EP 356 การออกเดทลับๆของลวนเสียวปิง!
By loop
สองวัน….
สามวัน….
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป เนื่องจาก ดงซูบินจัดการกับ หลิวดาฟาแล้วไอ้แก่คนนี้ก็เงียบลง เขากลับไปทํางานหลังจากนั้นสามวัน แต่เขาขังตัวเองอยู่ในห้องทํางานเกือบตลอดเวลา เขาไม่ได้ทําให้เรื่องยุ่งยากสําหรับ ดงซูบินอีกต่อไปและยอมรับว่าเขาสูญเสียอิทธิพลและอํานาจทั้งหมดของเขา ในช่วงสองสามวันนี้ ดงซูบินได้ทําความคุ้นเคยกับงานของเขาในสํานักงานที่เขารับผิดชอบมุมมองมหภาคของคนในสํานักงานและเขามอบหมายงานให้กับแผนกต่างๆ ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น
ในช่วงวันเสาร์
ดงซูบินมองดูนาฬิกาของเขาใต้ผ้าห่มและกลับไปนอน
เนื่องจากลักษณะงานของหน่วยงานส่งเสริมการลงทุนวันหยุดสุดสัปดาห์อาจมีงานยุ่งกว่าวันธรรมดาแต่ดงซูบินเป็นหัวหน้าหน่วยงาน และเขาตัดสินใจที่จะหยุดพักในวันนี้
ทันใดนั้นประตูของอพาร์ตเมนต์ก็เปิดออก
หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนผลักประตู ดงซูบินซึ่งกลับไปนอนแล้ว
“เสี่ยวปัง เสี่ยวปิง” นั่นคือแม่ของ ดงซูบิน, ลวนเสี่ยวปิง “เกือบ 9 โมงเช้าแล้ว ตื่นนอน.” ดงซูบินเปิดตาของเขาและหาว “วันนี้ผมไม่ได้ทํางาน ขอผมนอนต่ออีกซักพัก มันเหนื่อยมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา”
สวนเสียวปิงมองไปที่ลูกชายของเธอและเช็ดสิ่งสกปรกบนดวงตาของเขาก่อนที่จะดึงผ้าห่มมาปิดเท้าของเขา “ลูกไม่เชื่อแม่อย่างงั้นหรอ แม่บอกแล้วไงให้ลูกพักผ่อนมากๆ แต่ลูกกลับไม่ฟังแม่ยังหักโหมทํางานอยู่ได้ เฮ้อ…กลับไปนอนเถอะ แม่จะช่วยลูกทําความสะอาดอพาร์ตเมนต์และเตรียมอาหารเช้าให้” ในช่วงเทศกาลตรุษจีน ดงซูบินมอบชุดกุญแจให้กับอพาร์ตเมนต์ของเขาให้แม่ลวนเสี่ยวบิงมาที่นี่เพื่อช่วยเขาทําความสะอาดอพาร์ตเมนต์และซักเสื้อผ้าของเขา เธอรู้ว่าลูกชายของเธอเกียจคร้านแค่ไหนและทั้งอพาร์ตเมนต์จะรกร้างหากเธอไม่มาภายในสองสัปดาห์
ดงซูบินหลับตาและพยักหน้า “ขอบคุณครับแม่”
“มีอะไรจะขอบคุณ” ลวนเสียวปิงลูบมือลูกชายของเธอ ” กลับไปนอน”
ลวนเสี่ยวปิงเดินออกจากห้องและเริ่มทํางานบ้าน
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ดงซูบินตื่นขึ้นและเดินออกจากห้องอย่างเฉื่อยชา
ลวนเสี่ยวปังยืนอยู่ข้างหน้าต่างแขวนผ้า
ดงซูบินยิ้มเจื่อน “แม่ พักผ่อนเถอะ ผมจะไปทําส่วนที่เหลือ”
“ ตื่นแล้วเหรอ” ลวนเสี่ยวปิงหันมาและยิ้ม “ไม่จําเป็น แม่ไม่ได้แก่ขนาดนั้น รีบไปแปรงฟันกันเถอะ อาหารเช้าพร้อมแล้ว”
ดงซูบินกระพริบตาและพูด “ แม่ผมเพิ่งรู้ว่าเมื่อเร็ว ๆ ว่าแม่สวยขึ้น”
ลวนเสี่ยวบิงให้ดงซูบินจ้องมอง “จะบ้าหรอ! แม่จะสวยได้อย่างไรนี้แม่อายุเกือบ 50 ปี” เธอยิ้ม.
ดงซูบินยังคงมองไปที่แม่ของเขา “ ฮิฮิ…ผมกําลังพูดความจริง แต่งหน้าแล้วเหรอ?”
สวนเสี่ยวปังหน้าแดงและรีบพูด “หยุดพูดจาไร้สาระแล้วไปแปรงฟัน”
ลวนเสี่ยวปิงรีบหันไปรอบ ๆ และแขวนเสื้อผ้าต่อไป “ถ้าลูกยังมองมาที่แม่ แม่จะโกรธ ไป…”
“ วันนี้มีโอกาสพิเศษอะไรบ้าง” ดงซูบินพูดต่อ “วันนี้ไม่ใช่วันเกิดของแม่ และยังเป็นวันตรุษจีนโอ้พรุ่งนี้เป็นเทศกาลหยวนเซียว แต่แม่ไม่จําเป็นต้องแต่งตัวก็ได้น” ลวนเสี่ยวปังทนไม่ได้ที่ดงซูบินพึมพําและผลักเขาเข้าไปในห้องน้ํา
ไม่กี่เดือนนี้ ดงซูบินละเลยแม่ของเขา ประการแรกเขายุ่งกับงานและการเลื่อนขั้นละไปเกาหลีใต้กับหยูเหมยเซียว เพื่อทําศัลยกรรมความงาม ประการที่สอง เขาเคยได้รับการดูแลจากแม่ของเขา เขาไม่จําเป็นต้องไปเยี่ยมแม่ที่หอพักของโรงเรียน และลวนเสี่ยวปิงจะไปเยี่ยมเพื่อดูแลเขาดงซูบินนึกถึงการมาเยี่ยมของแม่ของเขา ก่อนหน้านี้ แม่ของเขาเคยมาเยี่ยมเขาทุกวันหยุดสุดสัปดาห์และจะอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเขาตั้งแต่เช้าจรดค่ํา แต่ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาการมาเยี่ยมของเธอก็น้อยลง บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง.ดงซูบินเองก็รู้สึกกังวลขึ้น
ในระหว่างอาหารเช้า ลวนเสี่ยวปังช่วยลูกชายของเธอปอกเปลือกไข่เป็ดเค็ม “กินกับข้าวต้มสิ”
“แม่ครับ แม่กําลังปิดบังอะไรผมอยู่หรือเปล่า” ดงซูบินถาม “ ผมสังเกตว่าแม่ดูแปลก ๆ ไปก่อนหน้านี้”
ลวนเสี่ยวปังหน้าแดง “ ไม่”
ดงซูบินวางตะเกียบลง “ไม่ แม่ต้องปิดบังบางอย่างจากฉัน มันคืออะไร? บอกฉัน.”
“ ไม่มีอะไร. หยุดเดาได้แล้ว”
” เพียงแค่บอกผมมา ผมเองก็ทานข้าวไม่ลงถ้าแม่ไม่บอกผม”
ลวนเสี่ยวชิงจิบโจ๊กและถามเบา ๆ “เอ่อ.แม่จะถามอะไรหน่อย พ่อของลูก…พ่อของคลูกเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว แม่ไม่ได้ลืมเขา แต่… ตลอดเวลาที่ผ่านมา แม่ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยแต่…” ลวนเสียวชิงพูดติดอ่าง “ โอเค…ขอแม่วางแบบนี้นะ ถ้าแม่… ได้พ่อเลี้ยงมาให้ลูกลูกจะไม่มีความสุขหรือเปล่า?”
อ่านนิยายได้ที่ wwwcat2auto.com
ดงซูบินกระโดดขึ้น “แม่กําลังจพไปออกเดทอย่างงั้นหรอครับ!”
ลวนเสี่ยวบิงโบกมืออย่างรวดเร็ว “ไม่… ไม่… นี่เป็นเพียงคําถามง่ายๆ”
“ คําถามนี้ถามแบบไม่เป็นทางการได้อย่างไร? ตอนนี้แม่ต้องคบกับใครสักคน” ดงซูบินมีความรู้สึกที่ซับซ้อนและถามอย่างกังวล “เขาคือใคร? เขาเป็นครูที่โรงเรียนของคุณหรือไม่เขาอายุเท่าไหร่? เขาชื่ออะไร?” ดงซูบินถาม “แม่ซ่อนสิ่งสําคัญขนาดนี้ได้อย่างไร? แม่ไม่ควรคุยกับผมก่อนแม่เริ่มคบกับเขาเมื่อไหร่และอย่างไร”
ลวนเสี่ยวปิงตื่นตระหนกหลังจากถูกสอบสวน “ เราไม่ได้คบกัน แม่แค่ถาม.”
“เอ่อ…. แม่ยังคงพยายามที่จะปฏิเสธ?”
“… ถ้าอย่างนั้นลูก… ตอบแม่ก่อน” ลวนเสี่ยวปิงมองไปที่ลูกชายของเธอ “ลูกคิดว่ามันไม่ถูกต้องด้วยหรือ? ไม่เป็นไร แค่บอกตามสิ่งที่ลูกคิด”
ดงซูบินคิดกับตัวเอง แม่ทําให้ผมกลัวแทบตาย ผมจะแกล้งทําเป็นว่าแม่ไม่เคยถามได้อย่างไรเขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจ “แม่ ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นด้วย พ่อทิ้งเราไปหลายปีแล้วและเป็นเรื่อ งปกติที่แม่จะมองหาคู่ชีวิตคนใหม่ ผมจะไม่มีความสุขกับเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน? ผมเองก็อยากให้แม่ มีความสุข แต่ผมกลัวว่าแม่จะถูกหลอก ตอนนี้มีคนไม่ดีมากมายและแม่เองก็ใจดีมาก จะเป็นอย่าง ไรถ้าแม่ถูกโกง…”
สวนเสี่ยวปังมองไปที่ดงซูบิน “คงไม่คิดว่าแม่เห็นคนอื่นดีกว่าลูกหรอกนะ!”
ดงซูบินพูดต่อ “ไม่หรอกครับ แต่ยังไงก็ตามผมควรได้พบกับคนที่แม่คิดจะคบหาก่อนผมเองก็อยากรู้ว่าตาแก่คนนั้นเป็นใคร”
“ตาแก่? อย่าพูดขาหยาบคลายอย่างงั้นสิ” ลวนเสี่ยวปิงเองก็โวยวายออกมา
จู่ๆดงซูบินรู้สึกอิจฉา
หลังอาหารเช้า ลวนเสี่ยวปิงจับมือ ดงซูบินเมื่อพวกเขานั่งอยู่บนโซฟา “ แม่จะไม่ปิดบังเรื่องนี้กับลูก เมื่อปลายปีที่แล้วแม่ไปที่เมืองกับเพื่อนร่วมงานเพื่อซื้อของและเราเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งแกล้งทําอุบัติเหตุเพื่อเรียกร้องค่าชดเชย เขาพยายามที่จะโกงหญิงชราคนหนึ่งและแม่กลัวว่าหญิงชราคนนั้นจะตกหลุมพลางนั้นและเตือนเธอ แต่ชายหนุ่มคนนั้นเริ่มโต้เถียงกับแม่และถึงกับพับแขนเสื้อขึ้นเพื่อกําลังจะตีแม่ในขณะนั้น ชายในวัยห้าสิบของเขาลงจากรถที่จอดอยู่ริมถนนเขาจ้องชายหนุ่มคนนั้นและชายหนุ่มคนนั้นก็วิ่งหนีไป”
ดงซูบินปล่อย “ฮีม” อย่างไม่พอใจ “เขาพยายามช่วยสินะ”
ลวนเสี่ยวปิงขึ้นเสียงของเธอ “ ลูกอยากฟังเรื่องนี้ไหม? ถ้าลูกไม่ต้องการฟังเรื่องที่แม่จะเล่าแม่จะได้ไม่ต้องเล่าต่อ”
“ ก็ได้ครับ…. เล่าต่อๆ”
“ แม่ขอบคุณเขาและได้ทําความรู้จักเขา” ลวนเสี่ยวปังยิ้มอย่างอ่อนหวาน “เขาให้เบอร์มือ ถือกับแม่ และแม่ก็ให้หมายเลขโทรศัพท์ของอพาร์ทเมนต์แก่เขา หลังจากนั้นเราก็พบกันอีกสองสามครั้ง โอ้บางครั้งตอนที่แม่ไปเมืองเฟิงโจวเราจะมีน้ําชา พี่ หยางนั้นเป็นคนดีและภูมิหลังครอบครัวของเขาค่อนข้างคล้ายกับของแม่ ภรรยาของเขาเสียชีวิตไปเมื่อไม่กี่ปีก่อน”
“ เขาทํางานในเมืองเหรอ? เขาชื่ออะไร?”
“หยางจ้าวเต๋อ”
ดงซูบินยังคงถามต่อไป “แล้วความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง”
“ ไม่มีอะไร” ลวนเสี่ยวปิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว ” เราเป็นแค่เพื่อนกัน เพื่อนที่ เข้าใจหัวอกกันและกัน”
ดงซูบินกลอกตาของเขา “จําได้ว่า พวกเราวัยรุ่นจะมองหาความรักเมื่อเราออกเดท แม่กับเขาเองก็คงแตกต่างกัน การติดต่อกันทางโทรศัพท์และการพบปะกันนาน ๆ ครั้งถือเป็นการออกเดทอยู่แล้ว” ดงซูบินรู้จักแม่ของเขาดี เธอจะไม่ยอมรับว่าเธอกําลังออกเดทในขณะที่เธอขี้อายและเธอน่าจะยังไม่ได้บอกอีกหลายเรื่องกับเขา เธอคบกับผู้ชายคนนี้แล้ว
ลวนเสี่ยวบึงสัมผัสได้ถึง ดงซูบินรู้สึกไม่มีความสุข และเธอก็ลูบมือของ ดงซูบินด้วยความรัก “ลูก…ถ้าลูกคิดว่ามันไม่ถูกต้องแม่จะไม่ติดต่อเขาอีก”
ดงซูบินได้ตอบกลับ “ ตอนไหนกันที่ผมบอกว่าผมคัดค้านเรื่องนี้”
“ แล้ว…?”
“แม่ควรตัดสินใจเรื่องนี้ด้วยตัวเอง แต่ผมเองต้องเจอผู้ชายคนนั้นก่อน” ดงซูบินไม่ได้คัดค้านการที่แม่ของเขาออกเดทกับใครซักคน แต่เขากังวลว่าเธอจะถูกโกง เขาต้องรู้นิสัยของอีกฝ่า ยก่อน แม้ว่าลวนเสี่ยวปิงจะอยู่ในวัยสี่สิบปลาย ๆ แต่เธอก็ถือว่าค่อนข้างสวยในช่วงอายุของเธอ หลังจากแต่งหน้าไปแล้ว
ลวนเสี่ยวปิงมองไปที่ ดงซูบิน“พี่หยางค่อนข้างยุ่งกับงานในช่วงสองสามวันนี้ มาทานอาหารด้วยกันตอนที่เขาว่าง”
ดงซูบินได้ตอบกลับ ” ตกลง”
ลวนเสียวชิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ ซูบิน ขอบคุณลูกมากๆ”
“ ขอบคุณสําหรับอะไร”
“ แม่คิดว่าลูกจะคัดค้านและนั่นคือสาเหตุที่แม่ไม่กล้าบอกลูก”
ดงซูบินหัวเราะ “แม่คือแม่ของผม และผมจะมีความสุขถ้าแม่มีความสุข มีอะไรจะต้องคัดค้านไหม? เขาเองเป็นแค่พ่อเลี้ยง ถ้าสหายหยางของแม่มีบุคลิกที่ดี ผมเองก็เห็นด้วย คนที่อยู่คนเดียวในวัยเดียวกับแม่และควรหาคู่ครอง ผมเองก็ยุ่งกับงาน ดีจังที่มีคนไปไหนมาไหนด้วย”
ลวนเสี่ยวปังหัวเราะ “ สหายหยางคืออะไร”
“ฮ่าฮ่าฮ่า…”
เทศกาลหยวนเซียวตรงกับวันขึ้น 15 ค่ําซึ่งตรงกับเดือนแรกหลังวันตรุษจีน
