EP 363 เข้าใจแล้ว
By loop
กลิ่นแอลกอฮอล์ในห้องอาหารส่วนตัวนั้นแรงมากจนสามารถทำให้คนเมาได้เพียงแค่ดมกลิ่น
ดงซูบินมองไปที่กระถางดอกไม้จากมุมตาของเขาและแสร้งทำเป็นยืนตัวเซ และนำแขนไปพยุงตัวเองที่โต๊ะอย่างรวดเร็ว และ เกาแพนเหว่ยและ หลิงปิงปิงก็ช่วยเขาอย่างรวดเร็ว จางฟางเองก็ดึงเก้าอี้มาให้ดงซูบินอย่างรวดเร็วในทันใดนั้นดงซูบินก็เรอและทำหน้าเบลอ “มิสเตอร์, เหลียง… หมดแล้ว… 1.5 ลิตร…ใช่ไหม! ฮ่าฮ่า… ดูเหมือนว่า…*แอะ…*แอะ… วันนี้ผมเองยังดูปกติดีนะครับ”
เหลียงเจ๋อหยวนหัวเราะและทุบโต๊ะ”คุณคอแข็งจริงๆ! หัวหน้าซูบิน คุณดื่มได้จริงๆ! “จ้าวจินหลงดีใจมาก เมื่อเห็นดงซูบินสามรถดื่มทั้งเหล้าทั้งสามขวดได้หมด
หลิงปิงปิงและคนอื่น ๆ รู้สึกประทับใจ สิ่งที่หัวหน้าซูบินนั้นยอดเยี่ยมมากๆ!
ดงซูบิน พูดต่อ”ถ้าอย่างนั้น… ผมจะเป็นตัวแทนของสำนักงานส่งเสริมการลงทุนเพื่อต้อนรับคุณให้ลงทุนในเขตหยานไท” “ฮ่าฮ่าฮ่า.. “หลังจากฟื้นจากอาการช็อก เหลียงเจ๋อหยวนก็อารมณ์ดีและสนใจดงซูบินมากขึ้น ”ฉันเหลียงเจ๋อหยวนเป็นคนพูดแล้วไม่คืนคำ! เราจะหารือเกี่ยวกับสัญญาในบ่ายวันนี้ ฉันจะเซ็นสัญญาตราบตามข้อเสนอของมณฑลหยานไท่ ฮ่าฮ่าฮ่า… หัวหน้าซูบิน คุณเป็นนักดื่มที่เก่งที่สุดในบรรดาเจ้าหน้าที่สำนักงานส่งเสริมการลงทุนที่ฉันเคยพบเจอมา! “หลิงปิงปิงดีใจมากเมื่อเหลียงเจ๋อหยวน ยืนยันข้อตกลงการลงทุน” ขอบคุณครับ คุณเหลียง“เหลียงเจ๋อหยวนหัวเราะ” ทั้งหมดนี้เป็นเพราะหัวหน้าซูบินเลย ฮ่าฮ่าฮ่า…“
คนขับรถของเหลียงเจ๋อหยวนตะลึงงันเมื่อเห็นดงซูบินดื่มจนหมด เขานั่งอยู่ที่นั่นมองไปที่ใบหน้าของ ดงซูบิน ด้วยความตกใจ
จ้าวจินหลงมองดูนาฬิกาของเขา ตอนนี้เป็นเวลา 1 ทุ่ม ฉันยังมีประชุมตอนบ่าย”อันที่จริง จ้าวจินหลงกังวลเกี่ยวกับ ดงซูบิน ท้องของ ดงซูบิน พึงดื่มเหล้าไปถึงสามขวดและเขาไม่สามารถยืนตัวตรงได้”เราจะจบมื้อเที่ยงนี้กันดีไหม? ซูบินเมามาก เสี่ยวหลิน, เสี่ยวเกา พาหัวหน้าซูบินไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปรับยาไป ฉันไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับเขาเหลียงเจ๋อหยวน ได้ตอบกลับ”แน่นอน อย่างงั้นพอแค่นี้ก่อนเถอะ หัวหน้าซูบินเดียวเรามาหาโอกาสดื่มกันอีกครั้ง! “เหลียงเจ๋อหยวนเองไม่ใช่คนไร้เหตุผลและไม่ต้องการให้เกิดอะไรขึ้นกับ ดงซูบิน จากเหล้าเหมาไถปริมาน 1.5 ลิตร ถ้าเขาเป็นคนดื่มมันเอง ตอนนี้เขาน่าจะไปนอนที่โรงพยาบาลแล้วด้วยวซ้ำ
มื้อกลางวันสิ้นสุดแล้ว
เกาแพนเหว่ยและ จางฟางช่วยนำตัวดงซูบิน ออกจากร้านอาหารอย่างช้าๆ
หลิงปิงปิงไปที่แคชเชียร์เพื่อจ่ายค่าอาหาร แต่ เหลียวเจ่อหยวน คว้าบิลจากเธอ
“คุณเหลียง คุณกำลังทำอะไร” หลินปิงปิง กล่าว “คุณเหลียงได้นำเหล้ามาเลี้ยงพวกเราแล้ว เราจะให้คุณจ่ายเงินได้อย่างไร”
เหลียงเจ๋อหยวนหัวเราะ “วันนี้ฉันอารมณ์ดี ทุกอย่างฉันจัดการเอง…ฮ่าฮ่าฮ่า..” หลิงปิงปิงยิ้มและไม่พูดอะไร
ที่จอดรถด้านนอกของร้านอาหาร
เบนซ์เอ็มพีวีขับไปทางเหนือ
เกาแพนเหว่ยกำลังขับรถอยู่ ส่วน หลิงปิงปิงและ จางฟางกำลังดูแล ดงซูบิน อยู่เบื้องหลัง
หลิงปิงปิงมองไปที่หัวหน้าซูบินที่กำลังหมดสติ “ผู้อำนวยการเก คุณขับเร็วกว่านี้ได้ไหม” เกาแพนเหว่ยก็กังวลเช่นกัน แต่เขาเมามากและคงไม่กล้าขับรถเร็ว
“หัวหน้าซูบิน คุณต้องอดทน เรามาถึงโรงพยาบาลแล้ว” หลินปิงปิง กล่าว
ขณะที่เบนซ์ออกจากที่จอดรถของร้านอาหาร ดงซูบิน ก็ลืมตาขึ้นและมองไปรอบ ๆ เขานั่งลง คลายหน้าต่าง และจุดบุหรี่ “คุณเหลียงไปแล้วหรือ” ดงซูบิน ไม่โยกเยกและพูดไม่ชัดอีกต่อไปในคำพูดของเขา เขาดูตื่นเต้นและตื่นตัวมาก
หลิงปิงปิงและจางฟางถึงกับตกตะลึง
ดงซูบิน หัวเราะ “ทำไมคุณสองคนมองฉันแบบนี้” หลินปิงปิงถาม “คุณ… คุณสบายดีไหม”
“อะไรจะเกิดขึ้นกับฉัน” ดงซูบิน หันไปหา เกาแพนเหว่ยที่ตกตะลึงซึ่งมองเขาผ่านกระจกมองหลัง “แพนเหว่ย กลับไปที่สำนักงาน ฉันไม่ไปโรงพยาบาล”
เกาแพนเหว่ยไม่แน่ใจว่าหัวหน้าซูบินเมาหรือเปล่าและเขาลังเล “เอ่อ….”
ดงซูบิน จ้องมองเขา “แค่กลับไปที่สำนักงาน อ้อ หัวหน้าส่วนหลิน เอกสารทั้งหมดพร้อมสำหรับโรงงานแปรรูปเนื้อหมูของนายเหลียงแล้วหรือยัง? สัญญาพร้อมหรือยัง?” หลิงปิงปิงพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว ดงซูบิน ได้ตอบกลับ “ดี. เข้าไปดูรายละเอียดทั้งหมดอีกครั้งและตรวจดูให้แน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ก่อนพบนายเหลียงในวันนี้เราต้องให้เขาเซ็นสัญญาก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ พยายามทำทุกอย่างให้เสร็จภายในวันนี้”
“ค่ะท่าน.”
หลินปิงปิง, จางฟางและคนอื่น ๆ สามารถบอกได้ว่าหัวหน้าซูบินเองดูไม่เมาเลย คนเมาจะสั่งงานได้ระเอียดหยิบเช่นนี้ได้อย่างไร? ท่านั่งของ ดงซูบิน และการแสดงออกที่สงบแสดงให้เห็นว่าเขามีสติมากกว่าทุกคน! จางฟาง ไม่อยากจะเชื่อ หัวหน้า ซูบินจะยังคงมีสติอยู่หลังจากดื่มเหล้าเหมาไถ 1.5 ลิตร แม้ว่าจะเป็นน้ำเปล่า 1.5 ลิตร ดงซูบินก็ควรจะรู้สึกกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง หลิงปิงปิงก็ตกใจเช่นกัน คนเราสามารถคอแข็งขนาดนี้ได้อย่างไร? ในสามคนนี้ เกาแพนเหว่ยตกใจน้อยที่สุด เนื่องจาก ดงซูบิน ได้สร้างปาฏิหาริย์มากมายในสมัยอยู่สำนักความความมั่นคงของรัฐ เขาจะเชื่อแม้ว่าใครจะบอกเขาว่า ดงซูบิน สามารถดื่มเหล้าเหมาไถได้ถึง 5 ลิตร
กลับมาที่สำนักงานส่งเสริมการลงทุนทุกคนเริ่มทำงานทันที
เวลาประมาณ 17.00 น. หลิงปิงปิงเคาะประตูและเข้าไปในห้องทำงานของ ดงซูบิน
ดงซูบิน มองไปที่ หลิงปิงปิง”เป็นไงบ้าง“หลินปิงปิงยิ้ม “สำเร็จแล้ว! เราได้อ่านรายละเอียดของสัญญาในตอนบ่ายแล้วและคุณเหลียงก็ลงนามในสัญญา รวมลงทุน 20 ล้าน! การลงทุนครั้งแรกในสัปดาห์หน้า” หลิงปิงปิงเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าของเธอและหยิบซองจดหมายสีน้ำตาลออกมา เธอส่งซองจดหมายไปให้ ดงซูบิน “เราได้ส่งสัญญาไปยังรัฐบาลมณธฑลเพราะเป็นจำนวนเงินที่มาก เราต้องแสดงให้นายกเทศมนตรีเสียวและนายกเทศมนตรีจ้าวแสดง นี่คือสำเนาสัญญา”
ดงซูบิน สแกนสัญญาอย่างรวดเร็ว “ดี. พวกคุณทำได้ดีมาก”
หลินปิงปิงยิ้ม”ฉันไม่กล้าเรียกร้องเครดิตสำหรับเรื่องนี้ เราจะได้รับข้อตกลงนี้เป็นเพราะคุณ “ฮ่าฮ่า… ทั้งหมดที่ฉันทำคือดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หนึ่งลิตร ทั้งหมดเป็นเพราะการเตรียมงานที่ทำโดยสำนักงานธุรกิจของคุณและความเข้าใจของคุณเกี่ยวกับลักษณะของนักลงทุน ดงซูบิน พูดต่อ” ทีมของคุณควรติดตามเรื่องนี้ และคุณจะต้องตัดสินใจเกี่ยวกับจำนวนโบนัสสำหรับสมาชิกในทีมของคุณ ฉันจะไม่มีส่วนร่วม
หลิงปิงปิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว ”ไม่ คุณควรจะได้รับโบนัสส่วนใหญ่ของโครงการนี้ “ดงซูบินหัวเราะและขัดจังหวะเธอ”ทีมของคุณทำงานเตรียมการทั้งหมดและติดตามโครงการนี้มาโดยตลอด เครดิตนี้เป็นของคุณทุกคน และแม้ว่าฉันจะมีส่วนทำให้ข้อตกลงนี้สำเร็จ แต่ก็เป็นเพราะผลรวมของทีมคุณ ฮ่าๆ…ก็ได้ ไม่ต้องพูดแล้วฉันจะไม่รับโบนัสใดๆ ค่าคอมมิชชั่นและโบนัสที่ฉันสัญญาไว้ควรอยู่ที่ประมาณ 400,000 ถึง 500,000 ฉันจะแจ้งผู้อำนวยการหลัวและปล่อยให้เธอออกเงินให้คุณ
หลิงปิงปิงยังคงรู้สึกว่ามันผิด” หัวหน้า คุณได้ตกลงข้อตกลงนี้แล้ว และเราได้รับโบนัส… ทีมของฉันส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในโครงการนี้ และพวกเขาจะได้รับเฉลี่ยคนละ 20,000 ถึง 30,000 หยวนมันเป็นเงินที่มาเกินไป.. “ดงซูบินตอบ”รับโบนัสสูงไม่ดีกว่าหรือ? สิ่งนี้จะกระตุ้นให้คนอื่นๆ ทำงานหนักขึ้น นอกจากนี้สมาชิกในทีมของคุณจะไม่ได้รับมันมากเกินไป คราวนี้ คุณได้รับเครดิตสูงสุดสำหรับโครงการนี้ ฉันจะมอบโบนัสให้คุณ 150,000 หยวน และคุณจะแบ่งเงินที่เหลือ พวกเขาควรจะได้ 10,000 ถึง 20,000 ต่อคน “หลิงปิงปิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และต้องการโต้กลับ
ดงซูบิน ขัดจังหวะ หลิงปิงปิง” หัวหน้าหน่วยหลิน หยุดแกรงใจได้แล้ว ตกลงไหม” “เอ่อ… ขอบคุณหัวหน้าซูบินเป็นอย่างสูงค่ะ ใครกันที่ไม่ต้องการรับโบนัสที่สูงขึ้น? หลินปิงปิงเองเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว และไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผู้หญิงคนเดียวที่จะเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง
ดงซูบิน จำสิ่งที่ หลิงปิงปิงพูดในอดีตและหัวเราะ”เอเจนซี่ยังคงลำเอียงต่อทีมของคุณหรือไม่”
หลิงปิงปิงยิ้มอย่างเขินอาย ตอนนี้เธอรู้สึกสมดุลซันซูรินช่วยธุรกิจส่วนที่สองได้รับข้อตกลง แต่หัวหน้าซันได้รับส่วนแบ่งค่าคอมมิชชั่น เมื่อเปรียบเทียบกับหัวหน้าดง หัวหน้าซูบินได้ช่วยสำนักธุรกิจบรรลุข้อตกลงและยอมสละส่วนแบ่งโบนัสของทีมให้ ซึ่งจริงๆแล้วเขาเองต่างหากที่ควรได้ส่วนแบ่งนั้น
สำนักธุรกิจที่ 1 สมาชิกในทีมจะได้รับโบนัสตั้งแต่คนละ 10,000 ถึง 20,000 หยวนกระจายก่อนที่พนักงานทุกคนจะรายงาน
หลายคนอิจฉา หลิงปิงปิงที่ได้โบนัส 150,000 หยวน
150,000 หยวน! นี่คือเงินเดือนประจำปีสองหรือสามปีของพนักงาน!
หากเป็นเพียงค่าคอมมิชชั่นของรัฐบาลมณฑล จำนวนเงินจะไม่สูงมากนัก นั่นหมายความว่าโบนัสที่หัวหน้าซูบินสัญญาไว้นั้นเป็นของจริง!
ทันใดนั้น พนักงานจากแผนกธุรกิจสองและแม้แต่พนักงานบางส่วนจากสำนักงานก็เริ่มคิดหาวิธีที่จะนำผู้ลงทุนมาลงทุนเพิ่มเติมในมณฑลเพื่อหวังโบนัสเช่นกัน!
