Legend of the mythological genes – ตอนที่ 417 ฉันคือพายุ

ตอนที่ 417 ฉันคือพายุ
 
ร่างของจักรกลยักษ์พุ่งออกมาจากพายุทราย เตานิวเคลียร์แกนกลางบนหน้าอกของมันเริ่มเปล่งประกายไฟออกมาทําให้เกิดพายุอนุภาคที่กวาดทุกสิ่งออกไป
 
สุสารรอบข้างแตกเป็นเสี่ยง ๆ แม้แต่โครงสร้างโมเลกุลพื้นฐานที่สุดก็ถูกทําลาย
 
มนุษย์ทุกคนต้องเผชิญหน้ากับจักรกลยักษ์ ร่างกายของพวกเขาตรงราวกับหอก ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่ไม่สั่นคลอน
 
เสียงอันยิ่งใหญ่ดังก้องไปทั่วอวกาศที่เต็มไปด้วยดวงดาว ถ่ายทอดสู่ส่วนลึกของหัวใจทุกคนผ่านพลังวิญญาณ
 
“ เรายอมแพ้ไม่ได้ พี่น้องในทีมที่ผ่านมาทําภารกิจของพวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ตอนนี้ถึงเวลาที่พวกเราทีมสังหารจะลงมือ เราไม่ต้องไม่ปล่อยให้จักรกลยักษ์นี้ก้าวเข้าไปในมหาวิทยาลัยสุดยอดกําแพงได้ ชัยชนะจะต้องเป็นของเรามนุษยชาติ!”
 
นี่เป็นเหมือนเสียงคํารามของนักรบที่กล้าหาญต่อโชคชะตา ฉันคือพายุ!
 
ในสนามรบ ผู้บ่มเพาะและนักเรียนทุกคนสามารถได้ยินทุกคําพูดในใจ หัวใจของพวกเขาร้อนรุ่มมานานแล้ว
 
ทั้งนอกสนามรบ ภายในมหาวิทยาลัยสุดยอดกําแพง ผู้คนนับไม่ถ้วนเฝ้าสังเกตการณ์การต่อสู้ อย่างอดทน
 
พวกเขารู้แน่ว่าก้าวสุดท้ายมาถึงแล้ว
 
ชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ขึ้นอยู่กับครั้งนี้
 
ใครจะได้รับชัยชนะ?
 
จากความพยายามของนักเรียน พวกเขาจะสามารถผ่าจักรกลยักษ์ที่แสนน่ากลัวนี้ได้จริงๆหรอ?
 
หากพวกเขาล้มเหลว พวกเขาคงได้แต่หวังว่าการสูญเสียจะไม่รุนแรงเกินไป
 
ผู้บ่มเพาะเหล่านี้ล้วนเป็นหัวกระทิของมนุษยชาติ แม้แต่การเสียสละเพียงเพียงคน เดียวก็นับเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ต่อมนุษยชาติ
 
แต่ถ้าพวกเขาสามารถได้รับชัยชนะ นั่นจะเป็นเรื่องที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง
 
หมายความว่ามนุษยชาติได้ให้กําเนิดอัจฉริยะที่ทรงพลังและกล้าหาญอย่างแท้จริง
 
ด้วยประสบการณ์ที่อันตรายในสนามรบนี้ อาจทําให้ผู้รอดชีวิต “เกิดใหม่ และแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
 
เมื่อพวกเขาเติบโตเต็มที่ในสงคราม ในอนาคตพวกเขาจะสามารถกลายเป็นรากฐานที่สําคัญ ของมนุษยชาติอย่างแน่นอน
 
แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกว่าชัยชนะนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่หัวใจของพวกเขาก็ยังเต็มไปด้วยความหวัง
 
สายตานับไม่ถ้วนรวมตัวกันในสนามรบจ้องมองการเปลี่ยนแปลงแต่ละครั้ง
 
“ นายเตรียมจะทําอะไรต่อไป” ในขณะนี้จ้าวเยวี่ยเอ๋อร์ถาม
 
เฟิงหลินยิ้มอย่างใจเย็น “จักรกลยักษ์ตัวนี้น่ากลัวมาก เป็นไปไม่ได้ที่เราจะทําลายมันตรงๆด้วยกําลังของเรา เราต้องเน้นการโจมตีไปที่จุดอ่อนของมัน เพื่อเปลี่ยนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้! ความจริงจักรกลยักษ์ได้รับบาดเจ็บแล้ว ตอนนี้เรามีโอกาส 30% ที่จะชนะ”
 
“ จุดอ่อน? มันมีจุดอ่อนอะไร?” จ้าวเยวียร์สงสัย ผู้คนในชมรมการต่อสู้ก็มองเช่นกัน
 
“คุณเห็นเตาพลังงานแสงอาทิตย์บนหน้าอกมันไหม?” เฟิงหลินไม่ตอบกลับ แต่ถามคําถามกลับแทน
 
จ้าวเยวี่ยเอ๋อร์พยักหน้า เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมองไม่เห็นสิ่งยิ่งใหญ่แบบนั้น
 
เฟิงหลินพูดต่อ” ถ้าผมเดาไม่ผิดนั่นคือที่ตั้งแกนพลังงานของอสูรจักรกล ร่างกายได้รับพลังงานที่ไร้ขอบเขตผ่านเทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่น ขนาดของมันโดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่มันจะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ เตาพลังงานแสงอาทิตย์นี้เป็นหัวใจสําคัญของมัน แต่ก็เป็นจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเช่นกัน บอกผมที่คุณคิดว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง ถ้าเราสามารถทําลายแกนพลังงานนั้นได้อย่างสมบูรณ์”
 
เมื่อจ้าวเยวี่ยเอ๋อร์ได้ยินสิ่งนี้ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นทันที ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าความ มั่นใจของเฟิงหลินมาจากไหน
 
ก่อนหน้านี้เขาขอให้ทุกคนทําลายกําแพงขนาดมหึมา เพราะเขามีแผนนี้อยู่แล้ว
 
หากพวกเขาทําลายเตาพลังงานแสงอาทิตย์สําเร็จจริงๆ พลังที่ปล่อยออกมาจะยิ่งใหญ่มากจนร่างขนาดมหึมาของอสูรจักรกลนั้นแตกสลายทันที
 
อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะฟังดูเรียบง่าย แต่ก็ยากที่จะสําเร็จได้
 
เตาพลังงานแสงอาทิตย์ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมายที่ง่าย แต่ความจริงแล้วอุณหภูมิที่นั่นสูงถึงหลายพันองศาเซลเซียส การโจมตีใด ๆ ที่กําหนดเป้าหมายไปที่นั่นจะกลายเป็นไอทันทีมันคงไม่ใช่ เรื่องง่ายที่จะทําลายได้
 
“ นายมีแผนจะทําลายมันยังไง?” เธอถามเสียงหนัก
 
“ช่วยให้ผมมีเวลามากขึ้น ผมมีวิธีที่สามารถทําลายเตาพลังงานแสงอาทิตย์ได้ แต่ผมต้องมีเวลามากพอที่จะเข้าใกล้ตัวของมัน” เฟิงหลินตอบ
 
“เข้าใจแล้ว ในกรณีนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉัน ฉันมีท่าสังหารที่ชื่อว่ากายจ้าวแห่งยุทธ์แท้อยู่ ฉันสามารถแปลงร่างเป็นร่างขนาดมหึมาและสามารถช่วยให้นายมีเวลาประมาณสิบนาที่ได้” จ้าวเยวี่ยเอ๋อร์ตอบ
 
“ คุณจะเป็นผู้โจมตีหลัก และผมจะฉวยโอกาสทําลายเตาพลังงานแสงอาทิตย์” เฟิงหลินพยักหน้า ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ทั้งสองคนตัดสินใจกลยุทธ์ได้
 
หลังจากร่วมมือกันเป็นเวลานาน ทั้งสองคนก็มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน
 
ในสถานการณ์ที่อันตรายเช่นนี้ พวกเขาไม่สามารถคิดมากได้
 
เดิมเป็นการต่อสู้ที่ยากมากที่จะชนะ พวกเขาเป็นฝ่ายที่อ่อนแอกว่า หากพวกเขายังลังเลในตอนนี้ พวกเขาจะไม่สามารถหาโอกาสได้รับชัยชนะได้เลย
 
“มาเริ่มกันเลย!” เมื่อเห็นว่าจักรกลยักษ์กําลังจะเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์ เฟิงหลินก็ตะโกนออกมา
 
จ้าวเยวี่ยเอ๋อร์พยักหน้า ร่างกายของเธอสั่นสะท้านและในเวลาต่อมาปราณเมฆ กลิ่นอาย เลือดที่หนาทึบก็เปล่งออกมาจากร่างบอบบางของเธอ รวมตัวกันสร้างร่างศึกแท้จริงสูงกว่าร้อย ฟุต ใบหน้าของเธอนั้นดูโอ่อ่าราวกับเป็นเซียนหรือพระพุทธรูปที่ลงมาจากท้องฟ้า
 
ปราณและเลือดของเธอเหมือนไฟ อุณหภูมิรอบตัวเธอเดือดทําให้เกิดการกระเพื่อมในอากาศ ทําให้เกิดแรงกดดันอย่างหนัก
 
ตูม ตูม ตูม!
 
จ้าวเยวี่ยเอ๋อร์ก้าวทําให้อวกาศสั่นสะเทือน
 
“ ศิษย์พี่ของเราเข้าไปแล้ว เราถอยกลับไม่ได้! ”
 
“ถูกต้อง สมาชิกของชมรมการต่อสู้ของเราไม่รู้จักความกลัว! ”
 
“ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!”
 
ชมรมการต่อคือชมรมวิชาการต่อสู้ ทุกคนล้วนเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นและเลือดร้อน พวกเขาติดตามจ้าวเยวี่ยเอ๋อร์และพุ่งเข้าหาจักรกลยักษ์
 
กระหึ่ม!
 
หมัดปะทะกัน!
 
ร่างจําแลงเผชิญหน้าโดยตรงกับจักรกลยักษ์ เธอไม่ได้ใช้การโจมตีพลังงานใด ๆ โดยเลือกที่จะ ใช้กําลังดุร้ายเพื่อต่อสู้กับคู่ต่อสู้ของเธอแทนมือข้างหนึ่งของเธอคือหยิน อีกข้างคือหยาง ท่าทางของเธอหมุนและเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว โดยแสดงให้เห็นถึงไทชิวงใหญ่ของ
 
การเคลื่อนไหวของเธอว่องไวราวกับวิญญาณกําลังร่ายรําและเมื่อเธออยู่นิ่ง ๆ เธอก็มั่นคงราวกับเต่าที่กอดตัวเองแน่นหนาพอ ๆ กับภูเขาไท
 
หมัดของเธอดุร้ายถึงขีดสุด ปลดปล่อยพลังการโจมตี การชกแต่ละครั้งของเธอเหมือนเสาสวรรค์ กระแทกไปข้างหน้าทําให้ร่างของจักรกลยักษ์แกว่งไปมาโมเมนตัมของจักรกลยักษ์ก็หยุดลง เช่นกัน
 
สมาชิกคนอื่น ๆ ในชมรมการต่อสู้ที่ประสานงานกับการโจมตีของเธอด้วยเช่นกัน กลิ่นอายของพวกเขาพุ่งออกมาควบคุมพลังงานในพื้นที่
 
หมัดสายฟ้า – สายฟ้าระเบิด!
 
กงล้อสายลม!
 
หมัดเพลิงสามพันหมัด!
 
ลม ไฟ ไฟฟ้า สายฟ้า… พลังการโจมตีแต่ละครั้งพุ่งออกมากระแทกเข้ากับจักรกลยักษ์ ทําให้การเดินของมันไม่มั่นคงเสียการทรงตัว ร่างของมันตีลังกากลางอากาศแกว่งไปมาไม่หยุดนิ่ง
 
ชั่วครั้งชั่วคราวการโจมตีของจักรกลยักษ์ถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์
 
“ สมาชิกของชมรมการต่อสู้ลงมือแล้ว สมาชิกของชมรมการผลิตเครื่องจักรกลตามมาแล้ว รีบออกไป!”
 
“สมาชิกของหน่วยการผลิตทางชีวเคมี ออกไปเร็ว!”
 
ปืนใหญ่ควอนตัมคําราม เปล่งแสงสีขาวที่หนาพอ ๆ กับเสา การทําลายล้างเกิดขึ้นทุกที่ที่มีลําแสงผ่านไป
 
สิบกว่าร่างยืนอยู่ในอากาศพยุงกันและก่อตัวขึ้น พลังทางพันธุกรรมของพวกเขาหลอมรวมเข้าด้วยกัน ปลุกปั้นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยดวงดาวทําให้เกิดลมกระโชกสีเหลืองคล้ายกับพายุทราย พายุทรายมีคุณสมบัติในการกัดกร่อนอย่างมากและเมื่อสัมผัสกับจักรกลยักษ์ แล้วจะมีรูปรากฏขึ้นในเปลือกโลหะผสมเนื่องจากการกัดกร่อน
 
ร่างมนุษย์จํานวนมากจากหน่วยการผลิตทางชีวเคมีแต่ละคนมีกลิ่นอายที่แตกต่างกันซึ่งก่อ ให้เกิดการโจมตี ทุกคนพุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงกลัว ดวงตาของนกอินทรี กรงเล็บเสือ เขี้ยว หมาป่า.. แต่ละคนมีลักษณะที่ไร้มนุษยธรรม ร่างกายของพวกเขาถูกเปลี่ยนแปลงโดยพันธุ วิศวกรรม แต่ความดุร้ายของพวกเขาเหนือกว่ามนุษย์ทั่วไปอย่างไม่ต้องสงสัย
 
จักรกลยักษ์ถูกล้อมอย่างแน่นหนาโดนโจมตีอย่างรุนแรงจากทุกทิศทาง โดยเล็งไปที่จุดอ่อนของมัน มันถูกถล่มอย่างรุนแรงจนช่องโหว่หลักถูกเปิด
 
(ฉันคือพายุ เราคือพายุ!)
 
ในขณะนี้สายตาของนักรบแห่งมนุษยชาติทั้งหมดเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า การโจมตีของพวกเขา เหมือนพายุบ้าคลั่ง
 
เฟิงหลินสํารวจสถานการณ์และดวงตาของเขาก็ส่องประกายเหมือนคบเพลิง
 
การโจมตีของนักรบมนุษย์ดูเหมือนดุร้าย แต่ก็สามารถรักษาได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น
 
แกนกลางของจักรกลยักษ์ได้รับความเสียหายทั้งหมด
 
ความแข็งแกร่งของพวกเขามีขีดจํากัด หากความแข็งแกร่งของพวกเขาหมดลง พวกเขาจะไม่มีความสามารถในการต่อสู้อีกต่อไป
 
เป็นเรื่องยากที่พายุที่จะทําลายภูเขาขนาดยักษ์
ในใอเป็นแบบนั้น ฉันขอเติมไฟให้กับพายุ!
 
มาทําลายภูเขากันเถอะ ทําให้ดินถล่ม!
 
หัวใจของเฟิงหลินปั่นป่วน เขากระโดดขึ้นไปในอากาศและเข้าร่วมกับพายุในสนามรบอย่างกล้าหาญ
 
(ตอนนี้ถึงเวลาที่มนุษย์เราจะตอบโต้แล้ว!)