Legend of the mythological genes – ตอนที่ 83 ไม่อาจต่อกร

แม้เทคนิคต่อสู้จะมหัศจรรย์ ช่วยให้คนอ่อนแอเอาชนะผู้แข็งแกร่งกว่าได้ แต่ต่อหน้าพลังสมบูรณ์ ทุกอย่างล้วนไร้ประโยชน์ ไม่ว่าหนูจะดุร้ายแค่ไหน มันก็ไม่อาจเอาชนะเสือได้
พลังสัมบูรณ์ชนะทุกสิ่งอย่าง!
นี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ
เพราะยีนลิงหินของเฟิงหลินคือยีนแรกเริ่มขั้นผันแปร มันสามารถต้านน้ำและไฟได้ ป้องกันผลทางพลังงานทั้งหมด
ชายชุดยาวนี้ปลุกสองยีนและเขาย่อมไม่ถือว่าอ่อนแอในหมู่ผู้บ่มเพาะ แค่ว่าเขาโชคร้ายดันมาเจอเฟิงหลินที่โต้ตอบได้ทุกความสามารถของเขา
นี่ทำให้ชายชุดยาวรู้สึกอับอาย
พลังงานลมและไฟไม่ได้ผลเลย ดังนั้นเขาจึงสามารถทำได้แค่สู้กับเฟิงหลินซึ่งๆหน้า
เฟิงหลินมีความสุข หมัดของพวกเขาปะทะกันอย่างต่อเนื่อง แต่มีเพียงเฟิงหลินที่ทำเช่นนั้นได้ ทั้งหมดที่ชายชุดยาวรู้สึกคือความเจ็บปวด
แม้เทคนิคเขาจะลึกล้ำ ทุกการปะทะ เขากลับรู้สึกเหมือนชกกำแพงเหล็ก เขาไม่สามารถทำร้ายศัตรูเขาได้เลยและยังบาดเจ็บเอง
นี่เหมือนกับการทำร้ายตัวเองซะมากกว่า
ความสามารถทางกายไม่ตรงกัน แถมยังมีการต้านทานพลังงาน นี่เหมือนการโกง!
ชายชุดยาวรู้สึกอยากร้องไห้
แต่ทว่า เฟิงหลินไม่สนใจว่าศัตรูเขากำลังคิดอะไร เขาปล่อยกระบวนท่าต่อไปป กระแทกหมัดใส่เนื้อศัตรู
สำหรับเหตุผลที่ทำไมเฟิงหลินถึงไม่รีบฆ่าศัตรู มันเพราะเฟิงหลินสนใจในเคล็ดวิชาของชายคนนี้มาก
ตั้งแต่ต้น เคล็ดวิชาที่เฟิงหลินใช้นั้นเรียนรู้มาจากหอต่อสู้ลวงตา ตอนนี้ที่เขาเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาว เทคนิคเหล่านั้นจึงไม่เหมาะกับเขาอีก
เนื่องจากบุคคลนี้ปรากฏตรงหน้าเขา เขาจึงอาจบีบให้ชายคนนี้ดึงพลังออกมาได้หมดและเรียนรู้เทคนิคแสนอัศจรรย์
สำหรับเคล็ดวิชาที่ลึกซึ้ง พวกมันต้องมีเทคนิคที่หลากหลาย มันอาจผลักวิชายุทธ์เขาให้สูงขึ้นและช่วยให้เขาพัฒนาวิชาที่เหมาะกับเขาคนเดียว
ดังนั้น เฟิงหลินจึงมุ่งมั่นจะได้รับวิชานี้ ในสายตาเขา ชายชุดยาวก็เหมือนแกะที่รอให้เขาเชือด
สำหรับวิธีได้รับมัน เขาต้องคิดหาวิธีบางอย่าง แต่อย่างน้อย เขาก็ต้องปราบพยศชายตรงหน้าก่อน!
เมื่อเขาทดลองวิชาทั้งหมดของเขา เฟิงหลินจะไม่สุภาพอีกและปล่อยพลังทั้งหมด
ท่าทางและกระบวนท่าเหมือนกัน แต่พลังที่เขาส่งผ่านจะยิ่งเกรี้ยวกราดขึ้น สถานะพลังชีวิตเขาสูงถึง13.6 และวินาทีที่เขาระเบิดพลัง พลังที่เขาสร้างจะน่ากลัวอย่างแท้จริง
ตอนนี้  แม้แต่ตัวเฟิงหลินเองก็ยังไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
เขารู้แค่ว่าเขาทรงพลัง ทรงพลังมาก…
ชายชุดยาวถูกบังคับให้ถอย ความตื่นตระหนกเขียนทั่วหน้า เห็นได้ชัดว่ากระบวนท่าเฟิงหลินนั้นธรรมดาสามัญ แต่เขากลับไม่อาจต้านทานได้เลย
นี่ต้องเป็นแก่นแท้แห่งพลังสัมบูรณ์!
ชายชุดยาวรู้สึกราวกับแขนเขากำลังจะหัก
 
“ฉันไม่อาจปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อได้ สิ่งที่ฉันปลุกมาไม่ใช่ยีนประเภทเสริมร่างกาย ความเร็วและพลังฉันด้อยกว่าเขา และลมกับไฟฉันก็ไมได้ผล ฉันเสียเปรียบทุกด้าน และหากเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันจะต้องตาย!”เขาตั้งใจหนี
 
แต่ทว่า เขาถูกกดดันโดยเฟิงหลินจนถึงจุดที่ไม่มีโอกาสหายใจด้วยซ้ำ แล้วเขาจะหนีได้ยังไง?การพยายามคิดแผนเพื่อหนีมีแต่จะทำให้เขาปวดหัว
จากมุมมองเขา เฟิงหลินเหมือนเกราะไร้เทียมทาน ไม่มีทางทำลายหรือสร้างความเสียหายให้มันได้ เขาท้อแท้ เฟิงหลินดูไม่มีจุดอ่อนเลย
ไม่ มันควรมีจุดอ่อนและนั่นก็คือ…
หัวใจของชายชุดยาวปั่นป่วนขณะจ้องไปในตาเฟิงหลิน
ไม่ว่าร่างกายจะแข็งแค่ไหน ลูกตาของมนุษย์ก็มักเป็นจุดอ่อน
ด้วยเจตนา เขาปล่อยพลังเต็มกำลัง มือเขาปล่อยการโจมตีนับไม่ถ้วนและเหมือนกับผีเสื้อ
“ไม่เลว!”ดวงตาเฟิงหลินสดใสขึ้น กระบวนท่าที่ชายชุดยาวใช้เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลงมากมาย และแก่นแท้ของวิชายุทธ์ก็สามารถมองเห็นได้ ในมุมมองของเฟิงหลิน มันเหมือนกับว่าชายคนนี้กำลังแสดงให้เขาเห็นว่าจุดสูงสุดของวิชาคืออะไร ทำให้เขาเพลิดเพลินไปกับมัน
เฟิงหลินตอบสนองทุกกระบวนท่า ค่อยๆเปลี่ยนเทคนิคตัวเอง
หลังแลกเปลี่ยนกระบวนท่ากันกว่าสิบกระบวนท่า เฟิงหลินก็ถูกโจมตีหลายครั้ง เสื้อผ้าเขาฉีกขาด แต่เขากลับไม่บาดเจ็บเลย
ไม่ว่าวิชาต่อสู้จะลึกล้ำแค่ไหน มันก็ไร้ประโยชน์หากทำลายการป้องกันศัตรูไม่ได้
ดวงตาของเฟิงหลินสว่างขึ้น เขาได้รับประสบการณ์มากมายจากการต่อสู้กับผู้บ่มเพาะดวงดาว และนี่ก็ทำให้ศักยภาพยีนเขาพุ่งสูงขึ้น
ศักยภาพพันธุกรรม +20% +20% +20%….
อย่างรวดเร็ว ศักยภาพพันธุกรรมเขาพุ่งสูงถึง368%
หลังแลกเปลี่ยนกัน เฟิงหลินก็ได้รับศักยภาพพันธุกรรมกว่า100%
หลังกลายเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาว แม้ทุกความก้าวหน้าก็ยังต้องผลาญศักยภาพพันธุกรรมจำนวนมาก ปริมาณศักยภาพพันธุกรรมที่เขาได้รับต่อการฝึกทุกรอบห่างกับอดีตที่ผ่านมา
นี่คือเรื่องที่ทำให้เขาปวดหัวและทำให้เขารู้สึกยินดีพร้อมกัน…
 
“ถึงเวลาแล้ว”ชายชุดยาวเห็นถึงความสนใจของเฟิงหลิน เมื่อเห็นเฟิงหลินกำลังหมกมุ่นกับกระบวนท่าและเทคนิคเขา เขาก็พลันใช้วิชายุทธ์ยีนที่แข็งแกร่งสุดของเขา-เคล็ดระเบิดเพลิง!
ชายชุดยาวพับมือ กลุ่มไฟบรรจบกันในฝ่ามือเขา พวกมันถูกบีบไปยังจุดหนึ่งก่อนระเบิด เปลี่ยนเป็นแสงสีขาวแพรวพราว
เฟิงหลินประมาท ด้วยระยะใกล้แค่นี้ ทั้งหมดที่เขาเห็นได้คือแสงสีขาว
ลำธารแสงสีขาวเหมือนดาบแหลมที่เจาะตาเขา ทั้งสองตาเขาเจ็บปวดมาก เขาไม่อาจลืมตาขึ้นได้เลย ควันที่เกิดจากไฟยังแผดเผาตาเขา
“ไป!”ชายชุดยาวไม่อยากสู้อีก เขาดึงชายร่างงูหนีไป
เฟิงหลินหลับตาแน่น น้ำตานั้นไหลออกจากหางตาเขาไม่หยุด เขารู้สึกปวดหัว และก็ยังคงกระพริบตาแต่ก็ไม่อาจลืมตาขึ้นได้
ใครก็สามารถบอกได้ว่าชายชุดยาวนั้นมีประสบการณ์การต่อสู้สูงและพบจุดอ่อนเขาได้ง่ายๆหลังปะทะกัน
ในตำนาน ซุนหงอคงมีกายหินและกระดูกเหล็ก ทำให้เขามีพลังป้องกันสูง เขาไม่กลัวไฟในเตาหลอมแปดเหลี่ยมที่สามารถเผาได้ทุกอย่าง แต่ตาเขาคือจุดอ่อนเดียว กล่าวกันว่าเขาสามารถใช้วิชา’เนตรทองพิโรธ’ได้ แต่จริงๆแล้วเขาเป็นโรคตา
ความอ่อนแอของตาอาจกล่าวได้ว่าเป็นจุดอ่อนที่ใหญ่สุดของยีนลิงหิน แต่ฝ่ายตรงข้ามเขาก็มองออกอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม…
พวกมันคิดจริงๆว่าจะหลบหนีไปได้แบบนี้?มันไร้เดียงสาเกินไป!
เฟิงหลินขยายพลังจิตออกไป รับรู้ทุกอย่าง นี่ช่วยให้เขาเห็นชัดเจนกว่าสายตาเขาอีก การรับรู้เขาจับจ้องอยู่สองร่างนั้น
 
“หัวหน้า ทำไมเราต้องหนีด้วย?”ชายร่างงูกล่าว”คุณได้เปรียบไม่ใช่หรอ?ทำไมไม่ฆ่าเขา?ไม่มีคนดีในหมู่พนักงานของบริษัทยาไจแอนท์หรอก!”
“ฉันไม่สามารถสู้เขาได้ คนๆนั้นมีกายหินและกระดูกเหล็ก ฉันไม่อาจทำลายการป้องกันเขาได้!ความสามารถยีนเขานั้นแหกกฏเกินไป เขาต้านการโจมตีลมและไฟฉันได้และเรียกได้ว่าไร้เทียมทาน!”ชายชุดยาวส่ายหัวและกล่าว”รีบหนีเร็ว หากไม่ เราจะไม่อาจหนีพ้นตอนตาเขาหายดี”
“ฮ่าๆ ไม่ต้องรอให้ตาฉันหายดีหรอก พวกแกไม่อาจหนีได้แล้ว”เสียงหัวเราะน่ากลัวดังขึ้น เสียงของเฟิงหลินเหมือนผีที่ไล่ล่าพวกเขา
“อะไรกัน?”
ทั้งสองหันไปมองและพบว่าเฟิงหลินกำลังเข้าใกล้ ดวงตาเขายังหลับแต่กลับติดตามการเคลื่อนไหวพวกเขาได้
ระลอกพลังงานแปลกๆผันผวนในอากาศ ดูเหมือนใบที่มองไม่เห็นกำลังห่อหุ้มพวกเขา หยุดพวกเขาจากการหลบหนี
ชายชุดยาวรู้สึกถึงระลอกพลังงาน และสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป
ยีนจิต!
เขาเป็นผู้มากประสบการณ์และรู้ว่าผู้บ่มเพาะที่ปลุกยีนจิตนั้นทรงพลังแค่ไหน
นี่ถือได้ว่าเป็นยีนประเภทตรวจจับที่ช่วยให้ผู้ใช้รับรู้สภาพแวดล้อมได้ เมื่อร่วมกับความสามารถไร้เทียมทานของเฟิงหลิน การต้านทานผลพลังงาน มันเรียกได้ว่าไร้ผู้ต้านแล้ว!
วันนี้ มันยากเหมือนกับการต่อกรกับสวรรค์หากพวกเขาอยากหนี!
ความจริงเป็นแบบนั้น หลังเจอการโจมตีก่อนหน้า เฟิงหลินก็อับอายและโกรธมาก ดังนั้น เขาจึงโจมตีด้วยความดุดันยิ่งกว่าเดิม
วัชระแบกหม้อ!
เฟิงหลินยกมือขึ้นสูงและทุบลง
บูม!
อากาศดูหเมือนแข็ง แรงกดดันไร้รูปร่างคล้ายกับภูเขากดลงมา ทำให้การเคลื่อนไหวของทั้งสองถูกขัดขวาง
ชายชุดยาวยกมือขึ้น ลมพลุ่งพล่าน โหมเปลวไฟเขาขณะพยายามป้องกันการโจมตีนี้ แต่เขาก็ยังถูกกดดันช้าๆ
แรงกดดันหนักมาก เม็ดเหงื่อสามารถมองเห็นได้บนหน้าผากเขา เมื่อแรงกดดันเพิ่ม ความรู้สึกอึดอัดก็ยิ่งเพิ่ม ความรู้สึกแบบนี้คล้ายกับการเผชิญกับภัยพิบัติ มันทรมานเกินไป
ชายร่างงูไม่อาจทนได้ เขากรีดร้อง”ฉันจะสู้ตายกับแก!”
ร่างเขาบิดและกลายเป็นงู และพ่นเข็มพิษสีเขียวออกจากปาก
นิ้วทั้งห้าของเฟิงหลินสะบัด สร้างเป็นกระสุนอากาศที่ดีดเข็มเขียวออกไป
หลังจากนั้น เขาก็สะบัดมือออกไป คว้าคอของชายร่างงูและยกเขาขึ้น
เมื่อจุดสำคัญถูกจับ ชายร่างงูก็ไม่อาจขยับและพยายามดิ้นรนหายใจ เขารู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
“หยุด!”ชายชุดยาวพูด เขาไม่กล้าดูถูกเฟิงหลินอีกเพราะเขายังเด็กและพยายามรังแกเขา เขากลับเคารพเฟิงหลินด้วยการเรียกว่า’ปรมาจารย์น้อย’
“ปรมาจารย์น้อย ท่านอยากเป็นศัตรูกับเรา กองทัพปฏิบัติดาวอังคารงั้นหรอ?”