เอฟเฟคของเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง
ฝูงชนนั้นเริ่มพูดคุยกัน ในขณะที่พวกเขาจ้องมองไปยังเมืองป่าหินที่เปลี่ยนแปลงไปมาก อย่างไรก็ตามสมาชิกของสภาสิบแปดปีกนั้นก็รู้สึกตกใจมากกว่าใครๆ
ในขณะที่ผนึกของเมืองถูกปลดออก สมาชิกของสภาสิบแปดปีกก็ได้รับอนุญาติให้กลับเข้ามาในเมือง และเมื่อพวกเขากลับเข้ามาในเมืองได้นั้น พวกเขาก็มีท่าทีราวกับคนที่ถูกสะกดจิต
นอกเหนือจากความหนาแน่นของมานาภายในเมืองที่เพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุดใหม่ที่ผู้เล่นสามารถสัมผัสได้ตั้งแต่นอกเมือง ผู้เล่นเหล่านี้ยังตกตะลึงกับโครงสร้างพื้นฐานใหม่ของเมือง อาคารไม่เพียงแต่จะดูแตกต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่ปัจจุบันมันยังมีร้านค้าจำนวนหนึ่งเพิ่มขึ้นมา ซึ่งร้านค้าเหล่านี้นั้นถูกดำเนินการโดยผู้เล่น NPC ที่ไม่ใช่มนุษย์ ร้านค้าเหล่านี้นั้นขายม้วนคัมภีร์เวทย์ โพชั่น อาหาร เครื่องดื่ม ซึ่งโดยปกติแล้วหายากมากๆในตลาด
ที่สำคัญที่สุดคือตอนนี้เมืองป่าหินนั้นมีร้านค้าที่เป็นของบริษัทการค้าของ NPC ด้วย
ร้านค้าใหม่นี้อาจดูเหมือนกับร้านค้าทั่วไปที่มี NPC เป็นเจ้าของ แต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่แตกต่างกันคือพอมีบริษัทการค้าของ NPC เป็นเจ้างของร้านค้านั้น พวกเขามักจะออกเควสให้กับผู้เล่นด้วย และเมื่อผู้เล่นมีค่าชื่อเสียงมากเพียงพอกับบริษัทการค้า NPC แห่งใดแห่งหนึ่งแล้ว พวกเขาก็จะมีสิทได้รับเควสพิเศษระดับสูงที่ให้รางวัลกับพวกเขามากมาย และหากพวกเขาโชคดีพอ พวกเขายังจะมีสิทได้รับอาวุธและอุปกรณ์ชั้นยอดจากเควสเหล่านี้ด้วย
บริษัทการค้าของ NPC นั้นเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักในตอนนี้เลยที่ทำให้ผู้เล่นอิสระ และผู้เล่นจากกิลยังคงไปเยี่ยมเยียนเมืองของ NPC
“นี่หัวหน้ากิลทำอะไรไปกัน ? นี่คือเมืองป่าหินจริงๆงั้นหรอ ?” เสวี่ยเหวินโหรวถาม หัวใจของเธอเต้นรัว ขณะที่เธอจ้องมองไปยังรอบๆถนนสายหลัก ตอนนี้เมืองป่าหินนั้นมีอาคารสูงและร้านค้าขั้นสูงมากมายแบบเดียวกับเมืองไวท์ริเวอร์
ความจริงถ้าเธอไม่ได้เห็นโรงแรมอิสระ เธอจะคิดว่าตัวเองได้หลงเข้ามาในเมืองของ NPC บางแห่ง ….
ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างเมือง NPC กับเมืองกิล ก็คือบริษัทการค้า NPC เหล่านี้แหละ เพราะพวกเขาเป็นผู้ออกเควสเกือบครึ่งที่มีอยู่ในเมืองของ NPC
โดยเควสเหล่านี้นั้นให้ EXP มากมาย แถมยังให้รางวัลที่มีมูลค่าสูงด้วย ซึ่งแม้แต่ผู้เล่นระดับผู้เชี่ยวชาญบางคนก็ยังถือว่าเควสเหล่านี้เป็นรายได้หลัก
นี่คือสาเหตุที่ผู้เล่นยังคงถูกผูกติดอยู่กับเมืองของ NPC เพราะหากพวกเขาไม่สนใจเควสเหล่านี้ มันจะเท่ากับว่าพวกเขาสูญเสียรายได้ไปครึ่งหนึ่งเลย และนั่นมันก็จะทำให้ผู้เล่นทั่วไปสามารถอยู่รอดใน God domain ได้ยากมากๆ เพราะท้ายที่สุดโอกาสในการจะได้รับวัสดุ อาวุธ และอุปกรณ์ที่หายากในแผนที่เป็นกลางเลเวลหนึ่งร้อยหรือมากกว่านั้น มันน้อยอย่างไม่น่าเชื่อ ณ จุดนี้ ผู้เล่นทั่วไปจะได้รับเพียง EXP เท่านั้นในแผนที่เป็นกลางเลเวลหนึ่งร้อย พวกเขาไม่สามารถอาศัยพื้นที่เหล่านี้เป็นแหล่งรายได้หลักที่มั่นคงได้
อย่างไรก็ตามตอนนี้เมืองป่าหินนั้นมีร้านค้าขั้นสูงที่มีบริษัทการค้าของ NPC เป็นเจ้าของแล้ว ซึ่งมันจะทำให้ผู้เล่นจำนวนมากสามารถอาศัยอยู่ที่เมืองนี้โดยไม่ต้องกลับไปที่เมือง NPC เพื่อรับหรือส่งเควส เพราะพวกเขาจะสามารถทำทั้งหมดที่เมืองป่าหินได้
คุณสมบัติเพิ่มเติมเหล่านี้จะช่วยอำนวยความสะดวกให้กับผู้เล่นทั่วไปในเมืองได้มากขึ้น และสำหรับกิลขนาดใหญ่ต่างๆสิ่งนี้ก็จะช่วยสลัดห่วงที่ผูกมัดพวกเขาไว้กับเมืองของ NPC ซึ่งหากเมืองกิลอื่นมีคุณสมบัติแบบนี้เช่นกัน พวกเขาก็จะสามารถเติบโตได้อย่างอิสระเลย แม้ว่าจะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเมืองของ NPC ก็ตาม พวกเขาสามารถพัฒนาได้ทุกที่ที่พวกเขาต้องการ
“แน่นอนว่าที่นี่ก็ต้องเป็นเมืองป่าหินสิ เมื่อเมืองกลายเป็นเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง มันจะได้รับความสามารถในการเอาชีวิตรอดได้อย่างอิสระในแผนที่มาน่ะ” ซือเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม เมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่มีความสุขของเสวี่ยเหวินโหรว
มันอาจมีความต่างกันเพียงระดับเดียวระหว่างเมืองขนาดใหญ่ขั้นพื้นฐานกับเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง แต่มันก็เป็นเหมือนกับความแตกต่างระหว่างสวรรค์กับโลก นี่คือเหตุผลที่เขากระตือรือร้นมากๆที่จะอัพเกรดเมืองป่าหินให้กลายเป็นเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง เพราะในฐานะเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง เมืองป่าหินก็จะสามารถเติบโตได้อย่างอิสระ แม้ว่าสภาสิบแปดปีกจะสูญเสียฐานหลักของตัวเองในอาณาจักรสตาร์มูนไปก็ตาม
ในระยะนี้ของเกม การแข่งขันในเมืองของ NPC นั้นเข้มข้นขึ้นมากๆ และหลายอย่างก็ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของผู้เล่นอีกต่อไป เป็นผลให้การจัดการเมือง NPC กลายเป็นเรื่องยากอย่างไม่น่าเชื่อ และมีความเสี่ยงที่จะถูกมหาอำนาจอื่นเข้ายึดครอง
ในทางตรงกันข้าม ผู้เล่นนั้นสามารถควบคุมเมืองกิลของตัวเองได้อย่างเต็มที่ และหากมหาอำนาจอื่นต้องการจะเข้ายึดครองเมืองกิลนั้น พวกเขาก็จะต้องใช้ความพยายามมากหน่อย
อย่างไรก็ตามสำหรับซือเฟิง เขาถือว่าการที่โรงแรมอิสระถูกสร้างจนเสร็จนั้นมีความสำคัญมากกว่าเรื่องการอัพเกรดเมืองป่าหินให้กลายเป็นเมืองขนาดใหญ่ขั้นกลาง เพราะโรงแรมนี้จะเป็นกุญแจสำคัญที่พาเมืองกิลไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง !!!
ไม่เพียงแต่มานาภายในโรงแรมอิสระจะหนาแน่นอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ผู้เล่นยังสามารถตั้งวงเวทย์เทเลพอร์ตภายในนั้นได้อีกด้วย และเมืองกิลนั้นก็ไม่เหมือนกับเมืองของ NPC ดังนั้นมันจึงไม่มีม้วนคัมภีร์วาร์ปกลับเมือง และการจะได้รับมันมานั้นค่อนข้างเป็นความท้าทายอย่างมาก
อย่างไรก็ตามโรงแรมอิสระจะสามารถตอบสนองความท้าทายดังกล่าวได้
แขกของโรงแรมอิสระทุกคนจะสามารถซื้อม้วนคัมภีร์วาร์ปกลับเมือง และเทเลพอร์ตมาที่นี่ได้จากทุกที่และทุกเวลาที่พวกเขาต้องการ ซึ่งคุณลักษณะนี้ก็สะดวกมากๆสำหรับผู้เล่นที่ไม่มีที่พักอาศัยหรือบ้านในเมือง
นอกเหนือจากความสะดวกสบายที่มอบให้กับผู้เล่นสายต่อสู้แล้ว โรงแรมอิสระก็ยังมีประโยชน์อย่างมากสำหรับผู้เล่นสายอาชีพ เพราะไม่เพียงแต่ผู้เล่นจะได้รับดับเบิ้ลบัฟ EXP เมื่อพักผ่อนภายในโรงแรม แต่พวกเขายังจะได้รับดับเบิ้ลบัฟค่าความเชี่ยวชาญทางสายอาชีพด้วย เพียงแต่ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับมันเร็วเท่ากับดับเบิ้ลบัฟ EXP ก็เท่านั้น แต่อย่างไรก็ตามมันก็จัดว่าเป็นโบนัสอันล้ำค่าสำหรับผู้เล่นสายอาชีพ เพราะท้ายที่สุดทั้งเครื่องมือและโพชั่นที่ช่วยกระตุ้นเรื่องนี้สำหรับผู้เล่นสายอาชีพ มันยังคงมีราคาแพงเกินไปในตลาด และไม่อาจถูกจับต้องได้โดยผู้เล่นทั่วไป
“หัวหน้ากิล ตอนนี้สมาชิกของเราเข้าประจำตำแหน่งทั้งหมดพร้อมแล้ว เราควรเปิดเมืองป่าหินตอนนี้เลยไหม ?” เสวี่ยเหวินโหรวรายงาน เมื่อเธอสงบลง
เพื่อรับมือกับการรุกรานจากโลกแห่งความมืด พวกเขาได้ส่งกำลังคนของกิลส่วนใหญ่เข้ามายังเมืองป่าหิน และแม้ว่าตอนนี้เมืองจะใหญ่ขึ้นมาก แต่มันก็ยังสามารถจะถูกจัดการได้อย่างไม่มีปัญหา
ยิ่งไปกว่านั้นเสวี่ยเหวินโหรวก็ยังกระตือรือร้นมากๆที่จะแสดงเมืองนี้ให้สาธารณชนทั่วไปได้เห็น
เมื่อเมืองป่าหินถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง ผู้เชี่ยวชาญอิสระก็น่าจะตัดสินใจได้อย่างยากลำบากที่จะนั่งนิ่งๆ พวกเขาอาจตัดสินใจเข้าร่วม หรือยืนฝ่ายสภาสิบแปดปีก หลังจากค้นพบการเปลี่ยนแปลงของเมือง เพราะสภาสิบแปดปีกเป็นกิลเดียวตอนนี้ที่สามารถแยกตัวเป็นอิสระจากอาณาจักรและจักรวรรดิต่างๆของ NPC ได้ และด้วยความช่วยเหลือของเมืองกิลแบบนี้ สมาชิกกิลก็จะสามารถเก็บเลเวลได้เร็วกว่าผู้เล่นคนอื่นๆ
“รอก่อน เราจะเปิดเมืองเมื่อฉันจัดการเรื่องของโรงแรมอิสระเรียบร้อยแล้ว ….” ซือ
เฟิงกล่าว
“โรงแรมอิสระ ?” เสวี่ยเหวินโหรวรู้สึกสับสนเล็กน้อย โรงแรมได้รับการก่อสร้างเสร็จแล้ว ซือเฟิงยังจะทำอะไรอีก ?
อย่างไรก็ตามซือเฟิงก็ไม่ได้อธิบายใดๆ และสั่งให้เธอปรับแต่งการจัดการ รวมถึงการเก็บค่าเข้าเมืองป่าหินใหม่ทั้งหมด จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังโรงแรมอิสระที่อยู่ใกล้ๆ
เมื่อเขามายืนอยู่ในลานด้านในของโรงแรมซึ่งเขาสร้างขึ้นเอง ซือเฟิงก็หยิบต้นอ่อนของต้นไม้แห่งชีวิตออกมาจากกระเป๋าของเขา
ความหนาแน่นของมานาที่นี่ควรจะสูงสุดในเมืองแล้ว ถ้ามันยังไม่เพียงพออีก ฉันก็คงไม่สามารถจะทำอะไรได้ …
