งผยองเหล่านั้นด้วยความเร็วจนไม่มีใครตอบโต้เขาได้
แซลลี่เอามือปิดปากด้วยความงุนงง
พวกยิปซีต่างก็อ้าปากกว้าง หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มตะโกนด้วยความกลัว
“เขาฆ่าโจรสลัดพวกนั้น! พวกเราทุกคนตายแน่ๆ”
“กัปตันรีบจับเขาเร็ว! เราควรมอบเขาให้กับโจรสลัดโครงกระดูกดำ(ตอนที่แล้วแปลผิด)! ถ้าไม่อย่างนั้นเราทุกคนจะถูกสังหารโดยกองทัพหลักของพวกโจรสลัด!”
“แจ้งโจรสลัดเร็ว!”
…
ความกลัวและความตื่นตระหนกมองเห็นได้บนใบหน้าของคนเหล่านี้ ขณะที่พวกเขาตะโกนออกมา
“ใครกล้า?” เสียงอันเย็นชาดังขึ้น
ดวงตาของเฟิงหลินหรี่แคบลงและหันกลับมามอง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยเจตนาฆ่า
มันเหมือนถังน้ำเย็นถูกเทลงบนหัว คนเหล่านี้รู้สึกว่าหัวใจของพวกเขาเย็นเฉียบ ปากของพวกเขาอ้ากว้าง แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร
ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าชายคนนี้เป็นคนที่ฆ่าโจรสลัดทั้งหมดอย่างง่ายดายในเวลาเพียงนิดเดียว
หากพวกเขาพูดต่อไปพวกเขาอาจจะตกอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเหมือนพวกโจรสลัด
กัปตันเอ็นเก้อ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาลังเลไม่กล้าพูด
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะไปเอง” เฟิงหลินพูดอย่างใจเย็น
ชาวยิปซีเหล่านี้เป็นเพียงแค่ทางผ่านในการเดินทางระยะสั้นของเขาเท่านั้น พวกเขาอ่อนแอและขี้ขลาด กลัวที่จะมีปัญหา
เมื่อเผชิญหน้ากับแรงกดดันของโจรสลัด พวกเขาไม่กล้าที่จะต่อสู้และทนความอับอายอยู่เงียบ ๆ แต่หลังจากโจรสลัดถูกสังหาร พวกเขากลับตะโกนเสียงดังมาก
หากปราศจากหัวใจของความแข็งแกร่ง คนอ่อนแอก็จะอ่อนแอ!
เฟินหลินเข้าใจดีถึงความอัปลักษณ์ของธรรมชาติมนุษย์ ทำให้เขาเข้าใจดีว่าเขาควรจะเดินไปบนเส้นทางในอนาคตของเขายังไง
เมื่อเห็นเฟิงหลินบอกก่อนว่าจะไปเอง กัปตันเอ็นเก้แต่ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง เขามีสีหน้าที่มีความสุข แต่ดูเหมือนว่าเขาจะนึกอะไรบางอย่างออก เขาถามด้วยเสียงต่ำว่า “คุณต้องการอะไร?”
“พ่อ!” แม่มดแซลลี่ตะโกนออกมาด้วยความกังวลเมื่อเธอได้ยินพ่อเธอพูด
“อย่าพูด” เอ็นเก้ระงับความโกรธของเขา
แซลลี่น้ำตาไหลลงมา พ่อของเธอไม่เคยพูดกับเธออย่างเคร่งครัดมาก่อน แม้ก่อนหน้านี้เมื่อโจรสลัดในอวกาศต้องการลักพาตัวเธอ เขาก็ไม่ได้พูดออกมาเช่นนี้
“เครื่องมือนำทางของมหาวิทยาลัยสุดยอดกำแพง” เฟิงหลินตอบอย่างเฉยเมย
“ตกลง ผมจะให้คุณ.” เอ็นเก้เงียบสักครู่ ก่อนที่เขาจะพูด
“กัปตัน…!” พวกยิปซีร้องอุทานด้วยความตกใจ
“หืมม?” เฟิงหลินกวาดสายตาของเขามองไป เห็นรอยยิ้มเย็นบนใบหน้าของเขา
หลังจากที่เขาฆ่าโจรสลัดและทำให้คนเหล่านี้สามารถเก็บสินค้าของพวกเขาเอาไว้ได้ แต่พวกเขาต้องการให้เขาออกจากที่นี่ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ?
ในโลกนี้จะมีเรื่องง่ายขนาดนั้นได้ยังไง?
หากคนเหล่านี้ไม่มีไหวพริบ พวกเขาก็ไม่ควรตำหนิเขาว่าไม่มีเมตตา
การแสดงออกของเฟิงหลินเปลี่ยนไปและเย็นชากว่าเดิม
เอ็นเก้ตัวสั่น เขารู้สึกถึงความเย็นชาของเฟิงหลิน
หลังจากเดินทางนอกอวกาศเป็นเวลาหลายปี ผู้คนที่ไม่ตระหนักรู้ถึงอันตรายได้กลายเป็นฝุ่นจักรวาลไปหมดแล้ว
เขารู้สึกถึงหายนะที่จะมาถึงเขา ราวกับเขากำลังโดนสัตว์ร้ายจ้องเขม็ง หากเขาไม่เห็นด้วยผลที่ตามมาก็จะเลวร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ
“มอบให้เขาไป” เอ็นเก้พูด
พวกยิปซีรู้สึกไม่มั่นใจอย่างมาก อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเชื่อฟังและส่งลูกบอลคริสตัลให้กับเฟิงหลิน
เฟิงหลินรับเอาลูกบอลคริสตัลและหันหลังเดินจากไป
บูม!
ภูเขาผมไม้เปิดเครื่องและด้วยคลื่นมือของเขา เขารวบรวมจักรกลทั้งหมดของพวกโจรสลัด ของเหล่านี้เป็นสินสงครามเขา
พวกยิปซีเหล่านั้นรู้สึกโกรธ แต่ไม่กล้าที่จะพูดออกมา
ยานบินภูเขาผลไม้ออกไป เมื่อเห็นสิ่งนี้ยานบินหลักของโจรสลัดโครงกระดูกสีดำจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติพวกเขาเปิดไฟและเริ่มไล่ตามเฟิงหลินทันที
ยานบินสองลำ ลำหนึ่งด้านหน้าและอีกหนึ่งที่ด้านหลังเคลื่อนที่ผ่านพื้นที่ด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ
“ออกไปเร็ว!” เอ็นเก้สั่ง “ชายคนนั้นฆ่าโจรสลัดอวกาศและกำลังถูกไล่ล่าอยู่ เราควรคว้าโอกาสนี้หนีไป แม้ว่าเราจะสูญเสียเครื่องมือนำทาง แต่ถ้าเรายังมีชีวิตมันจะไม่สายเกินไปสำหรับการเสียใจ “
“กัปตัน สุดยอด!” พวกยิปซีกลับมามีสติและเริ่มหัวเราะด้วยความเข้าใจ
แม่มดแซลลี่รู้สึกว่าฉากนี้เป็นการประชดอย่างสมบูรณ์ เธอจ้องไปในทิศทางที่เฟิงหลินลอยไป
“วันหนึ่งฉันต้องเป็นเหมือนคุณ สามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้!”
