NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 105 ความอัปยศของตู้เฟย

บทที่105 ความอัปยศของตู้เฟย
ตู้เฟยพยักหน้า： “ไม่หรอก เศรษฐีลึกลับกลับมาจากต่างประเทศ ไม่ค่อยจะคุ้นชินสักเท่าไหร่ เลยมักจะต้องหาคนมาร่วมงานด้วยไงล่ะ”
“แต่คนที่ร่วมงานด้วยนั้น ก็คือพ่อของฉัน” ตู้เฟยพูดขึ้นด้วยความพออกพอใจ
หลี่ฝางคิดขึ้นมาได้ว่าคำที่หลี่ต๋าคางพูดกับตัวเอง เมื่อคิดในใจ การร่วมมือกัน น่าจะเป็นเพราะทุ่นระเบิดที่ฝังไปของพ่อตัวเองแน่นอนเลย
“คุณชายอันดับหนึ่งของตงไห่เหรอ？” หลี่ฝางหัวเราะขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
“คุณหัวเราะอะไร？” ตู้เฟยขมวดคิ้วเป็นปม เมื่อรู้ว่าหลี่ฝางกำลังหัวเราะเยาะเขา
“หลี่ฝาง ฉันจะบอกคุณให้นะ ถ้าเกิดว่าพรุ่งนี้คุณไม่คุกเข่าให้ฉัน แล้วเรียกว่าคุณชาย ฉันจะไม่ยอมให้คุณได้มีชีวิตดีๆ อีกเลย” ตู้เฟยพูดขึ้นด้วยความอวดดี
ก่อนหน้านี้ เศรษฐีลึกลับประกาศออกไปแล้ว ว่าจะร่วมงานกับตู้ต้าไห่
เมื่อได้ยินข่าวนี้ ตู้ต้าไห่ก็ดีใจเป็นอย่างมาก
อันที่จริงก่อนหน้านี้ ตู้ต้าไห่ก็ได้ยินมาจากส้าวส้วย เกี่ยวกับแผนการลงทุนของเศรษฐีลึกลับ อีกอย่างเขายังเริ่มทำก่อน โดยการซื้อที่รอยๆ เอาไว้ เพื่อคลุมพื้นที่ของตึกการลงทุนนั้นทั้งหมด
ในวันนี้ ตู้ต้าไห่ลงทุนไปในตึกทั้งหมด เพราะเรื่องนี้ เขาเลยติดหนี้จำนวนมากที่มีดอกเบี้ยแพงอยู่กับธนาคาร
ไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขายังกังวล กังวลว่าส้าวส้วยเล่นงานเขาแล้วหรือเปล่า แต่หลังจากที่เศรษฐีลึกลับประกาศออกไป เขาก็เหมือนรู้สึกตื่นตัวมากขึ้นไปอีก จนวิ่งไปยืมเงินจากทุกที่ เพื่อการลงทุน
“พอแล้ว ฉันจะไปเอารถแล้ว ไม่อยากจะคุยอะไรกับพวกคุณให้มากความแล้ว” เมื่อตู้เฟยพูดจบ ก็ออกจากโรงพยาบาลไป
หลังจากหลี่หลงตายไป ตู้เฟยก็ขับปอร์เช่กลับมา แต่เมื่อเขาคิดได้ว่ารถคันนี้เคยถูกคนที่ตายไปแล้วขับมาก่อน เขารู้สึกไม่สบายใจ
เขาคิดสักพัก ก็เอารถปอร์เช่ไปขายที่ร้านรับซื้อรถมือสอง จากนั้นก็จองรถคันใหม่
“จริงสิ หยู่ซวน คุณซื้อรถหรือยัง？” หลี่ฝางถามออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร
“นี่ยังหาคันที่เหมาะไม่ได้ไง ฉันว่าจะซื้อเบนซ์มือสอง พ่อฉันก็ยอมรับแล้ว บอกว่าจะให้ฉันห้าหมื่น บวกกับเงินที่ฉันมีอยู่ในมืออีกแสนสาม ก็เพียงพอแล้ว”
“ถึงตอนนั้นขับเบนซ์ จะขับไปรับสาวหรือหาแฟนก็ง่ายดี ถ้าว่างๆ ก็เอาไปเป็นรถที่ใช้ตอนแต่งงานได้ หาเงินเข้ากระเป๋าได้อีกตั้งมากมาย” ถังหยู่ซวนพูดขึ้นพลางยิ้ม
“ซื้อมือสองทำไม！” หลี่ฝางพูดว่า： “ถ้าจะซื้อก็ซื้อมือหนึ่งเลย”
เมื่อออกจากโรงพยาบาล หลี่ฝางก็เรียกแท็กซี่ ก่อนจะไปที่ร้านเบนซ์4S
เมื่อลงจากรถ ก็เจอตู้เฟยกับบอดี้การ์ดสองคนของเขา
“ให้ตายเถอะ พวกคุณมากันได้อย่างไร？” ตู้เฟยมองหลี่ฝางกับถังหยู่ซวน ด้วยความงุนงง
“พวกเรามาซื้อรถ ไม่ได้หรือไง？” ถังหยู่ซวนพูดขึ้น
“หึๆ ก้ได้อยู่ แต่นี่มันร้านเบนซ์4S เห็นชัดหรือยัง？” ตู้เฟยชี้ไปที่ป้าย ก่อนจะพูดว่า： “พวกคุณซื้อไหวเหรอ？”
“ถึงจะซื้อไม่ได้ พวกเราก็มามองไม่ได้เหรอ？” หลี่ฝางมองบนใส่ตู้เฟย
“มาดูก็ได้ แต่เดี๋ยวก็มองตาย้อยหรอก！” ตู้เฟยมองหลี่ฝาง พลางหัวเราะหึๆ
หลังจากที่เดินเข้าไป ตู้เฟยก็ชี้ไปที่ที่นั่งพัก ก่อนจะพูดว่า： “บอกคุณสองคนให้นะ ในนี้มีเน็ตฟรี กาแฟฟรี เดี๋ยวตนเที่ยว ก็มีข้าวฟรีให้อีกด้วย”
“หลังจากนี้คุณสองคนก็ไม่ต้องซื้อข้าวแล้ว มากินข้าวที่นี่ทุกวันก็ได้” ตู้เฟยพูดจาเหน็บแนม
“ดูเหมือนว่าคุณจะมานั่งๆ นอนๆ ที่นี่บ่อยนะ ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมคุณถึงได้คุ้นเคยมากล่ะ？” หลี่ฝางพูดขึ้นพลางยิ้ม
“คุณ！”
ตู้เฟยกำลังจะโกรธ ในตอนนั้นเองก็มีสาวสวยเดินเข้ามา ก่อนจะเชิญเขาเข้าไป
“คุณชายตู้ รถของคุณมาถึงแล้ว ฉันพาคุณเข้าไปดูนะ” สาวสวยพูดขึ้น
ตู้เฟยเลิกคิ้วใส่หลี่ฝาง： “อยากจะมาดูรถหรูของฉันไหมล่ะ？”
หลี่ฝางคิดอยู่สักครู่ ก่อนจะเดินตามไป
“นี่เป็นรถE300ที่ใหม่ที่สุด รถเก๋งเล็ก” ถังหยู่ซวนแค่มองก็รู้แล้ว ในขณะเดียวกัน แววตาก็มีประกายของความอิจฉาออกมา
“คุณรูปหล่อรู้จักเลือกไม่เบาเลยนะ” สาวสวยที่ขายรถนั้นยิ้มให้ถังหยู่ซวน
“มันจนจะตายไป จะมากินๆ นอนๆ ที่ร้านของพวกคุณต่างหาก” ตู้เฟยเหน็บแนมต่อหน้าทุกคน： “คุณดูเสื้อผ้าที่เขาใส่สิ ของข้างทางทั้งนั้นเลย ดูเหมือนคนที่จะซื้อเบนซ์งั้นเหรอ？”
“ไม่เหมือน” สาวสวยที่ขายรถยิ้มพลางส่ายหัว ก่อนจะตอบกับตู้เฟย
“คนปกติที่จะซื้อเบนซ์ได้ ก็ต้องอายุพอประมาณแล้ว คนอายุน้อยๆ แบบนี้มีไม่กี่คนหรอกที่จะซื้อได้ นอกจากจะเหมือนกับคุณชายตู้ เกิดมาก็เป็นลูกของเศรษฐีแล้ว” สาวสวยที่ขายรถเริ่มเยินยอตู้เฟย
ตู้เฟยยิ้มเบาๆ ด้วยความภูมิใจ： “พูดได้ดี จริงด้วย เหมือนกับไอขี้แพ้นี่ ถึงจะพยายามสมบุกสมบันสักเท่าไหร่ ก็เกรงว่าจะซื้อได้แค่เบนซ์คันเล็กๆ เท่านั้น”
“หลี่ฝาง คุณคิดว่าคันนี้สวยไหม？ฉันคิดว่ามันสวยมากเลย” ถังหยู่ซวนไม่ได้สนใจตู้เฟย แต่กลับพูดกับหลี่ฝางว่า： “หรือไม่คุณก็ซื้อคันนี้สิ ฉันจะเป็นคนขับรถให้คุณเอง”
หลี่ฝางส่ายหัว พลางพูดว่า： “ไม่เอาหรอก มันน้อยเกินไปนะ”
“โม้เก่งจริงๆ เลย ซื้อไม่ไหวก็บอกซื้อไม่ไหวสิ ยังมาบอกว่ามันเล็กน้อยเกินไปอีกงั้นเหรอ？นี่มันรถสปอร์ตนะ คุณเข้าใจไหมเนี่ย！” ตู้เฟยกลอกตามองบนใส่หลี่ฝาง ด้วยความโกรธเล็กน้อย
“ไล่เขาสองคนออกไปได้ไหม ฉันเห็นแล้วรำคาญลูกตา！” ตู้เฟยมองสาวสวยที่ขายรถพลางพูดขึ้น
“ได้อยู่แล้ว”
สาวสวยที่ขายรถพยักหน้า ก่อนจะเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยมา แล้วไล่หลี่ฝางกับถังหยู่ซวนออกไป
“ให้ตายเถอะ ฉันจะฟ้องร้องพวกเขา นี่มันการบริการอะไรกันเนี่ย！” หลังจากออกมา ถังหยู่ซวนก็พูดขึ้นด้วยความโกรธ
“ตาไม่ถึงเอง แถมยังมาคิดว่า พวกเราไม่มีปัญญาซื้ออีก” ถังหยู่ซวนหัวเราะด้วยความเย็นชาก่อนจะพูดว่า เขารู้ ว่าในบัตรของหลี่ฝางมีเงินกว่าสามล้านนะ
ในตอนนั้นเอง เมี๋ยวชุ่ยก็โทรเข้ามาพอดี
เมื่อโทรติด หลี่ฝางก็ถามขึ้น： “แม่ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า？”
“เสี่ยวฝาง คุณออกจากโรงพยาบาลแล้วใช่ไหม？” เมี๋ยวชุ่ยถามขึ้น
“ใช่” หลี่ฝางพยักหน้า
เมี๋ยวชุ่ยก็พูดว่า： “คุณออกจากโรงพยาบาลแล้ว ก็ไปเอารถเลย ฉันคุยกับพ่อคุณแล้ว ว่าจะซื้อปอร์เช่ให้คุณ ไม่กี่วันก่อนรถมาถึงแล้ว แต่ไม่กล้าบอกคุณตรงๆ กลัวว่าจะใจร้อน แล้วรีบออกจากโรงพยาบาลไปเอารถ”
“อ๋อ” หลี่ฝางเพียงแค่พยักหน้าเบาๆ แต่ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจมาก
ถึงอย่างไร ตอนนี้ค่าตัวของหลี่ฝางก็ราคาหลายร้อยล้านแล้ว คงจะไม่ต้องมาตื่นเต้นเพียงเพราะรถราคายี่สิบล้านหรอก
หลังจากวางสายไป หลี่ฝางก็เดินไปทางตรงข้าม
“หลี่ฝาง คุณจะซื้อปอร์เช่เหรอ？” ถังหยู่ซวนถามขึ้น
“ไม่ได้จะมาซื้อ แต่พ่อแม่ฉันจองรถเอาไว้ให้ มาถึงแล้ว เลยให้ฉันไปเอาน่ะ” หลี่ฝางเองก็คิดไม่ถึง ว่าจะได้ปอร์เช่กับเบนซ์ที่ติดกันนี้
หลี่ฝางคิด ว่านี่เป็นรถของเถ้าแก่คนไหนหรือเปล่า？
เมื่อเข้าไปในร้านขายปอร์เช่โดยเฉพาะ หลี่ฝางได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี
หลี่ฝางยิ้มเบาๆ ด้วยความดีใจ： “การบริการของพวกคุณ ดีกว่าร้านเบนซ์อีก แถมยังสวยกว่าพวกเขาอีกด้วย”
“คุณก็ว่าเกินไป”
สาวสวยที่ขายรถยิ้ม ก่อนจะพูดว่า： “คุณชื่อหลี่ฝางใช่ไหม？”
พูดไป สาวขายรถก็หยิบแท็บเล็ตออกมา บนแท็บเล็ตนั้น เป็นรูปของหลี่ฝาง
“ไม่ได้ดูผิดใช่ไหม คุณคือเจ้าของรถปอร์เช่918” คขายรถพูดด้วยรอยยิ้ม
หลี่ฝางมีสีหน้าหนักใจ ที่แท้พ่อแม่ของตัวเองก็ส่งรูปให้ที่ร้านแล้ว ไม่น่าล่ะเมื่อตัวเองเดินเข้าไป ทุกคนก็มองเขาเหมือนกับว่าเขาเป็นตัวประหลาด
“ฉันเอง พาฉันไปเอารถเถอะ！” หลี่ฝางพยักหน้าเบาๆ
เมื่อมาอยู่หน้ารถของตัวเอง หลี่ฝางก็ถูกดึงดูดโดยเส้นและลาดลายของรถโดยทันที
หลี่ฝางถาม： “จริงสิ สาวสวย คันนี้ราคาเท่าไหร่เหรอ？”
“คันนี้ราคาสิบห้าล้าน แต่เพราะตอนนี้ในประเทศของขาดตลาด ตอนนี้ราคาในประเทศเลยขึ้นเป็นยี่สิบกว่าล้าน”
“มากกว่ายี่สิบล้านเหรอ？” ถังหยู่ซวนหายใจเข้าอย่างเยือกเย็น
“ให้ตายเถอะ นี่มันจะเป็นหนึ่งในรถสามเทพในตำนานที่เขาพูดกันหรือเปล่านะ？” ถังหยู่ซวนรู้สึกตื่นเต้นจนออกนอกหน้า จึงอดไม่ได้ที่จะเข้าไปลูบดู
“ใช่แล้ว นี่คือหนึ่งในรถสามเทพในตำนานอย่างไรล่ะ” สาวสวยยิ้มก่อนจะ พูดว่า： “ไม่ใช่เพียงแค่ในตงไห่ เกรงว่าในเมืองเอก เองก็จะมีแค่คันเดียว”
“ให้ตายเถอะนี่มันสวยเกินไปแล้วหรือเปล่าเนี่ย！”
ถังหยู่ซวนมองหลี่ฝางด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะถามขึ้น： “หลี่ฝาง ขอฉันลองขับหน่อยได้ไหม？”
“ได้อยู่แล้ว” หลี่ฝางพยักหน้า ก่อนจะมองสาวสวยพลางพูดว่า： “เอากุญแจให้เขาเถอะ”
ถังหยู่ซวนได้รับกุญแจ ก็ขับปอร์เช่918ออกไป
พอดี ที่ตู้เฟยก็ขับเบนซ์ของเขาออกมา เลยเห็นว่าถังหยู่ซวนขับวนอยู่ในสนาม เลยอดไม่ได้ที่จะเหน็บแนม： “นี่ ไอคนหน้าด้าน ไม่มีปัญญาซื้อ แล้วยังกล้ามาลองขับอีกเหรอ？”
“เดี๋ยวก่อน นี่มันปอร์เช่918ไม่ใช่เหรอ？” เมื่อมองดูดีๆ ตู้เฟยก็อึ้งไป