Lv1 Skeleton – Lv 1 Skeleton บทที่ 13

ผมปล่อยให้พวกเขาดื่มมันและเฝ้าดูอย่างระมัดระวังจากระยะไกล ลูกมังกรอาบแสงออร่าสีทองรอบตัวเขา ผมเปิดหน้าสถานะเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติม

[พรของรากโลก]

เยี่ยมมากผมสามารถเรียนรู้ตัวตนที่ซ่อนอยู่ของมันผ่านผลของสถานะ แม้ว่าจะยังไม่ทราบขอบเขตของประโยชน์ที่ได้รับจากสิ่งที่ผมได้เห็นจากมดยักษ์ แต่ก็มีประโยชน์ต่อวิวัฒนาการของเรา ผมปล่อยให้พวกเขาดื่ม 2 ใน 4 ส่วนและตอนนี้ก็เอามาโรยให้ทั่วร่างกายของผม โดยเก็บส่วนสุดท้ายไว้สำรอง ผมไม่สามารถดื่มมันได้และกังวลว่าการฉีดพ่นบนร่างกายของผมจะไม่ได้ผล แต่ผมก็มีความสุขเช่นกัน

“ ท่านโจร่านี่น่าทึ่งมาก! ท่านได้สิ่งนี้มาจากไหน? ข้าไม่รู้สึกหิวอีกต่อไปหลังจากดื่มมัน”

กือยี

มังกรตัวน้อยกำลังสะกิดแขนของเอียน โดยคาดหวังว่าจะได้ดื่มมากขึ้น

‘ไม่ต้องห่วงเจ้าสามารถได้อีก ในครั้งหน้าข้าจะได้มากกว่านี้’

โชคดีที่ทั้งคู่ตอบสนองในเชิงบวกต่อพร โดยไม่มีผลข้างเคียงที่ชัดเจน ตอนนี้ผมมีงานที่ต้องทำในฐานะเจ้าของหลุม จากการใช้มุมมองการเป็นเจ้าของ ผมรู้ว่ามีกองกำลังหลัก 3 กลุ่ม

อย่างแรกคือมดยักษ์ที่ผมเข้าใจแล้ว ตอนนี้มีอีกสองกองกำลังที่ผมต้องเจอ ผมตัดสินใจที่จะพบกับสิ่งที่ผมหวังว่าจะเป็นความต้องการของทั้งสองน้อยลงและคิดว่าผมควรจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนคนแรกของผม

‘เอียนข้าออกไปพบวิญญาณ ข้าคิดว่าข้าต้องการความช่วยเหลือจากกวิน กวินเป็นคนช่างพูด ดังนั้นอดทนกับมัน

“ ท่านมีเพื่อนที่เป็นจิตวิญญาณหรือ? ข้าได้ทำสัญญากับวิญญาณธาตุแล้วดังนั้นข้าจึงเข้าใจธรรมชาติของพวกมันเป็นอย่างดี”

‘ถูกต้องโปรดนำน้ำของรากโลก ส่วนสุดท้ายไปด้วย’

เอียนตามผมไปพบกวินที่ ที่พักของเธอ

“อา! ชอมปี้ มาหาข้า! ดอกไม้ดูสิ นั่นคือเพื่อนของข้า!”

กวินมองเห็นผมในระยะไกลและกำลังพูดกับดอกไม้ใกล้ ๆ

‘วิญญาณคุยกับดอกไม้ได้ไหม’

“ แม้แต่วิญญาณก็ไม่สามารถพูดคุยกับดอกไม้ได้ แต่โจร่า นั่นคือเพื่อนนางฟ้าที่ท่านพูดถึงหรือเปล่า”

ผมพยักหน้าให้เอียน

เธอได้ยินผมคิดกับตัวเองเป็นครั้งแรก ผมตระหนักว่าผมจะต้องระมัดระวังความคิดของตัวเองให้มากขึ้นในขณะที่อยู่ข้างๆเอียน

‘กวินเจ้าดูดีมาก!’

“ใช่! ข้าสบายดี เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ชอมปี้”

[ท่านได้เรียนรู้ เทเลพาที ระดับ1]

‘หืม? เดี๋ยวก่อน … ข้าเพิ่งได้รับทักษะงั้นหรือ? ‘

“ฮะ? เจ้ากำลังพูดกับข้าใช่ไหม นั่นเจ้าชอมปี้หรือเปล่า?

ในที่สุดผมก็สามารถเฉลิมฉลองจุดจบของชีวิต ในฐานะโครงกระดูกใบ้ได้ แน่นอนว่าเสียงของผมก็ยังคงเป็นฟันกัดกันอยู่

“ นี่เจ้า! เจ้าควรพูดกับโจร่า อย่างสุภาพกว่านี้เจ้าเป็นนางฟ้าตัวยุ่ง!”

“ หืม? เจ้าเป็นนักเวทย์ที่เราช่วยไว้ ไม่ใช่เหรอ? เจ้าติดตามชอมปี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ โอ้ เจ้าเป็นคนตั้งชื่อแปลก ๆ ให้เขาเหรอ”

“ อ๊า! ปล่อยไป ปล่อย! วางข้าลง! ทำไมเจ้าทำเช่นนี้?”

อย่างใดทั้งสองดูเหมือนจะต่อสู้กัน แต่ผมไม่สามารถเข้าใกล้ได้ ดังนั้นผมจึงต้องแยกพวกเขาออก จากระยะไกลผ่านกระแสจิต

‘เอียนปล่อยกวินไป กวินซนนิดหน่อย แต่ก็ยังเป็นเด็กดี ‘

“ ไม่ เมื่อเป็นเรื่องของวิญญาณ ท่านจำเป็นต้องกำจัดนิสัยที่ไม่ดีเหล่านี้ ไม่เช่นนั้นพวกเขาอาจควบคุมไม่ได้”

“ไปกันเถอะ! วางข้าลง! เจ้าต้องการให้ข้าบอกราชาจังยอง ในภายหลังหรือไม่?”

ปัก

“ อุ๊ย!”

เอียนดีดหน้าผากของกวิน ในขณะที่ยังจับเธอไว้

“ เฮ้ พิกซี่! ราชาจังยองสอนวิธีปฏิบัติต่อผู้ควบคุมอย่างเหมาะสมไม่ใช่หรือ”

“ อืม… .. หืม!”

เมื่อเอียนพูดถึงราชาจังยอง กวินเปลี่ยนไปอย่างมาก

“ เจ้าไม่ควรปฏิบัติกับโจร่า แบบนั้นใช่ไหม”

“แต่…”

‘เอียนพอแล้ว! อย่าไปต่อว่ากวิน เขาเป็นเพื่อนข้า ‘

ในที่สุดกวินก็เป็นอิสระ เมื่อเอียนรู้ถึงความไม่พอใจของผม

“ พิกซี่ ข้าเตือนเจ้าแล้วคราวนี้ข้าจะหยุดเพราะท่านโจร่า เข้าใจรึป่าว?”

“ เย้ ชอมปี้ อยู่ข้างข้า!”

กวินรีบบินหนีไปซ่อนข้างหลังผมทันทีที่เธอหนีจากเอียน

‘กวินอยู่ห่าง ๆ ข้า รู้ไหมว่ามันอันตราย’

“ แต่…นังนั่นอันตรายกว่า!”

“ ใครวะ! ข้าชื่อเอียน!”

“ ข้ามีชื่อด้วย! มันคือกวิน!”

“ ครีกกกก”

กวินและเอียนทักทายกันในที่สุด ขณะที่ลูกมังกรประกาศว่าหิวอยู่เบื้องหลัง

“ โอ้นี่คือชายที่ออกมาจากไข่นั่นเหรอ? ชื่อของมันคืออะไร?”

‘ใช่แล้วเขาก็ฟักออกมา’

ใบหน้าของกวินเปล่งประกายแวววาว หากผมปล่อยให้เธอเอ่ยชื่อเขา มันคงเป็นเรื่องที่ไร้สาระแน่ ๆ

“ ท่านโจร่าข้าขอตั้งชื่อเขาได้ไหม”

“ข้า! ข้า ข้า ข้าอยากจะตั้งชื่อ! ควีก แล้ว ควีกกี้ ล่ะ”

‘ก็ชื่อแบบนั้น เมื่อมันโตขึ้นและกลายเป็นมังกรตัวใหญ่ … ข้าคงรู้สึกเสียใจเกินไป’

“ เฮ้เด็กพิกซี่ หยุดพูด! นายท่านแล้ว มอลเล่ล่ะ? ฟังดูน่ารัก แต่เจ๋ง!”

ครีกกกก

ลูกมังกรดูเหมือนจะชอบชื่อใหม่ของมัน

ผมพยักหน้าเห็นด้วย

“ เชอะ! ข้าชื่อดีกว่า! ฮึ่มฮึ่ม!”

กวินดูอารมณ์เสียจริงๆ

‘เอียนให้สิ่งนี้กับกวินได้ไหม’

“ พิกซี่มาดื่มนี่ ท่านโจร่า นำมาให้เจ้า”

ผมไม่เคยเห็นกวินกินอะไรเลย ผมเดาว่าพิกซี่ไม่ต้องการสารอาหารใด ๆ เพื่อความอยู่รอด แต่เธอมีปากจึงสามารถกินและดื่มได้

“จริงๆ? ชอมปี้ ให้สิ่งนี้กับข้าหรือ?”

ส่วนที่ดีที่สุดเกี่ยวกับกวินคืออารมณ์ของเธอสามารถเปลี่ยนแปลงได้ทันที เธอมีความสุขมากที่ได้ดื่ม พรจากรากโลกจนเสร็จในอึกเดียว ผมสงสัยว่ามันเข้ากับร่างเล็ก ๆ ของกวินได้หรือไม่

“ ว้าาา ~ มันดีจริงๆ! ขอบคุณ ชอมปี้ มันอร่อย! ข้ารู้สึกเหมือนบินได้!”

กวินกำลังบินรอบตัวผมโปรยฝุ่นสีทอง ผมเปิดหน้าสถานะของเธอเพื่อดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือไม่

‘โอ้ความต้านทานการดูดซับพลังชีวิต? เธอมีสิ่งนั้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ มันคือน้ำทิพย์? ‘

“ อี ฮิฮิฮิ! งั้นข้าก็ติดตามชอมปี้ ได้แล้วใช่ไหม”

กวินดูเหมือนจะอ่านใจผมได้เพราะเธอตอบตกลงทันที

“ ไม่นะพิกซี่จอมซน เจ้าแค่รบกวนท่านโจร่า ถ้าเจ้าต้องการมา เจ้าควรนั่งบนไหล่ของข้าด้วย”

“ ข้าไม่ต้องการ!”

อืม กวินแลบลิ้นออกมา

“ ข้าจะไปกับ ชอมปี้!”

กวินรีบเข้ามาหาผมและหลังจากเปิดกระบังหน้าในหมวกกันน็อคแล้วก็ถลาเข้าไปในกะโหลกของผม

“ โอ้ ข้าไม่ได้มาที่นี่สักครู่ มันอุ่นขึ้นกว่าเดิมหรือไม่? ข้าควรนอนที่ไหนดี”

กวินนอนลงในกระโหลกศีรษะของผมอย่างเกียจคร้าน

“ ท่านโจร่า! อย่าปล่อยให้นิสัยไม่ดีเหล่านี้ ให้ข้าสร้างวินัยให้นาง!”

‘ไม่เป็นไรเอียน ปล่อยให้นางทำตามที่นางพอใจ เราอยู่ด้วยกันแบบนี้มาสักพักแล้ว’

“ จริงเหรอ ท่านโจร่า!”

‘พอ เอียนข้ามีสิ่งมีชีวิตที่ข้าต้องการพบ มากับข้า’

เอียนบ่นตามมาจากด้านหลัง ขณะที่เรามุ่งหน้าไป กวินควรมีบทบาทสำคัญในการพบปะครั้งต่อไป ผมยังตระหนักว่าเอียนอาจมีส่วนสำคัญในการพบปะด้วย หลังจากที่ผมเห็นเธอโต้ตอบกับกวินก่อนหน้านี้

เราเดินไปที่ทะเลสาบ ซึ่งก่อตัวขึ้นตรงกลางของอาณาเขต รวมทั้งน้ำตก ด้วยน้ำทั้งหมดในหลุมจะไหลมาที่นี่และมีชาวบ้านอาศัยอยู่ภายใน

‘นิมัม ออกมาข้ารู้ว่า เจ้าอยู่ที่นั่น’

ผมส่งกระแสจิตไปยังทะเลสาบ

“ ชูอุค -!”

น้ำทะยานขึ้นเหนือผิวน้ำและกลายร่างของเด็กเล็ก ๆ

“ ว้าาา! หวา…. ท่านว่าไง”

“อา! ข้ารู้ว่ามันคืออะไร! เจ้า…เจ้าเป็นอะไรอีกแล้ว? ฮึ…”

เอียนจ้องมองไปที่ทะเลสาบด้วยความประหลาดใจ เธอรู้สึกประหลาดใจมากจนล้มลงก้นจ้ำเบ้า ในขณะเดียวกันกวินก็รูดซิปไปมากุมหัวเธอด้วยความหงุดหงิดและพยายามจำ

น้ำหายไปและนางฟ้าก็มองเห็นได้เสื้อผ้าสีขาวสว่างสดใสราวกับรุ่งอรุณวันใหม่ทั่วร่างของเธอ เธอมีผมสีเงินเงางาม คิ้วขาวเนียน ดวงตาของเธอเป็นสีน้ำเงินเข้มเช่นเดียวกับสีของน้ำในทะเลสาบ ริมฝีปากสีส้มของเธอช่างตัดกันอย่างชัดเจนบนใบหน้าที่ซีดราวกับดอกไม้ที่เบ่งบาน ในทะเลที่เงียบสงบ เธอดูเหมือนนางฟ้าในเกมที่ผมเคยเล่นตอนเด็ก ๆ

“ เจ้าแห่งหลุม เจ้ามาทำไม”

“ ข้ามาทักทาย คนของเจ้า”

“ เราถูกอดีตราชาเพิกเฉย ราชาองค์ใหม่ต้องการอะไรจากเรา”

นิเมซุอยู่ในระดับ 50 และเป็นผู้นำวิญญาณในทะเลสาบ สถิติเกือบทั้งหมดยกเว้นอย่างเดียวสูงกว่าของผมอย่างมีนัยสำคัญ หากการต่อสู้เกิดขึ้น ผมจะได้รับชัยชนะก็ต่อเมื่อผมรอดจากการโจมตีครั้งแรก

ผมส่ายหัว

‘เป็นเพียงการเยี่ยมเยียนเพื่อแสดงความปรารถนาดีของข้า’

“ ใช่แล้ว นิเมซุ … นิมัม! มันเป็นคนทรยศ นิมัม!”

“ พิกซี่ปิดปากซะ! ไปหาโอเบรอน พร้อมกับตูดสกปรกของเจ้า!

“ ฟีสสส ~ ตูดข้าสะอาด! ดูดู! ไม่สะอาดเหรอ”

น่าแปลกที่ นิมัมและกวิน มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี ผมเคยได้ยินชื่อโอเบรอน มาก่อนไม่ใช่ชื่อของราชินีนางฟ้าโอเบรอนเกงฮา?

ครีก ครีก

มอลเล่ กระโดดลงจากไหล่ของเอียน และส่งเสียงอย่างตื่นเต้นไปทาง กวิน เหมือนลูกสุนัข

‘กวินพอแล้ว เรามาที่นี่เพื่อเป็นเพื่อนกัน’

มีวิญญาณประมาณ 20 ดวงในทะเลสาบ ทั้งหมดมีสถานะเป็นกลาง ตั้งแต่ผมเป็นเจ้าของป่าหลุม ผมต้องการให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดในนั้น มีสถานะที่เป็นมิตรกับผม

“ ราชาของข้า หากท่านปล่อยให้พิกซี่ที่น่าขยะแขยงไว้เช่นนี้ มันจะทำร้ายภาพลักษณ์ของท่าน”

‘พอ! กวินเป็นเพื่อนของข้า ‘

“ ถ้าเป็นคำสั่งของราชา ข้าก็ไม่พูดอะไรอีกแล้ว”

‘ข้ามีเรื่องให้เจ้า’

“ ได้โปรดบอก”

ใบหน้าของ นิเมซุ มีสีหน้าสงบไม่ทรยศต่อความคิดใด ๆ ของเธอ

“ เข้าร่วมกับข้าและข้าจะแบ่งปันส่วนหนึ่งของน้ำทิพย์จากรากโลกกับเจ้า”

“ ท่านจะ … ? เราเป็นเพียงวิญญาณที่ถูกเนรเทศ แทบจะไม่มีพลังใด ๆ …

‘อย่ามีความคิดเห็นดูถูกในตัวเอง ไม่ว่าเจ้าจะเป็นผู้อยู่อาศัยในดินแดนของข้า มันจะเป็นเรื่องยาก หากเรามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี ‘

“ โดยปกติเราเต็มใจที่จะนอบน้อมต่อราชาของเรา”

ดูเหมือนมูลค่าของน้ำทิพย์จะสูงกว่าที่ผมคิดไว้ตอนแรกมาก ใบหน้าที่สงบและนิ่งของเธอพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง เมื่อผมพูดถึงการแบ่งปันกับพวกเขา เห็นได้ชัดว่าเมื่อไม่นานมานี้เธอมีท่าทีระมัดระวังต่อผม แต่ตอนนี้เธอมีสถานะเป็นมิตร

“ เอเฮเฮ ~ นิมัม อยู่ภายใต้คำสั่งของเพื่อนข้า นั่นหมายความว่าเธอควรทำตามคำสั่งของข้าด้วย!”

‘กวินพอแล้ว เจ้ากำลังทำให้ข้าโกรธ’

“ทำไม? เจ้าไม่ชอบข้าอีกต่อไป ชอมปี้? นางฟ้าผู้สูงวัยคนนั้นดีกว่าข้าใช่ไหม”

‘ไม่ใช่อย่างนั้น แต่นิมัมเป็นพันธมิตร ดังนั้นเจ้าจึงไม่สามารถปฏิบัติต่อนางแบบไม่ดี ได้’

“ เจ้าบอกว่าพวกเขาอยู่ภายใต้คำสั่งของเจ้า!”

ผมกระชากปีกของเธอเหมือนจับแมลงปอ บังคับให้เธอทักทาย นิมัมอย่างถูกต้อง

‘ข้าขอโทษในนามของนาง ที่แสดงความไม่เคารพ’

“ เรื่องเล็กน้อยเราขอขอบคุณ ราชาของเราสำหรับความเอื้ออาทรของท่าน”

‘ข้าจะให้มดเอาน้ำทิพย์มาให้ในอนาคต มันจะแบ่งปันเป็นประจำ’

“ เราเป็นหนี้บุญคุณต่อราชาของเราตลอดไป โปรดแจ้งให้เราทราบหากท่านต้องการความช่วยเหลือจากเรา”

‘ข้าจะไปแล้วตอนนี้ ไว้พบกันครั้งหน้า’

ผมพยักหน้าเล็กน้อยให้เธอ อย่างไรก็ตามนิมัม อำลาอย่างสุภาพมาก คว้าเสื้อคลุมทั้งสองข้างของเธอก่อนจะโค้งคำนับและหายไปในทะเลสาบ

ผมหันไปมองเอียน เธอยังคงอยู่ในท่าเดิมนั่งอยู่บนพื้น ขณะที่มอลเล่เลียขาของเธอ

“ ท.. ท่าน…โจร่านางฟ้าคนนั้น…. ท่านรู้จักนาง?”

‘นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้พบนาง “

“ แต่มันคือนางฟ้าจอมโกงที่ราชินีนางฟ้าเตือนข้า ท่านจะรู้สึกสบายใจที่อยู่ใกล้นางได้อย่างไร”

ดูเหมือนว่านิมัม จะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับราชินีนางฟ้าโอเบรอน

‘ข้าคิดว่าข้าไม่จำเป็นต้องกลัวนาง เพราะนางอาศัยอยู่ที่นี่’

“ ท่านโจร่า ท่านทำให้ข้าประหลาดใจเสมอ ประการแรกมันเป็นตัวตนของท่านในฐานะโครงกระดูก แต่ยังรวมถึงวิธีคิดของท่านด้วย”

‘มันเป็นเรื่องบังเอิญข้าแค่ไปตามกระแส’

ทันใดนั้นกวินก็ลอยมาตรงหน้าเอียนแลบลิ้นทำหน้าเด็ก

“ฮีฮีฮี ~ เจ้าล้มลงบนก้นของเจ้า เพราะเจ้าประหลาดใจกับลูกเจี๊ยบที่มาจากทะเลสาบ!”

“ ทททท ~ เด็กดื้ออย่าให้ข้าจับเจ้าได้นะ!”

ควีกกกก

เอียนไล่กวินไปสักพักพยายามหยิกแก้มของเธอ จนทั้งคู่ยอมแพ้หมดแรงและเหนื่อย มอลเล่ยังเข้าร่วมในเกมวิ่ง ในไม่นานมันก็หอบ ผมจึงเลี้ยงเนื้อมดให้มันอีก

‘ไปกันเถอะมีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายให้พบ’

“ ได้เลย! เราไปกันเถอะ!”

กวินเป็นพิกซี่ที่ซนมาก แต่เอียนก็อ่อนไหวต่อการล้อเล่นมากเกินไป ความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นเหมือนน้ำมันและน้ำไม่เคยไปด้วยกันได้

“ เจ้า…ถ้าท่านโจร่าไม่อยู่ ข้าจะให้เจ้าไปแทน”

“ ฮึ่ม! ฮึ่ม!”

กวินบินกลับไปที่ที่พักของเธอในกะโหลกของผม ผมสงสัยว่า ผมหวงเธอมากเกินไป

แม้ว่าในตอนท้ายชาวทะเลสาบจะยอมรับการเป็นพันธมิตร กวินและเอียนจะให้ความช่วยเหลือน้อยกว่าที่ผมคาดไว้มาก แต่ผลลัพธ์สุดท้ายก็ยังคงประสบความสำเร็จ

แค่นึกถึงการพบปะครั้งต่อไปของผม ก็ทำให้ผมต้องขมวดคิ้ว ผมจะสามารถสร้างพันธมิตรกับพวกเขาได้หรือไม่?

Lv1 Skeleton

Lv1 Skeleton

Level 1 Skeleton, Such a Pity, 너무하네 1레벨 해골병사라니
Score 6.2
Status: Ongoing Type: Author: Released: 2016 Native Language: Korean
อ่านเรื่อง Lv1 Skeletonเป็นเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เสียชีวิตและได้เกิดใหม่เป็นโครงกระดูก เลเวล 1 ในโลกใต้ดิน ตัวเอกของเราต้องเอาตัวรอดในการต่อสู้ราวกับเกมส์ RPG ที่ล้อมรอบไปด้วยอันตรายและมอนเตอร์ เฝ้าดูเขาชนะอุปสรรคและความเพียรอย่างเฉลียวฉลาด ทักษะใช้ (สเตมิน่า) เวทมนตร์ใช้ (มานา) บางครั้งมันสามารถใช้อัตราส่วน 1: 1 ของทั้ง สเตมิน่า และ มานา จากนั้นจะถูกจัดประเภทเป็นทักษะ ทักษะไม่จำเป็นต้องใช้การร่ายใด ๆ ในขณะที่คาถาใช้

Comment

Options

not work with dark mode
Reset