Legend of the mythological genes – ตอนที่ 425 หงอคงคือความว่างเปล่า

ตอนที่ 425 หงอคงคือความว่างเปล่า
 
(ลิงหินตามหาวิชาที่จะไม่ทําให้เจ็บ ไม่ตาย แต่เขาไม่รู้จะใช้คํานี้ยังไงกับคําว่าเซียน)
 
เพลงเต่นี้ไพเราะและดังมาจากระยะไกลด้วยเจตนาที่อิสระและไม่จํากัด เหมือนเสียงอันไพเราะที่ดังก้องไปทั่วหุบเขามันมีพลังในการชําระล้างจิตใจ
 
ลิงหินถูกดูดเข้าไปในเพลงโดยไม่รู้ตัว มันรู้สึกราวกับว่ามีลิง10,000 ตัวกระโดดอยู่ในหัวใจของมันทําให้รู้สึกคันอย่างไม่น่าเชื่อ
 
“ชิ ชิ ชิ! ข้าต้องเป็นเซียนได้แน่ๆ!” มันดีใจมาก เกาหูและใบหน้าเผยให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของลิง มันอดไม่ได้ที่จะวิ่งไปตามทิศทางของเสียง ดวงตาสีทองคู่ของมันจ้องไปที่ข้างหน้า
 
เส้นทางบนภูเขานั้นไม่ชัดเจนและหญ้าก็เขียวมาก คนตัดฟันกําลังยกขวานและสับฟืนดูมีลักษณะเหมือนชาวนา แต่การแต่งกายของเขานั้นไม่ธรรมดาจริงๆ
 
หมวกไม้ไผ่ที่เขาสวมนั้นทํามาจากการทอใหม่และเสื้อผ้าที่เขาสวมนั้นทํามาจากผ้าฝ้าย ไหมผ้าคาดเอวของเขาทําจากไหมไหมโบราณและรองเท้าแตะก็ทําจากพืชแห้ง
 
หัวใจของเฟิงหลินสั่นคลอนเมื่อเห็นฉากที่คุ้นเคยนี้
 
ในที่สุดเขาก็มาถึงภูเขาฟางกันใช่ไหม?
 
เขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
 
ในเรื่อง บันทึกการเดินทางสู่ตะวันตก แม้ว่าจะไม่มีบันทึกเกี่ยวกับถ้ำสามดาวบนภูเขาฟางกุนมากมายนัก แต่ก็เป็นสถานที่ที่ทําให้ซุนหงอคงมีความสามารถที่น่าอัศจรรย์ เขาจะประเมินที่นี่ต่ำเกินไปได้ยังไง?
 
(มีอะไรลึกล้ำอยู่ที่นี่ ?)
 
(อย่างน้อยพระสุภูติก็อยู่ในระดับเดียวกับพระพุทธเจ้าองค์ตถาคตแล้ว ตัวตนที่ทรงพลังเหล่านั้นหายไปไหน?)
 
ความลึกลับทุกอย่างปกคลุมอยู่ในหัวใจของเขา เกิดเป็นความสับสนเล็ก ๆ
 
นี่เป็นความหมายที่อยู่เบื้องหลังวิธีการอนุมานตํานาน มันทําให้มีการแบ่งส่วนภายในเกี่ยวกับยุคโบราณและสํารวจความลึกลับของตํานานจากแหล่งที่มา
 
เฟิงหลินยังคงเฝ้ารอดูการสานต่อ
 
บุคคลนี้ดูเหมือนคนตัดฟืน แต่รูปร่างหน้าตาและการแต่งตัวของเขาดูไม่ธรรมดา
 
แสงสีทองยังคงกระพริบอยู่ในดวงตาของลิงหิน มันรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและกระวนกระวายใจ มันโค้งคํานับให้กับมนุษย์” ผู้เฒ่าเซียน ข้าขอคารวะท่าน”
 
คนตัดไม้รีบเหวี่ยงขวานไปด้านข้างและหันหลังมามองข้ารับไม่ได้ ข้ายอมรับเรื่องนั้นไม่ได้! ข้าเป็นแค่คนตัดไม้ในชนบท ข้าจะยอมรับการถูกเรียกว่าเซียนได้ยังไง”
 
ลิงหินพูดว่า”ถ้าท่านไม่ใช่ผู้เฒ่าเซียน ท่านจะขับร้องบทเพลงนั้นได้ยังไง? ถ้าไม่ใช่คนที่เป็นเซียนจะร้องเพลงด้วยเจตนาสวรรค์เช่นนี้ได้ยังไง?”
 
คนตัดไม้หัวเราะออกมาดัง ๆ ทันที” ข้าเป็นแค่คนตัดไม้ธรรมดาที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง! นี่เป็นคําสอนของสวรรค์ของข้า!”
 
เมื่อลิงหินได้ยินเช่นนั้นก็ถามว่า” ที่นี่มีความเป็นเซียนจริงๆหรือ?”
 
ราวกับว่ามันจะไม่จากไปถ้าคนตัดฟืนไม่ยอมตอบ!
 
คนตัดฝืนยิ้มโดยไม่ได้ปิดซ่อนอะไร”มันอยู่ไม่ไกลจากภูเขามันเรียนว่าภูเขาฟางกุนและมีถ้ำพระจันทร์สามดวง ในถ้ำนั้นมีผู้เป็นเซียนที่เรียกว่าพระสุภูติ มีลูกศิษย์นับไม่ถ้วนและปัจจุบันมีผู้บ่มเพาะภายใต้การดูแลของท่าน30-40 คน เจ้าต้องเดินไปตามทางเล็ก ๆ นั้นและมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ 7-8 ลี้
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้นลิงหินก็กระโดดไปมาด้วยความรู้สึกตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้
 
หลังจากอยู่ในโลกมนุษย์มาหลายสิบปี ในที่สุดมันก็ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเซียนบนภูเขา!
 
มันแทบรอไม่ไหวที่จะขึ้นไปบนภูเขาทันที และพูดกับคนตัดฟืนว่า” พี่ชายช่วยพาข้าไปที่นั่นได้หรือไหม ถ้าข้าได้รับผลประโยชน์ ข้าจะไม่ลืมความเมตตาที่พี่ชายมีให้อย่างแน่นอน”
 
คนตัดฟืนพูดอย่างช่วยไม่ได้” ทําไมเจ้าดื้อจัง ข้าได้บอกเจ้าไปชัดเจนแล้วไง! ไปเองสิ! ไปเอง!”
 
หลังจากพูดอย่างนั้น ชายคนนั้นก็ตัดฝืนต่อ
 
ลิงหินทําได้แค่ปล่อยไป และไปด้วยตัวเอง
 
โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ารอยยิ้มของคนตัดไม้ค่อยๆหายไป เมื่อเขามองดูร่างที่จากไป ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยประกายลึกลับ
 
อย่างไรก็ตาม เฟิงหลินจับสิ่งเหล่านี้ได้ทั้งหมดและก็คิดอย่างละเอียด
 
ในการเดินทางสู่ตะวันตก มีท้องฟ้าอยู่ทุกหนทุกแห่ง
 
ดังนั้นทุกอย่างจึงดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ แต่สิ่งต่าง ๆ ไม่ง่ายเลย
 
คนตัดไม้ไม่ใช่คนตัดไม้จริง ๆ แต่ลิงตัวนี้เป็นลิงจริงๆ
 
การเข้าสู่ภูเขาฟางกุนของลิงอาจดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ แต่จริงๆแล้วมันเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นเพื่อเหตุผลบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้และมันทําให้ใครคนหนึ่งเข้ามาในห้วงความคิด
 
พระสุภูติมีอุปนิสัยแบบไหน?
 
ลิงหินไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ราวกับว่ามันได้เห็นอนาคตที่สดใสของการได้รับตําแหน่งปรมาจารย์และกลายเป็นอมตะ การแสดงออกของปลื้มปริ่มมาก
 
เป็นอย่างที่คนตัดฟืนพูด เมื่อมันเดินออกจากป่า มันก็มุ่งหน้าขึ้นภูเขาและมาถึงถ้ำที่ปกคลุมไปด้วยหมอก
 
ถ้ำถูกปิดอย่างแน่นหนา เงียบสงบ ไร้ซึ่งร่องรอยของผู้คน ที่นี่มีเพียงแผ่นหินที่สูงประมาณสามนั่งและกว้างแปดฟุตพร้อมกับคําว่า”ภูเขาฟางกุน, ถ้ำพระจันทร์สามดวง”
 
“คนตัดไม้นั่นไม่ได้โกหกข้าจริงๆ!” ลิงหินตกใจและกระโดดข้าม มันมายืนตรงหน้าถ้ำเสียงดังเอี้ยดดังออกมาเมื่อทางเข้าของถ้ำเปิดออก
 
เด็กที่ดูฉลาดเดินออกมา เด็กนั่นไม่แปลกใจเมื่อเห็นลิงหินและพูดออกมาด้วยเสียงดัง”เจ้ามาเพื่อตามหาเด็ใช่หรือไม่?”
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้นลิงก็ดีใจเป็นอย่างมาก”ใช่แล้ว”
 
เด็กบอกว่า”มากับข้า”
 
ลิงหินจัดแจงเสื้อผ้าของมันให้ดูเรียบร้อยมากขึ้น และเดินตามเด็กเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำผ่านชั้นของอาคารต่างๆมันเหมือนโลกที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
 
ชายสูงอายุที่มีหนวดเครายาวนั่งอยู่บนแท่น โดยมีผู้บ่มเพาะอายุน้อยกว่า30 คนเรียงแถวเป็นสองแถว บรรยากาศไม่เหมือนศาสนาพุทธหรือลัทธิเต๋า มันมีกลิ่นอายที่เงียบสงบและเป็นธรรมชาติ..
 
พวกเขาดูเหมือนว่าอยู่ใกล้ แต่ก็เหมือนเมฆที่อยู่ในระยะไกลสามารถมองเห็นได้แต่จับต้องไม่
 
นี่คือพระสุภูติใช่หรือไม่?
 
เฟิงหลินรู้สึกประหลาดใจราวกับว่าเขาได้เห็นใบหน้าของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจากชายสูงอายุคนนี้
 
ฟางกันคืออะไรสาวดวงคืออะไร? สุภูติคืออะไร
 
ทุกอย่างอยู่ในใจ!
 
เฟิงหลินดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง โดยไม่รู้ตัวเขารู้สึกว่ายืนเฝ้หัวใจของเขาได้รับการกระตุ้นอย่างสมบูรณ์และมีความกระตือรือร้นที่จะเคลื่อนไหว
 
ยังคงมีการแสดงภาพลวงตาในตํานาน ขณะที่ลิงหินเห็นปรมาจารย์ มันก็คุกเข่าลงทันทีพร้อมกับพูดด้วยความจริงใจอย่างยิ่งว่า” ท่านอาจารย์! ศิษย์ขอคารวะด้วยความเคารพ!”
 
พระสังฆราชถามว่า”เจ้ามาจากไหน?”
 
ลิงหินตอบว่า”ศิษย์มาจากภูเขาผลไม้ในปุพพวิเทหะทวีป”
 
พระสังฆราชสั่ง”ไล่มันออกไป! นี่เป็นคนบาปที่ไม่สมควรไล่ตามเต่!”
 
ลิงหินยังคงก้มหน้าและพูดว่า”ศิษย์ชื่อสัตย์และไม่โกหก”
 
พระสังฆราชถามว่า” พูดมาตามตรง ทําไมเจ้าถึงพูดถึงปุพพวิเทหะทวีป สถานที่นั้นอยู่ห่างไปจากทะเล 2 แห่งและชมพูทวีปก็ยิ่งอยู่ห่างไปถึงสองทะเล เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”
 
ลิงหินรีบตอบ”ศิษย์ข้ามทะเลและเดินทางมาหลายสิบปีกว่าจะมาถึงที่แห่งนี้”
 
“ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมมาก!” เมื่อได้ยินลิงหินอธิบายภูมิหลังของเขาพระสุภูติกหัวเราะดวงตาของเขาลึกล้ำมากและจ้องมองไปที่ลิงหินด้วยสายตาที่สั่นไหวราวกับว่ามีการเปลี่ยนแปลงมากมายเกิดขึ้นภายในนั้น
 
เพียงแค่แวบเดียวความคิดของเฟิงหลินก็ว่างเปล่า
 
เสียงหัวเราะแผ่วเบาดังขึ้นข้างหูของเขา เนื่องจากเจ้าเป็นลิงนี้เหมาะมาก! ในบรรดาสาวกของข้า เจ้าจะอยู่ในกลุ่มคนที่มีชื่อ “หญ่ ฉันจะตั้งชื่อให้ว่า “ซุนหงอคง !!”
 
หงอคงคืออะไร?
 
ไม่มีรูปแบบและตัวอักษร หงอคงคือ ความว่างเปล่า
 
ราวกับว่าเกิดสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ได้เปิดความโกลาหล ในหัวใจของเฟิงหลินโล่งขึ้นทันทีและปัญหาทั้งหมดของเขาก็สลายไป เจตนาเขาแข็งแกร่งขึ้นมากและฝ่าภาพลวงตาทะยานขึ้นฟ้า
 
ดวงตาของเฟิงหลินเบิกโพลงอย่างกะทันหัน ฉีกผ่านความมืดราวกับสายฟ้าที่สาดส่องไปทั่วท้องฟ้า
 
ยีนในตํานานในร่างกายของเขายังคงกระตุกและถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์
 
ยีนราชาลิง+1,+1,+1 …
 
ยีนเต๋าหัวใจ+1, +1, +1 …