ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมากและทําให้หลายคนตื่นตระหนก แม้แต่ดงซูบินก็ไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์นี้
ดงซูบินเห็นการแสดงออกของ ผางโจวเมื่อประมาณหนึ่งนาทีที่แล้วและรู้ว่านี่เป็นหนึ่งในกลอุบายสกปรกของเขา ดงซูบินไม่สามารถควบคุมความโกรธของเขาได้อีกต่อไป ผางโจวทําให้นักข่าวของสานักข่าวซินหัวสร้างปัญหา ยุยงหลิวเฉิงให้ล่วงละเมิดมาดามฮั่น และตอนนี้ ฉวยการลงทุนของมณฑล นี่เป็นการไม่เคารพสํานักงานส่งเสริมการลงทุนเสี่ยวหลานและจ้าวจนหลงเขายัง ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเพื่อดูรายการด้วยรอยยิ้ม!
ไอ้เวรนั้น!
สงสัยอยากตาย!
ดงซูบินไม่สามารถอดกลั้นและตะโกนว่า “พี่ซัน กลับมา!” หลังจากนั้นเขาก็เดินไปหาผางโจว และตะโกนคํานั้นไว้ในใจ!
หยุด!
ทุกสิ่งในโลกหยุดนิ่ง!
หลัวไห่ถิงและเจียงไห่เหลียงกําลังคว้าแขนของ ซันชูลี่ปากของหลี่เพิ่งเปิดขึ้นเล็กน้อยต่อหน้า เสี่ยวหลานเนื่องจากซันชลี่ถูกหยุด คนส่วนใหญ่ไม่สนใจเขาและมุ่งความสนใจไปที่นายกเทศมนตรีเสี่ยว และหลี่เฟิง ผางโจวยืนอยู่ข้างหลังหลี่เฟิงด้วยรอยยิ้มจางๆบนใบหน้าของเขา
ไม่มีคิดว่าดงซูบินจะทําเช่นนั้น!
รอยยิ้ม?! ไอ้เวรนี้!
ผางโจวได้ยั่วยุ ดงซูบินและมณฑลหยานไท่หลายครั้ง และดงซูบินเกลียดเขาจนสุดหัวใจ เขากําหมัดและชกหน้าผางโจวอย่างสุดกําลัง แบม! หมัดกระทบใบหน้าของผางโจว จมูกของเขาก็แบน! แต่เนื่องจากเวลาได้หยุดลง เขายังคงมีรอยยิ้มจาง ๆ อยู่บนใบหน้าของเขา มีเพียงร่างกายของเขาเท่านั้นที่ขยับถอยหลังเล็กน้อยโดยที่เท้าทั้งสองออกจากพื้น!
ยังยิ้มอยู่!?
ฉันจะทําให้แน่ใจว่าคุณจะไม่กล้ายิ้มไปตลอดชีวิต!
ดงซูบินไม่ได้ระบายความโกรธของเขา แบม! เขาชกอีกหมัด!
หนึ่งหมัด…
สองหมัด…
สามหมัด…
ในช่วงเวลาที่หยุดนิ่ง วัตถุทั้งหมด รวมทั้งคน จะไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วง ยกเว้นดงซูบินร่างของผางโจวลอยอยู่กลางอากาศหลังจากชกต่อยทั้งหมด ร่างกายของเขาไม่บินถอยหลัง และแม้ว่าตงเสวี่ยปิงจะไม่ได้ระบายความโกรธออกทั้งหมด แต่เขารู้สึกว่าเพียงพอแล้ว เขาดึงร่างของผางโจวจากหลี่เพิ่งกลับไปยังตําแหน่งที่เขายืนอยู่
ดงซูบินรู้ดีถึงผลที่ตามมาของการตีข้าราชการคนอื่นและไม่ต้องการทิ้งหลักฐานใด ๆ
เอาล่ะ อาการบาดเจ็บภายในเหล่านี้เพียงพอสําหรับผางโจวที่ต้องทนทุกข์ทรมาน!
หยุด!
เวลาเดินต่อ
“อย่าพูดทั้งหมดนี้กับฉัน! พวกคุณทุกคนหยานไท…” หลี่เพิ่งยังคงโต้เถียงกับเสี่ยวหลานด้วยรอยยิ้มที่ดูถูก
ทุกคนตะลึงเมื่อเห็นผางโจวบินถอยหลังกระทันหัน!
ดงซูบินก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาไม่ได้คาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น!
ดงซูบินค้นพบพลังพิเศษในการ “หยุดเวลา” มาสองสามเดือนแล้ว แต่ไม่ได้ทําการทดลองกับมันมากนัก เขาคิดว่าเขาสามารถสร้างบาดแผลภายในให้กับผางโจวและลองจัดการกับเขาอีกครั้ง แต่ผลกระทบระหว่างหยุด จะเกิดขึ้นหลังจากเวลากลับมาอีกครั้ง ผลกระทบจากหมัดของดงซูบินทั้งหมดเกิดขึ้นทันทีหลังจากกลับมาอีกครั้ง!
โอ้ นี่เป็นสิ่งใหม่!
ดงซูบินเรียนรู้สิ่งใหม่เกี่ยวกับพลังหยุดเวลาในวันนี้
ร่างของผางโจวพุ่งถอยหลังและกระแทกเข้ากับหลี่เฟิง หลี่เพิ่งรู้สึกเจ็บที่ไหล่ของเขาอย่างรุนแรง และแรงผลักดันก็ผลักพวกเขาถอยหลัง 0.5 เมตร… 1 เมตร… สองเมตร… ดง ดง! หลีเฟิง และผางโจวชนกับประตูรถเบนซ์! มันดังมาก และมีรอยบุบเล็กๆ สองรอยที่ประตู!
“อก!”
“อ่า…”
หลี่เฟิงและผางโจวส่งเสียงคร่ําครวญอยู่บนพื้น
“นายกเทศมนตรีหลี! หัวหน้าผาง!” เผิงเคอก็แสดงท่าทีที่กลัวออกมา
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป และก่อนที่ใครจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลี่เฟิงและผางโจวก็ล้มลงและกระแทกศีรษะกับประตูรถ สิ่งเดียวที่ทุกคนเห็นคือ ดงซูบินเดินขึ้นไปทาง ผางโจวไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นหัวหน้าซูบินที่ทําร้ายผางโจว!
ทุกคนอึ้ง!
จ้าวจินหลงยังคงรู้สึกดีใจเมื่อ ดงซูบินหยุดซันชูลี่ หลัวไห่ถึง, หลี่ปิงปิงและคนอื่น ๆ กลัวหัวหน้าซูบินจะเริ่มดูผางโจวเหมือนที่เขาทํากับนักข่าวซินหัว หลี่เพิ่งแตกต่างจากคนอื่นๆ และเป็นผู้นําระดับผู้อํานวยการ เขายังมีความสัมพันธ์ในเมืองและส่วนราชการจังหวัด
แต่จากความคาดหวังของทุกคน หัวหน้าดงไม่ได้ดใคร! เขาเพิ่งตีปางโจวโดยไม่พูดอะไรสักคํา!
ดงซูบินทําร้ายผางโจวและ หลี่เฟิง!หนึ่งในนั้นคือหัวหน้าแผนกของมณฑล และอีกคนคือนายกเทศมนตรีเทศมณฑล!
เสี่ยวหลานก็ตกตะลึงเช่นกัน
“ซูบิน! อะไรนะ…คุณทําอะไรลงไป!” จ้าวจินหลงชี้ไปที่ ดงซูบินและดุ เขารู้สึกว่าเขาเป็นคนโง่ที่เชื่อว่าซูบินเป็นผู้ใหญ่แล้ว พล่าม!
ในขณะนั้น ทุกคนมองไปยังดงซูบิน
เยี่ยมมาก! คนเหล่านี้จากมณฑลต้าเฟิงควรโดนสะบ้าง! ซุนชูลี่เกือบจะกระโดดด้วยความดีใจ เมื่อเห็นผางโจวบินถอยหลัง แต่เมื่อเขาเห็นหน้าเปื้อนเลือดของผางโจวและหลีเฟิงซึ่งเงยศีรษะของเขา เขาและหัวหน้าหน่วยงานอื่น ๆ ก็รู้สึกหนาวสั่นถึงกระดูกสันหลัง! ในขณะนั้นทุกคนก็สงบลงและอีกกระทบกับพัดลม!
ทําร้ายนายกเทศมนตรี?! ทําร้ายข้าราชการ?!
นี่คือการไม่เชื่อฟัง! เป็นข้อห้ามในราชการ!
ดงซูบินรู้ว่าเขากําลังมีปัญหา แต่เขาไม่สนใจผลที่จะเกิดขึ้นเพราะมันเกิดขึ้น เขาไม่ได้ใช้ย้อนกลับเพื่อใช้แก้ไข! เวรเอ๋ย! ฉันเป็นคนทําร้ายพวกแกทั้งหมด! ทําอะไรได้บ้างคะ?!
แน่นอน ดงซูบินกล้าที่จะโจมตีพวกเขาและไม่กลัว มณฑลต้าเฟิงแต่เขาต้องไม่ยอมโดนทําร้ายคนเดียว เขามองไปที่ผู้นําของมณฑลและผู้คนจากสํานักงานส่งเสริมการลงทุนและยกมือทั้งสองขึ้นอย่างไร้เดียงสา “ทําไมทุกคนถึงมองมาที่ฉัน? ฉันไม่ได้ทําอะไรเลย. เป็นหัวหน้าผางที่กระโดดถอยหลัง ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้” เขาหันไปหาผางโจวซึ่งยังคงคร่ําครวญอยู่บนพื้น “พี่ผาง นี่มันหมายความว่ายังไงกัน? อา? ฉันไม่ได้สัมผัสแม้แต่มุมเสื้อผ้าของคุณเลย คุณพยายามที่จะกล่าวหาผม? คุณยังทําให้นายกเทศมนตรีหลี่ล้มอีก! คุณพยายามจะทําอะไรกันแน่?!”
ผางโจวได้ยินสิ่งที่ดงซุบินพูดและเกือบจะอาเจียนเป็นเลือด เขาชี้ไปที่ดงซูบินและตะโกน “ดงซูบิน!”
นี่คือผู้ร้ายตัวจริงที่เรียกเหยื่อว่าผู้กระทําความผิด!
ในที่สุดทุกคนก็ได้สัมผัสกับความไร้ยางอายของหัวหน้าซูบินแล้ว!
คุณใจร้ายเกินไปแล้ว! ตีเขาแล้วยังโยนความผิดให้เหยื่ออีก!
ดงซูบินหันไปหาหลัวไร่ถึง”คุณกําลังรออะไรอยู่? โทรเรียกรถพยาบาล หลังจากนั้นเขาก็หันไปหาผางโจว” พี่ผาง คราวนี้เจ้ากําลังมีปัญหา แม้ว่าคุณจะต้องการแสร้งทําเป็นว่าถูกทําร้าย คุณไม่ควรทําให้รถของนายกเทศมนตรีหลี่ฟังนะ นี่เป็นวิธีปฏิบัติต่อผู้นําของคุณอย่างงั้นหรอ?”
“แกมันเลว!” ผางโจวโกรธจัด เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีใครกล้าโจมตีเขาต่อหน้าคนจํานวนมากและลากนายกเทศมนตรีหลี่เข้ามาในนี้!
หลี่เพิ่งยืนขึ้นด้วยมือของเขาจับหัวของเขา “นายกเทศมนตรีเซีย! นี้เป็นวิธีที่พนักงานของมณฑลหยานไทประพฤติตัว?! คนอย่างเขาเป็นหัวหน้าเอเจนซีได้ยังไง! พวกคุณทั้งหมดอนุมัติการแต่งตั้งของเขาได้อย่างไร!” เขาไม่เคยถูกขายหน้าแบบนี้มาก่อนในชีวิตและโกรธจัด!
แต่ปฏิกิริยาของนายกเทศมนตรีเสียว ทําให้ทุกคนตกใจเสี่ยวหลานมองหลี่เฟิงด้วยดวงตาที่แคบ “นายกเทศมนตรีหลี่ เราจําเป็นต้องรายงานให้คุณทราบถึงวิธีการแต่งตั้งพนักงานของเรา หรือไม่? อย่ากล่าวหาใด ๆ ก่อนที่คุณจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”เสี่ยวหลานมองไปรอบ ๆ “อย่างไรก็ตาม ฉันไม่เห็นซูบินทําร้ายใครเลยนะ”
ทุกคนตระหนักดีว่านายกเทศมนตรีเสี่ยวปกป้องคนของเธอมากในขณะนี้
นายกเทศมนตรีเสี่ยว อ้างว่าเธอไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น? นี่มันชัดเจนมาก!
ทุกคนที่เกิดเหตุมาจากเขตหยานไท่และเข้าใจความหมายของนายกเทศมนตรีเสียว
หลัวไร่ถึงเป็นคนแรกที่พูดขึ้น “ก่อนหน้านี้ฉันไม่เห็นหัวหน้าซูบินท่าอะไร แต่ฉันเห็นหัวหน้าผางลอยไปด้านหลังโดยไม่มีใครแตะต้องตัวเขาเลย”
“ถูกแล้ว. ฉันยังเห็นหัวหน้าผางล้มถอยหลังด้วยตัวเอง”
ทุกคนเริ่มพูดเพื่อดงซูบิน
ดงซูบินประทับใจ แต่เขารู้ว่าทุกคนไม่เห็นเขาตี ผางโจวเขาต่อยผางโจวหลายครั้งหลังจากที่เขาหยุดเวลา
หลี่เฟิงมองไปรอบ ๆ อย่างโกรธเคือง “เอาล่ะ! เอาล่ะ! เอาล่ะ!” เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก!
จ้าวจินหลง รู้ว่า หลี่เฟิงโกรธมาก และเขาก็ถอนหายใจในใจ ซูบินทําผิดในครั้งนี้ และถึงแม้จะได้รับความช่วยเหลือจากนายกเทศมนตรีเสียว เขาก็ยังต้องเผชิญกับเสียงเพลง
ผางโจวลุกขึ้นอย่างช้าๆ และเช็ดเลือดออกจากใบหน้าของเขา เขารู้ว่าดงซูบินกําลังมีปัญหา และการลงโทษที่ร้ายแรงน้อยที่สุดคือการถูกไล่ออก!
ดงซบินเริ่มคิดหามาตรการรับมือ หาคนมาช่วยเขา? มันจะไม่ทํางานเพราะไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้
เขาควรทําอย่างไร?
ทันใดนั้น ดงซูบินจับบางอย่างจากหางตาของเขา และเขาก็ยิม!
ใช่ ฉันก็คิดอย่างงั้น!
เวรเถอะ! ฉันจะเดิมพันกับคุณทั้งหมด!
