กู่ยี่เทียน กับ หลี่ฝาง รู้จักกันมาก็นาน ทำไมจะไม่รู้ไส้รู้พุงเขาได้ยังไง?บอกว่าการดื่มกับตัวเองเป็นเรื่องโกหก มีเรื่องอะไรก็พูดถึงจะจริง
“เจ้าเด็กนี่เป็นอะไร?เสี่ยวหลินตังคุณพูดน้อยไป คุณแค่ปฏิบัติกับเธอเหมือนน้องสาว ฉันไม่มีอะไรจะพูด แล้วหงส์แดงล่ะ?เขาเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กธรรมดาคนหนึ่ง ถึงแม้ปกติเธอจะดูเหมือนผู้ชาย แต่ต่อหน้าคุณก็ยังเหมือนผู้หญิงอยู่ ทำไมไม่อยู่กับเธอล่ะ ฉันว่าคุณคงไม่ได้ชอบเธอสินะ”
หลี่ฝางมองกู่ยี่เทียนอย่างงุนงง ไม่เข้าใจจริงๆว่าเขาปฏิเสธหงส์แดงเพราะเหตุผลอะไร
ทำไมผู้ชายกับผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานจะอยู่ด้วยกันไม่ได้?
หลังจากได้ยินคำพูดของหลี่ฝาง กู่ยี่เทียนกะพริบตาก็รู้ว่าหลี่ฝางถามเกี่ยวกับเรื่องของเขากับ
หงส์แดง กู่ยี่เทียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและทำหน้าจริงจังขึ้นมา
“หงส์แดงเป็นผู้หญิงที่ดีก็จริง แต่คุณก็รู้หน้าที่ของฉัน ตอนนี้โลกของนักรบยิ่งวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ และหลายคนก็พร้อมที่จะเคลื่อนไหวแล้ว”
“ฉันในฐานะหัวหน้าของหน่วยต่อสู้ ฉันไม่สนใจความสัมพันธ์แบบลูกๆหรอก พวกเราต่างก็เลียเลือดที่ปลายมีดเพื่อใช้ชีวิต คุณคิดว่าถ้าหงส์แดงอยู่กับฉันจะเธอจะมีความสุขเหรอ ฉันให้สิ่งที่เธออยากได้ไม่ได้ ทำไมต้องไปเสียเวลาเธอด้วยละ”
เมื่อได้ฟังคำพูดของกู่ยี่เทียน หลี่ฝางก็รู้สึกว่าเขาพูดจาเหลวไหล เขาอยากจะแง้มหัวกู่ยี่เทียนเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ในนั้น หมายความว่ายังไงหงส์แดงอยู่กับเขาจะไม่มีความสุข?หมายความว่ายังไงที่ให้สิ่งที่หงส์แดงต้องการไม่ได้?
หงส์แดงถึงจะเป็นผู้หญิง แต่เธอก็เป็นนักรบ เป็นหนึ่งในสมาชิกหน่วยต่อสู้ของเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่กับกู่ยี่เทียน ชีวิตของเธอก็ไม่สามารถเป็นเหมือนผู้หญิงธรรมดาได้
“ฉันรู้สึกว่าคุณเป็นเหมือนเส้นเอ็นจริงๆ ฉันไม่รู้จะพูดอะไรอีกดี” หลี่ฝางมองบนใส่กู่ครึกครื้นเทียนและพูดต่อด้วยความรังเกียจ
“กู่ยี่เทียน คุณยอมรับว่าชอบหงส์แดงแล้วจะตายเหรอ คุณไม่รู้หรือว่าตอนนี้คุณปฏิบัติต่อหงส์แดงในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง และยังลืมไปว่าเธอเป็นลูกน้องของคุณ”
“คุณคิดว่าหงส์แดงเป็นผู้หญิงธรรมดาหรือไง คิดว่าถ้าไม่คบกับเธอ เธอจะใช้ชีวิตแบบธรรมดาๆ ได้เหรอ เธอคือหงส์แดงนะ! เมื่อชื่อนี้ถูกพูดออกมานักรบทั้งหลายก็ทั้งเคารพทั้งกลัว”
“บอกฉันที คุณกลัวว่าจะให้ในสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้ ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาในหน่วยต่อสู้ เธอไม่มีทางเลือกอื่น ฉันพบว่าอีคิวของคุณต่ำเกินไปจริงๆ ถ้าฉันเป็นหงส์แดง ฉันคงไม่เห็นค่าคุณหรอก”
คำพูดของหลี่ฝางทำให้กู่ยี่เทียนถึงกับตกตะลึง ทำให้เขาได้สติในทันที
ใช่ ทำไมเขาถึงลืมอีกตัวตนของหงส์แดงได้ละ?เธอเป็นถึงนักรบที่ทรงพลัง!
“แล้ว…นี่…ฉันจะทำยังไงดี” กู่ยี่เทียนมองหลี่ฝางอย่างลุกลี้ลุกลน
หลี่ฝางอดไม่ได้ที่จะเคาะหัวเขาแรงๆ2 ครั้ง เรื่องของความรักยังจะต้องมาถามตัวเองอีกเหรอ
จะทำอะไรได้ ถ้ารักก็แค่พูดออกมาดังๆ จะทำอะไรได้อีก
“นายได้ที่นั่งของหัวหน้าทีมของหน่อยต่อสู้มาได้ยังไง?มันสมองของคุณ อีคิวของคุณมันถูกหมากินเข้าไปหรือยังไง! จะทำยังไง ก็ไปสารภาพรักสิ!”
พอพูดเสร็จ หลี่ฝางก็ได้ผลักไปที่กู่ยี่เทียน ยุยงให้เขาไปสารภาพรักกับหงส์แดง แต่กู่ยี่เทียนเดินไปได้สักพัก ก็หยุดอยู่กับที่อีกครั้งลังเลอย่างไม่แน่ใจ
“นี่…คราวที่แล้วฉันพูดอะไรที่เสียความรู้สึกเธอไป หงส์แดงไม่คุยกับฉันหลายวันแล้ว ตอนนี้ถ้าฉันจะไปสารภาพกับเธอ เธอจะยอมรับไหม”
“ไอเจ้าสมองหมู! คุณยังไม่ทันได้สารภาพรักเลย ก็เริ่มจะกลัวแล้วเหรอ ในเมื่อปอดแหกขนาดนี้ งั้นฉันจะแนะนำหงส์แดงให้พี่ไขจี๋เออรอเธอกลายเป็นภรรยาของคนอื่น คุณจะเสียใจ”
หลี่ฝางมองกู่ยี่เทียนที่กำลังปอดแหกก็เริ่มโกรธ เมื่อเห็นว่าเขาไม่กล้าสารภาพรัก ก็ขู่ว่าจะจัดให้หงส์แดงไปคบหากับไขจี๋เออเมื่อได้ยินเช่นนั้น กู่ยี่เทียนก็ถึงกับรีบร้อนขึ้นมา
“ไม่ได้ ไม่ได้ ฉันจะไปสารภาพเดี๋ยวนี้!”
พูดจบกู่ยี่เทียนก็รีบวิ่งไป หลังจากวิ่งไปไม่กี่ก้าว ก็ไปชนกับหงส์แดงเข้า
เทียนแดงรู้สึกเจ็บเล็กน้อยโดยเอามือปิดหน้าผากที่โดนกระแทก เดิมทีเขาอ้าปากอยากจะด่าแต่เห็นว่าเป็นกู่ยี่เทียนจึงไม่ได้พูดอะไร หลบตาเหมือนไม่อยากคุยกับกู่ยี่เทียน
“หงส์แดง! เดี๋ยวก่อน ฉันมีอะไรจะบอก!”
กู่ยี่เทียนเมื่อเห็นหงส์แดงกำลังจะไป เขาก็คว้าแขนเธอแล้วดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเลย
รู้สึกถึงอุณหภูมิของกู่ยี่เทียน หงส์แดงก็หน้าแดง จากนั้นเขาก็ผลักกู่ยี่เทียนออกไป เว้นระยะห่างระหว่างทั้งสองคนและพูดติดอ่างว่า
“มี…มีอะไรก็พูดมาเลย”
ตลอดเวลาที่พูดหงส์แดงไม่กล้ามองกู่ยี่เทียน เหมือนคนใช้ที่เกรงกลัว กู่ยี่เทียนก็งุ่มง่ามเช่นกัน ความกล้าหาญที่เพิ่งรวบรวมได้ในตอนแรก มันก็หายไปในทันทีไม่รู้ว่าเพราะอะไร
เขามองหงส์แดงอยู่นาน แต่ก็บอกคำว่าชอบออกมาไม่ได้สักที หลี่ฝางที่ดูอยู่นั้นก็เริ่มกังวลเมื่อเห็นเขาไม่ยอมพูด เขาจึงหยิบมือถือออกมาจุดไฟในตัวให้เขา
“ฮัลโหล ไขจี๋เออตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน มีแฟนหรือยัง ให้ฉันแนะนำแฟนสาวให้เอาไหม”
คำพูดเหล่านี้ หลี่ฝางจงใจพูดออกมาดังๆ เพื่อให้กู่ยี่เทียนได้ยิน เขาได้ยินหลี่ฝางพูดว่าเขาจะแนะนำแฟนสาวให้ไขจี๋เออรู้จัก ก็รู้สึกถูกกระตุ้นขึ้นมาทันที
กู่ยี่เทียนจับไหล่ของหงส์แดง แล้วพูดกับเธอดังๆว่า
“หงส์แดง ฉันชอบเธอ เป็นแฟนกับฉันได้นะ”
หลังจากที่กู่ยี่เทียนพูดจบ หัวใจของเขาก็สบายใจขึ้นทันที รู้สึกว่าหินก้อนใหญ่ที่ติดอยู่ที่หน้าอกของเขาถูกขจัดออกไปในที่สุด
แต่ความสบายใจนี้ก็อยู่ไม่นาน หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นแรงขึ้นมาในทันที เขามองอย่างประหม่าที่หงส์แดง รอคำตอบของเธอ
ในเวลานั้นหงส์แดงก็รู้สึกมึนงงไปทั้งตัว ยืนนิ่งมองกู่ยี่เทียน ไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ?ชอบฉันเหรอ?นี้ไม่จริงใช่มั้ย?ฉันกำลังฝันอยู่เหรอ?เขาปฏิเสธฉันไปตั้งหลายครั้งก่อนหน้านี้ ทำไมจู่ๆเขาถึงมาสารภาพรักกับฉันล่ะ?
คำสารภาพของกู่ยี่เทียนเหมือนระเบิดก่อนหนึ่งที่ทำให้หัวใจของหงส์แดงรู้สึกเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ในใจยังมีความสับสนอยู่ ไม่สามารถไตร่ตรองได้เลย
“เธอ…เธอตกลงไหม” กู่ยี่เทียนมองไปยังหงส์แดงที่กำลังสับสนอยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะถามอย่างระมัดระวังอีกครั้ง
หลังจากนั้นหงส์แดงก็กะพริบตาตอบไปว่า “แต่…หัวหน้าทีม แต่ก่อนคุณบอกว่า…”
“แต่ก่อนฉันฝืนใจทั้งนั้น! ฉันชอบคุณ จริงๆนะ!”
ยังไม่ทันที่หงส์แดงจะพูดจบ กู่ยี่เทียนก็พูดคำว่าฉันชอบเธอออกมาดังๆอีกครั้ง
ในเวลานั้น คนอื่นๆในห้องเพิ่งออกมาและได้ยินที่กู่ยี่เทียนสารภาพรักกับหงส์แดง จากนั้นก็ครึกครื้นขึ้นมาทันที ที่มาหยอกล้อที่สุดคือเสือขาวและไท่ซางนี่แหละ
พวกเขายืนล้อมรอบหงส์แดงและกู่ยี่เทียน แล้วเริ่มตะโกนใส่หงส์แดงว่า “ตอบตกลง ตอบตกลง”
หงส์แดงที่ประมาทเหมือนเด็กก็แสดงท่าทีเขินอายเป็นครั้งแรก กัดริมฝีปากอย่างแน่น แทบอยากจะมุดหัวลงดิน
“พอแล้ว ทั้งสองคนเลิกก่อกวนได้แล้ว” หลี่ฝาง เห็นหงส์แดงมีท่าทีที่เขินอาย เลยดุไท่ซางกับเสือขาไป ทั้งสองคนถึงยอมหยุด
