ตอนที่ 2757 สิบห้าวินาที
ทุกคนต่างอ้าปากค้าง เมื่อได้เห็นการปรากฎตัวของโทเดลย่า
ลอร์ดแห่งดินแดนนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ใกล้เคียงกับบอสโลกมากๆ นี่ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่โทเดลย่าเป็นลอร์ดแห่งดินแดนของเทือกเขาที่ถูกทำลาย ความแข็งแกร่งของมันน่าจะทัดเทียมกับบอสโลกในโลกภายนอกได้เลย
“นี่คือความน่ากลัวของดินแดนต้องห้ามสำหรับมนุษย์งั้นหรอ ?” มู่หลิงชายิ้มอย่างบิดเบี้ยวเมื่อได้เห็นผู้ขับกล่อมวิญญาณ
ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใดจึงไม่มีทีมผู้เชี่ยวชาญของมหาอำนาจต่างๆที่สามารถออกมาจากเทือกเขาที่ถูกทำลายได้ทั้งๆที่ยังมีชีวิต
มันคงจะแปลก ถ้าพวกเขาสามารถออกมาได้ทั้งๆที่ยังมีชีวิต !!!
ในเวลานี้ ไม่เพียงแค่ครึ่งหนึ่งของทีมพวกเขาจะตายลงไปแล้ว แต่พวกเขายังต้องต่อสู้กับวิญญาณกลืนกินจำนวนมากด้วย แม้ว่าวิญญาณกลืนกินจะไม่ได้แข็งแกร่งเป็นพิเศษ แต่สมาชิกที่รอดชีวิตในทีมของพวกเขาก็ไม่สามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่ ….
วิญญาณกลืนกินนั้นสร้างความเสียหายทางจิตได้อย่างน่ากลัวมากๆ และแม้ว่าผู้เล่นจะหลุดพ้นจากการกลืนกินจิตของวิญญาณกลืนกินมาได้ แต่ความเสียหายทางจิตที่พวกเขาได้รับมันก็ยังคงมีผลอยู่ และมันก็ส่งผลต่อสมองของพวกเขา ซึ่งมาในเชิงอาการปวดหัว และมันก็ทำให้ผู้เล่นไม่สามารถที่จะใช้การโจมตีที่ซับซ้อนได้ และพูดกันตามตรงแล้วมาตราฐานการต่อสู้ของพวกเขาก็จะลดลงไปสองขั้นเลย
ตอนนี้ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตอนันต์สามารถแสดงพลังการต่อสู้ออกมาได้เทียบเท่ากับขอบเขตการปรับแต่งเท่านั้น ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตโดเมนจะสามารถแสดงพลังการต่อสู้ออกมาได้เทียบกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตอนันต์ระดับต้นๆ ….
ในทางกลับกันวิญญาณกลืนกินทุกตัวมีมาตราฐานการต่อสู้อยู่ที่ชั้นหกของหอคอยทดสอบ พวกมันสามารถจะได้รับการพิจารณาว่าเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญทั่วไปขั้นสามได้เลย และพวกมันก็แทบไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้เชี่ยวชาญขั้นสามส่วนใหญ่เลย เมื่อเทียบกันในแง่ของมาตราฐานการต่อสู้
และด้วยการเพิ่มเข้ามาของปัจจัยที่เป็นลอร์ดแห่งดินแดน มันจึงไม่มีทางเลยที่ทีมของพวกเขาจะหลุดออกไปจากสถานการณ์นี้ได้
ในบรรดาผู้ที่ยังคงยืนอยู่ มีเพียงไลฟ์เลสธอร์น โซริทารี่ไนน์ หยานย่า และคลีนซิ่งวิสเซิลเท่านั้นที่ยังคงมีท่าทีสงบอยู่ โดยทั้งสี่คนนี้ก็ได้ทำการฆ่าวิญญาณกลืนกินที่สร้างปัญหาให้กับผู้เล่นรอบๆพวกเขาไปเรื่อยๆ
“ไนน์ ธอร์น และหยานย่า ช่วยฉันตรึงบอสไว้สิบห้าวินาที !!!” ซือเฟิงกล่าว หลังจากเขาช่วยผู้เล่นอีกคนจากวิญญาณกลืนกิน
เมื่อได้ยินคำสั่งของซือเฟิง อิลูซะรี่เวิร์ดและอันยีลดิ้งฮาร์ทก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าพวกเขาได้ยินอะไรผิดไปรึปล่าว ….
พวกเขาจะยังคงต่อสู้ในสถานการณ์แบบนี้งั้นหรอ ? ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาคือวิญญาณกลืนกินนับร้อย และลอร์ดแห่งดินแดนที่เป็นมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยาย สิ่งเดียวที่พวกเขาน่าจะทำได้และควรทำในตอนนี้คือหนีไปให้ไกลที่สุดมากกว่า ….
สกิลฟื้นฟูอัตโนมัติในการต่อสู้ของโทเดลย่านั้นทำให้มันสามารถฟื้นฟู HP ได้สองเปอเซ็นต์ทุกๆห้าวินาที กล่าวอีกนัยหนึ่งคือลอร์ดแห่งดินแดนตัวนี้จะสามารถฟื้นฟู HP ของตัวเองได้ราวสี่ร้อยสิบล้านต่อห้าวินาที ซึ่งนั่นมันก็แทบจะเทียบเท่ากับการต้องฆ่าลอร์ดบอสผู้ยิ่งในเลเวลเดียวกันให้ได้ทุกๆห้าวินาที ถ้าพวกเขาไม่สามารถทำแบบนี้ได้ พวกเขาก็จะไม่สามารถลด HP ของโทเดลย่าลงให้ต่ำกว่าเก้าสิบแปดเปอเซ็นต์ได้ด้วยซ้ำ
ในขณะเดียวกันทีมของพวกเขาตอนนี้ก็เลหือผู้รอดชีวิตน้อยกว่าสามสิบคนแล้ว และเกือบครึ่งหนึ่งของพวกเขาก็ตกอยู่ในสถานะอ่อนแอทางจิต โดยแทบไม่สามารถจะต่อสู้ได้เลย
ด้วยพลังป้องกันของโทเดลย่าในฐานะมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยาย การโจมตีทั้งหมดของผู้เหลือรอดของพวกเขาตอนนี้จะทำให้บอสแค่รู้สึกคันเท่านั้น ….
“สิบห้าวินาที ?” หลังจากคำณวนโอกาสของพวกเขาสั้นๆแล้ว โซริทารี่ไนน์ก็พยักหน้าและพูดว่า “ไม่มีปัญหา อย่างไรก็ตามสิบห้าวินาทีเป็นเวลาที่นานที่สุดที่ฉันจะทำได้แล้วนะ ….”
การโจมตีทางจิตของโทเดลย่านั้นมันทรงพลังมากเกินไป ตอนนี้แม้แต่โซริทารี่ไนน์ก็ยังรู้สึกหนักๆเล็กน้อย
“ไม่มีปัญหา !! ถ้าคุณไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ เดี๋ยวฉันจัดการเอง !!!” ไลฟ์เลสธอร์นพูดด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ในขณะที่เขามองไปยังโทเดลย่าที่กำลังใกล้เข้ามา
ก่อนหน้านี้การฆ่ามอนสเตอร์เพื่อรับเอา EXP นั้นจัดเป็นงานที่น่าเบื่อสำหรับเขามากๆ เพราะท้ายที่สุดแล้ว มันไม่มีมอนสเตอร์ตัวใดที่เขาต่อสู้ด้วยก่อนหน้านี้ทำให้เขาสามารถปรับปรุงบางอย่างได้เลย เขาฆ่าพวกมันเพียงเพื่อเก็บเลเวลเท่านั้น
อย่างไรก็ตามหลังจากได้เดินเท้าเข้าสู่เทือกเขาที่ถูกทำลาย ในที่สุดเขาก็ได้รู้สึกว่าเขากำลังต่อสู้อยู่ในการต่อสู้ที่แท้จริง
ก่อนหน้านี้เขาจะรู้สึกดีใจมากๆ เมื่อได้รู้สึกว่ามันมีการเคลื่อนไหวครั้งเดียวที่จะสามารถตัดสินชีวิตและความตายของเขาได้เลย ซึ่งส่วนใหญ่มันจะเกิดขึ้นแค่เฉพาะเวลาที่เขาต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดหรือเก่งกาจกว่านั้น อย่างไรก็ตามตอนนี้วิญญาณกลืนกินกับให้ความรู้สึกแบบเดียวกัน ซึ่งมันจัดว่าวิเศษมากๆสำหรับเขา
สำหรับโทเดลย่าที่เป็นลอร์ดแห่งดินแดน และเป็นมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยายนั้น มันทำให้เขาหวาดกลัวได้เลย นี่มันคือประเภทของคู่ต่อสู้ที่เขาเฝ้ารอคอยอย่างแท้จริง
“เอาล่ะ พวกเรารีบไปกันเถอะ !!! ถ้าเรารอจนกว่าบอสจะมาถึงบริเวณกลุ่มวิญญาณกลืนกิน การลากมันออกไป และตรึงมันจะทำได้ยากลำบากมากๆ !!!” หยานย่าพูดพลางยิ้มอย่างขมขื่นเล็กน้อย เมื่อได้เห็นสีหน้าตื่นเต้นของไลฟ์เลสธอร์น
โซริทารี่ไนน์ และไลฟ์เลสธอร์นได้เปิดใช้งานสกิลพลังแห่งความมืดเพื่อเพิ่มค่าสถานะพื้นฐานของพวกเขาขึ้นอย่างมหาศาลทันที ซึ่งตอนนี้มันทำให้ทั้งสองนั้นสามารถเทียบเคียงได้กับตัวตนขั้นสี่แล้ว ….
ช่วงเวลาต่อมาผู้เล่นระยะประชิดสองคนก็กลายเป็นลำแสง และพุ่งเข้าไปหาโทเดลย่าทันที ในขณะเดียวกันหยานย่าซึ่งเป็นดรูอิดก็ได้ร่ายเวทย์ของเธอ และบินไปหาลอร์ดแห่งดินแดนเช่นกัน ในขณะเดียวกันเธอก็ได้ทำการร่ายเวทย์ใช้โล่ป้องกันชีวิตให้กับไลฟ์เลสธอร์นและโซริทารี่ไนน์ ซึ่งโล่ป้องกันชีวิตของเธอนี้จะสามารถดูดซับค่าความเสียหายที่ได้รับบางส่วนมาแปลงเป็น HP ได้ด้วย
Roar!
โทเดลย่านั้นคำรามออกมาด้วยความโกรธ เมื่อมันได้เห็นมดสองตัวกำลังพุ่งเข้ามา โดยเสียงคำรามของมันก็ได้ดังก้องไปทั่วบริเวณพื้นที่ชั้นนอกของเทือกเขาที่ถูกทำลายเลยทีเดียว
เมื่อเสียงคำรามกระจายออกไป การโจมตีทางจิตที่มองไม่เห็นก็ได้เข้าโจมตีทุกคนทันที
นอกเหนือจากซือเฟิงแล้ว ทุกคนต่างก็คร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวด
“ดี ! คุณช่างทรงพลังมากจริงๆ !!!”
หลังจากได้รับความเจ็บปวดจากการโจมตีทางจิตของโทเดลย่า ซึ่งแข็งแกร่งกว่าการโจมตีทางจิตที่เขาเคยเผชิญมาก่อนหน้านี้มากๆ ไลฟ์เลสธอร์นก็หน้าซีดลงไป อย่างไรก็ตามเมื่อเขามองไปที่โทเดลย่าที่มีความสูงสามสิบเมตร ไม่เพียงแต่เขาจะไม่กลัวบอสเท่านั้น แต่จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ในดวงตาของเขายังลุกโชนมากขึ้นด้วย ก่อนที่ไลฟ์เลสธอร์นจะย่นระยะห่างระหว่างเขากับโทเดลย่าเข้ามาในทันที โดยเขาได้ไปปรากฎตัวขึ้นด้านหลังของโทเดลย่า และยกหอกขึ้น ก่อนจะเปลี่ยนมันเป็นสายฟ้า และแทงใส่โทเดลย่าทันที
สกิลมรดกขั้นสาม ไลท์นิ่งแฟลช !!
ด้วยบัฟของพลังแห่งความมืด มันจึงทำให้การโจมตีนี้ทรงพลังมากขึ้น และทะลุผ่านอากาศไปได้อย่างรวดเร็วพร้อมทั้งพุ่งเข้าใส่โทเลย่าทันที
เร็วมาก !! ฉากนี้ทำให้อันยีลดิ้งฮาร์ทประหลาดใจ
มันมีระยะห่างประมาณสองร้อยหลาระหว่างโทเดลย่าและไลฟ์เลสธอร์น แต่ไลฟ์เลสธอร์นกับสามารถย่น และก้าวข้ามระยะนี้ได้ในทันที อันยีลดิ้งฮาร์ทนั้นไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเขาจะสามารถตอบสนองต่อความเร็วดังกล่าวได้ไหม แม้ว่าเขาจะเปิดใช้งานสกิลเบอเซิกร์ก็ตาม
ตู้ม !
เสียงนั้นดังกึกก้องไปทั่วพื้นที่ และช่วงเวลาต่อมามันก็มีเงาดำตกลงมาจากท้องฟ้า และกระทบพื้นอย่างรุนแรง ซึ่งผลของเรื่องนี้มันก็ทำให้เกิดปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางยาวกว่ายี่สิบเมตร
ภายในปล่องภูเขาไฟมันก็มีไลฟ์เลสธอร์นยืนอยู่พร้อมกับหอกในมือของเขา ซึ่งมือของเขาที่ถือหอกอยู่นั้นก็สั่นอย่างมาก ในขณะที่มันก็มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาพึ่งจะได้รับการโจมตีครั้งใหญ่มา และ HP ของเขาก็ลดลงไปมากกว่าสี่แสนหกหมื่น
มันเกิดอะไรขึ้นกัน ? บลูเกาน์ที่เฝ้าดูการปะทะจากระยะไกลเต็มไปด้วยความงุนงง
การโจมตีของไลฟ์เลสธอร์นนั้นมีพลังและความเร็วที่น่าทึ่ง ซึ่งแม้แต่มอนสเตอร์ระดับเทพนิยายขั้นสี่ในเลเวลเดียวกับเขาก็ควรจะได้รับบาดเจ็บสาหัส หากโดนเข้าไป ….
แต่ถึงกระนั้นตอนนี้ไลฟ์เลสธอร์นไม่เพียงแต่จะไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับโทเดลย่าได้ แต่เขายังได้รับความเสียหายอีกด้วย ?
ยิ่งไปกว่านั้นไลฟ์เลสธอร์นยังสูญเสีย HP ไปเกือบสิบเปอเซ็นต์ แม้จะมีโล่ป้องกันชีวิตคอยช่วยก็ตาม หากไม่มีการฮีลเพิ่มเติม เขาก็จะตายได้เลยในหกถึงเจ็ดการเคลื่อนไหว
“นี่มอนสเตอร์ตัวนี้มันเป็นเพียงมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยายจริงๆงั้นหรอ ?”
ทุกคนนั้นอดจะสงสัยไม่ได้ เมื่อจ้องมองไปยังโทเดลย่าที่ยังคงอยู่ในสภาพเดิม
พวกเขาเคยเห็นมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยายมาก่อน และบางคนในหมู่พวกเขาก็เคยฆ่ามันมาแล้วด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกันจริงๆแล้ว โทเดลย่าดูเหมือนสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตามซือเฟิงที่กำลังร่ายเวทย์อยู่นั้นไม่ได้แปลกใจกับฉากที่เขาได้เห็นมากนัก
ช่วงระยะแรกของ God domain นั้น มันมีไว้ให้ผู้เล่นปรับตัวให้เข้ากับรูปแบบการต่อสู้ของเกมเท่านั้น ซึ่งระบบหลักของ God domain ไม่เพียงแต่จะให้ประโยชน์มากมายสำหรับผู้เล่นเท่านั้น แต่มันยังทำให้มอนสเตอร์ในเกมอ่อนแอลงด้วย ในความเป็นจริง แม้แต่มอนสเตอร์เลเวลมากกว่าหนึ่งร้อยที่ผู้เล่นรู้สึกว่าแข็งแกร่งก็ยังไม่ได้อยู่ในสภาพสูงสุดจริงๆด้วยซ้ำ พวกมันยังคงถูกปราบปรามไว้ในระดับหนึ่ง
อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่ในกรณีของมอนสเตอร์ในดินแดนต้องห้าม สถานที่เหล่านี้มันไม่ได้อยู่ภายใต้การปราบปรามของระบบหลักของ God domain มอนสเตอร์ที่นี่สามารถจะใช้พลังต่อสู้ของตัวเองได้หนึ่งร้อยเปอเซ็นต์
ในดินแดนต้องห้าม มอนสเตอร์ระดับเทพนิยายนั้นมีความสามารถมากกว่าที่ทีมผู้เล่นขั้นสามทั่วไปจะสามารถจัดการได้ ผู้เล่นขั้นสามจะต้องมีอาวุธและอุปกรณ์ชั้นยอดครบมือ พร้อมกับเครื่องมือสนับสนุนต่างๆเพื่อที่จะได้มีโอกาสฆ่ามอนสเตอร์ระดับนี้ได้ นอกจากนี้ทีมยังต้องการผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่มีสกิลเบอเซิกร์ด้วย ไม่งั้นมันจะมีเพียงผลลัพธ์เดียวเท่านั้นที่รอทีมอยู่ ซึ่งนั่นก็คือ การถูกสังหารหมู่ !!!
ไม่ต้องพูดถึงโทเดลย่าที่เป็นมอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยายเลย ….
หากซือเฟิงต้องต่อสู้กับโทเดลย่าในตอนนี้ เขาเองก็จะไม่ได้มีช่วงเวลาที่ง่ายแน่นอน พวกเขาต้องการผู้เล่นขั้นสี่อย่างน้อยหกคนเพื่อจะเอาชนะบอสตัวนี้ ไม่งั้นการท้าทายมันจะเป็นเรื่องบ้าคลั่ง และเป็นการฆ่าตัวตายอย่างแท้จริง
นี่คือเหตุผลที่เขามอบหมายให้ไลฟ์เลสธอร์นและอีกสองคนตรึงบอสไว้ให้ได้สิบห้าวินาทีเท่านั้น เพราะการขอมากกว่านั้น มันจะเป็นการส่งทั้งสามไปตายมากกว่า ….
เมื่อได้เห็นดังนี้ โซริทารี่ไนน์และไลฟ์เลสธอร์นก็ได้จัดการเปิดใช้งานสกิลช่วยชีวิตของพวกเขาเพื่อป้องกันการโจมตีของโทเดลย่า และแม้แต่หยานย่าที่ทำหน้าที่เป็นฮีลเลอร์ด้านหลังก็ยังต้องเปิดใช้งานสกิลพลังแห่งความมืดเพื่อเพิ่มค่าสถานะของเธอ ไม่งั้นแล้วเธออาจจะตายได้ทันทีเลยจากการโจมตีแบบสุ่มของบอส
ครั้งหนึ่งในการโจมตีของบอส แม้ว่าโซริทารี่ไนน์จะเปิดใช้งานสกิลกำแพงป้องกันขั้นสาม และใช้มันป้องกันร่วมกับพรรคพวกของเขาอีกสองคนในการโจมตีของโทเดลย่า แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็จบลงที่แต่ละคนถูกซัดปลิวกระเด็นไปไกลกว่าสิบหลา โดยที่ไลฟ์เลสธอร์นและหยานย่านั้นสูญเสีย HP ไปมากกว่าหนึ่งล้าน ขณะที่โซริทารี่ไนน์ที่ทำหน้าที่เป็นหัวหอกในการป้องกันนั้นก็สูญเสีย HP ไปมากกว่าสามล้าน
ห้าวินาที !
สิบวินาที !
ทุกวินาทีที่ผ่านไปของการต่อสู้นั้นมันเพิ่มแรงกดดันอย่างมากให้กับทั้งสามคน ตอนนี้เมื่อพวกเขาต่อสู้ไปเรื่อยๆในแต่ละวินาที พวกเขาก็รู้สึกได้เลยว่าพวกเขามีสิทจะตายในวินาทีต่อไปสูงมากขึ้นเรื่อยๆ
ผู้เล่นที่เฝ้าดูจากระยะไกลต่างตกตะลึงกับฉากนี้ นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่พวกเขาได้เข้าใจอย่างแท้จริงว่ามอนสเตอร์ระดับผู้อาวุโสเทพนิยายนั้นน่ากลัวเพียงใด ถ้าไม่ใช่เพราะกลุ่มของไลฟ์เลสธอร์นสามคนเปิดใช้งานสกิลเบอเซิกร์แล้ว พวกเขาคงจะถูกฆ่าในทันทีแน่นอน ….
“ผู้บัญชาการ ! คุณยังไม่เสร็จอีกงั้นหรอ ?!” โซริทารี่ไนน์ถามซือเฟิงผ่านแชทส่วนตัว
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่ามันจะเป็นเรื่องตลก ถ้าเขาไม่สามารถตรึงโทเดลย่าไว้ได้สิบห้าวินาที อย่างไรก็ตามตอนนี้ได้ตระหนักแล้วว่าสิบห้าวินาทีเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานจริงๆ
“ทำได้ดีมาก !!!” ในเวลานี้ซือเฟิงก็ได้ร่ายเวทย์บทสุดท้ายที่ถูกบันทึกไว้ในไบเบิ้ลแห่งความมืดเสร็จแล้ว “ปล่อยที่เหลือให้เป็นหน้าที่ฉันเอง !!!”
