Night Ranger – ตอนที่ 71 การตัดสินชี้ขาด

มาร์วินไม่ได้เก๊กท่า

 

เขาคิดว่าการฆ่าผู้หญิงคนนี้ด้วยกริชของเขาจะทำให้อาวุธของเขาสกปรก เธอยังคงบอกว่าเธอรักเวย์นแต่เธอสาปแช่งเขา มาร์วินกำลังยับยั้งตัวเองโดยไม่ทรมานเธอให้ตาย

 

ฮานเซอร์ส่ายหน้าและแสดงความรู้สึกเสียดาย”บางทีข้าควรจะทำลายกฎหมายของพันธมิตรพ่อมดและหันไปหาเธอในห้องทดลอง”

 

“…”

 

มาร์วินคิดว่าเขาเป็นคนไร้ความปรานีแล้ว เขาไม่ได้คิดว่าครูคนนี้จะไร้ความปรานีมากนักแต่ที่กล่าวว่านี้ฮานเซอร์ดูเหมือนจะปกป้องเวย์นโดยเฉพาะศิษย์ของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส มันคงเป็นเรื่องแปลกถ้าเขาไม่โกรธ พ่อมดเคยผิดกฎหมายอยู่เสมอ พวกเขาไม่ยอมน้อมศีรษะของพวกเขาไปสู่อำนาจใด ๆ นอกเหนือจากพันธมิตรพ่อมดทางใต้ ในวันนี้ฮานเซอร์อาจจะรู้สึกหงุดหงิดมาก ดังนั้นเมื่อมาร์วินอยากจะฆ่าลูลู่เขาไม่ได้คิดจะหยุดมาร์วินแต่กลับสนับสนุนเขาอย่างเต็มที่

 

หลังจากทั้งหมดหากมีปัญหาใด ๆ กับมาร์วินก็ใช้ชื่อของเขาได้เลย สถาบันมาโกลด์จะให้การยกเว้นลูลู่แต่เวย์นที่เป็นเหยื่อเป็นคนของหุบเขาริเวอร์ไวท์มาร์วินยังมีอำนาจในการลงโทษลูลู่ เป็นเพียงความสำคัญกับอำนาจนี้มาหลังจากสถาบันมาโกลด์หลังจากที่สถาบันมาโกลด์ได้ให้อำนาจในการดูแลเธอแล้วเขาก็มีสิทธิที่จะใช้อำนาจของตัวเองได้ นี่คือข้อได้เปรียบของสถานะ ในฐานะขุนนางแม้กระทั่งขุนนางชั้นสูงมาร์วินก็มีประโยชน์บ้าง และภัยพิบัติครั้งใหญ่จะทำลายระเบียบทางสังคมนี้ทั้งหมด มาร์วินก็จะตกเป็นเหยื่อด้วย เขาไม่สามารถทำอะไรเพื่อป้องกันไม่ให้ภัยพิบัติและเขาทำได้เพียงปกป้องคนของเขาเท่านั้น

 

“และคำสาปของเวย์นหล่ะ?” มาร์วินกล่าว

 

“ข้าจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง” ฮานเซอร์ตอบ”ข้าหวังว่าเขาจะสามารถทำมันได้ในรอบคัดเลือก”

 

ความกังวลอาจเห็นได้ชัดบนใบหน้าของเขา ร่างกายของเวย์นที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากการได้รับบาดเจ็บอย่างมากถึงแม้ว่าเขาจะทำได้ แต่ความแข็งแรงของเขาก็อาจจะลดลง ไม่ว่าในกรณีใดความสำคัญสูงสุดก็ยังคงเป็นการลบคำสาปแช่งของเขา ทั้งสองแยกออกจากคุก มาร์วินกลับมาที่เวย์นกำลังพักอยู่ที่หอพัก

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น!  ดวงอาทิตย์ค่อยๆขึ้นส่องเข้าไปด้านในของห้องจากหน้าต่าง จากหน้าต่างที่เปิดมามีสายลมยามเช้า กลิ่นยาเวทย์มนต์ที่รับรู้ได้อ่อนๆ เวย์นนอนอยู่บนเตียงแล้วค่อยๆเปิดตาขึ้น เขายังคงนิ่งเงียบเหมือนเดิม แต่เขาก็เริ่มฟื้นตัวแล้วพ่อบ้านแก่อยู่ข้างเขา

 

“นายน้อยเวย์นท่านตื่นขึ้นมาในที่สุด!” พ่อบ้านเก่าถูกย้ายบ้าง

 

“เอ่อ …” เวย์นส่ายหัวจู่ๆพูดว่า “พี่ชาย … “

 

“พี่ชายมา”

 

หัวหน้าพ่อบ้านมองไปที่เวย์นที่ตะลึง ” ท่านรู้ได้อย่างไร”

 

เวย์นมองไปทุกที่แต่ไม่เห็นมาร์วินดูเหมือนจะผิดหวังมาก “แล้วพี่ชายหล่ะ? เขาอยู่ที่ไหน?”

 

“เห็นได้ชัดว่าเขามาถึงแล้ว”

 

เมื่อตอนถูกสาปเวย์นไม่ได้หมดสติในขณะที่สาปแช่ง แต่ความรู้สึกของเขายังคงรับรู้อยู่ เขาจำได้ถึงการมาถึงของมาร์วินอย่างชัดเจน

 

“น้ายน้อยท่านมาร์วินเขา … “

 

“ตอนนี้ท่านกำลังได้รับการตัดสินชี้ขาด!” พ่อบ้านเเก่กล่าวว่า

 

“อะไรนะ?!” ดวงตาของเวย์นกว้างขึ้น

 

“เขาฆ่าคนที่ประตูของสถาบันมาโกลด์แต่โชคดีที่เขาใช้เหรียญเก้าเดือนดังนั้นจึงไม่ควรมีปัญหาใด ๆ “พ่อบ้านเก่าปลอบโยน

 

“เหรียญเก้าเดือน? นั่นไร้ประโยชน์!” เวย์นมีความชัดเจนมาก

 

แม้ว่าเขาจะอายุเพียง 9 ขวบเนื่องจากสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายนี้เขามีแนวความคิดที่โดดเด่นมาก

 

เขาตะโกนทันที “อำนาจของครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังไวท์พวกเขาอาจเอาเจ้าหน้าที่ที่ตัดสินไปหมดแล้ว!”

 

“พี่ชายไม่มีโอกาสประสบความสำเร็จ!”

 

“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ข้าจะไปหา!”

 

ขณะที่เขากล่าวว่าทันทีเขาคลานขึ้นมาจากเตียง

 

“แต่ร่างกายของท่าน … “

 

ได้ยินว่าเวย์นพูดอะไรพ่อบ้านแก่ตกใจมากเขาไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้เท่าไหร่

 

“ข้าไม่เป็นไร! ข้าหายดีแล้ว “

 

เวย์นได้รับคำสั่งอย่างเคร่งครัด “พาข้าไปที่นั่น!”

 

 

ศาลตัดสินโทษชี้ขาดของตึกแอชไม่ได้ใช้มานานแล้ว แต่วันนี้มันเต็มไปด้วยพ่อมดที่มาจากทั่วทั้งตึกทรีริง พวกเขามาดูเหตุการณ์ มีคนเปิดเผยว่าเป็นพ่อมดฝึกหัดคนหนึ่งที่ประตูของสถาบันมาโกลด์นี่เป็นสถานการณ์ที่แปลกใหม่ มันปลอดภัยที่จะบอกว่าคนที่แต่งตัวประหลาดนี้เป็นคนบ้าแต่ไม่มีใครคิดว่าหนุ่มขุนนางที่ชื่อมาร์วินนี้อยู่ในความครอบครองของเหรียญเก้าเดือน!

 

เหรียญเก้าเดือน!

 

นี่เป็นเกียรติที่มอบให้กับกลุ่มพันธมิตรพ่อมดทางใต้ เฉพาะสมาชิกของกลุ่มพันธมิตรพ่อมดทางใต้เท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ได้รับเหรียญนี้!

 

ไม่มีขุนนางหลายคนในทางใต้มีเกียรติแบบนี้ และสาเหตุที่เรียกว่าเหรียญเก้าเดือนเนื่องจากพันธมิตรพ่อมดทางใต้ก่อตั้งขึ้นในเดือนที่เก้า เจ้าของเหรียญเก้าเดือนเป็นคนที่มีชื่อเสียงทั้งหมด แน่นอนว่ายังมีขุนนางที่กำลังลดน้อยลง เช่นที่ขุนนางบารอนมาร์วินได้รับการตัดสินโทษในวันนี้ นอกเหนือจากพ่อมดแล้วยังมีขุนนางจำนวนมากอยู่ในกลุ่มผู้ชม คนเหล่านี้มาเพื่อลงทะเบียนเด็ก ๆ ของพวกเขาและบางคนก็ได้เห็นฉากของการฆ่าของมาร์วิน พวกเขาดูเป็นธรรมชาติมาก เรื่องนี้จะจบลงอย่างไร?  ไม่มีใครรู้ผล

 

 

มาร์วินยืนอยู่คนเดียวในมุมของเวทีสูงราวกับว่าเขาถูกโดดเดี่ยวจากโลก กระบวนการตัดสินโทษได้ดำเนินการเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้เป็นเพียงผลของการอภิปรายของการตัดสินโทษบางส่วนที่ส่งมาจากกลุ่มพันธมิตรพ่อมดทางใต้

 

“ไม่ควรมีปัญหาอะไร” มาร์วินพูดพึมพำ

 

เมื่อพวกเขาถามหาพยานเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็มีส่วนร่วมในการอธิบายและอธิบายสิ่งที่เธอเห็น เธอยังกล่าวด้วยว่ามาร์วินถูกใส่ร้าย ในสถานการณ์เช่นนี้ผู้ตัดสินจะตัดสินสถานการณ์ได้ง่ายมากแต่เรื่องนี้ดูผิดพลาดเล็กน้อย ผู้ชี้ขาดทั้งสามคนกำลังโต้เถียงอย่างรุนแรงตลอดเวลานี้

 

‘มันเป็นสิ่งที่จำเป็นงั้นเหรอ?’ มาร์วินขมวดคิ้วมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย

 

ประมาณสิบนาทีต่อมา หนึ่งในผู้ตัดสินชี้ขาดบอกว่าประนีประนอม อีกคนหนึ่งยืนและเสียงดังว่า “ข้าจะประกาศผลของการอนุญาโตตุลาการ”

 

“ขุนนางบารอนมาร์วินฆ่าคนอย่างเปิดเผยในสถาบันมาโกลด์นอกจากนี้เขายังฆ่าพ่อมดฝึกหัดอีกด้วยนี่คือความผิดสูงสุด “

 

“เราขอแนะนำให้เรื่องนี้ไม่ได้รับการประเมินโดยเราฝ่ายตัดสินโทษแต่ผ่านศาล.”

 

“ดังนั้นผลของการตัดสินชี้ขาดคือการทำตามกระบวนการต่อไปคือการพิจารณาคดีสำหรับค่าใช้จ่ายทางอาญาของขุนนางบารอนมาร์วิน!”

 

การสอบสวน!

 

คำเหล่านี้เริ่มมีเสียงดัง!

 

ผลนี้เป็นเหมือนการตัดสินมาร์วิน!

 

เห็นได้ชัดว่ามีปัญหากับการตัดสินของทั้งสามคน ทุกคนไม่ว่าจะเป็นพ่อมดหรือคนชั้นสูงก็ตามเข้าใจอะไรบางอย่างเกี่ยวกับรายละเอียดของการตัดสินนี้ พยานหลักฐานนี้ยังคงมีผลใช่มั้ย? ตามที่ศาลตัดสินมากที่สุดก็จะจบลงด้วยการลงโทษทางการเงินสำหรับมาร์วินแต่ผลที่ได้คือการใช้มาร์วินในการสอบสวน! นั่นหมายความว่ามาร์วินถูกตัดสินโดยศาลของพ่อมดทางใต้

 

“มันเป็นไปได้ไหมว่าพ่อมดที่เขาฆ่ามีอำนาจมหาศาลอยู่เบื้องหลังเขา?”

 

“ฉันได้ยินมาว่าครอบครัวตระกูลยูนิคอร์นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

 

“ฉันยังได้ยินเช่นนั้น นี้มาร์วินคิดว่าเขาสามารถอาละวาดเเละใช้เหรียญเก้าเดือนได้งั้นเหรอ ผลที่ตามมาก็คือการชนเข้าหากำแพง “

 

“เขาบ้าไปแล้ว”

 

ทุกคนคุยกัน

 

 

มาร์วินยืนอยู่ที่นั่นใบหน้าของเขาตึงเครียด มีคนเล่นตุกติกอยู่ เขารู้สึกโกรธมากแต่เขาก็ไม่กลัว

 

การสอบสวน?

 

อืมมม …

 

เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่มองไปที่เด็กผู้หญิงตัวเล็กคนนั้นที่นั่งอยู่ในที่ยืนของพยาน ตามที่คาดไว้ใบหน้าของเธอก็แสดงท่าทางโกร ถ้าเธอไม่อยู่ที่นั่นมาร์วินอาจกังวลว่าเขาจะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้อย่างไรแต่เนื่องจากเธออยู่ที่นั่นจึงไม่ควรมีปัญหาใด ๆ เขาร้องขอให้มีการตัดสินจากกลุ่มพันธมิตรพ่อมดทางใต้ ผู้ชี้ขาดเหล่านี้อาจถูกแทนที่ ส่วนเรื่องศาลก็น่าจะเป็นตึกแอช การพิจารณาคดีจะได้รับการตัดสินและหัวหน้าของตึกแอชอยู่ข้างเขาดังนั้นมาร์วินก็ไม่กลัวจริงๆ

 

ในเวลานี้เสียงตะโกนได้ยินไม่ไกลดังขึ้น “พี่ชาย!”

 

มาร์วินรู้สึกทึ่ง เขาสังเกตเห็นคนเดินมาด้วยความช่วยเหลือของพ่อบ้านเก่า

 

‘เด็กคนนี้ตื่นขึ้นอย่างรวดเร็วงั้นเหรอ?’

 

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของมาร์วิน ผู้คนตกตะลึงเห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้เรื่องของเวย์นตั้งแต่มาร์วินมาถึงตึกทรีริงเพราะเวย์น มิฉะนั้นเขาจะไม่มีเหตุผลที่จะออกจากดินแดนของเขาเลย

 

เวย์นซีดและริมฝีปากของเขาจางลง

 

เขากรีดฟันและเดินมาถึงหน้ามาร์วิน เห็นเวย์น ฮานเซอร์ยังไม่สามารถนั่งได้และรีบปรากฏตัวขึ้นที่ด้านของเวย์น”เจ้าต้องพักผ่อนเราจะดูแลเรื่องขุนนางบารอนมาร์วินเอง”

 

“ผมอยากเจอพี่ชายของผม” เวย์นพูดอย่างแน่วแน่

 

ฮานเซอร์ลุกขึ้นยืน

 

“เด็กน้อยข้าฆ่าแฟนของเจ้า เจ้าไม่เกลียดข้าเหรอ? “

 

มาร์วินพูดจายียวน

 

เวย์นเห็นมาร์วินยืนอยู่คนเดียวบนเวทีเพื่อจะได้รับการพิจารณาคดี ดวงตาของเขาแดงทันที

 

“อย่าร้องไห้ จำไว้ว่าเจ้าเป็นผู้ชาย “เสียงมาร์วินค่อนข้างเข้มงวด

 

“ข้าเข้าใจพี่ชาย” เวย์นกัดฟัน

 

เขายืนอยู่ที่นั่นเช่นนี้มองมาร์วิน ทุกคนเริ่มขยับ สถานการณ์ของพี่น้องคู่นี้เป็นเรื่องยากมาก มาร์วินมองเวย์นในสายตาอย่างช้าๆและเคร่งขรึมกล่าวว่า

 

“มองหาที่ที่จะนั่ง เจ้าต้องพักผ่อนอย่างถูกต้อง “

 

“ผมสบายดี.”

 

“ผ่อนคลายข้าอยู่ที่นี่เเล้วไม่มีใครจะทำร้ายเจ้าได้!”

 

‘ข้าอยู่ที่นี่จะไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้’

 

‘ข้าสาบานด้วยกริชของข้า’

 

นี่คือคำสาบานที่ได้รับการยืนยันจากก้นบึ้งของหัวใจ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset