ตอนที่ 2755 มอนสเตอร์
“นี่บลูถูกมอนสเตอร์เข้าสิงงั้นหรอ ?”
“ตอนนี้เราควรจะทำยังไงกันดี ?”
“เอาเป็นว่าถอยออกมา และรักษาระยะห่างไว้ก่อนแล้วกัน !!!”
ทุกคนค่อยๆถอยออกห่างจากบลูเกาน์ ในขณะที่จ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสับสน เพราะท้ายที่สุดบลูเกาน์นั้นก็มีความแข็งแกร่งที่ค่อนข้างพิเศษ และเธอยังมีอาชีพลับของการ์เดี้ยนไนท์ด้วย หากพวกเขาอนุญาติให้เธอเข้ามาใกล้พวกเขา มันก็มีสิทที่พวกเขาจะต้องประสบชะตากรรมเดียวกับซัมมอนเนอร์หญิง
ในขณะเดียวกันเมื่อสังเกตเห็นผู้เล่นที่อยู่ข้างหลังเธอก้าวถอยออกไป บลูเกาน์ก็ชะลอฝีเท้า และจ้องมองไปยังเพื่อนร่วมทีมด้วยความสับสน
“พวกคุณเป็นอะไรกัน ?”
ในขณะที่บลูเกาน์ถามคำนี้ ดาบยาวในมือของเธอก็เริ่มแผ่ออร่าออกมาจนมันทำให้พื้นที่โดยรอบเริ่มบิดเบี้ยว
“ไม่ดีแล้ว ! ระวัง !! เธอใช้สกิลมรดกขั้นสาม !!! เราจะตายแน่ถ้าโดนโจมจตี !!!” ผู้เชี่ยวชาญขั้นสามที่คุ้นเคยกับบลูเกาน์กล่าวเตือนผู้เชี่ยวชาญของอันยีลดิ้งโซลที่อยู่ใกล้กัน หลังจากนั้นผู้เชี่ยวชาญของจักรพรรดิคริมสันก็รีบพุ่งตัวไปซ่อนในป่าใกล้ๆ ส่วนผู้เชี่ยวชาญของอันยีลดิ้งโซลก็ยังอดไม่ได้ที่จะลังเลว่าควรจะสู้หรือซ่อนดี
ในทางกลับกันบลูเกาน์รู้สึกสับสนมากๆ เมื่อเธอเห็นสมาชิกของของจักรพรรดิคริมสันกำลังหนีเธอห่างเธอออกไป ก่อนที่บลูเกาน์จะหันไปหาซัมมอนเนอร์หญิงที่ควรจะตายไปนานแล้วและถามว่า “ที พวกเขาเป็นอะไรกัน ? ทำไมพวกเขาถึงมองมายังฉันแบบนั้น ?”
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน” ซัมมอนเนอร์หญิงที่ชื่อเคลียร์ทีกล่าวตอบพลางส่ายหัว ก่อนที่เธอจะพูดด้วยสีหน้าสับสนว่า “ทำไมเราไม่รีบตามไปพวกเขาไปดูสักหน่อยล่ะ ? มันจะแย่มากนะ ถ้าพวกเขาออกห่างจากทีมมากเกินไป”
“เอาแบบนั้นก็แล้วกัน …” บลูเกาน์พยักหน้าเห็นด้วย ในขณะเดียวกันเมื่ออิลูซะรี่เวิร์ดซึ่งยืนอยู่ข้างหน้าบลูเกาน์ไม่ไกลนัก สังเกตเห็นบลูเกาน์กำลังจะแยกตัวออกจากทีมไป เธอก็ชะลอฝีเท้าลงทันที
“บลู นั่นคุณกำลังอะไร ?” อิลูซะรี่เวิร์ดตะโกนใส่บลูเกาน์ด้วยความไม่พอใจ “นอกจากนี้คุณคุยกับใครอยู่ตลอดเวลาน่ะ ?”
“ฉันหรอ ?” เมื่อหันไปหาอิลูซะรี่เวิร์ด บลูเกาน์ก็ตอบว่า “ฉันก็คุยกับเคลียร์ทีไง ไม่ใช่หรอ ?”
“เคลียร์ที ?” เมื่อได้ยินคำพูดของบลูเกาน์ อิลูซะรี่เวิร์ดก็มองมายังเธออย่างแปลกๆ “ทีอยู่ด้านหน้าของทีมไม่ใช่หรอ ?”
“ด้านหน้า ?” บลูเกาน์รีบหันกลับมามองทันที อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่พบร่างของซัมมอนเนอร์หญิงที่เธอคุยด้วยเมื่อครู่เลย “เธอหายไปตรงนั้นได้ยังไงกัน ?”
“เดี๋ยวก่อน ทำไมสมาชิกของเราหลายคนถึงหายไป ?” อิลูซะรี่เวิร์ดถามด้วยความสับสน
“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา แต่อยู่ๆพวกเขาก็ถอยไปที่ป่านั่น ….” บลูเกาน์กล่าวพลางส่ายหัว เธอเองก็สับสนกับสถานการณ์นี้เช่นกัน
“ไม่ดีแล้ว !! เราน่าจะถูกหลอก !!!” ใบหน้าของอิลูซะรี่เวิร์ดมืดมนลง เมื่อเธอเห็นว่าสมาชิกด้านหลังของทีมทั้งหมดหายไป “แบล๊คเฟรมไม่เคยวางแผนที่จะพาเราเข้ามายังเทือกเขาที่ถูกทำลายเพื่อควานหาบางอย่าง เขาน่าจะพาเรามาเพื่อใช้พลังของเทือกเขาที่ถูกทำลายในการกำจัดผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดของเรา !!!”
“นี่ ….” บลูเกาน์ตกตะลึงไปชั่วขณะ
“ตอนนี้เราประสบกับความสูญเสียที่รุนแรงแบบนี้แล้ว ถ้าเราติดตามเขาต่อไป เขาจะนำเราไปสู่ความตายแน่นอน !!! ทางเลือกเดียวในตอนนี้ของเราคือฆ่าเขาให้ได้ !!!” อิลูซะรี่เวิร์ดกระซิบกับบลูเกาน์ ขณะที่เธอมองไปยังบริเวณด้านหน้าซึ่งซือเฟิงทำหน้าที่นำทีมอยู่ “ฉันจะคอยช่วยคุณด้วย !!! ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ แม้ว่าคุณจะไม่สามรถฆ่าเขาได้ในการโจมตีเดียว แต่คุณก็น่าจะทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสได้ แล้วเดี๋ยวฉันจะปิดงานเอง !!!”
“แบล๊คเฟรมที่น่ารังเกียจ !!! กะแล้วว่าเขาต้องไม่ใช่คนดีอย่างที่หลายคนคิด !!!” บลูเกาน์พยักหน้าเห็นด้วยกับแผนของอิลูซะรี่เวิร์ด
บลูเกาน์ได้รีบเดินเข้าไปหาซือเฟิงอย่างรวดเร็ว และเมื่ออยู่ห่างจากซือเฟิงไม่ถึงหนึ่งร้อยหลา บลูเกาน์ก็ได้หายตัวไป และไปปรากฎตัวขึ้นที่ด้านหลังของซือเฟิงทันที ก่อนที่เธอจะใช้ดาบยาวที่แผ่ออร่าอันแข็งแกร่งออกมาโจมตีเข้าใส่ซือเฟิงที่ดูเหมือนจะยังคงไม่รู้ตัว
ช่วงเวลาต่อมารอยแตกเชิงพื้นที่นับไม่ถ้วนก็ปรากฎขึ้นต่อหน้าบลูเกาน์ และขยายออกไปไกลถึงหนึ่งร้อยหลา
“บลูเกาน์ คุณกำลังทำอะไรอยู่ ?!” อันยีลดิ้งฮาร์ทสะดุ้ง เมื่อเห็นบลูเกาน์โจมตีซือเฟิง
อย่างไรก็ตามบลูเกาน์ไม่ได้ให้ความสนใจกับอันยีลดิ้งฮาร์ทเลย และเริ่มการโจมตีครั้งที่สองเข้าใส่ซือเฟิงต่อทันที หลังจากที่เธอโจมตีไปครั้งแรกแล้ว
อย่างไรก็ตามหลังจากบลูเกาน์โจมตีไปเป็นครั้งที่สอง เธอก็เต็มไปด้วยความสับสน
“เขาหายไปไหนกัน ?”
เมื่อมองไปข้างหน้าบลูเกาน์ก็มองไม่เห็นใครที่ยืนอยู่บนถนนตรงหน้าของเธอ และเธอก็นิ่งไปด้วยความมึนงง
เมื่อถึงเวลาที่บลูเกาน์ตอบสนองต่อสถานการณ์ได้ ซือเฟิงก็มายืนอยู่ข้างๆเธอ และมองไปยังเธออย่างเงียบๆแล้ว
ในเวลานี้เองอันยีลดิ้งฮาร์ทก็คว้าข้อมือของบลูเกาน์เพื่อป้องกันไม่ให้เธอทำการโจมตีอีก ….
“บลูเกาน์ คุณกำลังทำอะไรอยู่ ?! คุณโจมตีหัวหน้ากิลแบล๊คเฟรมทำไม ?! เสียสติไปแล้วงั้นหรอ ?!” อันยีลดิ้งฮาร์ทถาม
“อย่ามาหยุดฉัน !! เขาพยายามจะฆ่าเรา !!!” บลูเกาน์กล่าวขณะที่เธอจ้องมองไปยังซือเฟิง “เขาพยายามจะจัดการกับผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดทั้งหมดของเราโดยใช้พลังของเทือกเขาที่ถูกทำลาย ! ถ้าคุณไม่เชื่อฉันก็มองไปที่ด้านหลัง คนด้านหลังเราทั้งหมดหายไปแล้ว !!!”
“หายไปงั้นหรอ ?” เมื่อได้ยินคำพูดของบลูเกาน์ อันยีลดิ้งฮาร์ทก็หันไปจ้องมองด้านหลังของทีมโดยอัตโนมัติ
เมื่อเห็นว่ามีผู้เล่นในทีมเหลือน้อยกว่ายี่สิบคน อันยีลดิ้งฮาร์ทก็หน้าซีดเผือด
“หัวหน้ากิลแบล๊คเฟรม คุณ ….” ในสถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่อันยีลดิ้งฮาร์ทก็อดไม่ได้ที่จะเริ่มสงสัยซือเฟิงแล้ว “คุณพยายามจะฆ่าพวกเราทั้งหมดจริงๆงั้นหรอ ?”
ก่อนที่อันยีลดิ้งฮาร์ทจะพูดจบ ซือเฟิงก็ได้ชัก Abyssal Blade ของเขาออกจากฝักแล้ว
Slash!
ก่อนที่บลูเกาน์จะทันได้ตอบสนองอะไรได้ ซือเฟิงก็ทำการโจมตีและฟันอันยีลดิ้งฮาร์ทขาดครึ่ง ซึ่งมันเป็นการฆ่าเขาไปในทันที ….
“คุณ !!!” บลูเกาน์ตกตะลึงไปชั่วขณะ เมื่อเธอเห็นอันยีลดิ้งฮาร์ทถูกฆ่า จากนั้นเธอก็ตะโกนใส่ซือเฟิงว่า “คุณกำลังพยายามจะฆ่าผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดของทั้งสองกิลเราจริงๆ !!! ฉันจะสู้กับคุณจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง !!!”
หลังจากที่บลูเกาน์พูดจบนั้น ความรุนแรงของออร่าของเธอก็พุ่งสูงขึ้นจนเทียบเท่ากับมอนสเตอร์ระดับเทพนิยาย เลเวลหนึ่งร้อยยี่สิบ
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะทันได้ลงมือใดๆ ซือเฟิงก็ได้ใช้สกิล Darkness Bind ใส่เธอทันที
โซ่หลายสิบเส้นปรากฎขึ้น และเข้าพันธนาการบลูเกาน์ไว้จำกัดไม่ให้เธอเคลื่อนไหวได้ และแม้ว่าความแข็งแกร่งของเธอจะเทียบเท่ากับมอนสเตอร์ระดับเทพนิยายขั้นสี่ แต่สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้ก็แค่จ้องมองไปยังซือเฟิงอย่างไม่สามารถจะขยับร่างกายได้เท่านั้น
หลังจากนั้นซือเฟิงก็มองไปยังบลูเกาน์และกล่าวว่า “คุณต้องใจเย็นๆหน่อย !!!”
“ใจเย็น ? คุณอยากให้ฉันใจเย็นงั้นหรอ ?!” ดวงตาของบลูเกาน์เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “คุณฆ่ารองหัวหน้ากิลฮาร์ทไป แล้วมาบอกให้ฉันใจเย็นเนี่ยนะ ?!”
“ดูสถานการณ์ให้ชัดเจนก่อน !!!” ซือเฟิงตะโกน ขณะที่แผ่เจตนาฆ่าฟันของเขาพุ่งไปทางบลูเกาน์โดยตรง
เจตนาฆ่าฟันที่รุนแรงของซือเฟิงนั้นมันทำให้บลูเกาน์ตกใจในทันที และตอนนี้มันก็ทำให้ความโกรธของเธอค่อยๆลดลงราวกับว่าเธอเริ่มตระหนักได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง จากนั้นเธอก็มองไปที่สภาพแวดล้อมโดยรอบเธอ
“มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกับฉันกัน ?”
ก่อนที่บลูเกาน์จะรู้ตัว เธอก็เห็นคนปรากฎขึ้นรอบๆตัวเธอมากขึ้น และอันยีลดิ้งฮาร์ทก็ยืนอยู่ท่ามกลางคนเหล่านี้ด้วย แถมเขาก็กำลังจ้องมองมายังเธอด้วยความสับสน
“บลู มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณกัน ? ทำไมคุณพยายามฆ่าหัวหน้ากิลแบล๊คเฟรมอย่างบ้าคลั่งแบบนั้น ?” อิลูซะรี่เวิร์ดถามบลูเกาน์ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ทุกคนนั้นค่อยๆเดินก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังเรื่อยๆ กระนั้นด้วยเหตุบางอย่างบลูเกาน์กับพุ่งเข้าใส่ซือเฟิง และโจมตีเขา แต่ก็โชคดีที่ซือเฟิงสามารถหลบมันได้ และรับมือกับเธอได้อย่างรวดเร็ว
“ภาพลวงตา …. ฉันติดอยู่ในภาพลวงตางั้นหรอ ?” บลูเกาน์ตกตะลึงกับสถานการณ์นี้ ทุกสิ่งที่เธอได้สัมผัสมาก่อนหน้านี้นั้นมันดูเหมือนจริงมากๆจนเธอไม่ทันสังเกตเลยว่ามีบางอย่างผิดพลาดไป
“ที่นี่มันอะไรกัน ?” อันยีลดิ้งฮาร์ทถามด้วยความประหลาดใจ “นี่หมายความว่าคุณจะติดอยู่ในภาพลวงตา แม้จะเดินอยู่เรื่อยๆงั้นหรอ ?”
อย่างไรก็ตามก่อนที่อันยีลดิ้งฮาร์ท และคนอื่นๆจะทันได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซือเฟิงก็ได้แทง Abyssal Blade ของเขาเข้าใส่บลูเกาน์
“คุณทำอะไรกัน หัวหน้ากิลแบล๊คเฟรม ?” อิลูซะรี่เวิร์ดถามด้วยความตกใจ ซือเฟิงเป็นจักรพรรดิดาบขั้นสี่ การโจมตีแบบสุ่มใดๆของเขาจะสามารถสร้างความเสียหายนับล้านให้กับมอนสเตอร์ระดับเทพนิยายได้ ดังนั้นการจะฆ่าบลูเกาน์ที่มี HP น้อยกว่าสามล้านนั้น เขาก็จะต้องเคลื่อนไหวไม่เกินหนึ่งครั้งด้วยซ้ำ ….
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปมันทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง
นี่เป็นเพราะว่าการโจมตีของซือเฟิงนั้นไม่สามารถจะฆ่าบลูเกาน์ได้
ค่าความเสียหายมากกว่าสี่ล้านสี่แสนได้ปรากฎขึ้นเหนือหัวของบลูเกาน์ แต่แถบ HP ของการ์เดี้ยนไนท์กับลดลงไปแค่เล็กน้อยเท่านั้น โดยเธอสูญเสีย HP ไปแค่ราว
สามเปอเซ็นต์
“เป็นไปได้ยังไง ?!” อันยีลดิ้งฮาร์ทอดไม่ได้ที่จะเต็มไปด้วยความตกตะลึง เมื่อได้เห็นฉากนี้ หากความเสียหายมากกว่าสี่ล้านสี่แสนนั้นสามารถลด HP ของบลูเกาน์ไปได้แค่ราวสามเปอเซ็นต์ มันก็หมายความว่าเธอมี HP สูงสุดราวสองร้อยล้าน
ผู้เล่นที่มี HP สองร้อยล้านเนี่ยนะ ?
“มีมอนสเตอร์เข้ามาแทนบลูงั้นหรอ ?” อิลูซะรี่เวิร์ดก็ตกตะลึงกับสถานกาณ์นี้เช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่อิลูซะรี่เวิร์ดได้เห็นมอนสเตอร์ที่กลายร่างเป็นผู้เล่นได้ ยิ่งไปกว่านั้นบลูเกาน์ตรงหน้าของเธอก็ยังดูเหมือนตัวจริงมากๆ
อย่างไรก็ตามก่อนที่ทุกคนจะทันได้หายจากอาการตกตะลึงและประหลาดใจใดๆ ซือเฟิงก็ไปปรากฎตัวขึ้นข้างๆอิลูซะรี่เวิร์ด และฟันเธอด้วย Abyssal Blade
-6,434,654!
ความเสียหายมากกว่าหกล้านปรากฎขึ้นเหนือหัวของอิลูซะรี่เวิร์ด อย่างไรก็ตามมันก็เป็นเช่นเดียวกับบลูเกาน์ หรือจริงๆต้องบอกว่าหนักกว่าด้วยซ้ำ อิลูซะรี่เวิร์ดนั้นสูญเสีย HP ไปน้อยกว่าสามเปอเซ็นต์ซะอีก แม้ว่าจะได้รับการโจมตีที่ทำความเสียหายมากกว่าหกล้าน ขณะเดียวกันอิลูซะรี่เวิร์ดก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังซือเฟิงอย่างประหลาดใจ เธอไม่เข้าเลยจริงๆว่าทำไมเขาโจมตีเธอ ….
ในขณะเดียวกันอันยีลดิ้งฮาร์ทที่เห็นเรื่องราวทั้งหมดนี้ก็ได้แต่ยืนนิ่งอย่างงุนงง ตอนนี้เขาไม่รู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“หัวหน้ากิลแบล๊คเฟรม นี่คุณกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ?” หลังจากได้รับความเสียหายจากการโจมตีของซือเฟิง อิลูซะรี่เวิร์ดก็รีบถอยไปด้านหลัง และใช้สกิลเวทย์ฮีลตัวเองทำให้ HP ของเธอกลับมาเต็มทันที
“ฉันกำลังทำอะไรงั้นหรอ ?” ซือเฟิงหัวเราะเบาๆ “แน่นอนว่าฉันกำลังกำจัดมอนสเตอร์ไง !!!”
“มอนสเตอร์ ? นี่คุณพูดบ้าอะไรกัน ? ฉันจะเป็นมอนสเตอร์ได้ยังไง ? ฉันผู้เล่นจริงๆ !!!” ดวงตาของอิลูซะรี่เวิร์ดเบิกกว้างด้วยความสับสน ขณะที่เธอมองไปยังซือเฟิง ก่อนที่เธอจะรีบร้อนอธิบายว่า “ที่นี่มันต้องมีปัญหาบางอย่างแน่ !!!”
เมื่อทุกคนในทีมได้ยินคำพูดของอิลูซะรี่เวิร์ด พวกเขาก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเธอ เพราะถ้าอิลูซะรี่เวิร์ดเป็นมอนสเตอร์จริงๆ เธอควรจะตอบโต้ซือเฟิงแล้ว หลังจากซือเฟิงโจมตีเธอ เธอคงไม่พยายามมาอธิบายตัวเองแบบนี้
ในระหว่างนั้นบลูเกาน์ก็มองดูตัวเองด้วยความตกใจ เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอได้กลายร่างเป็นมอนสเตอร์แล้ว “นี่ฉันกลายร่างเป็นมอนสเตอร์แล้วงั้นหรอ ?”
