Return of The 8th Class Mage Return Of The 8th Class Mage – Chapter.34
ตอนที่ 34 คนที่ฉันต้องการปกป้อง (1)
หอคอยงาช้างยุ่งวุ่นวายจนถึงวันนี้
เอียน เพจ! เอียน เพจ! เอียน เพจ!
วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ภายในหอคอยงาช้างนั้นกําลังวุ่นวาย มันเป็นเรื่องของเอียน เพจ
มันเป็นเวลาหลายชั่วโมงแล้วสําหรับอาร์ชเมจ
“ ดังนั้นมันเป็นเรื่องจริง ทุกๆอย่างเป็นจริง! นอกจากนี้เขายังได้เป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 4 แล้วเขาระดับขั้นเดียวกันกับพวกเราทุกคนยกเว้นท่านจอมเวทย์แห่งหอคอย ” อาร์ชเมจวัยกลางคนพูดกับ โรนัน” ด้วยความตื่นตระหนก
พวกเขารู้ว่าเอียนมีพรสวรรค์มาก แต่ไม่ได้คาดหวังให้เขาไปถึงระดับขั้นเดียวกันกับพวกเขา พวกเขากําลังเล่นกับไฟ
“ และเรากําลังพยายามทําให้สัตว์ประหลาดตัวนี้เชื่องเหรอ? ใส่กุญแจมือเขา? ถ้าเราต้องการทําเช่นนั้นเราต้องเริ่มทําทันที ก่อนที่เขาจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่โดยเร็วที่สุดและก่อนที่เขาจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่เรานั้นจะไม่สามารถควบคุมเขา
หน้าที่ที่ได้รับอย่างเป็นธรรมกับจอมเวทย์ทุกคน
เมื่อสําเร็จการศึกษาจะต้องทํางานในภูมิภาคอื่นเป็นเวลา 5 ปี
และโรนั้นก็แนะนําให้ปล่อยเอียนให้เป็นอิสระจากหน้าที่ดังกล่าวโดยไม่จําเป็นต้องไปทํางาน 5 ปี และให้เขาอยู่กับอาร์ชเมจและพยายามทําให้เขามาอยู่ฝั่งเดียวกับหอคอยงาช้าง
ล้างสมองหรืออะไรก็ได้ที่จะทําให้เอียนเชื่อฟังไม่ว่าจะด้วยวิธีการใด ๆ ก็ตามที่จําเป็น
“ เราคงจะไม่สามารถยกโทษให้ตัวเองได้ เนื่องจากอายุของเขาเราไม่สามารถทําได้ลงคอ ”
ไม่ใช่แคโรนันเท่านั้น แต่อาร์ชเมจคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน
ตอนนี้ทุกคนต่างก็กังวลเรื่องเกี่ยวกับเอียน
พลังที่ไม่สามารถอธิบายได้ที่เอียนนั้นครอบครองอยู่
เอียนได้มาถึงขั้นที่ 4 แล้ว
และศักยภาพภายที่ดีที่อยู่ในตัวเขา
“ แม้ว่าคุณจะใช้วิธีการที่ไม่เหมาะสม แต่สิ่งที่คุณพูดมันก็มี
เหตุผล ”
จอมเวทย์แห่งหอคอยพูดเพื่อสนับสนุนโรนัน
“ การนําเอียน เพจเข้าสู่โรงเรียนจอมเวทย์เป็นการเสียเวลา นักเรียนคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่จะอยู่ในขั้นที่ต่ํากว่า แม้แต่เราเหล่าอาร์ชเมจบางคนยังมีขั้นที่ต่ํากว่าเขาเลย ลองจินตนาการดูสิว่าพวกนักเรียนใหม่และมือใหม่คนอื่นจะคิดอย่างไร ”
เมื่อฟังตามคําพูดของเขา อาร์ชเมจทุกคนก็พยักหน้า
ต่างจากตอนที่พวกเขากําลังฟังคําพูดของโรนั้นพวกเขาตอบสนองต่อคําพูดของจอมเวทย์แห่งหอคอยได้ต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
เพราะแทนที่จะยอมรับความกลัวหรือความรีบร้อนของพวกเขาที่จะกระทําต่อเอียนอย่างที่โรนันได้พูดไว้ในตอนนี้พวกเขานั้นมีข้ออ้างคือการ “เห็นใจในความรู้สึกของนักเรียนใหม่ของพวกเขา” ทําให้พวกเขารู้สึกสบายใจมากขึ้น
“ อย่างที่คุณทราบอยู่แล้วว่าสิ่งที่คุ้มค่าที่สุดที่เราต้องสนใจก็คือความภาคภูมิใจของหอคอยงาช้าง ยิ่งเรามีจอมเวทย์ที่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ชื่อเสียงของเราก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น”
“ความภาคภูมิใจ” ของหอคอยงาช้าง
ชื่อเสียง” ของหอคอยงาช้าง
มันเป็นแหล่งอํานาจของหอคอยงาช้าง
จอมเวทย์แห่งหอตอยไม่เคยพลาดในจุดนั้นเลย
“ แล้วการประกาศอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับเอียนล่ะ ประกาศว่าจอมเวทย์ขั้นที่ 4 คนใหม่ได้ปรากฏตัวขึ้นแล้วและตอนนี้เขาได้รับการยอมรับในฐานะสมาชิกคนที่ 12 ของอาร์ชเมจและเมื่อพิจารณาถึงอายุและความสามารถของเอียนพวกเรางตัดสินใจจะสอนหลักสูตรพิเศษสําหรับเขียน… ฉันคิดว่านี้น่าจะดีพอแล้วนะ ”
โดยพื้นฐานแล้วสิ่งที่เขาพูดก็คือวิธีเดียวกับที่โรนันจะทํา
อย่างไรก็ตามในเรื่องของข้อแก้ตัวสําหรับแผนการของพวกเขานั้นมันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ไม่เปิดเผยความกลัวและความกังวลใจที่อยู่ในใจของเหล่าอาร์ชเมจ
แต่มันทําให้พวกเขาดูเหมือนเป็นคนใจกว้างที่จะสนับสนุนจอมเวทย์หนุ่มที่มีคาของพวกเขา
ด้วยการประกาศในครั้งนี้พวกเขาจะได้เหตุผลที่เหมาะสมข้ออ้างและความเห็นชอบทางสังคม
คือคิดอย่างไรกับความคิดเห็นของฉัน ”
การประชุมดําเนินไประยะหนึ่งก่อนที่จะเสร็จสิ้น
ประกาศของหอคอยงาช้างก็ได้ถูกประกาศออกไปอย่างรวด
เร็ว
การปรากฏตัวของอาร์ชเมจคนที่ 12
นอกจากนี้เขายังได้ทําลายสถิติของจอมเวทย์ชขั้นที่ 4 ที่อายุน้อยที่สุด
มันได้รับการกระจายข่าวออกไปอย่างรวดเร็ว
ไม่เพียงแต่กับราชวงศ์ แต่ยังรวมไปถึงขุนนางและพ่อค้าที่ดําเนินธุรกิจขนาดใหญ่
“ สวัสดีครับท่าน! เรามาจากบริษัทการค้าไฮด์สํานักงานใหญ่ของเราตั้งอยู่ที่ถนนหมายเลข 8 ของพื้นที่การค้า เหตุผลที่เรามาเป็นเพราะเจ้านายของเราต้องการ… ได้โปรดรับของ ขวัญของเราด้วยครับ ”
หลังจากมีการประกาศที่เกี่ยวกับเอียนออกไปคฤหาสน์ของเอียนก็หนาแน่นไปด้วยผู้คนมากมายที่หวังเข้ามาตีสนิทกับเอียน
ส่วนใหญ่เป็นคนที่มาจากขุนนางหรือพ่อค้า
“ เจ้านายของเราต้องการส่งของขวัญนี้ให้ท่านได้โปรดอย่าได้รู้สึกระแวงเลย เขาแค่ต้องการแสดงความยินดีกับ คุณมันเป็นข่าวที่ยิ่งใหญ่สําหรับอาณาจักรใช่ไหม? ”
ขุนนาง พ่อค้าและผู้ที่ยอมรับพลังที่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาคนใหม่
พวกเขาทั้งหมดมารวมตัวกันที่หน้าคฤหาสน์ของเอียนขณะที่ถือกระเป๋าหรือกล่องไว้ในมือมากมาย
«
บริษัทการค้าไฮด์ใช่มั้ย”
” ใช่แล้ว! มาจากถนนหมายเลข 8 ของพื้นที่การค้า ….”
“ บริษัทการค้าไฮด์ เดี๋ยวฉันจะไปบอกเขียนให้”
“ อ้า ขอบคุณ! ขอบคุณ! ”
พลังทางสังคมของอาร์ชเมจนั้นเป็นไปไม่ได้
ในฐานะที่เป็นยศสูงกว่าขุนนางทั่วไป
เอียนมาถึงเมืองหลวงเมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา
เขาเป็นสมาชิกคนใหม่ในหอคอยที่ทรงพลังอย่างแท้จริง
มันเป็นการดีที่จะเป็นพันธมิตรกับเอียน
“ เฮ้อ …”
และมันก็ได้กลายมาเป็นงานของเลดิโอ
เลดีโอนันต้องมาตอนรับและทักทายพวกเขาทุกคน
ฉันไม่เข้าใจเลย
ของขวัญจากพวกพ่อค้าและขุนนาง
พวกเขาดูเหมือนจะติดสินบนเอียนมากกว่าที่จะเรียกว่าให้ของขวัญ
เลดิโอคิดว่าเอียนคงจะไม่รับของจากพวกเขา
เพราะเขียนเป็นคนที่ชื่อสัตย์และใส่สะอาด ไม่มีทางที่จะรับของนี้แน่นอน
“เขายังมีเงินไม่มากพออีกเหรอ?”
นี่คือความสงสัยของเลดิโอ
เอียนมีเงินที่เพียงพอแล้ว
เขาได้รับอัญมณีที่ดีที่สุดแล้ว เว้นแต่เขาจะหมกมุ่นอยู่กับเงินมันไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องรับสินบนที่มีความเสี่ยงเหล่านั้นเขาคาดว่าเอียนจะปฏิเสธมัน
“แต่เขาบอกให้ฉันรับของขวัญทุกอย่างนี้ไปทําไม?”
แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าที่จะต่อต้านอาร์ชเมจเพราะดูได้จากการได้รับ “ของขวัญ” เหล่านี้
แต่ถึงกระนั้นมันก็เกี่ยวข้องกับเลดิโอ
“ นี่คือคฤหาสน์ของท่านเอียน เพจใช่ไหม”
การให้สินบนนี่ยังคงดําเนินต่อไปไม่รู้จบ
เวลานี้ดูไม่รู้เรื่องเลยว่าใครเป็นใคร
เลดิโอเงยหน้าขึ้นมอง
ชายชราผู้ซึ่งดูเหมือนคนรับใช้ในบ้านยืนอยู่ที่นั่น
เขาดูคุ้นเคยกับเลดิโอ
” คุณมาจากไหน? ”
เลดิโอถามออกไปโดยอัตโนมัติ
เขาเริ่มชินกับสถานการณ์นี้แล้ว
“ หัวหน้าบ้านพาร์คเกอร์ อดาน พาร์คเกอร์ ส่งฉันมาที่
* บ.บ้านของพาร์คเกอร์? ”
ร่างกายของเลดิโอเริ่มสั่น
ตอนนี้เขาจําผู้ชายคนนี้ได้แล้ว
“ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่โชคร้ายจริงๆ”
จอมเวทย์ที่ทําให้เลดิโอมีอาการเสพติดมานา
จอมเวทย์คนนั้นเป็นลูกชายคนที่สองของบ้านพาร์คเกอร์
“ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? ”
“ ไม่มีอะไร เมื่อกี้คุณพูดว่าบ้านของพาร์คเกอร์ใช่ไหม? ”
ผู้ชายคนนี้เป็นคนรับใช้ของบ้านพาร์คเกอร์
เขาไม่รู้จักเลดิโอ
“ กรุณาฝากของขวัญไว้ที่นั่น ”
“ ถ้าอย่างนั้นโปรดแนะนําเราให้รู้จักกับท่านเอียนด้วย ”
หากเลดิโอยังคงเห็นเขา ฝันร้ายนั่นก็จะผุดขึ้นมาในหัวของเขาอีกครั้ง
เลดิโอส่งเขาออกไปอย่างรีบเร่ง
“เอียนช่วยบรรเทาอาการของฉันได้
เลดิโอรู้ดีเกี่ยวกับเอียน
จริงๆแล้วเอียนเป็นคนที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เขานั้นจินตนาการเอา
เลดิโอรู้ว่าความสามารถของเอียนนั้นไม่ธรรมดา แต่อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่าเอียนนั้นจะได้รับตําแหน่งเป็น อาร์ชเมจทันทีหลังจากที่เขาไปที่หอคอยงาช้าง ใครจะจินตนาการถงสถานการณ์นี้ได้บ้าง
“แม้แต่บ้านของพาร์คเกอร์ที่มีทั้งจอมเวทย์และขุนนางแต่พวกมันก็จะไม่สามารถทําร้ายฉันได้”
ตามที่เลดิโอคิดบ้านพาร์คเกอร์มีพลังที่สําคัญอยู่สองประการคือขุนนางและจอมเวทย์
อย่างไรก็ตามในตอนนี้เลดิโอไม่รู้สึกกลัวพวกเขาเหมือนแต่ก่อนแล้ว
เอียนไม่ได้เป็นเพียงจอมเวทย์ธรรมดา เขาเป็นอาร์ชเมจโดยที่อายุ 12 ปี ชื่อของอาร์ชเมจนั้นมีพลังมากและยิ่งไปกว่านั้นเขายังมีศักยภาพที่ยังไม่มีสามารถที่จะล่วงรู้ถึงศักยภาพที่แท้จริงของเอียนได้เลย และชายผู้นี้ก็กําลังสนับสนุน เลดิโอทําให้แม้แต่บ้านพาร์คเกอร์ก็ไม่สามารถทําอะไรเลดิโอได้อีกต่อไป
“ถ้าเขาเป็นมังกรล่ะ” (มังกรคือพลังเวทย์ของมังกรในสมัยยุคแรกเริ่มเหมือนจอมเวทย์คนแรก)
ภาพสมัยเด็ก ๆ ภาพที่ดักลาสน่าจะมีอยู่
อย่างไรก็ตามมันเหมาะกับเอียนจริงๆ แม้ว่าวันหนึ่งเดียนอาจจะพูดว่า “จริงๆแล้วฉันเป็นมังกร” เลดิโอจะไม่แปลกใจกับมันเลยสักนิดเดียว
“ฮาๆๆ นี่ฉันกําลังจินตนาการเรื่องไร้สาระอะไรอยู่เนี่ย?”
ในขณะที่ส่ายหัว เลดิโอมองไปที่แขกคนต่อไปของเขา
“ อะไรเนี่ยยย! ”
เขาลุกขึ้นยืนทันทีพร้อมกับอ้าปากค้าง
เขารู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่เขาได้ยินชื่อมาร์คเกอร์
“ ม.ม.มกุฎราชกุมาร…? ”
เสียงของเลดิดิโอเต็มไปด้วยความกดดัน
“ มกุฎราชกุมารเหรอ? ?
“ มกุฎราชกุมารเหรอ เสด็จมา!! “
เลดิโอตะโกนอย่างดัง
ทําให้ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าคฤหาสน์หันกลับมามอง
มองจากระยะไกลมีผู้คนกําลังเดินทางใกล้เข้ามา
อัศวินอันดับที่สองและชายหนุ่มรูปงามผมสีบลอนด์
มันจะต้องเป็นมกุฎราชกุมาร
* ยินดีต้อนรับเจ้าชายมงกุฎของเรา! ”
มันคือเสียงตะโกนของทหารทุกคนที่กําลังทําท่าโค้งคํานับ ยกเว้นคนหนึ่งที่ไม่ได้ทําคือเลดิโอ
“ได้โปรดอย่าพูดว่าฉันต้องทักทายเขา”
ในขณะนี้เอียนไม่อยู่บ้าน
นอกจากนี้วาเนสซ่าก็ออกไปซื้อของกับสาวใช้
มีเพียงเลดิโอเท่านั้นที่อยู่ในคฤหาสน์
มันทําให้เขาแทบบ้า
“เชี่ยเอ้ย ….
เขาไม่ได้เป็นแค่ขุนนาง แต่เป็นเจ้าชายที่จะสืบทอดบัลลังก์
เขาหยุดอยู่นิ่งๆไม่ได้
เขากระโดดลงมาอย่างรวดเร็วและก้มลงต่อหน้าเจ้าชาย
“ ท่านมกุฎราชกุมาร เสด็จมาที่นี่ต้องขอบพระทัย! อะไรทําให้ท่านมาที่นี่? ”
“ อืม? คุณ? ”
ด้วยสายตาที่สงสัยเจ้าชายก็มองไปที่เลดิโอ
เขาต้องคาดหวังไว้ว่าเอียนจะออกมาต้อนรับ
“ ฉันฉันเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของท่านเอียน
”
“ อ่า อ่า! ตอนนี้ฉันจําคุณได้แล้ว คุณเป็นพนักงานเสิร์ฟที่มาพร้อมกับเอียนใช่ไหม? ”
เลดิโอตกอยู่ในปัญหาที่ร้ายแรง
เขาควรแก้ไขสิ่งที่เจ้าชายนั้นตรัสหรือไม่?
หรือเพียงยอมรับสิ่งที่เจ้าชายนั้นพูดแล้วปล่อยผ่านไป
“ ใช่ ถูกต้องแล้ว! ฉันเป็นพนักงานของท่านเพจ ชื่อเลติโอฉันขอขอบคุณที่ท่านนั้นจําชายคนนี้ได้! มันจะเป็นเกียรติแก่ตระกูลของฉัน! ”
เขาเลือกตัวเลือกที่สองยอมรับที่เจ้าชายพูดและปล่อยให้มันผ่านไป
ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องไปแก้ไขข้อผิดพลาดนั่น
นอกจากนี้เขากําลังทํางานในการปรุงยาอยู่ในตอนนี้
“ แล้วเอียนอยู่ที่ไหน ฉันมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับเอียนพี่ชายร่วมสาบานเขากําลังจะได้รับตําแหน่งอาร์ชเมจ”
เจ้าชายมงกุฎเน้นคําว่า ‘พี่ชายร่วมสาบาน
เพื่อให้ทุกคนที่นั่นได้ยิน
“ ครับ ท่านเอียนในตอนนี้ไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์ครับ ”
” ฮะ? เขาไปที่ไหน? ”
“ ฉันไม่รู้ที่ที่ท่านเอียนไป แต่เขาเพิ่งจะบอกฉันว่าเขาจะออกไปซื้อของ เขาสัญญาว่าจะกลับมาก่อนเวลาอาหารเย็น ”
เลดิโอได้พูดข้อแก้ไปก่อนเท่าที่เขานั้นคิดได้ในเวลานั้น
เลดิโอรู้สึกหมดหวัง
“ อืมมม… ”
มกุฎราชกุมารรู้สึกผิดหวัง
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นาน
“ เอาล่ะ มันเป็นความผิดของฉันเองที่ไม่ได้ส่งข้อความว่าจะมาที่นี่ก่อน”
อัศวินทุกคนประหลาดใจกับคําพูดของเจ้าชาย เพราะการไปหาโดยที่ไม่บอกล่วงหน้าเป็นงานอดิเรกของเจ้าชาย แต่ในครั้งนี้เขาเพิ่งบอกว่ามันเป็นความผิดของเขาที่ไม่ได้บอก
ล่วงหน้า?
“ ใกล้จะถึงเวลาอาหารเย็นแล้วใช่ไหม? ฉันรอได้ ฉันจะเข้าไปรออยู่ข้างใน คุณก็แค่ทํางานของคุณต่อไป”
เขาแตะไปที่ไหล่ของเลดิโอเบาๆและเดินเข้าไปในคฤหาสน์หนัวหน้าโอลิเวอร์ขมวดคิ้วของเขาด้วยความงงงวยมันค่อนข้างยากสําหรับโอลิเวอร์ที่จะแสดงอารมณ์ของเขาออกมาในเวลานี้
“ฉันควรได้รับเงินคืนจากการกระทําเหล่านั้น”
เหตุผลที่เอียนสั่งให้เลดิโอรับของขวัญทุกชิ้น
เขาต้องการที่จะได้รับการชดเชยสําหรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเขาในการสอบสวนนั้น
หากเขากระทําอย่างชาญฉลาดและมีสติในขณะที่อัดมานาเขาจะได้รับประโยชน์มากมายจากมัน
อย่างไรก็ตามเขาหน้ามืดตามัวไปกับการรักษาความภาคภูมิใจในพลังเวทย์ของเขา ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงต้องการรับของเหล่านี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทําได้
“มันทําให้ฉันรู้สึกดี
แต่อย่างไรก็ตามเอียนไม่ได้เสียใจเลย
แม้ว่ามันจะเป็นชีวิตที่สองของเอียนแต่เขาก็ไม่สามารถยอม
แพ้ได้
เอียนไม่สามารถยอมเรื่องพลังเวทย์ได้เลย
มันเป็นความภาคภูมิใจเพียงอย่างเดียวของเขา
“ชีวิตที่เหลือของฉันจะไม่ง่ายดายอีกต่อไปแล้ว”
เอียนสามารถรู้ถีสิ่งที่พวกเขาคิดอยู่ได้
อ่า พวกเขาต้องกําลังกลัวเขียน เด็กผู้ชายที่มาจากไหนก็ไม่รู้พอมาถึงก็กลายเป็นจอมเวทย์ขั้นที่ 4 พวกเขาจะต้องกลัวเอียนอย่างแน่นอน
“ถ้าฉันเป็นพวกเขาฉันก็จะประหลาดใจแล้วกลัวด้วยเช่นกัน”
ความภาคภูมิใจของพวกหอคอยงาช้างที่คิดว่าตนเหนือกว่า
ความพยายามที่พวกเขาได้ทุ่มเทมา
การกระทําของเอียนนั้นจะต้องไปทําลายสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด
พวกเขาจะต้องหมดหวังที่จะทําให้เอียนนั้นเชื่อฟัง
“ปัญหาคือหลังจากนี้จะต้องมีศัตรูโผล่เข้ามาเรื่อยๆ
การปรากฏตัวของจอมเวทย์ขั้นที่ 4 ที่อายุน้อยที่สุด
เมื่อมันสามารถทําให้ทั้งอาณาจักรสั่นสะเทือนได้มันจะต้องมีศัตรูเกิดขึ้นเป็นเรื่องธรรมดา
“ มีคนที่มีจิตใจแปลก ๆ อีกมากมายในโลกใบนี้ ”
คนที่อิจฉาเอียน
หรือกลุ่มที่ต้องการดึงเขาไปเข้าร่วมด้วย
พวกเขาจะทําอะไรก่อนละ
โจมตีจุดอ่อนของฉันสินะ
เอียนไม่ต้องการที่จะยอมรับมัน
แต่อย่างไรก็ตามเขารู้จุดอ่อนของเขาอยู่แล้ว
จุดอ่อนที่ชัดเจนที่ศัตรูสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
“แม่ของฉัน
ใช่แล้ว แม่ของเอียนเป็นเพียงจุดอ่อนเดียวของเอียนดังนั้นเขาต้องมีแผนหรือเครื่องมือที่จะช่วยให้ความปลอดภัยกับแม่ของเขาโดยเฉพาะเครื่องมือที่สามารถตรวจสอบตําแหน่งและความปลอดภัยของเธอได้เป็นอย่างดี
“มีบางสิ่งที่สามารถใช้งานได้ดี
ในที่สุดเอียนก็มาถึงเขตการค้า
ตรงกลางของ ถนนแห่งเฮคเทค”
เอียนเลือกพลังแห่งเวทย์มนตร์เพื่อใช้ในปกป้องแม่ของเขา
โดยเฉพาะอุปกรณ์ที่ทําโดยวิศวกรในเฮคเทค
แน่นอนอุปกรณ์ของเฮคเทคส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์เน้นในเรื่องการช่วยชีวิตที่มักจะถูกนําไปใช้ในบ้านของคนรวย
“เทคโนโลยีนี้จะไม่สามารถดํารงอยู่ได้หากปราศจากความช่วยเหลือจากจอมเวทย์”
จอมเวทย์และเฮคเทค
พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ต้องพึ่งพากันมาก
แน่นอนว่าทรัพยากรหลักของเฮคเทคคือมานา
พวกเขาไม่สามารถทําการทดลองและทําการผลิตได้หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากมานาของจอมเวทย์
แล้วใครจะเป็นผู้จัดหามันให้กับพวกเขา?
“หอคอยงาช้าง
พลังของจอมเวทย์นั้นแข็งแกร่ง ไม่ใช่แค่ความแข็งแกร่งของพลังในการทําลายล้าง ไม่ใช่แค่เพียงการเล่นแร่แปรธาตุสถาปัตยกรรม การรักษาทางการแพทย์ การทําอัญมณีและเฮคเทคมันเกี่ยวข้องกับทุกชีวิตในแต่ละอารยธรรมของมนุษย์
“มีหลายอย่างที่แม่ของฉันสามารถใช้ได้
“ลูกโลกสื่อสาร” น่าจะเพียงพอสําหรับการใช้งานในครั้งนี้ไม่ใช่ของธรรมดาสําหรับคนทั่วไป แต่ลูกโลกสื่อสารที่มีคุณภาพสูงนี้มักจะถูกใช้โดยโพสต์การสื่อสารของจักรวรรดิเท่านั้นเนื่องจากมันมีพลังในการสื่อสารที่ทรงพลัง ราคาจึงสูงมากด้วยเช่นกัน เอยนต้องการลูกโลกสื่อสารในระดับนี้
“ฉันสามารถหาเงินนี้อีกครั้งได้ในภายหลัง
แม้แต่ในขณะนี้เงินก็กําลังไหลมาเทมาไม่หยุด
ขบวนแห่กันมาเพื่อนําของขวัญไปยังคฤหาสน์และมอบให้เอียน
นอกจากนี้อัญมณีที่เขาทิ้งไว้ที่ซากหอคอยงาช้างเก่าก็ได้ฟังไปแล้ว
*ลิ้งงง!*
เอียนเปิดประตูเข้าไปร้านขายของเฮคเทคที่ใหญ่ที่สุดแห่ง
หนึ่ง
เสียงกระดิ่งต้อนรับลูกค้า
“ เฮ้แวน! นําพิมพ์เขียวมา! พิมพ์เขียว! “
“ ได้ครับ! ”
ห้องที่แออัดไปด้วยคนจํานวนมาก
สิ่งแรกคือเอียนมองเห็นวิศวกรมากมาย
พวกเขานั้นกําลังทํางานและมันดูคล้ายกับช่างตีเหล็ก แต่ห้องวิศวกรรมเฮคเทคนั้นไม่ได้เต็มไปด้วยผู้คนที่มีกล้ามเนื้อใหญ่โต ความร้อนและเหงื่อที่จะต้องท่วมตัว แต่วิศวกรของเฮคเทคทุกคนมีรูปร่างค่อนข้างผอมบาง นอกจากนี้อุณหภูมิภายในห้องนี้ถูกควบคุมโดยอุปกรณ์เฮคเทค ดังนั้นมันจึงมีอุณหภูมิที่กําลังดีไม่ร้อนไม่หนาวเกินไป
* นํามานาสโตเรจขนาดเล็กที่ชาร์จเต็มแล้วมาสามตัว! ”
* ครับท่าน! ”
มีมานาสโตเรจมากมายที่นั่น
และอุปกรณ์เฮคเทคที่ยังสร้างไม่สมบูรณ์
ลิฟท์มานา, โคมไฟมานา, ลูกโลกสื่อสาร
และยังชิ้นส่วนบางส่วนของมันกลิ้งอยู่บนพื้นเต็มไปหมด
“ทุกครั้งที่ฉันมาที่นี่ ฉันว่ามันเป็นมุมมองที่แปลกใหม่ดี”
ชื่อร้านค้าคือ “โรงงานธราม”
มันเป็น โรงงานเฮคเทค” ที่ดีที่สุดในจักรวรรดิกรีนริเวอร์และอุปกรณ์เฮคเทคส่วนใหญ่ถูกจัดหามาโดยพวกเขาและผลิตโดยพวกเขา
“ ย้ายตูดของคุณออกไปเดี๋ยวนี้! ”
เด็กชายคนหนึ่งที่กําลังยุ่งกับงานของเขา
เขาบ่นเมื่อเอียนเดินผ่านทางเขาไป
เขาโน้มตัวไปที่เอียนราวกับกําลังพูดว่า ทําไมคุณมายืนขวางทางอยู่ตรงนี้
“ ไอ้สั่งแวน! มานี่เร็วๆ! แกมัวแต่ทําอะไรอยู่?”
“ ฉันกําลังจะไปแล้ว! หัวหน้า!”
เขาไม่สามารถมองไปที่เอียนได้อีกต่อไป
ด้วยการตะโกนของหัวหน้า เขาก็รีบเดินออกไปอย่างรวด
เขาคงจะเป็นวิศวกรมือใหม่
” มีอะไรให้ช่วยไหม? “
End…
