Myth Online ฮีลเลอร์สายบู๊ [网游之奶个锤子] – บทที่ 49 กลับไปยังหมู่บ้าน

บทที่ 49 กลับไปยังหมู่บ้าน

เซียวเฟิงเดินตามไฮพรีสไปยังด้านหลัง และเห็นกองทัพอัศวินที่กำลังฝึกฝนกันอยู่

“ท่านไฮพรีส ท่านดูเหมือนกำลังกังวลอยู่นะ นี่พวกปีศาจมันกลับมาแล้วงั้นเหรอ?” อัศวินกัปตันโบลตันเดินออกมาถามนักบวชเฒ่า

“นักผจญภัยคนนี้เข้าไปในป่ามู่กวาง และพบนี่…” ไฮพรีสรีบบอกเรื่องราวทั้งหมด

“เจ้าพวกปีศาจชั่วนั่น!” โบลตันแข็งแกร่งมาก เขาใส่ชุดเกราะสีเงินสะท้อนแสง ซึงเมื่ออีกฝ่ายได้ยินเรื่องราวทั้งหมด เขาก็โกรธมาก! จากนั้นเขาก็มองไปที่เซียวเฟิงด้วยความยินดี

“เจ้าทำได้ดีมาก! ถือเป็นนักผจญภัยที่ดี เจ้าจะต้องได้รับการสรรเสริญจากพระเจ้าแน่!”

เซียวเฟิงรอเขาตั้งนาน แต่โบลตันก็แค่ชื่นชมเฉย ๆ ไม่ได้ให้รางวัลแต่อย่างใด แน่นอนว่าชายหนุ่มก็ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่

“ท่านไฮพรีส ข้าจะไปที่ป่ามู่กวางและจัดการพวกปีศาจนั่นเอง!” โบลตันบอกและทำความเคารพอีกฝ่าย ก่อนที่เซียวเฟิงจะใช้สกิลสอดแนมกับเขา และก็เจอแต่เครื่องหมาย ??? มากมาย …..นี่มัน บางทีอาจจะเก่งกาจกว่าลิชตัวนั้นก็ได้!

“กัปตันโบลตัน บาดแผลของเจ้ายังไม่หายดีเลย อย่ารีบร้อนไปล่ะ หากจะไปที่ป่านั่นได้ มันก็ต่อเมื่อเจ้าแผลหายดีแล้วจากผลตะวันแดงที่ได้จากนักผจญภัยคนนี้เท่านั้น”

“ก็ได้ ถึงจะมีไม่มากนักแต่มันก็คงช่วยให้ข้าฟื้นฟูกำลังในวันนี้ได้ไม่มากก็น้อย”

หลังจากรับผลไม้ไป โบลตันก็รู้สึกดีขึ้น

“นักผจญภัยแด๊ด เจ้าช่วยพาข้าไปหาลิชหลังจากที่ข้ากลับมาแข็งแรงตามเดิมได้หรือไม่?”

ในเวลาเดียวกันเซียวเฟิงก็ได้รับข้อความ

“คุณจะรับเควสเนื้อเรื่อง [ผู้นำแห่งแสง] หรือไม่?”

“คำแนะนำ คุณต้องคุ้มกันกัปตันโบลตันไปยังป่ามู่กวางเพื่อจัดการกับลิช ถ้าเขาตายเควสจะล้มเหลว”

เควสเนื้อเรื่องไม่มีระดับแจ้งเตือนมา แต่ทั้งสองเป้าหมายก็ต่างเป็น NPC กับบอสที่เลเวลสูงมาก เซียวเฟิงไม่สามารถอ่านข้อมูลของพวกเขาได้ นั่นหมายความว่าเควสนี้จะต้องยากมาก แต่ชายหนุุ่มก็ยังรับเควสนี้ไว้อยู่ดี

“แน่นอน เป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

“คุณได้รับเควสเนื้อเรื่อง [ผู้นำแห่งแสง] กลับมาที่นี่ในอีก 5 ชั่วโมง และกัปตันโบลตันจะให้ข้อมูลต่อไป”

หลังเซียวเฟิงรับเควสมาแล้ว โบลตันก็กลับไปที่กองทัพ และไฮพรีสเองก็รีบกลับไปเช่นกัน

“ไฮพรีส แล้วหอส่งสัญญาณของวิหารนี้ล่ะ?”

“โอ้ เจ้าอยากจะไปที่วิหารกลางหรือ? นักผจญภัยเอ๋ย ข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องยอมรับการล้างบาปของที่นั่นแน่ๆ”

ไฮพรีสเองก็ทำตัวดีขึ้นกับเขา แต่เพราะอีกฝ่ายและโบลตันเรียก เซียวเฟิงว่านักผจญภัย มันก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเขินประหลาดๆ

“ไม่ล่ะ ข้าจะกลับไปที่หมู่บ้านก่อน ที่ท่านเรียกมันว่าดินแดนที่ถูกทอดทิ้ง” เซียวเฟิงไม่เคยได้ยินเรื่องวิหารกลางด้วยซ้ำ

“เข้าใจแล้ว ตามข้ามา” ไฮพรีสนำเซียวเฟิงไปที่หอส่งสัญญาณของเมืองเทียนหลง ซึ่งชายหนุ่มไม่คิดว่ามันจะอยู่ใกล้ได้ขนาดนี้

ภายใต้การนำทางของไฮพรีส เซียวเฟิงจึงพบจุดสัญญาณมากมาย นักบวชที่ทำหน้าที่คุ้มกันที่นี่ก็ทักทายเขา และส่งเซียวเฟิงกลับไปยังหมู่บ้านโดยที่ไม่ตรวจดูแหวนหรือใบทดสอบแต่อย่างใด

“คุณได้เข้าสู่หมู่บ้านเริ่มต้นที่ 9191”

แสงสีขาวปรากฏขึ้น และชายหนุ่มก็พบกับผู้คนมากมาย เป็นฉากที่เขาคุ้นตายิ่งนัก

มันคือหมู่บ้านที่เขาเริ่มต้น และจำต้องถูกส่งมาได้ ณ จุดนี้เท่านั้น ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่เขากลับรู้สึกประหลาดใจมากกว่าตอนที่จากมาเสียอีก

หมู่บ้านนั้นยังคงวุ่นวายเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้มีคนเยอะเท่าแต่ก่อนเหมือนตอนที่เกมเปิดใหม่ ๆ ยิ่งไปกว่านั้นมันกลับมีสีสันมากขึ้น

เซียวเฟิงไม่อยากจะอยู่ที่นี่นานนักหรอก เขาทักทายนักบวชเฒ่าที่นี่ และเดินไปยังหนองน้ำพิษ พร้อมกันนั้นก็ส่งข้อความไปหาคู่พี่น้องนิโคลัส

“อะไรนะ? นายกลับมาที่นี่แล้วเหรอ? แต่นายเปลี่ยนอาชีพแล้วนี่? ทำไมถึงกลับมาอีกล่ะ?”

“นายโดนฆ่ามาปะเนี่ย? ไม่สิ เป็นไปไม่ได้ หรือว่านายจะโดนบอสฆ่าตาย?”

“ลูกพี่! ฉันเชื่อใจว่านายจะต้องไม่ทิ้งฉันไปแน่ๆ เพราะงั้นมาช่วยฉันผ่านเควสทดสอบหน่อยสิ”

เพื่อนทั้งสองของเขาตะลึง เช่นเดียวกับเฉียนโตวโตว

ทว่าเซียวเฟิงบอกรายละเอียดไม่ได้ จึงบอกให้พวกเขาไปรอกันที่ทางเข้าโซนทดสอบโดยเร็วที่สุด

หลังจากช่วงเช้า พวกผู้เล่นมากมายก็ถึงเลเวล 10 แต่ในรายชื่อ ก็ยังมีเซียวเฟิงอยู่อันดับหนึ่งที่เลเวล 12 อยู่ดี ในขณะที่ผู้เล่นคนอื่นกว่า 10,000 คนอยู่ในเลเวล 10

เมื่อเซียวเฟิงมาถึงหนองน้ำพิษ เขาก็ตะลึงกับภาพที่เห็น ที่นี่ถูกล้อมไปด้วยเกราะกำบัง และมีผู้เล่นมากมายกำลังเก็บเลเวลกันอยู่ตรงกลางเกาะ และมีอีกราวๆ นับพันคนที่อยู่ด้านนอก สะพานเองก็ถูกขวางเอาไว้ด้วย

“ฉันต้องการนักบวชเพื่อส่งฉันไปยังทางเข้าเขตทดสอบ ฉันจะให้ 1 เหรียญทองเลย!”

“ทีมสัญจรไปมาต้องการนักบวช! มาร่วมมือกันผ่านเควสทดสอบกันเถอะ!”

“หลีกไป! กิลด์ดามะจินเต๋าต้องการเข้าไปในเกาะ เราจะฆ่าทุกคนที่พยายามเนียนเข้ามา!”

…

หนองน้ำพิษนี้คือกำบังแรก ผู้เล่นหลายคนไม่อาจข้ามไปได้ ถ้าพลังชีวิตมีไม่พอ แน่นอนว่าต้องใช้สกิลของนักบวชเท่านั้น

พวกนักรบเองก็ไม่อาจเข้าไปยังเกาะกลางได้เพราะมีจระเข้โผล่ออกมาตลอดเวลา ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ว่าพวกนักบวชเองจะส่งพวกเขาไปยังเกาะกลางได้อย่างปลอดภัยก็จริง แต่ทว่านักบวชพวกนั้นก็ไม่อยากจะทำให้ฟรีๆ หรอก

พวกผู้เล่นหลายคนเดินไปตามสะพานไม้ แต่หลายๆ คนก็ตัวแตกเพราะพิษ และถูกส่งกลับหมู่บ้านไปมากมาย นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเห็นผู้เล่นเกิดใหม่มากมายเต็มไปหมด

มีเพียงแค่กิลด์ใหญ่ๆ เท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้อย่างปลอดภัย ใครก็ตามที่เข้าไปในนั้นต่างก็ดูทรงพลังกันไปหมดทุกคน

“หลีกทางไป ฉันต้องการไปที่เกาะนั่น”

มีคนมากมาย และส่วนใหญ่เลเวลต่ำกว่า 10 ทั้งนั้น พวกเขามาที่นี่เพื่อรอดูอะไรสนุกๆ สถานที่นี้จึงเต็มไปด้วยคนมากมายจนเซียวเฟิงเดินอย่างลำบาก

“อย่าผลักนะ ขอทีเหอะ ทุกคนอยากจะไปที่นั่นใช่ไหม แต่ฉันไม่คิดว่าพวกนายจะทำได้หรอก!” คนที่ยืนอยู่บนสะพานพูด และมองเซียวเฟิงด้วยสีหน้าเหยียดหยาม

“เฮ้ นายจะไปที่ทางเข้านั่นจริงๆ เหรอ? นายยังใส่ชุดเริ่มต้นอยู่เลยนะ? อยากตายรึไง?” เซียวเฟิงเมินเขา และไม่อยากเสียเวลาที่นี่ ดังนั้นจึงรีบวิ่งไปบนสะพานไม้เพื่อไปยังเกาะกลาง

“ดูนั่นสิ เขาไม่กลัวตายเลย! มารอดูกันว่าเขาจะถูกฆ่าตอนไหน!” พวกผู้เล่นที่ชอบเหยียดหยามต่างก็ชวนคนมาดูอะไรสนุกๆ ที่นี่

“มาพนันกัน ฉันว่าเขาตายใน 30 วินาทีแน่ๆ”

“30 วิเหรอ? ไม่หรอก แป๊บๆ ก็ตายแล้วไม่เกิน 20 วินาทีหรอก เขามันก็เป็นแค่ผู้เล่นเริ่มต้นที่อยากจะมาทำอะไรบ้าๆ เท่านั้นแหละ”

“ไม่! นายพูดเกินไป! วินาทีต่อไปเขาต้องโดนจระเข้งาบแน่ๆ!”

“ใช่เลย ฮ่าๆ เขาต้องโดนจระเข้งาบมากกว่าตายเพราะพิษแน่ๆ!” พวกผู้เล่นพูดกันสนุกสนานพลางกอดอกมองเซียวเฟิง

แต่ไม่นานนักรอยยิ้มของพวกเขาก็หายไป เพราะเพียงแค่ 30 วินาทีเท่านั้นเซียวเฟิงก็ข้ามสะพานนั่นไปได้ก่อนที่จระเข้จะโผล่มางาบเขาเสียอีก

“พวกนาย… เขาไม่ได้อัพยามาใช่ไหม…”

“บางทีเขาอาจจะมียาต้านพิษก็ได้นะ”

“ไม่! พลังชีวิตเขาลดนะ แต่แม่งมีค่าพลังชีวิตโคตรเยอะเลย”

“อะไรนะ? เขาได้รับความเสียหายไปตั้งมากมายแต่ยังมีพลังชีวิตเหลืออยู่อีกเนี่ยนะ? นี่มันเป็นควายถึกหรืออะไรกันเนี่ย”

“…ฉันเห็นว่าอาวุธในมือของเขามีแสงสีเงินล่ะ”

“เขามีอาวุธระดับเงินเว้ย!”

“ว้าว เขาต้องเก่งมากแน่ๆ เขาใส่ชุดแฟชั่นแน่ๆ!”

“พวกเราพลาดไม่พอแถมยังไปเกรียนเขาอีก…”

“เขาจะมองเราเป็นศัตรูไหมเนี่ย?”

“ฉันไปเก็บเลเวลแล้ว… พวกนายดูกันต่อไปเถอะ…”

“รอฉันด้วยเซ่!”

…

เซียวเฟิงที่เดินมาถึงเกาะกลางก็ใช้โฮลี่ไลท์กับตัวเองแล้วเดินเข้าไปยังโซนอย่างเร่งรีบ มีผู้เล่นมากมายที่เกาะกลางเพื่อรอที่จะเข้าไปทำภารกิจทดสอบ และในเมื่อเป็นแบบนี้เซียวเฟิงเองก็ไม่เห็นพวกซอมบี้เลยแม้แต่น้อย เพราะเมื่อพวกมันเกิดมาก็ถูกรุมจัดการทันที

“ลูกพี่ พวกเราอยู่นี่!”

ท่ามกลางผู้เล่นนับร้อยคน ไม่มีใครสนใจเซียวเฟิงที่เพิ่งมายังที่นี่ แต่เฉียนโตวโตวสังเกตเห็นเขา และรีบเรียกชายหนุ่มทันที คนอื่นเองก็หันมามองเฉียนโตวโตวแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเห็นว่าเป็นสาวสวย จากนั้นก็มองไปยังเซียวเฟิง

“หัวหน้ากิลด์ ฉันหานักบวชเจอแล้ว!”

“ดูนั่นสิ เขาคือชายคนที่เราตามล่านี่นา!”

ทันใดนั้นทั้งสองกลุ่มผู้เล่นก็จ้องมายังเขา นั่นก็คือกิลด์มิดซัมเมอร์และดูมส์เดย์ลีก

“อย่ารีบร้อนล่ะ พวกเรามีคนไม่พอ” โรสและลอว์ก็อตออกคำสั่งเสียงต่ำ พร้อมมองไปยังผู้เล่นมากมาย พวกเขาไม่กล้าต่อกรกับเซียวเฟิงในตอนนี้หรอก พวกเขารู้ดีว่าหมอนี่เก่งแค่ไหน ที่นี่ไม่มีผู้เล่นระดับสูงมากมายสักเท่าไหร่ เพราะว่าพวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในภารกิจทดสอบ

เซียวเฟิงเองก็รู้ได้แล้วว่าพวกเขากำลังจ้องมายังตัวเองอยู่ ทว่าชายหนุ่มเพียงหัวเราะออกมาอย่างพึงพอใจ เพราะพวกคนที่เขาต้องการเจออยู่ที่นี่กันหมดแล้ว!