เจียหยานเข้าโรงพยาบาล!
เมื่อข่าวของเจียหยานเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลได้รับการยืนยัน ทุกคนที่เกี่ยวข้องในงานลงทุนก็เดือดดาล!
ซันซูลี่, หลัวไม่ถึง และพนักงานของสํานักงานส่งเสริมการลงทุนทุกคนโกรธจัด! เข้าโรงพยาบาล?! ทําไมคุณถึงอยู่โรงพยาบาลตอนนี้ คุณโอ้อวดและต้องการได้รับเครดิตสําหรับการลงทุนครั้งนี้เมื่อคุณมา แต่หลังจากท่าทุกอย่างพังทลาย คุณตัดสินใจซ่อนตัวในโรงพยาบาลเพื่อไม่ให้รับผิดชอบและปล่อยให้คนอื่นๆ เคลียร์เรื่องวุ่นวายของคุณ!? รับผิดชอบมากกว่านี้ได้ไหม!
ไม่มีใครคาดคิดว่าเจียหยานจะใช้การรักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นข้ออ้างในการหลบหนีความรับผิดชอบ!
แต่คุณคิดว่าคุณสามารถซ่อนจากมันได้หรือไม่
สมมติว่าเจียหยานดําเนินการต่อด้วยงานมหกรรมการลงทุนโดยมีผู้เข้าร่วม 6-7 คน ในกรณีนั้นเขาอาจจะดูแย่ แต่เลขาเซียงจะยังคงสนับสนุนเขาต่อไป ชุมชนจะเป็นผู้ตัดสินใจว่าเขาควรรับผิดชอบมากน้อยเพียงใดหลังจบงาน แต่ตอนนี้เขาทิ้งทุกอย่างและซ่อนตัวอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว! เลขาเซียงแนะนําเขาและอวดความสามารถของเขา การทําเช่นนี้จะทําให้เลขาเซียงกลายเป็นตัวตลกของเคาน์ตี้!
เข้าโรงพยาบาลหนึ่งวันก่อนพิธีเปิด?!
เจียหยานหลอกทุกคน!
ทุกคนสาปแช่ง Jia Yan ในล็อบบี้ของโรงแรมเซียงซี เซียงดาว ซึ่งอยู่ในห้องส่วนตัวชั้นบนนั้นบ้าเกินคําบรรยาย เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเจียหยานทันที!
แหวน… แหวน… แหวน… แต่ไม่มีใครตอบ
เซียงดาวเรียกอีกครั้ง โทรศัพท์ไม่ติดแต่ไม่มีใครรับสาย
เสี่ยวหลานยังพยายามโทรหาเจียหยานและวางโทรศัพท์ของเธอด้วยความโกรธ “… ไร้สาระ!” เธอถามเซียงดาวทันที “เลขาเซียง ฉันสงสัยในความสามารถของหัว หน้าเจียอย่างจริงจัง และเขามีปัญหาด้านความซื่อสัตย์อย่างร้ายแรง! เขาจะทิ้งทุกอย่างเพื่อให้คนอื่นเคลียร์ได้อย่างไร? เขาคิดว่างานลงทุนครั้งนี้เป็นเรื่องตลกหรือไม่! รัฐบาลของมณฑลได้ให้การสนับสนุนทุกอย่างที่เขาต้องการ และเขาไม่เพียงแต่สร้างความโกลาหล แต่ยังต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในช่วงเวลาที่สําคัญเช่นนี้ด้วย! เขาคิดว่าเขาสามารถทําทุกอย่างที่เขาต้องการได้หรือไม่!”
เซียงดาวเขินอาย เขาเพิ่งแสดงการสนับสนุนเจียหยาน ต่อหน้าเสียวหลาน และเฉาซูเผิง เขาอ้างว่าเขามีความมั่นใจในความสามารถของเขา แต่เจียหยานทําเช่นนี้ในนาทีสุดท้าย “หัวหน้าหยานก็ไม่ต้องการที่จะเข้าโรงพยาบาล เขามีแอลกอฮอล์มากเกินไปและกาลังอยู่ในโรงพยาบาลตอนนี้”
เสี่ยวหลานมองไปที่เซียงดาว “ทุกคนจากสํานักงานส่งเสริมการลงทุนกําลังรอ และรับนักลงทุนที่ชั้นล่าง และเจ้าหน้าที่ของรัฐมณฑลก็ทํางานอย่างหนักเพื่องานการลงทุนครั้งนี้ เขาจะไปดื่มตอนนี้ได้ยังไง! การดื่มสําคัญกว่างานลงทุนครั้งนี้หรือไม่!”
เฉาซูเผิงก็โกรธเจียหยานด้วย
แม้แต่เฉาซูเผิงซึ่งมาจากฝ่ายของเซียงดาวก็ไม่เชื่อว่าเจียหยานไม่ได้แสร้งทําเป็นป่วยเพื่อหนีความรับผิดชอบ
เซียงดาวกําลังจะระเบิดด้วยความโกรธเจียหยาน ทําให้เขาอยู่ในจุดที่ยากลาบาก และมันก็เทียบเท่ากับการตบเขาต่อหน้าทุกคน!
ในเวลาเดียวกัน.
โรงพยาบาลประชาชนมณฑล
“ตื่นนอน! หัวหน้าหยาน!”
“เอ็ก…ฮะ…”
“ตื่นเดี๋ยวนี้!”
ดงซูบิน มองไปที่เจียหยานที่เมาและหยดลงบนแขนของเขาด้วยความโกรธ
เมื่อไม่กี่นาทีก่อน มีคนแจ้งดงซูบินเกี่ยวกับการรักษาในโรงพยาบาลของเจียหยานที่โรงพยาบาลเดียวกัน เขารีบไปหาเขาที่วอร์ดของเขาทันที นอกจากนี้เขายังคิดว่าเจียหยานแสร้งทําเป็นเมาและรู้สึกว่าเขาเป็นไอ้สารเลวที่เจียหยานรีบเข้าไปขโมยเครดิตของเขา แต่เมื่อเขาเห็นว่างานลงทุนก่าลังจะล้มเหลว เขาก็ทิ้งทุกอย่าง และซ่อนตัวในโรงพยาบาลเจียหยานไม่ต้องการแบกรับความรับผิดชอบใด ๆ และต้องการหนีจากพวกเขา!
เธอคิดว่ามันง่ายมากที่จะฉวยเผลงานของฉันเหรอ!
ไอ้เวร!
ดงซูบินจ้องที่เจียหยาน “เจียหยาน! หยุดแสร้งทําเป็นแล้วลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!”
เจียหยานยังคงนอนอยู่บนเตียงและพึมพําอะไรบางอย่าง ดูเหมือนว่าเขาจะเมา แต่ดงซูบินรู้สึกว่าแม้ว่าเขาจะเมา เขาควรจะจงใจทําให้ตัวเองเมา
“หัวหน้าซูบิน” เจ้าหน้าที่คณะกรรมการพรรคมณฑลเข้ามา เขาเป็นคนที่ส่งเจียหยานไปโรงพยาบาล
ดงซูบินมองไปที่พนักงาน “บอกได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น”
พนักงานคนนั้นตอบ “ฉันไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารในเขตตะวันตกและบังเอิญไปพบหัวหน้าเจียที่นั่น เขาทานอาหารเย็นกับนักลงทุนในห้องส่วนตัว และเงินลงทุนดูเหมือนจะค่อนข้างมาก แต่หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จ ฉันเห็นหัวหน้าหยานเมาและหมดสติไปแล้ว นักลงทุนคนนั้นเห็นว่าฉันรู้จักหัวหน้าหยาน และขอให้ฉันส่งเขาไปที่โรงพยาบาล”
ฮะ?
ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ใครคือนักลงทุนรายนี้? คุณรู้จักเขาไหม”
“ฉันไม่เคยพบเขามาก่อน” พนักงานส่ายหัว “ฉันจําได้ว่าเขามีสําเนียงปักกิ่ง”
รอ! นี่มันน่าสงสัยเกินไปแล้ว! หัวใจของดงซูบินเต้นและขอให้เจ้าหน้าที่ออกจากวอร์ดก่อนที่จะมองไปที่เจียหยานอีกครั้ง
นักลงทุนปักกิ่ง?
เสี่ยวหลานส่งนักลงทุนรายนี้ไปตั้งเจียหยานและเซียงดาวหรือไม่?
ดงซูบินไม่ได้โง่และรู้สึกว่ามันเป็นไปได้เจียหยานสามารถไปถึงอันดับปัจจุบันของเขาได้หมายความว่าเขาไม่ใช่คนงี่เง่า เขาควรจะรู้ว่าเขาจะทําให้ทุกคนขุ่นเคืองถ้าเขาทิ้งทุกอย่างและแสร้งทําเป็นป่วย เขายังคงต้องรับผิดชอบหลังจากที่เขาออกจากโรงพยาบาลแล้ว แม้แต่ตงเสวี่ยปิงก็รู้ผลของการทําเช่นนี้ นับประสาเจียหยาน
ดงซูบินส่งเอสเอ็มเอสของเสี่ยวหลาน ทันทีเพื่อถามเธอว่าเธอส่งนักลงทุนคนนั้นไปหรือไม่
ประมาณหนึ่งนาทีต่อมาเสี่ยวหลาน ตอบ “คุณค่อนข้างฉลาด ฮาฮา…”
เวรเอ๋ย! เป็นพี่สาวเสี่ยวที่ได้ตั้งเขาขึ้นมา!
ดงซูบินสามารถจินตนาการถึงสถานการณ์ที่โรงแรมเมื่อสองชั่วโมงก่อน มีนักลงทุนเข้ามาเพียงไม่กี่ราย และการลงทุน 100 ล้านหยวนก็หายไปด้วยเจียหยานหมด ปัญญาเมื่อนักลงทุนในปักกิ่งเข้าหาเขา นักลงทุนบอกเขาว่าเขาอาจลงทุนมากกว่า 100 ล้านหยวนสําหรับโครงการหนึ่งและต้องการพบเขา นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขา ในการช่วยตัวเอง และนักลงทุนเริ่มดื่มกับเขาระหว่างทานอาหารเย็น บางที่นักลงทุนอาจบอกว่าเขาจะเซ็นสัญญาถ้าเจียหยานสามารถทํา ไปจได้สองหรือสามขวด แต่เจียหยานเมาและเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในที่สุด
เจียหยานอาจไม่ตื่นในวันพรุ่งนี้ด้วยซ้ําหลังจากดื่มแอลกอฮอล์ไปมาก!
นี่เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเสี่ยวหลาน!
จุดประสงค์ของเสี่ยวหลานคือการให้ทุกคนคิดว่าเจียหยานพยายามหนีความรับผิดชอบของเขาด้วยการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในนาทีสุดท้าย!
ดงซูบินกําลังหัวเราะอยู่ในใจเซียงดาวกล่าวหาและติดตามเขาเพื่อฆ่าหลี่หง ก่อนหน้านี้และ พี่สาวเสี่ยวกําลังตอบแทนความโปรดปรานในเวลาที่เหมาะสม! แม้ว่าเจียหยาน จะตื่นในวันพรุ่งนี้ มันจะสายเกินไป และเขาไม่มีทางอธิบายตัวเองได้
ดงซูบินมองดูนาฬิกาของเขา เวลา 20.30 น.
ดงซูบินภาลังจะกลับไปที่วอร์ดของเขาเมื่อโทรศัพท์ของเจียหยานดังขึ้น เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าของเขา
หน้าจอแสดงผู้โทรระบุชื่อเลขาเซียง
ดงซูบินได้ตอบกลับ “สวัสดี เลขาเซียง?”
“คุณคือใคร?! นําเจียหยานไปที่โทรศัพท์!” เซียงดาวตะโกนด้วยความโกรธ
“ฉันดงซูบิน” ดงซูบินมองไปที่เจียหยาน “หัวหน้าเจียกําลังเมา และฉันไม่แน่ใจว่าเขาเมาหรือเปล่า ตอนนี้เขาไม่สามารถรับโทรศัพท์ได้”
เซียงดาวยังคงเงียบ
ดงซูบินถามอย่างประชดประชัน “เลขาเซียง คุณอยากให้ฉันลองปลุกเขาไหม? พิธีเปิดงานแฟร์การลงทุนคือวันพรุ่งนี้ แล้วหัวหน้าเจียจะนอนในวอร์ดต่อไปได้อย่างไร? จะเกิดอะไรขึ้นกับมหกรรมการลงทุน? นี่มันไร้ความรับผิดชอบเกินไปแล้ว! ฉันจะปลุกเขาให้ตื่น… เฮ้ หัวหน้าเจ๊ย! หัวหน้าเจีย! ตื่นนอน! เลขาเซียงต้องการคุยกับคุณ!” เขาหยุดสักครู่แล้วพูดว่า “เขาไม่ยอมตื่น”
“ไม่ต้องปลุกมัน!” เซียงดาวระงับความโกรธของเขา “เนื่องจากเจียหยานเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล คุณจะรับช่วงต่องานการลงทุนนี้ คุณควรรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน และคุณต้องทําให้งานประสบความสําเร็จ! ไม่มีเวลาเพียงพอ”
เวรเอ๋ย! ตอนแรกคุณเตะฉันทิ้ง และต้องการให้ฉันเคลียร์เรื่องเมื่อเกิดข้อผิดพลาด!
ดงซูบินตอบอย่างไม่ใส่ใจ “แต่ฉันยังอยู่โรงพยาบาล”
เซียงดาวเกือบสําลักค่าพูดของเขา ดงซูบินเป็นคนเดียวในมณฑลหยานไท่ที่กล้าพูดตอบเขา “คุณคือการส่งเสริมการลงทุน…”
“อา… แบตเตอรี่กําลังจะตาย”
ดู… ดู… ดู… เส้นถูกตัด
ดงซูบินมองไปที่หน้าจอสีดําและคิดกับตัวเอง ฉันไม่ได้วางสายกับคุณ และเป็นแบตเตอรี่ของโทรศัพท์ที่เสียชีวิต
หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ของตงเสวี่ยปิงก็ดังขึ้นเสี่ยวหลานโทรมา
“ไม่เป็นอะไร. ปลดประจําการแล้วมาที่โรงแรมเดี๋ยวนี้ ทุกคนกําลังรอคําสั่งซื้อของคุณ ฮ่าฮ่าฮ่า…ยังกล้าวางสายเลขาเซียงอีกเหรอ?! คุณกล้า”
ดงซูบินไม่รู้สึกว่าเขาทําอะไรผิดในขณะที่เขาเดินออกจากวอร์ดของเจียหยาน ทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่น และเขาเป็นคนที่ยืนกรานที่จะเตะฉันออกไป เขาต้องการให้ฉันกลับมาหลังจากที่ทุกอย่างยุ่งเหยิงไปหมด เขาไม่ควรทําอย่างนี้ตั้งแต่แรก!”
“ฮ่าฮ่า… หยุดบ่น คราวนี้เลขาเซียงอับอายขายหน้า”
“เขาขอแล้ว เขาจะโทษใครได้?”
“เลขาเซียงสามารถอายได้ แต่ไม่ใช่มณฑลของเรา คุณได้ระบายความโกรธของคุณและกลับมาที่พวกเขา ฉันกําลังสั่งให้คุณกลับมาดูแลงานมหกรรมการลงทุน ฉันต้องการให้ทุกคนรู้ว่าแฟนของฉันมีความสามารถแค่ไหน คุณทําได้มั้ย?”
ดงซูบินยิ้มอย่างเหนื่อยล้า “พรุ่งนี้เป็นพิธีเปิด มันเป็นเรื่องยากเกินไป.”
“คุณต้องเอาชนะความยากลําบากทั้งหมด ฮ่าฮ่า… แต่อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป ฉันจะโทรไปที่หลัง และพรุ่งนี้จะมีกลุ่มการลงทุนสองสามกลุ่มจากปักกิ่ง คุณแค่ ต้องคิดหาวิธีทําให้พวกเขาลงทุนและปล่อยให้ที่เหลือเป็นหน้าที่ของผม” ด้วยสายสัมพันธ์ของเสี่ยวหลานในปักกิ่ง เธอสามารถหากลุ่มนักลงทุนมาประกอบตัวเลขในพิธีเปิดได้อย่างง่ายดาย
ผู้เข้าร่วมพรุ่งนี้จะพอมั้ย!
ดงซูบินสดใสขึ้นและไม่รู้สึกเครียดมากนัก
เสี่ยวหลานหัวเราะ “โอ้ ฉันได้ยินมาว่าเลขาเซียงได้รับเงินลงทุนและจะเซ็นสัญญา ระหว่างงานมหกรรมการลงทุน จํานวนเงินลงทุนประมาณ 40 ล้าน”
สี่สิบล้านหยวนค่อนข้างมาก!
ดงซูบินมีแรงจูงใจในทันที ไอ้เลวเซียงดาวพยายามจะขโมยผลงานของฉัน และในที่สุดก็ถึงตาฉันที่จะขโมยผลงานของคุณตอนนี้!
