EP 345 การประชุม!
By loop
ชั้น 4 สํานักงานใหญ่สํานักงานส่งเสริมการลงทุน
ประตูถูกเปิดออกและ ดงซูบินก็ก้าวเข้ามาจากสํานักงานด้านนอก เขารู้สึกถึงบางอย่างที่แตกต่างทันที ห้องทํางานของเขาตกแต่งอย่างดีด้วยโซฟาหนังและเก้าอี้ โต๊ะทํางานทําจากไม้เนื้อแข็งและสํานักงานมีชั้นหนังสือโบราณ ต้องเป็นเหมิงเชียวหลินหรือหัวหน้าก่อนเขาที่ปรับปรุงสํานักงานนี้ ดงซูบินมองไปรอบ ๆ และเห็นประตูอีกบานภายในสํานักงาน เป็นห้องพักผ่อนและมีเตียงด้านใน ดงซูบินพอใจกับที่ทํางานของเขาและใครอยากทํางานในสภาพแวดล้อมที่ทรุดโทรม?
ทันใดนั้นมีความเคลื่อนไหวบางอย่างภายในห้องพักผ่อน
ดงซูบินรู้สึกประหลาดใจที่เห็นใครบางคนอยู่ข้างในและเป็นผู้หญิง!
ดงซูบินสามารถมองเห็นเพียงด้านหลังของเธอและก้นของผู้ชายก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น
ดงซูบินเดินเข้าไปใกล้ ๆ และเห็นว่าเป็นหญิงวัยกลางคนในวัยสี่สิบเศษ เธอเองน่าจะจะย้อมผมเพราะผมของเธอมันดํามาก จากรูปร่างที่อยู่ตรงหน้าของเธอ หน้าตาของเธอเองก็ไม่ได้ดูแย่และเธอก็แต่งหน้าเบา ๆ มีกระบนใบหน้าของเธอและอีกทั้งก้นของเธอนั้นใหญ่มาก ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นดงซูบินและเธอเองกําลังทําความสะอาดโต๊ะด้วยเศษผ้า
” คุณคือ?” ดงซูบินถาม
หลัวไม่ถึงหันกลับมาด้วยความตกใจและฝืนยิ้ม “ หัวหน้าซูบินคุณมาถึงแล้ว? ฉันเองเป็นผู้อํานวยการสํานักงาน หลัวไม่ถึงก่อนหน้านี้ที่นี้ค่อนข้างรก ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะช่วยคุณทําความสะอาดห้องของคุณ ต้องขออภัยด้วย. ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมาเร็วขนาดนี้ ฉันไม่ได้ยินคุณเลย” จริงๆ แล้วหลัวไฮติงเองไม่ได้หูหนวก ต่อให้ดงซูบินจะนุ่มนวลเพียงใดเธอก็สามารถได้ยินได้เช่นกัน เธอแค่อยากจะฝากความประทับใจดีๆไว้กับดงซูบินหลัวไม่ถึง? ผู้อํานวยการสํานักงาน?
ดงซูบินเองก็รู้จักเธอมาก่อนหน้านี้แล้วเพราะเขาทําการบ้านเกี่ยวกับสํานักงานมาก่อน หลัวไม่ถึง เป็นหนึ่งในผู้นําในหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนที่มีอํานาจมากมาย สํานักงานของเธอรับผิดชอบด้านการเงินสื่อส่งเสริมการขายการยื่นเอกสาร ฯลฯ ดงซูบินยิ้ม “ ผู้อํานวยการหลัวอย่ากังวลกับการทําความสะอาด แค่รับคนทําความสะอาดก็ทําได้ ฮ่า ๆ มาคุยกันข้างนอกกันดีกว่าคุณต้องการชาไหม?”
“ ไม่ฉันจะเตรียมชา”
หลัวไม่ถึงไม่กล้าให้ ดงซูบินชงชาให้เธอ เธอรีบออกไปในชาให้ ดงซูบินทันที การรับใช้ผู้นําเป็นส่วนหนึ่งของงานของเธอ
ชานั้นมีกลิ่นหอมและ ดงซูบินรู้สึกได้ถึงความกระตือรือร้นของ หลัวไม่ถึง
หลัวไม่ถึงเป็นบุคคลแรกในหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนที่เอนเอียงไปทาง ดงซูบินเขามีความประทับใจในตัวเธอ เขาคุยกับเธอสักพักและถามเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันภายในหน่วยงานหลัวไม่ถึง ยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของเธอตลอดเวลา แม้ว่าเธอจะมีริ้วรอยที่มุมตา แต่เธอก็ยังมีเสน่ห์มาก
“ โอ้” จู่ๆดงซูบินก็ถามขึ้น “ ฉันเดินไปรอบ ๆ อาคารและสังเกตเห็นว่าพนักงานดูไม่ค่อยกระตือรือร้นที่จะทํางาน บางคนกําลังแชทและบางคนก็มัวแต่เล่นอินเทอร์เน็ต ”
ดงซูบินพยักหน้า “ ฉันเข้าใจเรื่องนั้นดี”
หลัวไม่ถึงเห็น ดงซูบินไม่โกรธและรู้สึกว่าเจ้านายคนใหม่ของเธอค่อนข้างเป็นมิตร
พวกเขาคุยกันสักพัก หลัวไม่ถึงแสดงความตั้งใจของเธอ “ หัวหน้าซูบินฉันจะทํางานอย่างหนักภายใต้การนําของคุณและให้แน่ใจว่าแบ็คออฟฟิศจะเป็นกําลังใจที่ดีที่สุดของคุณ ฉันจะพยายามทุ่มเท 100% ให้กับหน่วยงานส่งเสริมการลงทุน”
ดงซูบินพยักหน้าในใจ
หลัวไม่ถึงมองไปที่ ดงซูบินและพูด “ ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป หากคุณต้องการอะไรโปรดแจ้งให้เราทราบ”
ดงซูบินหัวเราะ “ พี่สาวหลัวฉันเองก็มาใหม่ที่นี่และฉันจะต้องการการสนับสนุนจากคุณในอนาคต”
หลัวไม่ถึงได้ยิน ดงซูบินเรียกเธอว่า พี่สาวหลัวทําให้เธอดีใจมาก “ แค่เรียกฉันว่าเสี่ยวหลัวก็ได้ค่ะ”
หลัวไม่ถึงมีอายุใกล้เคียงกับแม่ของ ดงซูบินและลูก ๆ ของเธอน่าจะอายุประมาณ ดงซูบินแม้ว่า ดงซูบินจะเป็นหัวหน้าแผนกนี้และสามารถเรียกเธอว่าเสี่ยวหลัวได้ แต่เขาก็ไม่ทําเช่นนั้นได้ “ โอ้มีอีกอย่างหนึ่ง ฉันได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการหนึ่งวันก่อนวันตรุษจีนและหลังจากนั้นก็เป็นวันหยุด ฉันยังไม่ได้ประกาศการแต่งตั้งของฉัน คุณช่วยจัดการประชุมง่ายๆให้ฉันได้ไหม”
หลัวไม่ถึงได้เตรียมการไว้ล่วงหน้า “ 10 โมงเช้าดีไหมค่ะ”
ดงซูบินมองไปที่นาฬิกาของเขา 9.30 น. และเขายังมีเวลาอีกสามสิบนาที “ขอบคุณ. ขอโทษที่รบกวนคุณ”
“ มันเป็นงานของฉัน ฉันจะแจ้งส่วนที่เหลือทันที”
หลัวใหญิงยิ้มให้ ดงซูบินและออกจากห้องทํางาน เมื่อเธอปิดประตูห้องทํางานของ ดงซูบินเธอก็ปิดมันเบา ๆ การกระทําทั้งหมดของเธอแสดงให้เห็นถึงความเคารพต่อ ดงซูบินของเธอ แม้ว่าทั้งหมดนี้อาจเป็นการเสแสร้งของ หลัวไห่ถึงแต่ ดงซูบินก็ยังมีความประทับใจที่ดี
ข่าวของ ดงซูบินมาถึงที่ทํางานของเขาแพร่กระจายและหลังจากนั้นไม่นานก็มีคนมาเคาะห้องทํางานของ ดงซูบินเคาะ..เคาะ..เคาะ..
ดงซูบินหรี่ตาเมื่อได้ยินเสียงเคาะสามครั้ง “เข้ามา”
ชายวัยกลางคนสวมเสื้อนอกเดินเข้ามา การแต่งกายของเขาเป็นการแต่งกายตามแบบฉบับของราชการ ดงซูบินจําชายคนนี้ได้ทันที เขาอ่านประวัติย่อของบุคคลนี้สองสามครั้งเมื่อเขากําลังเตรียมการ ซุนซูลี่รองหัวหน้าหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนเป็นรองหัวหน้าคนอื่น ๆ นอกเหนือจาก หลิวดาฟา เขามีความสามารถและรับผิดชอบธุรกิจ เขาสนิทกับนักลงทุนและนักธุรกิจและนําเงินลงทุนส่วนใหญ่ให้กับ มณฑนหยานไทในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
“ หัวหน้าซูบิน” ซุนซูลี่ทักทายดงซูบิน
ดงซูบินยิ้ม “ หัวหน้าซัน? เชิญนั่ง”
ซุนซูลิ่นั่งบนโซฟา แม้ว่าเขาจะไม่เอนหลัง แต่เขาก็ไม่ได้นั่งตรงมากนัก
ซุนซูลี่เคาะประตูและท่านั่งของเขาตั้งแต่ทางกลับดงซูบินรู้ว่าคน ๆ นี้น่าประทับใจมาก เขาได้แสดงความเคารพดงซูบิน แต่มันเป็นเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น ดงซูบินยืนยันเรื่องนี้หลังจากคุยกับเขา ซุนซูลี่มาที่นี่เพื่อทักทาย ดงซูบินและจากไปทันทีหลังจากแลกเปลี่ยนพูดคุยกัน ดงซูบินเข้าใจว่าเขากําลังคิดอะไร เขาได้นําเงินลงทุนส่วนใหญ่ของมณฑลและ ดงซูบินซึ่งไล่นักลงทุนชาวญี่ปุ่นออกไปทันใดนั้นก็กลายเป็นหัวหน้าหน่วยงาน เขารู้สึกเจ็บแปลบในใจอย่างแน่นอน
หลังจากซุนชูลี่จากไปมีคนอีกสองคนเข้ามาทักทายดงซูบิน
ปูหยาน ผู้อํานวยการสํานักงานส่งเสริมการลงทุนของมณฑลในปักกิ่ง เขาอยู่ในวัยสี่สิบต้นๆ รูปร่างปานกลางและหัวล้านเล็กน้อย เขายังคงยิ้มอยู่บนใบหน้าของเขาและ ดงซูบินไม่สามารถบอกได้ว่าเขากําลังคิดอะไรอยู่ ส่วนอีกคนคือ เกาจุงเปา ผู้อํานวยการสํานักงานส่งเสริมการลงทุนของมณฑลในเซี่ยงไฮ้ เขาอายุสามสิบต้น ๆ และหน้าตาไม่ค่อยดี เขาทักทาย ดงซูบินแต่ไม่ได้คุยเรื่องงาน
สานักงานหน้าด่านเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาโดยตรงของสํานักงานส่งเสริมการลงทุน เวลาส่วนใหญ่พวกเขาไม่ได้ทํางานในมณฑลหยานไท่ แต่วันนี้เป็นวันแรกของการทํางานหลังจากวันหยุดตรุษจีนและวันแรกของ ดงซูบินในตําแหน่งหัวหน้า หน้าที่ของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นงานประสานงานและส่งเสริมมณฑลหยานไทให้กับนักลงทุน พวกเขาต้องเข้าร่วมงานแสดงสินค้าและสร้างความสัมพันธ์กับนักลงทุนจากทั่วประเทศจีนและทั่วโลก
หลังจากที่ทั้งสองคนจากไป ดงซูบินก็ได้พบกับผู้นําคนสําคัญของสํานักงานเกือบทั้งหมดแล้ว
การพบกับ ดงซูบินในวันแรกของการทํางานไม่ค่อยมีนัยสําคัญอะไรมาก เป็นเพียงการช่วยผู้นําให้แน่ใจว่าเขาสามารถทํางานได้อย่างราบรื่น แต่ถ้าหัวหน้าหน่วยงานอื่น ๆ ในหน่วยงานได้พบผู้นําแล้วผู้นําจะคิดอย่างไรกับคนที่ไม่ทักทายเขา?
ดงซูบินรอจนเกือบถึงเวลาประชุม แต่หลิวดาฟาไม่ปรากฏตัว
เคาะ…เคาะ.. หลัวไม่ถึงเคาะแล้วเข้าไป “ หัวหน้าทุกคนอยู่ในห้องประชุม
เมื่อประตูเปิดออก ดงซูบินก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ด้านนอก สานักงานของเขาอยู่ข้างห้องประชุม
“ตกลง.” ดงซูบินยิ้มและถาม “ มีผู้ขาดงาหรือเปล่าวันนี้”
ทุกคนจากหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนจะเข้าร่วมการประชุมนี้ หลัวไม่ถึงรู้ว่าหัวหน้าซูบินหมายถึงหัวหน้าแผนกต่างๆไม่ใช่เจ้าหน้าที่ เธอรวบผมไว้ข้างหู “ ไม่ค่ะ ผู้อํานวยการสํานักงานหน้าด่านของเราทั้งหมดกลับมาแล้ว”
ดงซูบินพยักหน้า
“ คุณต้องการเครื่องดื่มอะไรไหม”
ดงซูบินโบกมือ เขากําลังจะกล่าวสุนทรพจน์โดยไม่ต่องอ่านสคริปต์ใด ๆ
ดงซูบินค่อยๆดูแคลนบุหรี่ของเขาและดวงตาของเขาก็เย็นชา เขาไม่คาดหวังว่าหลิวดาฟาจะทักทายเขาก่อนการประชุม อาจจะดีถ้าพวกเขามีข้อพิพาทเล็กน้อย แต่ ดงซูบินและหลิวดาฟาคงไม่ได้ประสงค์ดีแน่ อีกทั้งหลิวดาฟารู้ดีว่าการทักทาย ดงซูบินไม่มีประโยชน์ สิ่งที่พี่สาวเสี่ยวพูดถูก ดงซูบินต้องจัดการเรื่องภายในของหน่วยงานก่อน หากไม่เป็นเช่นนั้นก็ยากที่ ดงซูบินจะบรรลุผล จะมีผลลัพธ์ได้อย่างไรเมื่อรองหัวหน้าทั้งสองไม่ “โฟกัส” กับงานของพวกเขา?
ดงซูบินต้องสร้างอํานาจของเขา
การใช้ไม้กวาดใหม่กวาดทําความสะอาด นี่คือการสร้างอํานาจ คุณอาจไม่ได้ให้ทุกคนก้มหัวและเคารพเมื่อคุณยังใหม่ แต่งานยังต้องดําเนินต่อไป คุณทําอะไรได้บ้าง? ใช้การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเป็นทางออกเดียว! แม้ว่าคุณจะไม่สามารถทําให้ทุกคนเคารพคุณได้ แต่คุณสามารถทําให้ทุกคนกลัวคุณได้
ดงซูบินควรเริ่มจากใคร?
ดงซูบินมีคนในใจที่สมบูรณ์แบบในความคิดของเขา ตาเฒ่าคนนั้น หลิวดาฟานั้นเอง!
