EP 297 มนุษย์ VS เสือ
By loop
ภายนอกรถบัส
การต่อสู้ระหว่างคนกับเสือได้เริ่มขึ้นแล้ว!
จุดมุ่งหมายเดียวของดงซูบินคือพยายามปกป้องเหลียงเหลียงให้พ้นจากเสือ วิธีเดียวที่จะทําได้คือใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อและหันเหความสนใจของเสือ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเตะเสือโดยไม่ห่วงตัวเองเลยถึงสองครั้ง การกระทําที่บ้าระทําเช่นนี้กลายเป็นเอกลักษณ์ของเขาตั้งแต่เขาเข้าร่วมการรัก
ษาความปลอดภัยสาธารณะ ปกติลูกเตะของเขาจะทําให้คู่ต่อสู้เสียสมดุล แต่ตอนนี้เขากําลังเผชิญหน้ากับเสือโคร่งไซบีเรีย การเตะของดงซูบินดูอ่อนแอเมื่อเทียบกับเสือโคร่ง มันหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย
หัวใจของดงซูบินเหมือนเต้นผิดจังหวะ เสือตัวนี้ว่องไวมาก
เสือคํารามใส่ดงซูบินและจ้องมองมาที่ดงซูบิน
ทุกคนบนรถบัสยังคงตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่า ดงซูบินจะรีบออกไปช่วยเด็กและตอนนี้เขากําลังเผชิญหน้ากับเสือโดยไม่สะดุ้ง มันต้องใช้ความกล้ามากกว่าที่จะทําอะไรบางอย่างเหมือนกับ สิ่งที่ดงซูบิน ทํา
หยูเหมยเซียวตะโกนไปที่ ดงซูบิน” ซูบิน! กลับมาเดี๋ยวนี้นะ!”
“พี่ชาย! สะอื้น” หยูเซียวเซียวกําลังร้องไห้ “วิ่ง! พี่ใหญ่วิ่ง!”
วิ่ง?! ดงซูบินคิดอยู่ในใจ ถ้าฉันหนีตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กผู้ชายคนนั้น? นอกจากนี้ฉันจะไม่มีวันวิ่งเร็วกว่าเสือ เสือนั้นแข็งแรงและรวดเร็วกว่าฉันหลายเท่า แขนหรือขาของฉันจะถูกกินก่อนที่ฉันจะพลิกตัวด้วยซ้ํา สิ่งที่ฉันทําได้ตอนนี้คือต้องต่อสู้กับสัตว์ร้ายตัวนี้
เหลียงเหลียงร้องไห้ “ลุง! ช่วยด้วย!” ดงซูบินตะโกน “ วิ่งกลับเข้าไปในรถบัสเมื่อมีโอกาส!”
* ผมขาของผมเจ็บและขยับไม่ได้…” เหลียงเหลียงเจ็บขาจากการหกล้มก่อนหน้านี้
” ขอสักคน!” ดงซูบินตะโกนขณะเผชิญหน้ากับเสือ “ อุ้มเด็กกลับไปที่รถบัส!”
คนขับพยายามลงจากรถบัส เขามองไปที่เสือและเมื่อเขากําลังจะวิ่งไปที่เหลียงเหลียงเสือก็หันมาและคํารามใส่เขา มันงอขาและดูเหมือนว่ามันกําลังจะพุ่งเข้าหารถบัส ดงซูบินตะโกนทันที “ถอยกลับไป!” คนขับรีบถอยเข้าไปในรถบัส
“ เหลียงเหลียง!” เฉิงถิงถิงยังคงร้องไห้
เมื่อมีเสืออยู่รอบ ๆ จึงเป็นเรื่องยากที่จะช่วยชีวิตเด็กชาย
หัวใจของ ดงซูบินจมลง เขารีบออกไปช่วยเหลียงเหลียงอย่างนุ่มบ่ามและไม่ได้คํานึงถึงผลที่ตามมาตอนนี้เขากําลังเผชิญหน้ากับเสือโคร่งไซบีเรียที่โตเต็มวัยและเขาไม่มั่นใจว่าจะชนะมันได้ความแตกต่างของร่างกาบระหว่างเขากับเสือนั้นมีมากเกินไป เสือตัวนี้มีน้ําหนักอย่างน้อย 250 ถึง 300 กิโลกรัมและเป็นห้าเท่าของน้ําหนักของดงซูบินอีกทั้งเสือต้องทําก็คือตะครุบตัวเขาและกระดูกของมันจะแหลกเป็นเสี่ยงๆ ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถดูดซับการระเบิดเช่นนี้ได้
ยิ่งกว่านั้นกรงเล็บของเสือที่แหลมคมจะฉีกเนื้อของเขาด้วยการตวัดและมันจะเป็นอันตรายถึงชีวิตหากเสือตะครุบและตวัดไปที่ ดงซูบินอาวุธที่อันตรายที่สุดของเสือคือการกัด เหยื่อส่วนใหญ่จะไม่รอดจากการถูกเสือกัดนับประสาอะไรกับ ดงซูบินที่มีร่างกายผอมแห้งเช่นเขา
ขนาดและพละกําลังต่างกันเกินไป!
เสียงร้องของเหลียงเหลียงอ่อนลง
ดงซูบินตะโกน “ อย่าเพิ่งตกใจ! ฉันจะช่วยนายเอง!”
ทันใดนั้นเฉิงถิงถิงก็ตะโกนลงจากรถบัส “ หัวหน้าซูบิน! ระวังตัวด้วย!”
“ ซูบิน!” ดวงตาของพี่หยูกลายเป็นสีแดง
หัวใจของทุกคนอยู่ในปากของพวกเขาเมื่อพวกเขาเห็นเสือพุ่งเข้าหาดงซูบินและเหลียงเหลียงในทันใด หากการโจมตีก่อนหน้านี้มีขนาดเท่ากับ ดงซูบินคราวนี้มันเป็นเรื่องจริงและเสือก็คํารามและคํารามดังขึ้น!
ดงซูบินขยับร่างกายไปทางซ้ายเพื่อหลบการโจมตีนี้ เขากําลังเผชิญหน้ากับเสือและจะไม่เผชิญหน้ากับมัน!
แต่อุ้งเท้าหน้าของเสือซึ่งควรจะพลาดตงซูปิงเปลี่ยนทิศทางเล็กน้อยและพุ่งเข้าชนเขา! ดงซูบินกระโดดไปด้านข้างของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงเสือและถูกจับลงบนพื้นด้วยอุ้งเท้าที่ทรงพลัง เขารู้สึกเจ็บแปลบที่ท้องเมื่อน้ําหนักและกรงเล็บของเสือกดลงบนตัวเขา!
“ อ๊าก!” ใบหน้าของ ดงซูบินเปลี่ยนไป
เสือโคร่งไซบีเรียคํารามและกัดลงที่ลําคอของดงซูบิน
เมื่อตั้งสติทุกอย่างดูว่างเปล่า
ฉันตายแล้วเหรอ? ฉันถูกฆ่าแบบนี้เหรอ? ดงูวิบนรู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้กับเสือ แต่เขาไม่คาดคิดว่าตัวเองจะถูกฆ่าเร็วขนาดนี้! เขาจะสู้เสือได้อย่างไร?
ไม่มีทางที่ฉันจะชนะได้! คราวนี้ฉันต้องตายๆจริงหรอหนี้!
เด็กต้องการให้คุณช่วย! ถ้าคุณตายที่นี่เหลียงเหลียงจะเกิดอะไรขึ้น!? รีบถอยเท้ากลับ! เสือเป็นเพียงแมวที่ตัวใหญ่กว่าและไม่มีอะไรพิเศษ! ในสมัยโบราณอู่ซ่งฆ่าเสือมือเปล่า ถ้าหวี่ซัง ทําได้ทําไมฉันถึงทําแบบเดิมไม่ได้! ฉันอ่อนแอกว่าเขาเหรอ!
อ๊ะ! มา! มาดูกันว่าสุดท้ายแล้วจะมีใครหัวเราะบ้าง!
ดงซูบินตะโกนด้วยความโกรธ ไอ้สารเลว! ถ้าฉันล้มนายไม่ได้ฉันจะเปลี่ยนชื่อ!
ย้อนกลับ 15 วินาที!
เวลากลับไปก่อนหน้านี้ 15 วินาที!
“ หัวหน้าซูบิน! ระวัง!”
“ ซูบิน!”
พี่ชาย!”
เวลากลับไปก่อนที่ ดงซูบินจะถูกเสือล้มลง เสือโคร่งไซบีเรียคํารามและกระโจนเข้าหา ดงซูบิ นการแสดงออกของ ดงซูบินยังคงงุนงง แต่ในช่วงสุดท้ายใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเขาไม่กลัวอีก ต่อไปและเขาก็กําหมัดแน่น
สี่เมตร…
สามเมตร…
สองเมตร…
เสือนั้นเร็วเหมือนรถซิ่งบนทางหลวง ภายในเสี้ยววินาทีเสือก็อยู่ตรงหน้าดงซูบิน!
ดงซูบินบ้าระหกระโดดไปทางซ้ายเพื่อหลบเสืออีกครั้งและเสือก็ไม่ช้าลงและเปลี่ยนทิศทางไปไปไก้ ดงซูบินแต่ตงซูปิงรู้ว่าเสือจะมุ่งหน้าไปทางใดและเขาก็เจาะเข้าไปในอวกาศ หมัดนี้ดูเหมือนจะพุ่งขึ้นไปในอากาศ แต่ทันใดนั้นเลือก็เปลี่ยนทิศทางและหัวของมันก็ปรากฏต่อหน้าหมัดของดงซูบิน!
แบม!
หมัดของ ดงซูบินพุ่งเข้าใส่หัวของเสือ!
ดงซูบินใช้พลังย้อนกลับสามครั้งเพื่อใช้หมัดต่อยไปมีวัวนี้ เสือกําลังหมุนตัวและโมเมนตัมของมันก็ช้าลงขณะที่มันกําลังร่อนลงสู่พื้น แต่ถึงแม้ว่าทุกคนจะไม่สามารถทนต่อน้ําหนักตัว 300 กิโลกรรมของเสือหมอบได้ ตงซูบิงรู้สึกได้ถึงพลังของเสือที่แขนขวาของเขาทําให้เขาถอยหลังสองก้าวและล้มลงบนพื้น!
เสือส่ายหัวราวกับว่าหมัดนั้นไม่เป็นอะไร ดงซูบินไม่แข็งแรงพอที่จะทําร้ายสัตว์ร้าย 300 กีโลกรันได้รับบาดเจ็บสาหัส อย่างไรก็ตามเสือยังคงได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากหมัดของเขา
“ เสียงคําราม! คําราม!” เสือดูโมโหและไม่ได้ให้ ดงซูบินได้พัก มันพุ่งเข้าหา ดงซูบินอีกครั้ง!
ตงฟูๆๆๆปิงไม่สามารถถอยหลังได้ขากรรไกรและอุ้งเท้าหน้าของเสืออยู่ตรงหน้าเขา! เขาใช้มือซ้ายดันพื้นทันทีและใช้เท้าทั้งสองเตะขึ้นไป เท้าของเขาหลบกรงเล็บของเสือที่ละนิ้วและเท้าขวาของดงซูบินก็เหยียบลงบนหัวเสือในขณะที่เท้าซ้ายของเขาเหยียบลงบนกรามของมัน!
ด้วยสัญชาตญาณของเสือมันกัดทันที ถึงแม้ดงซูบินจะหลบได้แต่เสือก็ทิ้งรอยลึกไว้ที่รองเท้าของดงซูบินได้
หลังจากเตะแล้วและเขารีบผลักตัวเองออกห่างจากเสือโดยใช้แรงกระแทกจากการเตะของเขา!
หนึ่งเมตร!
สองเมตร!
ดงซูบินสไลด์ตัวไปกับพื้น!
นี้เป็นการโจมตีและหลบหนีในเวลาเดียวกัน!
ทุกคนบนรถบัสเห็นเสือเลือดมีเลือดออกจากปากหลังจากการเตะของ ดงซูบิน!
ดงซูบินทําร้ายเสือได้
ดงซูบินรีบมองดูที่เท้าของเขาก่อนที่จะตะโกนใส่เสือ “ ไอ้เวร! มาหาฉันสิ! คิดว่าตัวเองเข้มแก ร่งอย่างงั้นรึ?! อา?! ฉันจะฆ่าแกให้ตายเลยคอยดู!”
เสือโคร่งไซบีเรียคํารามและพุ่งไปข้างหน้า!
ดงซูบินไม่ถอยหนีและเริ่มวิ่งเข้าหาเสือ!
สามเมตร…
สองเมตร…
หนึ่งเมตร
คนกับเสือเจอกัน!
ดงซูบินไม่โง่ขนาดนั้นที่จะปะทะกับเสือตรงๆ ในวินาทีสุดท้ายก่อนที่เสือจะมาถึงตัว ดงซูบินก็มุดตัวและกลิ้งไปข้างหน้าในแนวทแยงมุม เสือต้องการจะพลิกตัวและกัด ดงซูบินแต่มันก็สายเกินไปดงซูบินกลิ้งไปด้านหลังและเสือก็ขวนรองเท้าของ ดงซูบินในขณะเดียวกันขาขวาของดงซูบินก็เตะขึ้น!
เสือกําลังจะก้มหัวลงเพื่อกัด ดงซูบินแบม! เตะของ ดงซูบินลงบนหัวเสือ!
ลูกเตะนี้ทรงพลัง ดงซูบินนอนอยู่บนพื้นเตะขึ้นและลงที่ด้านข้างของหัวเสือ เสือส่ายหัวเหมือนจะมีอาการมึนจากการถูกเตะ!
โอกาสนี้แหละ!
หมัดและลูกเตะของ ดงซูบินสามารถทําร้ายสัตว์ร้ายตัวนี้ได้
ดงซูบินรีบลุกขึ้นยืนและรักษาระยะห่างจากเสือ
หัวใจของหยูเหมยเซียวและ หยูเชียวเชียวนั้นเต้นแรงเหมือนจะทะลุออกมาจากอกได้เลยดงซูบินรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิดและทุกคนก็รู้ว่าความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจะจะทําให้ดงซูบินตายได้!
“ ซูบิน! ระวัง!”
“พี่ชาย! รือเสียงสะอื้น)กลับมาเถอะ! รีบกลับมา!”
พี่สาวหยูและเซียวเซียวร้องเรียกดงซูบินและเฉิงถิงถิงก็ร้องไห้เช่นกัน
ดงซูบินไม่สนใจเสียงร้องของพวกเขา เหลียงเหลียงอยู่ข้างๆเขาและนอกเหนือจากการต่อสู้กับเสือแล้วเขาไม่มีทางเลือกอื่น!
เสือยืนนิ่งและจ้องมองไปที่ ดงซูบิน
ดงซูบินจ้องกลับไปที่เสือด้วยสายตาของมัน มาสิ! ฉันไม่ได้กลัวแกเลย!
ทันใดนั้นเสือก็พุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง ร่างกายที่ใหญ่โตของมันเหมือนกับรถถังที่พุ่งไปยังดงซูบินด้วยความเร็วเต็มที่ ดงซูบินใช้กลยุทธ์เดียวกันและหลบไปทางซ้ายอีกครั้งและเตรียมพร้อมที่จะเตะเสือเมื่อมันหันหัวมา
แต่ในช่วงเวลาต่อมา ดงซูบินก็ตกตะลึง
เสือหยุดชั่ววินาทีเมื่อ ดงซูบินหลบและมันไม่ได้ไล่ตาม ดงซูบินแต่มันยังคงมุ่งหน้าไป ยังเหลียงเหลียง!
เฉิงถิงถิงกรีดร้อง “ ไม่! ไม่! เหลียงเหลียง!”
“อา! เด็กคนนั้นจะถูกฆ่าแล้ว!”
“หลับตานะ! อย่ามอง!”
ตอนนี้บนรถบัสเต็มไปด้วยความโกลาหล!
ดงซูบินเองก็รู้สึกโมโหมาก เขาคาดหวังว่าสัตว์ร้ายอย่างเสือจะกล้าเผชิญหน้ากับเขาจนตัวตาย แต่กลับกันมันล้มเลิกการต่อสู้กับ ดงซูบินและเลือกเป้าหมายที่ง่ายกว่า?! แต่จู่ๆดงซูบินก็จําได้ว่าเสือตัวนี้ไม่ดุร้าย มันถูกจับมาเป็นเวลานานมากและนิสัยการล่าของมันแตกต่างจากเสือโคร่งไซบีเรีย
เฉิงถิงถึงร้องไห้ “ ช่วยด้วย! ช่วยลูกชายของฉันด้วย!”
เสือเริ่มวิ่งไปหาเหลียงเหลียงที่ร้องไห้
ดงซูบินโกรธมาก เขาต้องใช้พลังของเขาหลายครั้งเพื่อหนีความตายก่อนหน้านี้ หากเขาต้องต่อสู้กับเสือในขณะที่ปกป้องเหลียงเหลียงทั้งคู่จะต้องถูกฆ่า!
ทํายังไงดี แย่แน่ๆ!
ดงซูบินยังคงพุ่งไปข้างหน้าอย่างไม่คิดชีวิต!
ดงซูบินดันตัวเองไปข้างหน้า เหลียงเหลียงอยู่ไม่ไกล แต่เสือก็จ่อหัวมาทางเขา หกเมตรห้าเมตร สี่เมตร…เสือถึงเหลียงเหลียงและกัดลงที่เขา ทุกคนในรถบัสกรีดร้องด้วยความสยดสยองขณะที่เสือหันมาโดยมีเหลียงเหลียงอยู่ระหว่างขากรรไกรของมัน
ศีรษะของเฉิงถิงถิงอยู่ในอ้อมแขนของเธอกรีดร้องสุดเสียง!
นักท่องเที่ยวที่เหลือหลับตาลงขณะที่เสือกําลังจะฆ่าเด็ก
ดงซูบินยังคิดว่าเหลียงเหลียงถูกฆ่าและดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธเมื่อดงซูบินกําลังจะใช้พลังพิเศษเขาได้ยินเสียงร้องของ เหลียงเหลียงเขามองไปที่เหลียงเหลียงในกรามเสือและไม่มีเลือด เสือกัด แต่เสื้อแจ็คเก็ตของเหลียงเหลียง! เขายังมีชีวิตอยู่
ดงซูบินรู้สึกว่าร่างกายของเขาลุกเป็นไฟด้วยความโมโห ในตอนนี้เขาไม่รู้สึกกลัวหรือเจ็บปวดอีกต่อไปและกําลังคิดเพียงสิ่งเดียว ฆ่าไอ้เสือตัวนั้นให้ได้!
ดงซูบินไล่ตามเสือทันทีด้วยกําลังทั้งหมดและเสือก็หยุดเมื่อมันเห็นเขา มันส่งเสียงคํารามดังออกมาเพื่อสร้างความหวาดกลัวให้ ดงซูบินโดยมีเหลียงเหลียงอยู่ในขากรรไกร แต่ดงซูบินไม่สนใจและเตะไปที่เสือ!
เสือขยับหลบและเตะอย่างง่ายดาย
แต่เมื่อเสือขยับไปด้านข้างเขี้ยวของมันก็ฉีกเสื้อแจ็คเก็ตลงของเหลียงเหลียงออกไปส่วนเหลียงเหลียงก็เหวี่ยงออกไปและร่อนลงบนพื้นโคลนที่อยู่ใกล้ ๆ
“ ว้าาาาา !!” เหลียงเหลียงร้องเสียงดัง
เฉิงถิงถึงได้ยินเสียงร้องของลูกชายและตะโกน “ ลูกชายของฉันยังไม่ตาย! เขายังมีชีวิตอยู่!”
ดงซูบินสังเกตเห็นว่าไม่มีคราบเลือดบนร่างกายของเหลียงเหลียงและไม่ต้องกังวลอีกต่อไป เขาใช้กําลังทั้งหมดเพื่อโจมตีเสือด้วยการกระโดดไปข้างหน้าและอัดหมัดไปที่หน้ามันหลังจากเสือ สูญเสียเหยื่อเสือก็โกรธมาก มันพ่นเสื้อแจ็คเก็ตที่ขาดออกจากปากและพยายามกัดกําปั้นของดงซูบิน
ดงซูบิงหดแขนอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงขากรรไกรของเสือและต่อยเข้าไปที่หัว!
แบม! หมัดเข้าตาเสือเต็ม!
เสือคํารามด้วยความเจ็บปวดและพุ่งเข้าหาดงซูบิน!
ดงซูบินกระโดดขึ้นและก้าวถอยหลัง แต่เสือนั้นเร็วกว่ามากและ ดงซูบินก็ไม่สามา รถหลีกเลี่ยงกรงเล็บของมันได้เขากัดฟันและเตะขาขวาออกไปเมื่อเขายังอยู่ในอากาศและใช้เตะเพื่อผลักตัวเองกลับ กรงเล็บของเสือพลาดดงซูบินและโยกเยกขณะที่มันยืนอยู่บนทั้งสี่อีกครั้ง
ดงซูบินยืนขึ้นจากพื้นและตะโกนใส่เสือ ”มา! มากินฉันสิ!”
เสียงคํารามของเสือดังขึ้น!
ดงซูบินก้าวไปข้างหน้าเสือ “ แกคิดว่าแกเป็นราชาแห่งปา?! อา?! คิดว่าจะหน้ากลัวกว่านี้สะอีก?! แกมันก็เป็นแค่กองขี้เท่านั้น! แกคงอยากกินฉันมากสินะ!” ดงซูบินตบหน้าอกของเขา ”มา! ฉันรอแกอยู่! ไอลูกแมว! มากัดฉัน! อย่างงั้นฉันจะฆ่าแกให้ตาย!” ดงซูบินมาจากปักกิ่งและผู้คนจากปักกิ่งจะสาบานเมื่อพวกเขาเกิดความไม่สบายใจขึ้นมาในจิตใจ
นักท่องเที่ยวทั้งหมดตกใจ
เสือคํารามใส่ ดงซูบินและเดินหน้าเข้ามากัดเขา!
ดงซูบินกระโดดถอยหลังอย่างรวดเร็วและเสือก็คิดถึงเขา ขณะที่ดงซูบินกระโดดถอยหลังเขาก็เหวี่ยงแขนขึ้นและตีเสือที่หัวด้วยข้อศอก แบม! เสือส่งเสียงคํารามและกระโจนไปข้างหน้า ดงซูบินล้มตัวลงกับพื้นและเตะขาขวาขึ้นไป แบม! เขาเตะเสือที่ขากรรไกรล่าง!
แม้ว่าเสือจะรู้สึกเจ็บปวด แต่ก็ไม่อยากพลาดโอกาสที่ดงซูบินนอนอยู่บนพื้น มันยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นแล้วกระทืบดงซูบิน!
ดงซูบินใช้กําลังทั้งหมดกลิ้งไปด้านข้างของเขาและหลีกเลี่ยงการโจมตีนี้และเตะเสือที่ใบหน้าของมันอีกครั้ง!
ภายในห้าถึงหกวินาทีเสือและมนุษย์แลกเปลี่ยนกันสามถึงสี่ครั้ง!
ทุกคนตกตะลึงกับความเร็วของพวกเขา!
นับตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ชาย – เสือ ดงซูบินได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและการโจมตีของเสือไม่ได้มาถึงเขาในทางกลับกันการโจมตีของ ดงซูบินได้ส่งผลกระทบต่อพื้นที่สําคัญของเสือ แม้แต่ราชาแห่งป่าก็ยังได้รับบาดเจ็บหลังจากโดนฟาดหัวหลายครั้ง!
ร่างกายของเสือเริ่มเคลื่อนไหวและเสียงคํารามของมันกลายเป็นเสียงครวญคราง
“ มาหาฉันสิ! อา! มากัดฉัน! มาเลย!” ดงซูบินก้าวไปข้างหน้าเสือ! “มา! ไม่หยุด! ไปต่อกันเลย!”
หนึ่งวินาที
สองวินาที
สามวินาที..
ทันใดนั้นเสือก็เคลื่อนไหวอยากสะเปะสะปะ
เสือคํารามที่ ดงซูบินและวิ่งเข้าปาไป มันเดินโซซัดโซเซขณะที่มันวิ่งหนี
ดงซูบินยังคงโกรธและเริ่มไล่ตามมัน “ แกคิดว่าแกจะหนีไปได้หลังจากทําร้ายพวกเราเอา?! หยุดวิ่ง!”
เสือได้ยิน ดงซูบินและวิ่งด้วยความเร็วเข้าป่าไปทันที
ทุกคนบนรถบัสตกตะลึงเมื่อ ดงซูบินไล่ตามเสือ!
มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย?!
