Monster Paradise – ตอนที่ 1632 ดาบดํา

ตอนที่ 1632 ดาบดํา

 

มอนสเตอร์ทั้งสองปลดปล่อยกลิ่นอายพวกมันทันทีที่ก้าวออกจากตาเสมือน มุ่งเป้าไปที่ใต้สวรรค์กับจ้านกวง

 

เส้นประสาทของใต้สวรรค์กับจ้านกวงตึงเครียดเช่นกัน ทั้งคู่สามารถสัมผัสได้ชัดเจนว่ามอนสเตอร์สองตัวตรงหน้าเขาไม่ได้อ่อนแอกว่าในแง่ของความสามารถ

 

ขณะที่ทั้งสองฝ่ายใกล้จะเริ่มต้นการต่อสู้ครั้งใหญ่ ชายในชุดขาวหันไปมองคู่หูทั้งสองของเขา

 

ดาบดําพลันปรากฏในมือ และเขาก็สะบัดมันออกไปทันที

 

หมอกดําจางๆดูเหมือนจะแผ่กระจายไปทั่วอากาศ เจาะทะลุร่างวอยด์ทั้งสอง

 

ชั่วพริบตาต่อมา วอยด์ทั้งสองก็โดนผ่าเป็นสองส่วน หลังจากนั้น ร่างกายที่โดนผ่าครึ่งก็แยกออกทันที

 

หลินฮวง ใต้สวรรค์กับจ้านกวงตกตะลึงที่เห็นเขาโจมตี

 

หลินฮวงเลิกคิ้ว เขาสามารถเห็นได้ว่าเต๋าดาบของชายชุดขาวสูงส่งกว่าเขา คนคนนี้ต้องสร้างผนึกดาบและกลายเป็นจ้าวเทวะแล้วแน่

 

หลังหายจากอาการตกใจ ใต้สวรรค์กับจ้านกวงก็รู้สึกขนลุก

 

มอนสเตอร์ทั้งสองที่มีพลังพอๆกับพวกเขากลับโดนชายชุดขาวกําจัดง่ายๆ ไม่ใช่แค่นั้น เขายังฆ่าทั้งคู่ด้วยการฟันครั้งเดียว นี่หมายความว่าชายในชุดขาวมีความสามารถน่ากลัวที่จะฆ่าพวกเขาสองคนในการโจมตีเดียวเช่นกัน

 

“ข้าไม่ชอบโดนขัดจังหวะในการต่อสู้” ชายชุดขาวเก็บดาบเข้าฝักอย่างใจเย็น ราวกับสิ่งที่เขาเพิ่งทําไปไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง

 

คําพูดเหล่านี้ทําให้ใต้สวรรค์กับจ้านกวงเครียด

 

ชายชุดขาวดูเหมือนจะคาดเดาความคิดพวกเขาได้ เขายิ้ม” ไม่ต้องห่วง ข้าไม่สนใจพวกเจ้าสอง แต่ทว่า ถ้าหากชายคนนี้แพ้ หลังข้าฆ่าเขา ข้าก็ว่าจะพาพวกเจ้าสองคนไปเป็นเพื่อนเขาด้วย”

 

ใต้สวรรค์กับจ้านกวงพูดไม่ออก

 

ทั้งสองคือยอดฝีมือจ้าวเทวะในแดนเทพ พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะถูกเมินเฉยขนาดนี้ แต่ทว่าหลังเห็นความสามารถของอีกฝ่าย พวกเขาก็ไม่กล้าปฏิเสธ เหนือสิ่งอื่นใด อีกฝ่ายมีความสามารถฆ่าพวกเขาสองคนได้ทันที

 

ในทางกลับกัน หลินฮวงไม่ดูเหมือนจะตกใจกับความสามารถของอีกฝ่ายเลย

 

“ข้ามีคําถามอื่น” หลินฮวงชี้ไปยังจุดที่วอยด์ทั้งสองโดนฆ่า ศพที่เหลือของพวกมันหายไปแล้ว” วอยด์จะตายหลังโดนฆ่าไหม?หรือแค่จะกลับอาณาจักรเสมือน?”

 

ชายในชุดขาวยิ้มออกมาพอได้ยินคําถามของหลินฮวง”วอยด์สามารถถูกขับไล่ออกจากอาณาจักรวัตถุได้เท่านั้น พวกมันไม่อาจฆ่าตายได้”

 

“แล้วหลังคนที่ทําการผสานฆ่านักล่าละ จิตวิญญาณแท้จริง” ที่ทิ้งไว้เบื้องหลังคืออะไร?”

 

“นั่นคือราคาที่ต้องจ่ายสําหรับการยอมรับสัญญาปล้นเต๋า” ชายชุดขาวหยุดชั่วคราว จากนั้นจึงอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติม” ภายใต้สถานการณ์ปกติ วอยด์ต้องจ่ายราคาเพื่อเข้าอาณาจักรวัตถุ เพื่อปลินผนึกเต๋า พวกมันต้องทําสัญญาปล้นเต๋า วินาทีที่ทําการปล้นล้มเหลว พวกมันจะต้องเสียพลังงานดังเดิมส่วนหนึ่ง และนั่นแหละที่เจ้าเรียกมันว่า “จิตวิญญาณแท้จริง”

 

“นี่คือสิ่งที่เรียกว่าสมดุลเตสวรรค์ ตอนเกิดหายนะ มันย่อมมีโชคลาภ ทุกกําไรล้วนมีราคาของมัน”

 

“เหมือนกับวิธีที่ข้าตอบคําถามเจ้าและช่วยเจ้าขับไล่วอยด์ทั้งสอง ขากําลังจ่ายราคาก่อน”

 

“แม้บนพื้นผิวภายนอกจะดูเหมือนว่าข้าไม่เสียอะไรในการมายังอาณาจักรวัตถุ ข้าก็รู้ว่าถ้าข้าฆ่าพวกเจ้าทั้งหมดโดยไม่จ่ายอะไร มันจะมีราคาก้อนโตที่ข้าต้องจ่ายภายหลัง”

 

หลินฮวงพูดไม่ออกหลังได้ยินชายชุดขาวพูด โดยธรรมชาติ เขาตระหนักถึงทฤษฎี”ได้บ้าง เสียบ้าง” แต่ทว่า ชายชุดขาวดูเหมือนจะใจกว้างมาก

 

ตลอดมา หลินฮวงอยากรู้ว่าทําไมชายชุดขาวถึงคุยด้วยง่ายๆและทําไมเขาถึงตอบทุกคําถามที่หลินฮวงถาม มันกลายเป็นว่าอีกฝ่ายร่างกฎแปลกๆนี้ที่ควบคุมพฤติกรรมของเขา

 

“ถ้าเป็นงั้น ถ้าข้าฆ่าเจ้าแทนละ?”หลินฮวงถาม” งั้นราคานั้นเจ้าจะไม่จ่ายไปสูญเปล่าเหรอ?”

 

“ถ้าเป็นงั้น ข้าคงมีความสุขกว่านี้”ชายชุดขาวยิ้ม”เจ้าจะขับไล่ข้ากลับไปอาณาจักรเสมือนเพื่อให้ข้าไม่ได้รับอะไรครั้งนี้ ในกรณีนั้น ข้าจะสามารถได้รับมากขึ้นในอนาคต”

 

หลินฮวงพูดไม่ออกตอนเขาได้ยินตรรกะของอีกฝ่าย

 

“เจ้ามีคําถามเพิ่มเติมไหม?ถ้าไม่ ก็มาเริ่มกันเถอะ เหนือสิ่งอื่นใด เวลาของข้าที่นี่มีจํากัด”น้ำเสียงของชายชุดขาวยังเป็นมิตร เขาไม่ได้แสดงความเป็นปฏิปักษ์ต่อหลินฮวงเลย

 

“คําถามสุดท้าย” หลินฮวงคิดเกี่ยวกับมันและรู้สึกว่าเขาได้ถามเกือบทุกอย่างที่จําเป็นแล้ว ถ้าเขาถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับความลับของอาณาจักรเสมือน ชายคนนั้นก็คงไม่ตอบเขาเช่นกัน” ข้าควรเรียกเจ้าว่าอะไร?”

 

“เจ้าหมายถึงชื่อข้า?”ชายชุดขาวไม่ตอบคําถามทันที เขากลับเงยหน้าเพื่อมองเพดานวังโบราณขณะนึกถึงบางอย่าง” ข้าจําอะไรไม่ได้แล้ว”

 

“ชื่อไม่มีความหมายในอาณาจักรเสมือน เราเพียงแค่มอบฉายาให้ตัวเอง”

 

“ฉายาข้าคือดาบดํา!”

 

หลินฮวงมองดาบดําที่ชายชุดขาวถือ เขาเดาว่าดาบดํานี้ต้องเป็นที่มาของฉายาเขา

 

“เอาล่ะ ข้าไม่มีคําถามอีกแล้ว” ดาบดําก่อตัวในมือหลินฮวงทันทีที่เขาพูดจบ

 

“ดาบชั้นดี!” ดาบดําอดชมหลินฮวงไม่ได้ตอนเขาเห็นอาวุธเซียนในมือหลินฮซง

 

“ของเจ้าเองก็ไม่เบา” หลินฮวงสามารถบอกได้ว่าดาบของอีกฝ่ายเป็นอาวุธเต๋าเช่นกัน

 

แทบจะพร้อมกับที่หลินฮวงพูด ทั้งสองก็หายตัวไป

 

ใต้สวรรค์กับจ้านกวงสามารถจับได้แค่ภาพติดตาต่อให้พวกเขาจะเพ่งมองแค่ไหน

 

จิตเทวะพวกเขายังสามารถขับได้แค่วิถีการเคลื่อนไหวของทั้งสอง แต่ความเร็วพวกเขาเป็นกว่าความเร็วปฏิกิริยาของใต้สวรรค์กับจ้านกวง

 

ทั้งสองปะทะกันทันที

 

สองดาบดํา หนึ่งดาบใบแคบและยาว กับอีกหนึ่งใบหนาและกว้างต่างปลดปล่อยพลังเทวะกันอย่างเต็มที่

 

วินาทีที่ผลพวงระหว่างพลังเทวะของสองฝ่ายปะทุ พลังสวรรค์ก็เริ่มกระจาย

 

มันเหมือนระลอกคลื่นซัดใส่กัน ทําให้เกิดพลังสะท้อน

 

ลมแรงพัดมาไม่หยุดจากสี่ทิศทาง

 

หลินฮวงยังไม่ได้รวมผนึกเต๋า แต่เขามีผนึกดาบสมบูรณ์ภายในตัว

 

ผนึกดาบนี้สิ่งที่คัมภีร์ดาบเปลี่ยนเป็น

 

ในอดีต หลินฮวงไม่อาจกระตุ้นพลังสวรรค์ภายในมันได้

 

แต่ทว่า พอพลังของวิญญาณเทพเขาเลื่อนเป็นจ้าวเทวะ เขาก็ตระหนักว่าเขาสามารถหยิบยืมพลังสวรรค์ภายในผนึกดาบได้

 

แต่การต่อสู้ครั้งก่อนๆนั้น เขาสามารถจัดการปัญหาได้โดยไม่ต้องใช้พลังสวรรค์

 

แต่ตอนนี้ที่เขากําลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่งอย่างดาบดํา เขาจึงไม่อาจปกปิดพลังได้อีก

 

เขาสามารถสัมผัสได้ชัดว่าถ้าเขายังออมมือ เขาอาจตายจริง

 

ใต้สวรรค์ตกใจมากตอนเห็นหลินฮวงใช้พลังสวรรค์

 

เขารู้ว่าหลินฮวงเป็นแค่เทพสวรรค์และยังไม่ทําการผสาน

 

พูดในทางทฤษฎี ไม่มีใครสามารถมีผนึกเต่ภายในตัวได้โดยไม่ทําการผสาน ซึ่งหมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างพลังสวรรค์ แต่ทว่า หลินฮวงกําลังใช้พลังสวรรค์ต่อหน้าต่อตาใต้สวรรค์

 

จ้านกวงไม่รู้เรื่องนี้ ตั้งแต่ได้เห็นการโจมตีของหลินฮวง เขาก็คิดมาตลอดว่าหลินฮวงเป็นจ้าวเทวะเฉกเช่นเดียวกับเขา เขาคิดว่าหลินฮวงแค่ปลอมตัวเป็นเทพสวรรค์

 

แต่ทว่า หลินฮวงเป็นคนเดียวที่รู้ว่าเขาแค่หยิบยืมพลังสวรรค์มาใช้เท่านั้น ไม่ใช่แค่นั้น เนื่องจากขีดจํากัดของร่างกาย เขาไม่อาจหยิบยืมได้นาน เหนือสิ่งอื่นใด ความแข็งแกร่งทางร่างกายเขา ตอนนี้แค่ใกล้ถึงระดับจ้าวเทวะ แต่ยังไม่ใช่

 

ในการต่อสู้นี้ เขาต้องรีบฆ่าศัตรูให้เร็วที่สุด!ยิ่งยื้อนาน มันยิ่งแย่สําหรับเขา

 

Monster Paradise

Monster Paradise

Type: Author:
800ปีก่อน มีประตูมิติกว่า3000ที่เปิดกว้างทั่วโลก ในขณะที่ดวงตาที่แตกต่างกัน3000ดวงเปิดกว้างขึ้น ฝูงสัตว์ประหลาดนับล้านก็ได้พรั่งพรูออกมาจากมัน บางตัวสามารถที่จะทำลายกำแพงเมืองด้วยการกระแทกเพียงครั้งเดียว : พวกมันมีร่างกายที่ใหญ่โตเท่ายักษ์และกินมนุษย์ บางตัวจะยึดติดกับมนุษย์ พวกมันจะดูดซับสารอาหารในร่างกายและทำให้มนุษย์เป็นทาส บางตัวจะแทรกซึมเข้าไปในเมืองมนุษย์ ปลอมตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาขณะที่ดูดเลือดเพื่อความเป็นอยู่ของมัน ในเวลากลางคืน มนุษย์จะกลายเป็นด้านล่างสุดของห่วงโซ่อาหาร โลกได้กลายเป็นสรวงสวรรค์สำหรับเหล่าสัตว์ประหลาด 800 years ago, 3000 dimensional gates opened across the entire world. In that moment, it was as if 3000 different colored eyes opened across the world as hordes of monsters swarmed out of these gates like tears. Some could destroy city walls with one strike; They had bodies the size of a giant and fed on humans Some latched onto humans, absorbing their bodies’ nutrients and enslaving humans Some infiltrated the humans’ cities, disguising themselves as normal human beings while feeding upon human blood to sustain themselves. In a night, the Human race fell to the bottom of the food chain. The world had turned into a paradise for monsters…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset