ในช่วงกลางวัน
ห้องสอบปากคํา
เจ้าหน้าที่นํากล่องอาหารกลางวันมาให้ดงซูบิน
เขาถูกควบคุมตัวและโทรศัพท์ของเขาถูกนําออกไป ไม่นานรองหัวหน้าทีมเพิ่ง และฉินหยงก็เข้ามา พวกเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ดงซูบินไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าหลี่หง และจะไม่ผลักเธอไปที่ถนน
“หัวหน้าตง เฮ้อ..” เพิ่งเล่ยถอนหายใจ
“ไปสูบบุหรีก่อนเถอะครับ” ฉินหยง มอบบุหรี่ให้ ดงซูบินและจุดมัน
ดงซูบินสูดพ่นและพูดว่า “ฉันโชคดีมากในสองสามวันนี้ ทําไมฉันต้องถูกลากเข้าไปในเหตุการณ์โชคร้ายเหล่านี้? การสอบสวนเป็นอย่างไร?”
เฟิงเลยส่ายหัว “คนขับไม่เห็นอะไรเลยและหลบหนีไปทันทีหลังจากเกิดอุบัติเหตุ เขามองเห็นแต่ชายคนหนึ่งที่ผลักหลหง และหลักฐานเดียวที่เราได้รับจากที่เกิดเหตุ คือรอยนิ้วมือบนกระเป๋าของเธอ เรากําลังถามผู้คนรอบๆ บริเวณนั้นว่าพวกเขาได้เห็นอะไรไหม แต่อุบัติเหตุเกิดขึ้นก่อน 6 โมงเช้า และมันก็ยากที่จะหาพยานได้เร็วขนาดนี้ บางคนได้ยินอุบัติเหตุ แต่ไม่มีใครเคยได้ยินเสียงของหลี่หงต่อสู้หรือดิ้นรน”
เฉินหยงถอนหายใจ “น้องซูบิน ลายนิ้วมือคุณไปติดกระเป๋าได้ยังไง”
“เฮ้อ…อย่าพูดถึงเรื่องนี้” ดงซูบินโยนกันบุหรี่ลงบนพื้นแล้วเหยียบมัน “ฉันน่าจะบังเอิญไปโดนกระเป๋าของเธอในอดีต การลบรอยพิมพ์ออกจากหนังสิทธิบัตรไม่ใช่เรื่องง่าย ใครจะคาดหวังว่าเธอจะไม่แตะต้องกระเป๋าใบนี้ตั้งแต่นั้นมาจนถึงตอนนี้และเกี่ยวข้องกับฉันในเรื่องนี้? โอ้ ฉันน่าจะแตะต้องกระเป๋าใบนั้นเมื่อสองเดือนก่อน แผนกนิติเวชสามารถกําหนดเวลาจากลายนิ้วมือได้หรือไม่”
เฟิง เล่ย ได้ตอบกลับ “ไม่”
ดงซูบินถอนหายใจ “นี่หมายความว่าฉันต้องแร็พ?”
“ไม่เชิง “ฉินหยงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “เรามีหลักฐานและไม่มีพยาน และหลักฐานก็คือลายนิ้วมือบนกระเป๋า หลักฐานนี้อ่อนแอกว่า DNA ที่พบใต้เล็บ”
“แต่นั่นก็เป็นหลักฐานเช่นกัน ถ้าไม่มีผู้ต้องสงสัยคนอื่น ฉันจะไม่เคลียร์ชื่อของฉัน” ดงซูบินโกรธมากเพราะเขาถูกกล่าวหาว่าไม่มีเหตุผล “ทัศนคติของสํานักงานรักษา ความปลอดภัยสาธารณะนั้นค่อนข้างแปลก ทําไมพวกเขาถึงจัดให้ฮยินเก่า สอบปากคาฉัน? ทุกคนรู้ว่าเรามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี.. พี่ฉิน, พี่เฟิง, หัวหน้าเหลียงหรือรัฐบาลเทศมณฑลกําลังคิดอะไรอยู่? พวกเขายังคิดว่าฉันเกี่ยวข้องด้วยหรือไม่ พวกเขากําลังพยายามจะกําจัดฉันเหรอ?”
ฉินหยงไม่แน่ใจ “ฉันไม่คิดอย่างนั้น”
รองหัวหน้าทีมเพิ่งกล่าวเสริม “ทุกคนสามารถบอกได้ว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณเลย แต่ทําไมคุณถึงไปที่นั่นตอนกลางดึกเพื่อพบกับหลี่หงและทะเลาะกับเธอ? นี่คือเรื่องบ้าอะไรกัน!”
ฉินหยงและเพิ่งเล่ยก็รู้สึกว่าสํานักรักษาความปลอดภัยสาธารณะดําเนินการเร็วเกินไป พวกเขาพบเพียงลายนิ้วมือของ ดงซูบินและนําเขาไปอยู่ภายใต้การดูแลทันที มันอาจจะดีถ้าเป็นคนอื่น แต่ไม่ใช่ ดงซูบินนอกจาก ดงซูบินเป็นผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ของนายกเทศมนตรีเสี่ยวและเขายังเป็นหัวหน้าส่วนด้วย ตําแหน่งของเขานั้นสูงกว่ารองหัวหน้าสํานักความมั่นคงสาธารณะหลายคน และเทียบเท่ากับรองหัวหน้าผู้บริหารฮยินเก่า สานักควรคิดให้รอบคอบก่อนที่จะนําดงซูบินเข้ามา
“นายกเทศมนตรีเสี่ยวพูดว่าอะไรนะ” ดงซูบินงถาม
หัวหน้าเฟิงได้ตอบกลับ “ผมได้ติดต่อกับเลขาธิการฮในทันทีเมื่อได้ยินเรื่องของคุณ และเธอบอกว่านายกเทศมนตรีเสี่ยว ไปประชุมที่เมืองเมื่อเช้านี้ โทรศัพท์ของเธอปิดอยู่ และเธออาจไม่รู้เรื่องนี้ หลังจากที่เลขาฮู รู้ว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้อง เธอได้ขับรถไปที่เมืองแล้ว” ดงซูบินรู้ว่าเสี่ยวหลาน จะอยู่ในเมืองเพื่อประชุมเมื่อสองวันนี้เมื่อวานนี้
พี่สาวเสี่ยว ไม่ได้อยู่ใกล้ๆ และสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะก็ดำเนินการอย่างรวดเร็ว พวกเขากําลังพยายามที่จะนําเธอมาโยงกับเรื่องนี้ด้วยหรอ?
ดงซูบินรู้สึกผิดหวัง เหลียงเฉินเพิ่งหัวหน้าสํานักงานความมั่นคงสาธารณะมีความสนิทสนมกับเขามาก ดงซูบินได้จัดโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาแม่ของเขาในกรุงปักกิ่ง และเขาไม่ควรทําเช่นนี้กับเขา นอกจากนี้ หวางหลี่ เลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายยังเป็นผู้สนับสนุนฝ่ายของเสียว แต่ตอนนี้ หัวหน้าเหลียงและหวงลี่ไม่ได้ทําอะไรเพื่อช่วยเขา นี่หมายความว่าบุคคลที่อยู่เบื้องหลังสิ่งเหล่านี้คือเลขาธิการพรรเซียงดาว!
หากไม่ได้รับอนุญาตจากเซียงดาวดงซูบินจะไม่ถูกนําเข้าโดยสานักความมั่นคงสาธารณะในไม่ช้ําเหลียงเฉินเพิ่งมาจากฝ่าย เซียงดาว!
ไอ้แก่นั้น!
ดงซูบินจาได้ว่า เซียงดาวเพิ่งยกย่องเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเพื่อนําปรมจารย์ พาร์คกลับมาที่มณฑล เขายังคงคิดว่า เซียงดาวจริงใจเมื่อยกย่องเขา แต่เขาสนใจเพียงเครดิตเท่านั้น เขาเต็มใจที่จะละความแค้นของเขากับ เสียวหลานก่อนหน้านี้ เพราะพวกเขากําลังต่อสู้กับคนนอก เมื่อคนนอกหายไป การต่อสู้แบบประจัญบานเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง นี่คือสิ่งที่ราชการควรจะเป็น
แต่ไอ้แก่คนนั้น มันทําอย่างงี้อีกแล้ว
ฉันเพิ่งเปลี่ยนสํานักงานส่งเสริมการลงทุนและคุณกาลังพยายามกําจัดฉันทันที่? แกกําลังพยายามใช้ฉันแป็นเครื่องมือในการกําจัด เสี่ยวหลาน?! แกมันไร้มนุษยธรรมสิ้นดี!
ดงซูบินเกลียดคนอย่าง เซียงดาวก่อนหน้านี้ดงซูบินได้รับหลักฐานในการนอดีตเลขาธิการพรรคล้มลงและอนุญาตให้เซียงดาว เลื่อนตําแหน่งขึ้น แต่เมื่อ ดงซูบินแสดงความสนใจที่จะเข้าร่วมกลุ่มของ เซียงดาวเขาเลือกที่จะเพิกเฉยต่อเขาส่งผลให้ มตินั้นล้มลงไป และเขาพยายามจะล้มเขาอีกครั้ง คราวนี้! ฉันนําชื่อเสียงมาให้คุณแล้วแท้ๆ แต่คุณยังต้องการกําจัดฉันแทนที่จะขอบคุณฉันอยู่ไหม
ดงซูบินสามารถเดาได้ว่า เซียงดาวกําลังทําอะไรอยู่
สํานักงานส่งเสริมการลงทุนกําลังไปได้ดีในขณะนี้ และเซียงเต้าฟาก็อิจฉา เขาไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้สํานักงานส่งเสริมการลงทุนตกอยู่ภายใต้ เสี่ยวหลานเมื่อเขาว่าจัด ดงซูบินแล้ว เขาสามารถจัดให้คนของเขาเข้าครอบครองสํานักงาน เพื่ออ้างสิทธิ์ในเชื่อเสียง ในอดีตเขาไม่สามารถทําได้เพราะเขาไม่สามารถทําอะไรกับ ดงซูบินได้แต่เขาสามารถโค่น ดงซูบินได้อย่างรวดเร็วด้วยเหตุการณ์นี้เป็นข้อแก้ตัวในตอนนี้
เซียงดาวจะไม่ละเว้น ดงซูบินและอาจกล่าวหาว่าเขาฆาตกรรมหรือการฆาตกรรมผู้ช่วยที่เชื่อถือได้ของ เสี่ยวหลานได้ฆ่าใครบางคน?! สิ่งนี้จะส่งผลอย่างมากต่อชื่อเสียงของเสี่ยวหลาน! แต่ ดงซูบินรู้สึกว่า เซียงดาวอาจไม่ถึงขนาดนี้เพราะมันจะส่งผล ต่อตัวเขาเช่นกัน ท้ายที่สุด เขาเป็นหัวหน้าของมณฑล และมันก็จะดูไม่ดีสําหรับเขา เช่นกัน
คดีนี้อาจจะคลี่คลายได้อย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ แต่อาชีพของ ดงซูบินจะหายไป ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือเขาจะถูกย้ายไปยังตําแหน่งที่ไม่มีอํานาจใด ๆ และจะไม่ถูกใช้สาหรับบทบาทสําคัญอีกต่อไป สิ่งนี้จะส่งผลต่ออํานาจของ เสี่ยวหลานและปล่อยให้เซียงดาวแต่งตั้งคนของเขาให้เข้ารับตําแหน่งแทน ซึ่งจะไม่กระทบต่อชื่อเสียงของเคาน์ตี้ด้วย
ดงซูบินรู้ว่านี่ควรเป็นสิ่งที่ เซียงดาวกําลังคิด!
แต่ไม่มีอะไรที่ ดงซูบินสามารถทําได้ เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าทําไมลายนิ้วมือถึงอยู่บนกระเป๋า แม้ว่าเขาจะสามารถอธิบายได้ เซียงดาวก็ยังใช้มันเพื่อกล่าวหาเขา!
นี่ไง?!
อยากจะทําให้ฉันหลุดออกจากต่าแหน่งเลยอย่างงั้นหรอ หรือว่าถึงขั้นหลุดออกจากราชการ?
ดงซูบินมีส่วนเกี่ยวข้องกับความยุ่งเหยิงนี้เพราะมีคนพยายามก่าจัดเขาโดยเจตนาที่แย่กว่านั้นคือเขาไม่สามารถพิสูจน์ตัวเองได้ว่าบริสุทธิ์ ความรู้สึกนี้มันห่วย
“พี่ฉิน พี่เฉิน ฉันคิดว่านี่คือปลายทางของฉันแล้ว” ดงซูบินกล่าว
ฉินหยงขมวดคิ้ว “อย่าพูดแบบนี้ การสอบสวนยังไม่สิ้นสุด”
ดงซูบินรู้ว่ากาลังเกิดอะไรขึ้น “มีคนพยายามดึงฉันลงมา แม้ว่าหลักฐานทั้งหมดจะเป็นที่โปรดปรานของฉัน พวกเขาก็ยังติดตามฉันอยู่ นี่มันน่ารังเกียจจริงๆ!” เซียงเตาฟา! ฉันจะไม่ปล่อยคุณไป! รอฉันด้วย! หลังจากนี้ฉันจะไปหาคุณ!
เฉินหยงและหัวหน้าเฟิงจากไปครู่หนึ่งเนื่องจากพวกเขาไม่สามารถอยู่ในห้องสอบสวนได้นานเกินไป
ดงซูบินมองดูนาฬิกาของเขา 12.30 น. เขาไม่สามารถออกไปได้และทําได้เพียงรอผลการสอบสวนเท่านั้น เขาหวังว่าตํารวจจะสามารถจับผู้ต้องสงสัยตัวจริงที่ฆ่าหลี่หงได้ในไม่ช้า เพราะนั่นจะเป็นเส้นชีวิตเดียวของเขา
สิบนาที…
ครึ่งชั่วโมง…
หนึ่งชั่วโมง…
ข่าวของ ดงซูบินถูกควบคุมตัวในข้อหาฆ่าคนตายแพร่กระจายภายในมณฑล
เทพแห่งความโชคร้าย เจอปัญหาอีกแล้ว!
หลายคนถึงกับพูดไม่ออก!
มณฑลหยานไท่เองก็ไม่ใช่เขตใหญ่มากหนัก และผู้คนสามารถนับจํานวนเหตุการณ์สําคัญในหนึ่งปีด้วยมือเดียว แต่เมื่อพวกเขาคิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมดในปีนี้มากกว่าครึ่งของเหตุการณ์เริ่มต้นโดย ดงซูบินเหตุการณ์ของมณฑลต้าเฟิงเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว และดงซูบินมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งใหม่อีกครั้ง!
แต่คนส่วนใหญ่ไม่เชื่อว่า ดงซูบินได้ฆ่าใครซักคน
แม้ว่าหัวหน้าซูบินจะมีชื่อเสียงที่ไม่ดี แต่ผู้คนก็รู้เกี่ยวกับบุคคลิกของเขา นอกจากนี้ เขาไม่จําเป็นต้องไปทําร้ายกับหลี่หงและผลักเธอไปที่ถนน มันน่าแปลก? มันเป็นไปได้ยังไงกัน? ด้วยทักษะการต่อสู้ของหัวหน้าซูบิน เขาจําเป็นต้องทําร้ายผู้หญิงอย่าง หลี่หงด้วยวิธีนั้นด้วยหรอ? เขาสามารถจัดการเธอออกด้วยนิ้วเดียวด้วยซ้ํา! เรื่องลายนิ้วมือยิ่งน่าข่า! หัวหน้าซูบินเคยทํางานด้านความมั่นคงของรัฐและความมันคงสาธารณะ ถ้าเขาต้องการจะฆ่าใครซักคน เขาจะทําความสะอาดรอยพิมพ์ทั้งหมดของเขา คนขับยังบอกด้วยว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ และตงเสี่ยปิงก็มีเวลาล้างลายนิ้วมือ
ตลอดเวลา
แต่นี่คือความจริง
หลักฐานเพียงอย่างเดียวคือลายนิ้วมือของ ดงซูบินบนกระเป๋าถือนั้น
บางคนสามารถสัมผัสได้ว่าเลขาเซียงอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ สํานักความมั่นคงสาธารณะได้กระทําการต่างไปในครั้งนี้ พวกเขาสามารถบอกได้ว่านี่เป็นการโจมตีคู่แข่งทางการเมืองของเขาอีกครั้ง หากไม่มีความก้าวหน้าอื่น ๆ ในกรณีนี้ หัวหน้าดงจะเป็นผู้เสียสละ!
คราวนี้เทพเจ้าแห่งความโชคร้ายจะต้องถูกโค่นลงจริงๆอย่างงั้นหรอ?
หลายคนคาดเดาว่าพวกเขาคุ้นเคยกับ ดงซูบินที่รอดตายได้ทุกครั้งที่เขาจะถูกจัดการ
