EP 130.2 เดินไปด้วยกัน
ผู้แปล loop
เวลาผ่านไป.
ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเข้มและผ้าม่านปิดกั้นแสงจันทร์เกือบทั้งหมด ห้องมืดมาก
ทั้งสองหายใจช้าลง หลังจากนั้นไม่นานฉูหยวนพูดในความมืด เธอฟังดูเหนื่อย “ นายมีสิ่งที่นายต้องการในตอนนี้ นายจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขอทำในคืนนี้ ตอนนี้ฉันปวดหัวมาก”
“ อืม……มาคุยกันทีหลังตอนกลางคืน”
ตบ! ฉูหยวนตบแขนของเขา “ ฉันยังไม่ได้ตกลงที่จะเป็นแฟนของนาย นี่คืออะไร?” ดงซูบิน รู้สึกว่า ฉูหยวนกอดเขาไว้รอบเอวของเขา “ ถ้าแม่ของฉันรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา มันจะมีแต่ความโกลาหล”
ดงซูบินจับมือเธอไว้ซึ่งกอดเขาไว้ “ หยุดคิดลบได้แล้ว ความโกลาหลอะไร แม่ของฉันจะดีใจมากที่มีลูกสะใภ้อย่างเธอ แม่ของเธอก็ชอบฉันมาก ฉันคิดว่าพวกเขาจะไม่รังเกียจเรา”
“ แม่ของฉันคือ……” ฉูหยวนหยุดพูดกลางคัน
ดงซูบินรู้ว่าเธอต้องการพูดอะไร เขารู้ดีว่าการกระทำของแม่ฉูหยวนนั้นไม่สัมพันธ์กับคำพูดเท่าไร “ หยุดคิดถึงสิ่งเหล่านี้ ฉูหยวนฉันต้องการถามอะไรเธอ”
“ เรียกฉันว่าพี่ฉูหยวน!”
“ ฉูหยวนฉันอยากถามอะไรเธอ”
“อะไร?”
“ เธอต้องการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองจริงๆหรือ”
“ไม่อีกแล้ว.”
“จริงๆ?”
“ ……ใช่……”
ดงซูบินหัวเราะ “ ฉันคิดว่าฉันมีเรื่องแปลกใจมาให้ แต่ก็ไม่เป็นไรแล้ว. ดูเหมือนว่าของขวัญของฉันตอนนี้ไร้ประโยชน์แล้ว”
“เซอร์ไพร์ส? แปลกใจอะไรเหรอ?”
“ไม่เป็นไร. แค่แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดอะไรเลย”
ดงซูบินรู้สึกเหน็บแนมท้องของเขา “ นายทำอย่างงี้ไม่ได้นะ บอกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องนั้น”
“ เรียกฉันว่า ‘โอ้ที่รัก‘ และฉันจะบอกเธอ”
“ เธอ……นายคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกหรอ ฉันจะไม่เรียกนายยังงั้น”
“ ลืมมันไปซะ”
หนึ่งนาทีต่อมา “ ……เธอเรียกฉันว่าโอ้ที่รักได้ไหม”
“ไม่”
“ นาย……ไม่เป็นไรแม้ว่านายไม่ต้องการบอกฉัน ฉันเดาว่านายน่าจะต้องซื้อเครื่องสำอางให้ฉันใช่ไหม?” หลังจากนั้นไม่นานฉูหยวนถาม “ มันเป็นเครื่องสำอางใช่ไหมซูบิน? หรือ……. น้ำหอม? ต้องเป็นน้ำหอม ยี่ห้ออะไร?” ฉูหยวน ค่อนข้างคลั่งเมื่อเธอเห็นดงซูบินไม่สนใจเธอ เธอตีเขาสองครั้งบนหลังของเขาและลังเลเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็ขยับเข้ามาใกล้กับหูของดงซูบินแล้วค่อย ๆพูดเบา ๆ เธอพูดอย่างนุ่มนวลในหูของเขา:“ โอ้ที่รัก, ซูบินที่รัก พี่ซูบิน……นายพอใจรึยังตอนนี้?”
ดงซูบินรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาจะละลาย “ ใช่……ใช่……… พี่ซูบิน ฟังดูดี เธอจะใช้คำนี้เรียกฉันในอนาคต”
“ นายนี้มัน!” ฉูหยวนรู้สึกอายที่จะเรียกคนที่อายุน้อยกว่าว่าพี่ชาย ใบหน้าของเธอแดงเหมือนมะเขือเทศแล้ว “ เร็วเข้ามาแล้วบอกฉันมา นายมีอะไรที่ทำให้ฉันประหลาดใจ นายจ่ายเงินซื้อของแพงอีกแล้วใช่ไหม? ถ้านายทำอย่างนั้นฉันจะตีนายด้วยแปรงขนนก”
ดงซูบินช่วยล้างคอและลุกขึ้นจากเตียง เขาสวมรองเท้าแตะแล้วเปิดไฟ ฉูหยวนปกปิดผ้าห่มของตัวเองทันที ดงซูบิน หัวเราะและเดินเปลือยกายบนเสื้อผ้าของเขาไปบนเก้าอี้ เขาหยิบสมุดธนาคารออกมาจากกระเป๋าของเขา มันเป็นสมุดบัญชีของ ICBC บัญชีออมทรัพย์นี้เชื่อมโยงกับบัตร ATM ในกระเป๋าเงินของเขา ไม่กี่ปีที่ผ่านมาธนาคารไอซีบีซีได้ออกบัตรเอทีเอ็มซึ่งเชื่อมโยงโดยตรงกับบัญชีออมทรัพย์ แต่นี่ก็หยุดเพราะปัญหาด้านความปลอดภัย ตอนนี้ผู้คนจำนวนมากไม่ได้เป็นเจ้าของบัตร ATM ที่สามารถเข้าถึงบัญชีออมทรัพย์ของพวกเขาได้อีกแล้ว
“สมุดบัญชีธนาคาร?” ตาของฉูหยวนเปิดกว้าง เธออายุมากกว่าดงซูบินและเธอดูมีความภาคภูมิใจมากขึ้น “ ฉันไม่ได้บอกว่าฉันยังมีเงินไม่พอนะ? ฉันไม่ต้องการใช้เงินของนาย”
ดงซูบินส่งสมุดบัญชีเงินฝากให้เธอ:“ เอ๊ะฉันไม่ได้บอกว่าฉันให้เงินกับเธอ ลองดูที่ก่อน “
ฉูหยวนคว้าสมุดบัญชีธนาคารแล้วโยนมันลงบนเตียง “ ฉันจะไม่ดูและฉันไม่ต้องการเงินของนาย”
“ เพียงแค่ดูมันครั้งเดียว” ดงซูบินเปิดสมุดบัญชีเงินฝากและแสดงต่อฉูหยวน“ที่นี่ ดูนี่.”
ฉูหยวนจ้องมองเขาจากนั้นดูที่สมุดบัญชีธนาคาร “ตกลง. ฉันจะดูมัน. นายต้องการอะไร?” ฉูหยวนพูดเสร็จแล้วก็ชะงักไปทันที เธอมองดูสมุดบัญชีธนาคารอีกครั้ง “ 1 … 2 … 3 … 4 … 5 … 6 … 7 … 7 ศูนย์? 1.32 ล้าน?”
ดงซูบินพยักหน้าและรอให้ ฉูหยวนชื่นชมเขา กี่คนที่จะมีเงิน 1 ล้านใน 3 เดือน? ดงซูบินรู้สึกภูมิใจในความสำเร็จนี้
แต่ฉูหยวนไม่ยกย่องเขา แต่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีดำด้วยความโกรธและชี้ไปที่ใบหน้าของเขา จากนั้นเธอก็หยิบหมอนและเริ่มกดปุ่มเขา “ นายมันเป็นเด็กเหลือขอ! ฉันบอกอะไรนายก่อนที่คุณจะเข้ารับราชการ นายจะต้องไม่รับเงินจากผู้อื่น ทำไมนายไม่ฟังฉัน 1 ล้าน นายบ้าหรือเปล่า?”
ดงซูบินยกมือขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันตัวเอง “ ฉูหยวนรอก่อน ฟังฉันก่อน”
“นายต้องการจะพูดอะไร? รีบและคืนเงินให้ นายอยากจะติดคุกไหม”
“ฮะ? นี่คือเงินที่หาได้ยากของฉันและไม่ได้มาจากการให้สินบน” ดงซูบินพูดไม่ออก เขาคว้าฉูหยวนและอธิบายว่า:“ ลองคิดดูสิ ฉันเป็นเพียงรองผู้อำนวยการสำนักงานกิจการทั่วไป ฉันมีสิทธิอำนาจอะไร ใครยินดีจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อติดสินบนฉัน? พวกเขาคงเป็นคนงี่เง่า?” ฉูหยวนหยุดและดงซูบินก็เริ่มพูดต่อ“ ฉันได้รับเงินนี้มาอย่างถูกกฎหมาย ฉันแลกเล่นหุ้น ขายเหรียญโบราณ การพนันหินและไข่มุก ที่นี่ฉันยังมีสัญญากับฉัน เช้านี้ฉันขายสร้อยไข่มุกสีทองที่ประมูลไห่ไห่และได้ 1.32 ล้านหยวน”
ฉูหยวน ถามว่า:“ จริงเหรอ?”
“แน่นอน. ฉันจะไม่โกหกเธอหรอก”
ฉูหยวนเปิดสมุดบัญชีธนาคารและดูธุรกรรมทั้งหมด “ แล้วธุรกรรมเหล่านี้ล่ะ? อธิบายการทำธุรกรรมทั้งหมดเหล่านี้ให้ฉัน”
ดงซูบินอธิบายสั้น ๆ กับเธอและเขาอ้างว่ามันเป็นเพราะโชคของเขา
หลังจากได้ยินคำอธิบายของดงซูบินแล้วฉูหยวนก็หายใจลึก ๆ “ ว้าว……นายมี 1.3 ล้านแบบนี้เหรอ?” ฉูหยวนมีความสุขกับดงซูบินและบีบจมูกของเขาเล่น “ นายนี้มีความสามารถจริงๆ ตอนนี้นายไม่จำเป็นต้องเช่าอพาร์ทเมนต์ที่นี่ รีบซื้อคอนโดสองห้องนอน นายไม่ควรเช่าอพาร์ตเมนต์ตลอดไป ฮึม …… 1.3 ล้านน่าจะได้อคอนโด 2 ห้องนอนขนาดเล็กด้านแทบสายนอก นายจะไปดูบ้านเมื่อไหร่ ฉันสามารถช่วยให้คำแนะนำแก่นายได้”
ดงซูบินหัวเราะและวางสมุดบัญชีไว้ในมือของฉูหยวน
ฉูหยวนถึงกับตกตะลึง “ นายจะทำอะไร”
“ฉันกำลังทำอะไร?” ดงซูบินหัวเราะและพูดว่า:“ นี่สำหรับเธอในการจัดตั้งธุรกิจของนายเอง”
ฉูหยวนหัวเราะแล้วจ้องมองเขา:“ หยุดล้อเล่นมิฉะนั้นฉันจะเอาสมุดบัญชีนี้ออกไป”
ดงซูบินตอบกลับ “ฉันจริงจังนะ. เงินนี้ถ้าสำหรับเธอ นี้แหละคือสิ่งที่ฉันจะทำให้เธอประหลาดใจ ที่นี่ นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ”
“สำหรับฉัน?” ฉูหยวนหยุดครู่หนึ่งก่อนจะโยนสมุดบัญชีธนาคารกลับมาที่เขา “ ฉันไม่สามารถรับเงินของนายได้”
ดงซูบินผลักสมุดเงินฝากกลับมาหาเธอ “ทำไมจะไม่ล่ะ? เธอไม่ต้องการที่จะเริ่มต้นธุรกิจของคุณเอง? 1.3 ล้านน่าจะเพียงพอ”
ตาของฉูหยวนจู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาและพูดว่า:“ ฉันจะใช้เงินของนายได้อย่างไร? ไม่ได้”
“ เอ๊ะยังมีความจำเป็นที่จะต้องแยกแยะสิ่งที่เป็นของฉันกับของเธอด้วยหรอ? ฉันเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน ซื้อบ้านสามารถรอ เมื่อ บริษัท สามารถทำเงินได้เราจะสามารถซื้อบ้านใหม่ได้อย่างง่ายดาย มาแบ่งเงินเท่านี้กัน บริษัท จะจดทะเบียนภายใต้ชื่อของคุณและเธอจะจัดการมัน ฉันจะได้รับหุ้น 50% ของ บริษัท และรอส่วนแบ่งกำไรของฉัน ตกลง?”
“ ไม่แน่นอน เงินเป็นของคุณทำไมคุณได้แค่ 50% เท่านั้น”
“ อย่างงั้นฉันขอ 60%”
ฉูหยวนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “ ซูบิน……ขอบคุณ ขอบคุณมาก. มันเป็นความฝันของฉันที่จะสร้างธุรกิจของตัวเอง แต่ฉันไม่สามารถใช้ประโยชน์จากนายได้มากมาย หากนายสนใจฉันจริงๆและต้องการจัดตั้งธุรกิจฉันสามารถจดทะเบียน บริษัท ภายใต้ชื่อของฉันได้ แต่นายต้องเป็นเจ้าของหุ้นทั้งหมดของ บริษัท ฉันจะช่วยนายจัดการ บริษัท เท่านั้น เพียงแค่ให้เงินเดือนฉันหลังจาก บริษัท ตั้งขึ้น หากธุรกิจล้มเหลว……ก็ลืมมันไปเถอะ ลืมมันซะ ฉันไม่มั่นใจในการทำงานนี้ ฉันกลัวเงินของนายจะสูญเปล่า……”
“ เป็นเงินของเรา”
“มันเป็นของนาย.”
“ มันเป็นของเรา”
“……”
ดงซูบินกล่าวต่อ:“ หยุดคิดถึงผลกำไรและขาดทุน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอมีความสุข ทำธุรกิจอะไรก็ได้ที่เธอชอบและอย่ากดดันตัวเองมากเกินไป ไม่เป็นไรแม้ว่าเธอจะเสียเงินก็ตาม” ดงซูบินกอดเธอและจูบที่หน้าอกของเธอ “ ฉันมีความสุขเมื่อเธอมีความสุข”
น้ำตาของฉูหยวนหยดลงมา เธอกอดดงซูบินและถามว่า:“ ทำไมนายถึงทำดีกับฉันขนาดนี้
“เพราะฉันชอบเธอไง”
“ นี่เป็นมากกว่า 1 ล้านและนายเพียงแค่ทิ้งเงินไว้กับฉัน ฉันไม่สนใจว่าฉันจะทำธุรกิจอะไรและไม่สนใจกำไรและขาดทุน”
“ ฮ่าฮ่าฮ่าฉันแค่แคร์เธอ เมื่อเธอต้องการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองเราจะเริ่มต้นธุรกิจของเธอกัน”
ฉูหยวนกระชับกอดเธอ:“ ขอบคุณ……ขอบคุณมาก นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆ ผม……”
ดงซูบินขัดจังหวะเธอ:“ ตามจริงแล้วเธอเป็นคนที่ทำให้ฉันประหลาดใจมาก ฉันไม่เคยคาดหวังว่าจะได้นอนกับเธอ”
“ นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร” ฉูหยวนกลอกตา “ ฉันประทับใจมากและokpเพิ่งโพล่งคำหยาบคายออกมา นายต้องการให้ฉันตีนายหรอ?”
ดงซูบินอุทาน:“ นอนกับเธอมันหยาบคายหรอ?”
“ใช่.”
“ ถ้าอย่างนั้นเรามาพูดถึงสิ่งที่ไม่หยาบคาย”
ดงซูบิน และ ฉูหยวนจับมือกันแล้วนั่งบนเตียง พวกเขาคุยกันอย่างมีความสุขและในขณะที่ถือหนังสือบัญชีธนาคารอยู่ พวกเขารอคอยอนาคตและรู้สึกเหมือนคู่แต่งงาน ในท้ายที่สุดฉูหยวนตัดสินใจที่จะมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะทำธุรกิจอะไร เธอกำลังพิจารณาอุตสาหกรรมของธุรกิจของพวกเขาและดูว่าพวกเขาควรจะจัดตั้งธุรกิจในปักกิ่งหรือไม่ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ตัดสินใจทั้งหมด เธอยังปฏิเสธที่จะเป็นเจ้าของหุ้นของ บริษัท นี้แม้จะชักชวนดงซูบิน จนดงซูบินยอมแพ้ อย่างไรก็ตามทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันแล้วและไม่สำคัญว่าใครจะเป็นเจ้าของหุ้นเพิ่มเติม พวกเขาเพียงต้องการทำงานหนักร่วมกันและทำให้ บริษัท นี้ประสบความสำเร็จ
หมายเหตุนักแปล: Ge Ge (哥哥) = พี่ชาย ในประเทศจีนผู้หญิงบางคนจะเรียกแทนคำ
