NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 858 ออกเดินทาง

แต่แล้วสิ่งที่ทำให้เขาผิดหวังก็คือ ท่าทีของหลี่ฝางนั้นสงบนิ่งมาก ไม่เพียงไม่มีท่าทีตื่นเต้นดีใจแต่กลับเบ้ปากเล็กน้อย
“ไม่อ่ะ”
“หลี่ฝาง นายอาจจะไม่รู้สถานะของหลงหยา……”
“พอเถอะน่า ผมรู้ดีเชียวล่ะ การเดินทางไปที่เมืองเป่ยไห่ในครั้งนี้ ต่อให้เมื่อก่อนไม่รู้ตอนนี้ผมก็น่าจะรู้แล้ว
หลี่ฝางไม่รู้สึกหวั่นไหวเลยสักนิด แต่เขากลับพูดออกมาตรง ๆ : “ถ้าหากผมเข้าร่วมทีมหลงหยานะ ท่าทีที่คุณคุยกับผมในตอนนี้ก็คงไม่ใช่แบบนี้แล้ว คุณมีอะไรก็พูดมาตรง ๆ เถอะ”
เมื่อได้ยินหลี่ฝางพูดดังนั้นแล้ว หลิวฮุยก็เอ่ยขึ้นมาอย่างหมดปัญญา: “โอเค เรื่องมันเป็นแบบนี้……”
เมื่อไม่มีทางเลือก หลิวฮุยก็ทำได้เพียงพูดความจริงออกมาอย่างหมดเปลือก
ทีมสามที่ได้รับคำสั่งให้คุ้มครองตระกูลเกา ถูกซุ่มโจมตีในตอนที่ออกจากเมืองมา สมาชิกของทีมสามตายไปครึ่งหนึ่ง ส่วนคนตระกูลเกาได้ถูกชิงตัวไปทั้งหมด
เมื่อได้ยินถึงความสูญเสียที่หลักหนาสาหัสเช่นนั้น หางตาของหลี่ฝาง ก็กระตุกขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
ทีมหลงหยาไม่ใช่หมาแมวที่ไหน แต่ละคนต่างก็เป็นนักสู้ที่ได้ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก กลับตายไปเป็นครึ่งในสนามรบเพียงครั้งเดียว แค่คิดก็รู้แล้วว่าสนามรบในครั้งนี้นั้นอันตรายเพียงใด
หลี่ฝางไม่ได้เอ่ยอะไร ส่วนหลิ่งฮุยก็ได้กล่าวต่อไป
“หลี่ฝาง ที่ฉันมาหานายในครั้งนี้ เป็นความต้องการของเบื้องบน บุคคลใหญ่โตที่เบื้องบนหลายคน ต่างก็หวังว่านายจะสามารถออกหน้า ช่วยคนตระกูลเกากลับมา”
“บุคคลใหญ่โต?
หลี่ฝางขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้
“ยอดฝีมือของพวกคุณล่ะ? คนอื่น ๆ ของหลงหยาล่ะ? อย่าบอกกับผมนะว่าไม่มีคนอื่นนอกจากผมอีกแล้ว”
หลี่ฝางกล่าวขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าหลิวฮุยคนนี้กำลังคิดอะไรกันแน่
“ฝีมือความสามารถของหัวหน้าทีมหนึ่งและทีมสองไม่เพียงพอ จากรายงานที่ทีมสามส่งกลับมานั้น เกรงว่าจะมีปรมาจารย์กำลังภายในลงมือ”
“ปรมาจารย์กำลังภายในงั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้มั้ง?”
หลี่ฝางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เรื่องอย่างปรมาจารย์กำลังภายในเป็นทหารรับจ้างนั้น มันทำให้คุณรู้สึกว่าไร้สาระไปหน่อย
“ดังนั้นพวกเราก็เลยสงสัยว่าทหารรับจ้างเป็นเพียงแค่ข้ออ้าง แต่มีกองกำลังที่แข็งแกร่งกว่านั้นอยู่เบื้องหลัง หรือแม้กระทั่งอาจเป็นประเทศอื่น ๆ” หลิวฮุยกล่าว
“มันก็ใช่ มีเพียงประเทศอื่นๆ ถึงมีความมั่นใจที่จะลงมือ” หลี่ฝางกล่าว
พลังอำนาจของประเทศประเทศหนึ่งนั้นกองกำลังใด ๆ ก็ไม่อาจเทียบได้ สามารถลงมือกับประเทศใหญ่ได้ จะต้องเป็นประเทศใหญ่อีกประเทศหนึ่งอย่างแน่นอน
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ประเทศใดก็ตามที่พอจะมีความสามารถบ้าง ต่างก็หวังว่าจะได้ยาเพิ่มพลังความแข็งแกร่งนั้นมาครอบครองไว้ในมือ ใครจะไปรู้ล่ะว่า เมื่อของแบบนี้ตกอยู่ในมือประเทศอื่น อาจจะสามารถผลิตทีละจำนวนขึ้นมาก็ได้! หรือต่อให้ไม่สามารถผลิตครั้งละมาก ๆ ได้ ต้นทุนการผลิตสองพันล้าน หลายประเทศก็สามารถสนับสนุนให้สร้างกองกำลังทหารสุดยอดเล็ก ๆ ขึ้นมาได้เหมือนกัน
และถ้าหากให้ประเทศใดประเทศหนึ่งสร้างกองกำลังทหารสุดยอดขนาดใหญ่ขึ้นมาได้จริง ๆ หรือแม้กระทั่งเกิดเหตุการณ์ที่คนภายในประเทศต่างมีวิวัฒนาการขึ้นมา งั้นประเทศอื่นก็ไม่ต้องมีอยู่ติดต่อไปแล้ว รวมตัวเข้าด้วยกันให้มันจบ ๆ ไปเถอะ
ภายใต้การจับตามองของหลิวฮุย หลี่ฝางก็ได้เอ่ยขึ้นมาอย่างช้า ๆ : “จะให้ผมช่วยก็ได้ แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง”
“นายวางใจได้ ในระหว่างที่นายปฏิบัติภารกิจ จะไม่เกิดความผิดพลาดใด ๆ เกิดขึ้นกับตระกูลหลี่ของนายอย่างแน่นอน” หลิวฮุยรีบกล่าวขึ้นมาทันที
“เชรด! ครั้งที่แล้วก็ได้หลอกผมไปแล้ว มันจะง่ายแบบนั้นได้ยังไง!” หลี่ฝางแทบอดไม่ได้ที่จะคว่ำโต๊ะ: “แสดงความจริงใจออกมาหน่อยได้ไหม?”
“เรื่องนี้……เหอะ ๆ ก็ได้ บอกมาเถอะว่านายมีข้อเรียกร้องอะไร ฉันจะรายงานต่อเบื้องบน เพียงแค่เป็นเรื่องที่สามารถทำได้ จะต้องพยายามทำให้นายพอใจอย่างเต็มที่”
เหมือนกับว่าเขาได้รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าลี่ฝางจะมีข้อเรียกร้อง หลิวฮุยเองก็ไม่ได้รู้สึกเกินความคาดหมายอะไร แต่เพื่อป้องกันไม่ให้หลี่ฝางเอ่ยข้อเรียกร้องที่มากเกินไป หลิวฮุยยังคงใช้นามของเบื้องบนเพื่อข่มขู่หลี่ฝาง
หลี่ฝางเหลือบมองหลิว และไม่ได้ใส่ใจกับเล่ห์กลเล็ก ๆ น้อย ๆ ของอีกฝ่าย เขาเอ่ยขึ้นมาตรง ๆ : “พ่อของผมได้รับปากพวกคุณไปที่โซนปีศาจ เงื่อนไขที่คุณให้เขาคืออะไร ผมก็ต้องการเงื่อนไขแบบนั้น”
“นี่……”
ท่านใดนั้น หลิวฮุยก็หน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นมา
สิทธิในการเว้นโทษ?
เงื่อนไขที่รับปากหลอซ่า จะให้หลี่ฝางง่าย ๆ ได้ยังไง?
ครั้งที่แล้วที่หลอซ่าเอ่ยข้อเรียกร้องนั่นออกมา ก็ได้ทำให้ผู้มีอำนาจที่เบื้องบนไม่พอใจมากแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะข้างในนั้นพัวพันถึงการเผชิญหน้าของระหว่างสองฝ่ายล่ะก็ คงไม่มีทางที่จะรับปากเงื่อนไขนั้นของหลอซ่าอย่างแน่นอน
“ผมมีเงื่อนไขเพียงข้อเดียว ถ้าคุณรับปาก ผมจะออกเดินทางในทันที ถ้าไม่ได้ก็แล้วไป”
หลี่ฝางท่าทางเย็นชา เขาไม่ยอมอ่อนข้อเลยสักนิด
เขาไม่เพียงมีความต้องการสูง และถือเป็นการทดสอบความลึกตื้นหนาบางของอีกฝ่าย ต่อให้ไม่สำเร็จ พอถึงตอนนั้นค่อยเอ่ยข้อเรียกร้องอย่างอื่นก็จะสบายขึ้นมาเยอะ
ใบหน้าของหลิวฮุยกลับเต็มไปด้วยความลำบากใจ เขาทำได้เพียงพยักหน้าแล้วกล่าว: “ฉันโทรหาเบื้องบน เพื่อถามความคิดเห็นจากเบื้องบนก่อน”
ครึ่งค่อนวัน หลิวฮุยก็ได้ถอนหายใจ เขาโยนทุกอย่างให้กับเบื้องบน
เรื่องแบบนี้ เขาตัดสินใจเองไม่ได้เลยสักนิด แทนที่จะเสียเวลากับหลี่ฝางอยู่แบบนี้ สู้หาคนที่สามารถตัดสินใจได้มาคุยจะดีกว่า
ไม่นาน ก็ได้มีคนรับสาย หลิวฮุยอธิบายสถานการณ์ให้กับอีกด้านของสายฟังอย่างคร่าว ๆ ไม่นานก็ได้รับคำตอบ
“ขอเพียงแค่นายพาคนกลับมาได้ พวกเรารับปากข้อเรียกร้องของนาย”
เมื่อได้ยินคำตอบเช่นนี้ ใบหน้าที่สงบนิ่งของหลี่ฝางก็ได้มีรอยยิ้มที่เซอร์ไพรส์ขึ้นมา ปรากฏให้เห็นฟันที่ขาวสะอาด เขากล่าวอย่างเจิดจรัส: “ไม่มีปัญหา”
มองดูท่าทางที่เซอร์ไพรส์อย่างสุดขีดของหลี่ฝาง หลิวฮุยทอดถอนใจขึ้นมา และได้กล่าวตักเตือนหลี่ฝาง: “หลี่ฝาง ภารกิจในครั้งนี้ เบื้องบนจะส่งทีมสำรองมาช่วยเหลือนายเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ”
“ทีมสำรอง? พวกมือใหม่เหรอ?”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว เขาไม่เข้าใจว่าเบื้องบนกำลังคิดอะไรอยู่
เป็นภารกิจที่สำคัญมากแท้ ๆ สุดท้ายแล้วไม่มีแม้แต่ทีมอย่างเป็นทางการเหรอ”
เดิมทีการเชิญคนภายนอกที่ไม่เคยได้ผ่านการฝึกฝนมาก่อนอย่างตัวเองก็ยังพอว่า ทำไมทีมต่อสู้ที่เป็นกองกำลังหลักยังเลือกพวกมือใหม่อีก? ตกลงแล้วพวกเขาอยากจะช่วยคนตระกูลเกาหรือไม่กันแน่?
“คนของทีมหนึ่งต่างก็ไปปฏิบัติภารกิจกันหมด ไม่เช่นนั้นละก็คนที่ไปรับคนตระกูลเกา ก็คงไม่ใช่ทีมสาม ตอนนี้เหลือเพียงทีมสำรองที่สามารถให้นายเรียกใช้ได้แล้ว”
หลิวฮุยกล่าวต่อด้วยใบหน้าเหยเก: “แต่ว่านายวางใจได้ คนพวกนี้เป็นพวกหัวกะทิที่คัดสรรมาจากทั่วประเทศ คุณภาพในการต่อสู้นั้นยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน”
“ก็ได้ ถ้าจะพูดถึงเรื่องคุณภาพในการต่อสู้ ผงยังสู้พวกเขาไม่ได้เลย ผมเป็นคนภายนอก ทำไมถึงได้กลายเป็นหัวหน้าของพวกเขาไปได้ล่ะ? คิดว่าคนพวกนั้นคงไม่ยอมแน่ พอถึงตอนนั้นถ้าพวกเขาไม่เชื่อฟังผม ผมจะไม่ไว้หน้าพวกเขาหรอกนะ”
ดีฟังกดขมับ เขารู้สึกปวดหัวเล็กน้อย
“แล้วแต่นายเลย ขอเพียงไม่ตั้งใจขายเพื่อนร่วมทีม ทำยังไงก็ได้ขอแค่สามารถทำภารกิจให้สำเร็จ” หลิวฮุยกล่าวพลางหัวเราะเหอะ ๆ ราวกับว่าเชื่อมั่นในนิสัยใจคอของหลี่ฝางเป็นอย่างมาก