EP 239 ถังจินโดนทำร้าย
By loop
เวลาเที่ยง.
เสียงของแอร์ที่เปิดอยู่และความเย็นที่แพร่ไปทั่วห้อง
ดงซูบิน, หยูเหมยเซียว และ หยูเซียวเซียวที่เพิ่งทานอาหารกลางวันเสร็จและกำลังดูข่าวช่วงบ่ายเมื่อโทรศัพท์ของ ดงซูบินดังขึ้น โดยที่ดงซูบินไม่พูดอะไรหยูเหมยเซียวเองก็รีบรับสายในทันที่ เนื่องจากช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้หยูเหมยเซียวทำตัวเป็นเหมือนเลขาของดงซูบินและช่วยดงซูบินรับสายโทรศัพท์ที่โทรเข้ามาส่วนใหญ่ หากเป็นสายสำคัญเธอจะถือโทรศัพท์แนบหูของดงซูบินเพื่อให้เขารับสายด้วยตัวเอง หากการโทรที่ไม่สำคัญเธอจะตอบกลับสายปลายทางไปว่า ‘เจ้าของร้านซูบินไม่อยู่‘
“สวัสดีตอนบ่าย.”
“ เธอคือ น้องหยูสินะ? ซูบินอยู่แถวนั้นไหม”
“ ฉันเรียนสายกับใครค่ะ” หยูเหมยเซียวรู้สึกว่าเสียงของปลายสายนั้นคุ้นเคยกับเธอ
“ ฉันเองป้ารอง ช่วยบอกซูบินหน่อยว่าถังจินโดนทำร้าย ฉันต้องการคุยกับเขาด่วนที่สุด!”
หยูเหมยเซียวถึงกับแสดงสีหน้าตกใจออกมา เธอรู้ว่าดงซูบินนั้นใส่ใจน้องของเขามากขนาดไหน และรีบวางโทรศัพท์ไว้ที่หูของดงซูบินเธอกระซิบบอกเขา “ ป้ารองของคุณโทรมา เธอบอกว่าถังถูกทำร้าย”
“อะไร?” สีหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไปทันที “ ป้ารองเกิดอะไรขึ้น”
“ ซูบินช่วยโทรบอกสถานีหมู่บ้านอู๋เทียนได้ไหม ป้ากลัวว่าตอนนี้ถังจินจะถูกทำร้ายอยู่!” “เกิดอะไรขึ้น?” ป้าคนที่สองของดงซูบินไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นเนื่องจากเธอไม่ได้อยู่กับถังจินในตอนนี้ ดงซูบินรีบตอบกลับไปทันที “ ป้ารองไม่ต้องกังวลนะ ผมจะไปตอนนี้!” “ หลาน…หลานยังบาดเจ็บ…” “ ผมสบายดีแล้ว ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผม ผมจะปกป้องถังจินเอง!”
ดงซูบินนั้นโกรธมาก ในบรรดาญาติของเขา เขาเป็นคนที่ใกล้ชิดกับครอบครัวของป้ารองมากที่สุด เวรเอ๋ย! ใครกล้ามาทำร้ายน้องของฉันกัน ?! ดงซูบินขอให้หยูเหมยเซียวช่วยใส่รองเท้าให้เขาแล้วเดินออกไปจากประตู หยูเหมยเซียวเองก็เป็นห่วงเขาและบอกให้หยูเซียวเซียวเล่นอยู่ที่ห้อง ในขณะที่เธอเดินตามดงซูบินออกไป พวกเขาขึ้นรถแท็กซี่และตรงไปที่หมู่บ้านหวู่เทียน
ในซอยห่างจากสำนักงานเขตเมืองสามถนน
ดงซูบินลงจากรถแท็กซี่หน้าร้านขายบุหรี่และเห็นถังจินและ หลิวลี้มีตำรวจสองนายอยู่ข้างๆด้วย
ดงซูบินตะโกน “ ถังจิน!”
ถังจินหันไปรอบ ๆ และดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เธอวิ่งไป “ พี่! ป้าหยู!”
ดงซูบินถามทันที “เกิดอะไรขึ้น? ใครทำร้ายเธอ? เธอโอเคไหม?”
น้ำตาของถังจินไหลอาบแก้มของเธอ “ เป็นคนจากร้านบุหรี่นั่น! หนู…วันนี้หนูอยากไปเยี่ยมพ่อแม่ของหลิว และซื้อบุหรี่หนึ่งกล่องจากร้านนี้ ชายชราท้ายซอยเห็นฉันและบอกฉันว่าร้านนี้ขายบุหรี่ปลอม เขาตรวจดูกล่องบุหรี่แล้วบอกว่าเป็นของปลอม ฉันรีบกลับไปที่ร้านทันทีเพื่อขอเงินคืน แต่พวกเขาปฏิเสธ พวกเขายังผลักฉันทำให้ฉันล้มลงและโดนหัวของฉัน หัวของฉันมีเลือดออก”
ดงซูบินระงับความโกรธและกล่าวว่า “ หันกลับมาให้ฉันดูแผลของคุณ!”
ถังจินสูดอากาศและหันกลับมาจับผมของเธอ เลือดไหลไม่หยุด แต่หนังศีรษะสีขาวของเธอเปื้อนสีแดง
ดงซูบินรู้สึกปวดใจ “ เจ็บมากไหม”
ถังจินทำหน้ามุ่ย “ใช่.”
ดงซูบินมองไปที่หลิวลี่อย่างเย็นชา “ ทำบ้าอะไร! นายไม่สามารถแม้แต่จะปกป้องผู้หญิงได้!”
หลิวลี่เงียบและไม่พูดอะไร
ถังจินดึงดงซูบิน“ พี่ชายไม่ใช่ความผิดของหลิวลี่เลยนะเขาไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ ตอนที่หนูซื้อบุหรี่ หลังจากที่เขารู้ว่าหนูถูกร้านค้านั้นแกล้งเขาจึงเรียกเจ้าหน้าที่สองคนจากสถานีของพวกเขาทันทีเพื่อจับกุมผู้กระทำความผิด แต่… แต่ดูเหมือนว่าร้านนั้นจะได้รับการสนับสนุน เป็นเจ้าของโดยญาติของรองเจ้าของร้านสำนักลูดาฟา จากสำนักงานส่งเสริมการลงทุนของมณฑล ฉันได้ยินจากใครบางคนในสถานีตำรวจว่ารองผู้บัญชาการลู่ นั้นใกล้ชิดกับเจ้าของร้านแผนกประชาสัมพันธ์ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง ดังนั้น…”
ดงซูบินมองไปที่หลิวลี่ “ และคนๆนั้นถูกจับหรือเปล่า”
หลิวลี่ตอบ “ยัง. พวกเขาบอกว่าจะชดใช้ให้เรา”
ถังจินกล่าวกับดงซูบิน“ พี่ชายเราลืมเรื่องนั้นกันไปเถอะ” แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม แต่เธอก็ไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับดงซูบินท้ายที่สุดร้านนี้ได้รับการสนับสนุนจากผู้นำมณฑล นอกจากนี้หลังจากที่อีกฝ่ายรู้ว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องรุ่นน้องของดงซูบิน เขายินดีจ่ายเงินให้เธอเพื่อให้เรื่องนี้สงบลง
ลูดาฟา? รองเจ้าของร้านสำนัก ลูดาฟาจากสำนักงานส่งเสริมการลงทุนของมณฑล?
ดงซูบิน ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนและไม่สนใจที่จะค้นหาว่าเขาคือใคร “กล้ามาทำอย่างงี้กับน้องสาวฉัน!”
ถังจิน และ หยูเหมยเซียวจับแขนของดงซูฐิน และ หลิวลี่ตามมาข้างหลัง
เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองจำดงซูบินได้และทักทายเขาทันที ชายวัยกลางคนรูปร่างผอมสูงยืนอยู่ข้างๆพวกเขาและน่าจะเป็นเจ้าของร้าน เขาได้ยินเจ้าหน้าที่ทักทาย ดงซูบิน และตกใจมาก ดงซูบินมาแล้ว! ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลังเจ้าของร้านกำลังดูประหม่า แต่เมื่อเขาคิดถึงการสนับสนุนของเจ้าของร้านเขาก็ยืดหลังของเขา ชายหนุ่มคนนี้คือคนที่ผลักถังจินและทำให้เธอล้มลง
คนที่เป็นเจ้าของร้านเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มปลอม ๆ “ หัวหน้าซูบิน…ยินดีที่ได้รู้จัก”
ดงซูบินมองไปที่เจ้านายอย่างไม่สบอารมณ์ “ นายเป็นคนขายบุหรี่ปลอมให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันเหรอ”
“ มันเป็นความเข้าใจผิด ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณและ…” เจ้าของร้าน เคยได้ยินชื่อเล่นของดงซูบิน “เทพเจ้าแห่งความโชคร้าย”
ดงซูบินมองไปที่เขาและตะโกน “ อย่าบอกนะว่านายไม่รู้ว่าการขายบุหรี่ปลอมผิดกฎหมาย?! น้องสาวของฉันถูกห้ามขอเงินคืน?! และยังกล้าทำร้ายน้องสาวของฉันอีกเหรอ!”
ชายที่เป็นเจ้าของร้านตอบอย่างตะกุกตะกะ “ ผมแค่ผลักเธอเบาๆเท่านั้น นี่เป็นความเข้าใจผิด” แหวน…แหวน…แหวน…โทรศัพท์ของชายที่เป็นเจ้าของร้านดังขึ้นและเขาก็ตอบเบา ๆ หลังจากนั้นเขาก็ส่งโทรศัพท์ถึงดงซูบิน “ ลูดาฟา อย่างงั้นหรอ”
หยูเหมยเซียว ถาม “ ซูบินคุณต้องการคุยกับเขาไหม”
ดงซูบินตอบอย่างเย็นชา “ใช่.”
หยูเหมยเซียวรับโทรศัพท์จากชายที่เป็นเจ้าของร้านและวางไว้ที่หูของดงซูบิน
“สวัสดี? เจ้าของร้านซูบิน? ฉันพี่ลู่ จากหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน”
“ ฉันได้ยินเกี่ยวกับลูกพี่ลูกน้องของคุณและอาจมีเรื่องเข้าใจผิดอยู่ที่ไหนสักแห่ง ฉันจะขอให้เขาจ่ายเงินและปล่อยให้เรื่องเงียบไป” ลูดาฟา และ ดงซูบินเป็นรองเจ้าของร้านส่วน หน่วยงานส่งเสริมการลงทุนไม่มีความสำคัญเท่ากับความมั่นคงสาธารณะและเนื่องจากการสับเปลี่ยนผู้นำของมณฑลและ ลูดาฟามีความใกล้ชิดกับเจ้าของร้านแผนกประชาสัมพันธ์ที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ของมณฑลเขากลายเป็นคนหัวดื้อและ ดงซูบินควรต้องยอมแพ้ ให้เขา.
แต่ดงซูบินตอบกลับไปทันที “ จ่ายเงินและปล่อยให้เรื่องเงียบลงอย่างงั้นหรอ”
ลูดาฟาขมวดคิ้ว “ เจ้าของร้านซูบินฉันเองอยากพบกับคุณจริงๆ”
ถ้า ลูดาฟาไม่โทรมาดงซูบินอาจปล่อยให้เรื่องนี้สงบลงเพราะเขา แต่สิ่งแรกที่ลูดาฟา พูดทางโทรศัพท์คือปล่อยให้เรื่องสงบ ดงซูบินโกรธมากเพราะเจ้าของร้านบุหรี่ก็เหมือนกัน พวกเขาไม่ขอโทษและพยายามใช้เงินเพื่อจัดการกับเรื่องนี้ ดงซูบิน ตอบอย่างเย็นชา “ คนของคุณทำให้น้องสาวของฉันบาดเจ็บและเลือดออกที่ศีรษะ แล้วคุณจะปล่อยให้เรื่องเงียบไปอย่างงั้นหรอ? ให้เงินเรา? อย่างงั้นผมจะตีญาติของคุณแล้วจ่ายเงินให้คุณบางก็ได้สินะ? คุณรับได้ไหม”
ลูดาฟาไม่ได้คาดหวังว่าดงซูบิน จะก้าวร้าวขนาดนี้ “คุณหมายถึงอะไร?”
ดงซูบินโต้กลับ “ ผมน่าจะเป็นคนถามเรื่องนี้” หากเรื่องนี้ได้รับการตัดสินเช่นนี้ ดงซูบินจะเสียหน้าเอามากๆและถังจินเองก็จะไม่ได้รับความยุติธรรมเลย
ลูดาฟา โกรธและคำรามผ่านโทรศัพท์“ ถ้าเช่นนั้นก็ทำสิ่งที่นายอยากทำเถอะ!” หลังจากนั้นเขาก็วางสาย
ดงซูบิน กำลังจะระเบิดอารมณ์ออกมา นายกล้าวางสายใส่ฉันเช่นนี้หรอ! นายไม่เคารพฉันเลย!
เจ้าของร้านขายบุหรี่รู้ว่าการเจรจาถูกปิดและขมวดคิ้ว เขาคิดกับตัวเอง ผมยินดีที่จะจ่ายเงินเพื่อชำระสิ่งนี้ คุณต้องการอะไรอีก? เด็กผู้หญิงคนนั้นได้รับบาดเจ็บที่หัวนิดหน่อยเองและมันไม่ถึงกับต้องเย็บแผล มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยหรอ? แม้ว่าเธอจะเป็นน้องสาวของเจ้าของหัวหน้าซูบิน เขาก็ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ก็ได้ไม่ใช่หรอ นับประสาอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเป็นเพียงลูกพี่ลูกน้องของเขา
ดงซูบินหรี่ตา “ ใครตีน้องสาวของฉันก่อนหน้านี้!”
เจ้าของร้านไม่ตอบดงซูบินและรู้สึกว่าดงซูบินเป็นคนไม่มีเหตุผลเลย
ดงซูบินตะโกนอีกครั้ง “ ฉันกำลังถามนายอยู่!”
สีหน้าของเจ้าของร้านปลี่ยนไป “ หัวหน้าซูบินถ้าคุณต้องการเงินเรายินดีจ่ายให้คุณ หากคุณต้องการบุหรี่เราสามารถให้คุณได้ เรื่องนี้คือ…”
ดงซูบินพูดขัดจังหวะเจ้าของร้าน”อะไร? คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์หลังจากขายบุหรี่ปลอมและตีคนอื่น?!”
ถังจินร้องเรียกดงซูบิน “ พี่ชาย”
หยูเหมยเซียวพยายามเกลี้ยกล่อมดงซูบิน “ ซูบินอาการบาดเจ็บของคุณยังไม่หายดี”
ดงซูบินโกรธมากเพราะญาติผู้น้องของเขาถูกทำร้าย “ ฉันถามนายอีกครั้ง! ใครกันที่ผลักน้องสาวของฉัน!”
เจ้าของร้านเองก็โกรธมากและปฏิเสธที่จะตอบดงซูบิน
“ ไอ้บ้านี้! นายกล้าที่จะแสดงท่าทางเช่นนั้นออกมาหรอ” ดงซูบินยกขาขึ้นแล้วเตะไปที่เจ้าของร้าน!
เจ้าของร้านตะโกนด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาล้มลงในร้านของเขา ข้อศอกของเขากระแทกเข้ากับชั้นวางกระจกและมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ ! เขาไม่คาดคิดว่า ดงซูบินจะเตะเขาอย่างรวดเร็ว!
ชายหนุ่มตะโกนใส่ ดงซูบิน“ ทำไมคุณถึงทำร้ายเขา! คุณมันไม่มีเหตุผล!”
ถังจินชี้ไปที่เขา “ เขาคือคนที่ผลักหนู!”
ดงซูบินมองไปที่ชายหนุ่มคนนั้น “ มีเหตุผลกับแก? เมื่อแกตีน้องสาวของฉัน แกจะให้เหตุผลกับเธอหรือป่าว? อา?!” ดงซูบินก้าวไปข้างหน้าและเตะชายหนุ่มคนนั้น ดงซูบินไม่สามารถขยับร่างกายส่วนบนได้เนื่องจากได้รับบาดเจ็บและสามารถใช้ขาเตะได้เท่านั้น
ชายหนุ่มหลบการเตะของดงซูบินและพุ่งไปข้างหน้า
หยูเหมยเซียวอ้าปากค้าง “ระวัง! ซูบิน!”
ดงซูบินไม่สามารถหลบชายหนุ่มคนนั้นได้ แต่มีคนข้างๆเขารีบวิ่งไปข้างหน้า แฟนหนุ่มของถังจิน หลิวลี่!
หลิวลี่ยืนอยู่ตรงหน้า ดงซูบินและต่อยชายหนุ่มคนนั้น ชายหนุ่มพยายามตอบโต้ แต่ หลิวลี่ทำงานในสถานีตำรวจมาหลายปีแล้ว ทักษะการต่อสู้ที่ปราศจากอาวุธของเขานั้นดีและด้วยการกวาดขาเพียงครั้งเดียวชายหนุ่มคนนั้นก็ล้มลงบนพื้นหลิวลี่ รีบโค้งตัวให้ชายหนุ่มคนนั้นชกไปที่ใบหน้าของเขา!
ดงซูบินพยักหน้าและกล่าว “ พาพวกมันกลับไป!”
เจ้าหน้าที่สองคนจากหมู่บ้านหวูเทียน ลังเลและไม่ขยับ
ดงซูบินมองไปที่เจ้าหน้าที่และถาม “ นายต้องการให้ฉันเรียกโทรหาหัวหน้าฉินหรือป่าว”
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งดึงคู่หูของเขาและเดินไปจับชายหนุ่มคนนั้น พวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับ Chief Dong ในอดีต แต่ตอนนี้ … เขาเป็นเหมือนข่าวลือจริงๆ ไม่น่าแปลกใจที่ชื่อเล่นของเขาคือ God of Plague!
