ตอนที่ 32 คําเชิญของหอคอยงาช้าง (2)
จดหมายที่ได้รับมาจากแม่บ้าน
ดูเหมือนจะไม่มีอะไรในนั้น
อย่างไรก็ตามจอมเวทย์จะเวทย์ซ่อนข้อความที่อยู่ข้างในไว้ เพื่อความปลอดภัย
เอียนได้ปล่อยมานาให้ไหลผ่านไปที่จดหมาย
“ประหลาด
ตั้งแต่ในอดีตหอคอยงาช้างนั้นก็ใช้วิธีเช่นนี้
การสื่อสารลับที่สามารถทําได้เฉพาะจอมเวทย์ที่มีหัวใจมานาและสมองมานาทั้งสองอย่างนี้เท่านั้น
“ วิ้งงง…..*
หลังจากเอียนปล่อยมานาของเขาลงในจดหมายคําพูดที่อยู่ ข้างในจดหมายก็ถูกเปิดเผยออกมาอย่างช้าๆ
“สําหรับจอมเวทย์ที่รักของเราเอียนเพจ
[พวกเรายังรอพบท่าน…]
เหมือนจดหมายธรรมดาทั่วไป มันเริ่มต้นด้วยการทักทายทั่วไป
เอียนมองไปเนื้อหาหลักอย่างรวดเร็ว
[ตามประเพณีของเราท่านต้องดําเนินการตามขั้นตอนของ โรงเรียนจอมเวทย์ มันคงไม่ใช่สิ่งที่จะทําให้ท่านเสียเวลาในเมื่อท่านจะเป็นหนึ่งในจอมเวทย์ที่มีความสามารถของเรา?]
ตามที่เอียนได้คาดการณ์เอาไว้ว่าหอคอยงาช้างจะไม่รอนาน
พวกเขาต้องการทดสอบความสามารถของเอียนโดยเร็วที่สุด
ในจดหมายอาจจะบอกว่าให้เอียนเข้าไปที่หอคอยงาช้างเพื่อนทําการ “สัมภาษณ์” เพื่อทําตามขั้นตอนของโรงเรียนจอมเวทย์ แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆก็คือการสอบสวนเอียน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาจะร่ายเวทย์ที่ใช้ในการสอบสวน ที่แข็งแกร่งที่สุดในห้องสัมภาษณ์นั่น
[ดังนั้นในอีก 7 วันเราต้องการเชิญท่านเข้าร่วมการประชุมเล็กๆของเรา ในฐานะสมาชิกใหม่ของหอคอยงาช้างที่น่าภาคภูมิใจ โปรดมาเข้าร่วมการประชุมของเรา]
ปัญหาเดียวคือช่วงเวลาที่พวกเขานั้นกําหนดมา
เอียนสามารถขอให้พวกเขาเลื่อนวันนัดประชุมใด แต่เอียนไม่ต้องการทําเช่นนั้น
ยิ่งเขาเลื่อนเวลาออกไปนานเท่าไหร่สถานการณ์ที่ไม่คาดคิดก็อาจจะเกิดขึ้นได้มากขึ้นเท่านั้น
“ในจดหมายมันบอกว่าเรามีเวลาเตรียมตัวหนึ่งสัปดาห์”
เอียนพูดกับเลดิโอ
ยาจะต้องเสร็จสมบูรณ์ก่อนวันนั้น
เวลาที่พวกเขาให้มานั้นมันค่อนข้างสั้นกว่าที่เอียนคาดเดาไว้เล็กน้อย
นอกจากนี้เลดิโอก็ไม่เคยใช้เห็ดหัวใจหินนี้มาก่อน
“ ถ้ามันดูยากเกินไปสําหรับคุณ ฉันสามารถนํามันไปให้นักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นปรุงให้ก็ได้นะ
หากเอียนไม่พบเลดิโอในเมืองโมเกรียน เอียนจะไปถามนักเล่นแร่แปรธาตุในตลาดมืดในหลายๆแห่งเพื่อปรุงยาให้กับเขา พวกนักเล่นแร่แปรธาตุที่เอียนนั้นรู้จักบางคนที่มีนิสัยไม่ดี แต่ค่อนข้างมีทักษะที่เก่งมาก และยังมีหลายวิธีที่จะป้องกันไม่ให้พวกเขาพูดหรือเล่าเรื่องของเอียนได้
“ ไม่มีปัญหา หนึ่งสัปดาห์งั้นเหรอ? มันเป็นไปได้ที่จะทําให้เสร็จสมบูรณ์ ”
แต่เลดิโอก็เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีความสามารถมากทีเดียว
เขามีความภาคภูมิใจในทักษะของเขาและมันก็ไม่ใช่งานที่ จะมีโอกาสล้มเหลวมากนัก
“ เวลานอนของฉันต้องน้อยลงอีกแล้วสินะแต่มันจะไม่เป็นไร ”
“ ตกลงงั้นฉันจะเดิมพันมันกับคุณ ”
” ไม่มีปัญหาเลย แต่ได้โปรดท่านช่วยทําวิธีใดก็ได้เพื่อเกลี้ยกล่อมดักลาสด้วย เมื่อไม่นานมานี้เขาดูเหมือนจะตามท่านมากกว่าฉันเสียอีก ฉันก็ไม่รู้ได้ว่ามันดีหรือไม่ดีแต่อย่างที่ท่านรู้ ท่านไม่ใช่คนธรรมดา…”
เลดิโอเริ่มคุยอีกครั้ง
นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าเลดิโอมั่นใจในภารกิจนี้มาก
เลดิโอเขาคิดถึงสูตรยาที่เป็นไปได้หลายสูตรอยู่แล้วภายในหัวของเขา
หนึ่งสัปดาห์นั้นไม่นานนัก
และเวลานั้นก็มักจะผ่านไปเร็วเสมอ
* กรุบ กรับ กรุบ กรับ …..*
เอียนกําลังนั่งรถม้าและมุ่งหน้าไปยังหอคอยงาช้าง
ไปยังสถานที่ที่จอมเวทย์ของจักรวรรดิส่วนใหญ่อาศัยอยู่
“ผลของมันจะคงอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง
เอียนจําคําอธิบายของเลดิโอได้ในขณะที่กําลังหยิบยาขี้นมา
เลดิโอจัดการปรุงยาได้สําเร็จแล้ว
“สองชั่วโมง
การสอบสวนจะไม่น่าจะนานขนาดนั้นน่าจะต้องใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง
มันน่าจะพอดีกับเวลาของยานะ
ในที่สุดก็มาถึง
เมื่อได้มองผ่านหน้าต่างของรถม้าออกไปก็ได้เห็นมุมมองที่แปลกใหม่
ทุ่งหญ้า ดอกไม้ ต้นไม้และผีเสื้อหลากสี
ถึงแม้ว่าหอคอยงาช้างจะอยู่ในเมืองหลวง
“พวกเขาจัดการกับสภาพแวดล้อมให้ดูเหมือนป่าจริงๆเลย
อาจเรียกได้ว่าเป็น “ป่าที่อยู่ในเมือง”
เนื่องจากพวกเขาย้ายมาจากที่หอคอยเก่า นั่นอาจเป็นสาเหตุให้พวกเขาสร้างสภาพแวดล้อมให้เป็นเช่นนี้
อาจเรียกได้ว่าเป็นความเคยชินของพวกเขา
“ เรามาถึงแล้ว ”
ด้วยคําพูดของผู้บังคับม้าเอียนจึงเดินออกมาจากรถม้า
ทิวทัศน์ที่คุ้นเคยของหอคอยงาช้างเป็นการต้อนรับอย่างแรกสําหรับเอียน
มันดูแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากหอคอยงาช้างเก่า
มันมีขนาดใหญ่มากกว่าเดิมมีผนังด้านนอกเป็นสีขาว มันเป็นโครงสร้างที่สร้างขึ้นมาอย่างดีมาก
“ โอ้ เขามาที่นี่แล้วจอมเวทย์คนแรก ”
จอมเวทย์อายุน้อยหลายคนเดินเข้าหาเอียน พวกเขาดูอึดอัดเพราะต้องออกมาทักทายจอมเวทย์หนุ่มน้อยคนนี้ที่ชื่อ เอียน ซึ่งในวัยนี้พวกเขาจะมีแต่ความภาคภูมิใจและความเหนือชั้นของตัวเอง ไม่ว่าเอียนคือใครพวกเขาก็ไม่สนใจ และพวกเขาก็ไม่ชอบแสดงความเคารพต่อเด็กคนนี้อย่างแน่นอน
“ มาเลยเด็กน้อย คนระดับสูงกําลังรอคุณอยู่”
จอมเวทย์หนุ่มสาวเหล่านั้นพูดด้วยน้ําเสียงที่หยาบคาย
สําหรับเอียนพวกเขาดูน่ารักมากกว่าการข่มขู่
คนระดับสูงเหรอ?”
จอมเวทย์หนุ่มเหล่านี้พึ่งจะได้กลายเป็นจอมเวทย์อย่างเป็นทางการ ดังนั้นพวกเขาจึงเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจในตนเองมากกว่าสิ่งใด เมื่อมาถึง “คนระดับสูง” ที่พวกเขาจะแสดงความเคารพมีเพียงไม่กี่คนเช่นอาร์ชเมจขั้นที่ 4 และจอมเวทย์แห่งหอคอยลอร์ดฮาเบิร์ท
“ต้องมีจอมเวทย์มากมายที่ฉันเคยรู้จัก
ในขณะที่ระลึกถึงความทรงจําของเขา เอียนได้เข้าไปในชั้นล่างของหอคอยงาช้าง
จอมเวทย์เคยเรียกบริเวณนี้ว่า สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้น
เอียนได้ผ่านที่นี่มามากกว่าพันครั้งในชีวิตในอดีตของเขา
มันไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมเลยจริงๆ
“เมื่อฉันก้าวเข้ามาที่นี่ในครั้งแรกมันน่าตื่นเต้นมาก”
เอียนนึกถึงตอนที่เขานั้นได้เข้ามาที่นี่เป็นครั้งแรก
ในเวลานั้นทุกมันอย่างน่าสนใจมากสําหรับเขา
การตกแต่งภายในพื้นที่ที่กว้างขวางขนาดมหึมาและแสงที่ส่องสว่างด้วยเวทมนตร์แห่งแสง
ระบบหมุนเวียนอากาศควบคุมด้วยเวทย์มนต์
จอมเวทย์ที่ส่วมเสื้อคลุมสีขาว
หนังสือลอยอยู่ในอากาศ
บรรยากาศที่ถ่ายเทสะดวกและไม่เหมือนที่เขาคาดไว้
“ฉันคิดว่าจอมเวทย์ทุกคนฉลาดและดูมีเสน่ห์
เขาคิดแบบนั้นเมื่อตอนที่เขายังเด็ก แต่ไม่ใช่ตอนนี้หลังจากที่เขาได้ค้นพบความจริงมากมายที่หอคอยนั้นได้ซ่อนเอาไว้
จอมเวทย์ของชั้นล่างนี้เป็นของเด็กใหม่
แทนที่จะเต็มไปด้วยศักดิ์ศรีพวกเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งทนง
“ฉันคล้ายกับพวกเขาเหมือนกันเมื่อตอนที่ฉันอายุมากแล้ว”
ด้วยคําแนะนําของจอมเวทย์ เอียนก็มาถึงจุดสิ้นสุดของทางเดิน
มีแผ่นกลมๆสีทองลอยอยู่ที่นั่น
มันใหญ่พอที่จะยกชาย 5 คนได้ในเวลาเดียวกัน
เอียนคุ้นเคยกับแผ่นนี้ดี
“ลิฟต์”
ชื่อจริงของมันคือ “ลิฟต์มานา”
มันขับเคลื่อนด้วยมานาเท่านั้น มันจะพาจอมเวทย์จากพื้นชั้นล่างขึ้นไปสู่ชั้นบน
ถ้าไม่มีมันจอมเวทย์คงจะมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการเดินขึ้นบันไดเหล่านั้นทั้งหมดในแต่ละชั้น
“ คุณเห็นแผ่นนั่นหรือไม่ ?
“ ใช่ฉันเห็นแล้ว ”
“ ฉันไม่ได้จะให้คุณตอบ ก้าวไปตรงนั้น”
จอมเวทย์วัยเยาว์พูดหยาบคายกับเอียน
“ รู้ว่าคุณคงจะได้รับเกียรติเพราะไม่ใช่ทุกคนที่ได้รับอนุญาตให้ใช้มันขึ้นไป ”
มันเป็นความจริง
ลิฟต์นี้ได้รับอนุญาตให้ใช้งานโดยอาร์ชเมจเท่านั้น
สําหรับจอมเวทย์ที่มีพรสวรรค์และมีเวทย์ที่ทรงพลังมันมีความหมายหลายอย่าง
“คนสุดท้องในชีวิตในอดีตของฉันเช่นกัน ถ้าฉันจําได้ถูกต้อง
เมื่อเอียนอายุ 19 ปี เขาได้รับอนุญาตให้ใช้ลิฟต์ได้ในรุ่นที่ 4 แต่ในครั้งนี้เขาอายุเพียง 12 ปี แต่ได้รับอนุญาตให้เหยียบลิฟต์นี้ได้ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 4 อย่างเป็นทางการ แต่ในไม่ช้าเขาก็จะเป็นอย่างทางการอีกในไม่ช้า
“อาจจะวันนี้”
ทันทีที่เอียนเหยียบลงบนลิฟต์มานา ลิฟต์มานาก็รับรู้ถึงน้ําหนักของเอียนและมันสั่นสะเทือนเล็กน้อย
* วิ้งงง! *
หลังจากสั่นสะเทือนลิฟต์ก็เริ่มลอยขึ้น
มันสูงขึ้นไป
มันก็ยังคงสูงขึ้นเรื่อยๆ
*อึก!*
เอียนได้ดื่มยาเห็ดหัวใจหินที่เขานํามา
ความรู้สึกของเขาเริ่มที่อและเขาเริ่มรู้สึกเวียนหัว
มันรู้สึกเหมือนเขากลายเป็นหุ่นเชิดที่ถูกควบคุมโดยคนอื่น
แต่ในไม่ช้าทุกอย่างก็สงบและชัดเจนเหมือนปกติ
เขารู้สึกเวียนศีรษะแต่ไม่มาก
“ เฮ้อ…”
เอียนเงยหน้าขึ้นมองไปข้างบน
หอคอยมี 22 ชั้น
ผ่านชั้นล่างขึ้นไปในแต่ละชั้น “วิหารแห่งการเริ่มต้น”, สถานที่ฝึกอบรม”, “วิหารแห่งข้อมูล”, “วิหารแห่งบันทึก”, “วิหารแห่งการพักผ่อน”, เป็นต้น และเหนือสิ่งอื่นใดคือมีห้องที่ชั้นสุดท้ายชั้นที่ 22
“ห้องของจอมเวทย์แห่งหอคอย”
ลิฟต์ได้หยุดลง
มันมีขนาดใหญ่เกินไปที่จะเรียกห้อง
ในห้องมีจอมเวทย์ 11 คน
ฮาเบิร์ทและจอมเวทย์อีก 10 คน
มีตั้งแต่ผู้ชายจนถึงผู้หญิงและตั้งแต่เป็นเด็กเล็กไปจนถึงเด็ก
แตกต่างจากจอมเวทย์อื่นๆก็มีบางคนที่ไม่ได้สวมเสื้อคลุม
“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ง่ายสําหรับฉันแล้วสิ
คนที่นับว่ายอดเยี่ยมที่สุดของหอคอยงาช้าง
พวกเขารวมตัวกันในที่ที่เดียวกันและในเวลาเดียวกันแล้ว พวกเขาก็กําลังมองเด็กชายคนเดียวกัน
เอียนเพจจอมเวทย์ที่อายุน้อยที่สุด
ความสามารถของเขานั้นเปรียบได้กับจอมเวทย์คนแรก
พวกเขารวมตัวกันเพื่อทดสอบความสามารถของเอียน
หรืออาจจะทําให้เอียนนั้นเชื่อฟังพวกเขาเพราะเอียนมีพรสวรรค์ที่อาจเป็นอันตรายกับพวกเขาในอนาคตได้
End…
