Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – ตอนที่ 1017

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1017 แผนการลึกล้ำ

แปลโดย iPAT 

 

ในภาพขนาดใหญ่

 

“สีเขียว รีบไป!” สีเหลืองคว้าแขนสีเขียวและส่งเขาออกไป

 

“ไม่ ข้าไม่ไป! มันยังช่วยมันได้ วิญญาณทารกอมตะยังมีชีวิต!” สีเขียวกรีดร้อง “ปล่อยข้า มันคืองานวิจัยทั้งชีวิตของข้า!”

 

“เจ้าคิดว่าการระเบิดครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุงั้นหรือ? ดูทรัพยากรอมตะระดับแปดที่เหลืออยู่ ดูพวกมันให้ดี!” สีเหลืองตะโกน

 

ร่างของสีเขียวสั่นสะท้านขึ้น เมื่อเขาตระหนักถึงบางสิ่ง หน้าผากของเขาก็ปกคลุมไปด้วยเหงื่ออันเย็นเยียบ เขากล่าวด้วยความหวาดกลัว “ทรัพยากรอมตะเหล่านี้เต็มไปด้วยเจตจำนงสวรรค์ แม้จะอยู่ในค่ายกลวิญญาณขนาดใหญ่และซ่อนอยู่ในโลกใต้บาดาลของภาคเหนือ มันก็ยังถูกค้นพบงั้นหรือ?”

 

“มีเพียงปีศาจต่างโลกที่สมบูรณ์เท่านั้นที่สามารถหลบหนีจากเจตจำนงสวรรค์ เป็นเรื่องปกติที่พวกเราจะถูกค้นพบ ไม่จำเป็นต้องท้อใจ พวกเราจะพยายามใหม่คราวหน้า” สีเหลืองปลอบใจ

 

สีเขียวกลายเป็นพูดไม่ออกแต่กวาดตามองไปรอบๆ

 

…..

 

“ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วว่าการอนุมานของเจ้าผิดพลาด ข้าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมรดกของเทพปีศาจบัวแดง” ผู้อมตะต้าหลี่กล่าวอย่างหมดหนทาง

 

ฝ่ายตรงข้ามเป็นกลุ่มผู้อมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยกลุ่มเมฆหมอกและเผยให้เห็นเพียงรอยสักรูปดอกบัวสีแดงกลางหน้าผากเท่านั้น

 

พวกเขาเผยรอยยิ้มเย็น “ข้าใช้วิธีบนเส้นทางแห่งกาลเวลาจากมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงในการอนุมาน แล้วมันจะผิดได้อย่างไร? มรดกที่แท้จริงอีกชิ้นของเทพปีศาจบัวแดงอยู่กับเจ้า”

 

ต้าหลี่เงียบก่อนจะเปิดปากกล่าว “ไม่มีสิ่งใดต้องพูดคุยอีกต่อไป มาสู้กันเถอะ”

 

หลังกล่าวจบคำ เขาทะยานร่างออกไปทันที

 

“ในที่สุดเจ้าก็หยุดบ่ายเบี่ยง” ผู้อมตะลึกลับเต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการต่อสู้

 

หลังการต่อสู้อันยาวนาน

 

ผู้อมตะต้าหลี่ไม่สามารถเอาชนะฝ่ายตรงข้าม เขาถูกปราบปรามโดยคฤหาสน์วิญญาณอมตะสนามรบแห่งความโกลาหล

 

…..

 

ในที่สุดหมื่นภัยพิบัติอากาศสดใสก็จบสิ้นลง

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้ต่อต้าน นั่นทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ร่างของเขาหดเล็กลงเกือบหนึ่งในสามส่วน

 

เมฆสีเทาหายไปครึ่งหนึ่งแล้ว แต่นั่นหมายความว่ามันยังเหลืออีกครั้งหนึ่ง

 

อย่างไรก็ตามหมื่นภัยพิบัติต่อไปกลับเริ่มปรากฏขึ้น มันกำลังรวมตัวกันอยู่เหนือศีรษะของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

ดูเหมือนตราบเท่าที่เทพปีศาจจิตวิญญาณยังคงอยู่ สวรรค์จะไม่ยอมปล่อยเขาไป

 

หมื่นภัยพิบัติ น้ำมันพิษ!

 

หยดน้ำมันสีดำร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า

 

มันราวกับน้ำเดือดที่กัดกร่อนร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณและสร้างควันลอยขึ้นสู่อากาศ น้ำมันพิษไหลเข้าสู่บาดแผลของเขาและกัดกร่อนจากภายใน

 

ฝนน้ำมันพิษทำให้ร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเริ่มเน่าเปื่อยผุพังในอัตราเร็วที่สังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า

 

แต่เขากลับไม่ตอบโต้

 

อิงอู๋เซี่ยที่อยู่ด้านล่างรู้สึกกังวล

 

เขาต้องการกรีดร้อง แต่หากเขาคิดมากเกินไป เขาจะถูกคุกปฐพีดูดลงไปมากกว่านี้

 

“เหตุใดพวกเจ้าทำตัวเช่นนี้?” อิงอู๋เซี่ยมองโป้ชิง

 

ตั้งแต่เริ่มต้นผีดิบอมตะโป้ชิงยังไม่ขยับเขยื้อนราวกับเขาได้ตายไปแล้ว

 

โชคดีที่พวกเขาอยู่ใต้เท้าของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

ร่างกายที่ใหญ่โตของเทพปีศาจจิตวิญญาณช่วยบังฝนน้ำมันพิษให้กับพวกเขา

 

ห่างออกไปไกลมาก

 

ไห่ลั่วหลันกับไท่เป่ยหยุนเฉิงกำลังหลบหนี

 

มีกลุ่มผู้อมตะภาคใต้กำลังไล่ล่าพวกเขามาจากด้านหลัง

 

ความเป็นอริศัตรูต่อผู้อมตะต่างถิ่นของผู้คนทั้งห้าภูมิภาคค่อนข้างรุนแรง กระทั่งในทะเลตะวันออกที่เปิดรับผู้อมตะต่างภูมิภาคมากที่สุดยังไม่ทำให้คนเหล่านี้มีช่วงเวลาที่ง่ายดาย พวกเขามักถูกรังแกและกดขี่โดยผู้อมตะเจ้าถิ่นเสมอ

 

ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ หลังจากไห่ลั่วหลันเกือบสังหารผู้อมตะภาคใต้คนหนึ่ง สถานการณ์จึงดำเนินไปถึงจุดที่ไม่สามารถควบคุม

 

ผู้อมตะภาคใต้พุ่งเข้าโจมตีไห่ลั่วหลันด้วยความโกรธ

 

นอกจากนี้พวกเขายังเรียกกำลังเสริม

 

ไห่ลั่วหลันกับไท่เป่ยหยุนเฉิงไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีตั้งแต่แรก พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก่อนแล้ว พวกเขาต่อสู้และล่าถอย ภายใต้การเคลื่อนไหวนี้ พวกเขาจึงออกห่างจากภูเขาอี้เทียนมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ไม่ว่าความทะเยอทะยานของไห่ลั่วหลันจะยิ่งใหญ่เพียงใด นางก็ไม่กล้าเข้าใกล้ภูเขาอี้เทียนอีก

 

ที่นั่นไม่ใช่สถานที่สำหรับผู้อมตะระดับหก

 

ไม่ใช่สำหรับผู้อมตะระดับเจ็ดเช่นกัน สำหรับผู้อมตะระดับแปด พวกเขาเป็นได้เพียงตัวละครรอง

 

หลังจากทั้งหมดที่นั่นเป็นสนามรบของเทพปีศาจจิตวิญญาณกับสวรรค์!

 

หมื่นภัยพิบัติน้ำมันพิษหยุดลงแล้ว ตอนนี้เทพปีศาจจิตวิญญาณถูกโอบล้อมไปด้วยอีกภัยพิบัติหนึ่ง

 

หมื่นภัยพิบัตินี้ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์

 

มันไร้รูปร่างและปราศจากตัวตน มีเพียงกลิ่นอายลึกลับที่ลอยอบอวลอยู่รอบๆเท่านั้น

 

กลิ่นอายลึกลับทำให้ร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเกิดการระเบิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

ขณะเดียวกันในเมฆสีเทายังมีภาพอื่นปรากฏขึ้น

 

ผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อไอออกมาเป็นเลือดหลังจากใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์ เขาพึมพำ “ดังนั้นฟางหยวนก็มีวิญญาณกาลเวลา ไม่แปลกใจเลยที่เขาสามารถหลอมรวมวิญญาณท่องแดนอมตะและเดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูของภาคกลาง จากนั้นเขายังเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือและเป็นเหตุให้วังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงพังทลายลง”

 

“เนื่องจากเขาเป็นปีศาจต่างโลกที่ครอบครองวิญญาณกาลเวลา เขาจึงรอดพ้นจากชะตากรรม ฮ่าฮ่า นี่อาจเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดในการต่อต้านสวรรค์ ข้าจะช่วยปกปิดร่องรอยของเจ้ากับไท่เป่ยหยุนเฉิงเพื่อไม่ให้ผู้อมตะคนอื่นอนุมานเกี่ยวกับพวกเจ้า”

 

…..

 

ฉินไป่เฉิงลอบมองค้างคาวมรณะและภัยพิบัติที่เกิดขึ้นอยู่ห่างๆ

 

นี่เป็นช่วงเวลาที่ตงฟางชางฟานกำลังดำเนินการยึดครองร่าง

 

“ตงฟางชางฟานใช้วิธียึดครองร่างแต่ร่างหลักของเขาถูกค้นพบโดยเจตจำนงสวรรค์ส่งผลให้เขาพบภัยพิบัติที่รุนแรง เมื่อร่างหลักของเราพยายามฟื้นคืนสู่ชีวิต เขาจะพบกับภัยพิบัติที่รุนแรงกว่านี้”

 

ผีดิบอมตะสุดยอดกายาสายฟ้าแห่งความรุ่งโรจน์พยักหน้าอยู่ด้านข้าง “พวกเราควรจากไปได้แล้ว การทดสอบเจตจำนงสวรรค์สิ้นสุดลงแล้ว แต่เหตุใดฉูหลงยังไม่กลับมา?”

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่เทพธิดาเจียงหยูปรากฏตัวขึ้นด้วยการแสดงออกที่ไม่ดีนัก “ฉูหลงตายแล้ว ภารกิจยึดครองคฤหาสน์วิญญาณอมตะกระท่อมฟางล้มเหลว”

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ฉินไป่เฉิงถาม “ฉูหลงเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดบนเส้นทางแห่งไฟและยังมีความสำเร็จระดับปรมาจารย์เอก”

 

“มันเป็นเพราะผู้สืบทอดของปีศาจอมตะกระท่อมฟาง” เทพธิดาเจียงหยูตอบ “คนผู้นี้ปกปิดตัวตนไว้ลึกมาก ข้าแทบไม่สามารถกลับมาเช่นกัน”

 

“ปีศาจอมตะกระท่อมฟาง…ฮืม ลืมมันไปซะ เราจะยอมแพ้ในครั้งนี้ ก่อนแผนการใหญ่จะเริ่มขึ้น เราไม่สามารถเปิดเผยตัวตนเพื่อคฤหาสน์วิญญาณอมตะหลังนี้และทำให้เจตจำนงสวรรค์มีโอกาสโจมตีพวกเรา” ฉินไป่เฉิงคิดก่อนกล่าว

 

…..

 

หุบเขาเหล่าโป

 

สมาชิกนิกายเงากำลังเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้อมตะจากภาคกลาง

 

ฉินไป่เฉิงมองฟงจิวเก้อและถอนหายใจ “เจตจำนงสวรรค์มาถึงที่นี่แล้ว เพื่อปกป้องฟางหยวน ม่านเยี่ยนซื่อช่วยปกปิดร่องรอยให้เขาแต่กลับนำกลุ่มผู้อมตะภาคกลางมาที่นี่”

 

“พวกเราจะทำอย่างไร?” เทพธิดาเจียงหยูถาม

 

“เราไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้” ฉินไป่เฉิงกัดฟันกล่าว

 

…..

 

“แค่ก แค่ก แค่ก” ม่านเยี่ยนซื่อไออย่างต่อเนื่อง เขาดูอ่อนเพลียราวกับกำลังจะขาดใจตาย

 

“ข้าใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์โดยแลกกับอายุขัยหนึ่งร้อยปี แต่มันก็คุ้มค่า ข้าอนุมานได้ว่าวิญญาณกาลเวลาอยู่ในสภาพที่ไม่ดีนัก มันถูกใช้ไปแล้ว”

 

“ฟางหยวนไปที่ภูเขาอี้เทียนก่อนเวลา เห็นได้ชัดว่าเขารู้อนาคต ข้าสามารถสรุปได้ว่าร่างหลักของเราล้มเหลวไปแล้วครั้งหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงใช้มรดกของเทพปีศาจบัวแดงช่วยส่งฟางหยวนไปกำเนิดใหม่ในอดีตเพื่อเปลี่ยนอนาคต โชคดีที่วิญญาณกาลเวลาเป็นวิญญาณอมตะระดับหกเท่านั้น ไม่มีสิ่งใดต้องกลัว”

 

“ในกรณีนี้ฟางหยวนเป็นตัวชี้วัดที่ดีที่สุด เมื่อมองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น ข้าจะสามารถแก้ไขแผนการ”

 

“การค้นวิญญาณของเขาเป็นเรื่องง่ายแต่มันจะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์หรือไม่?”

 

…..

 

“ตามแผนการของข้า โป้ชิงกับเทพเจ็ดดาราสามารถเหนี่ยวรั้งวังสวรรค์ ผลลัพธ์นี้ดีกว่าครั้งก่อนหน้า”

 

ม่านเยี่ยนซื่อนั่งอยู่ในศาลาหินและมองไปยังกลุ่มเมฆหมอกด้านหน้า

 

“ด้านกองกำลังพันธมิตรผีดิบ พวกเขาเตรียมตัวพร้อมแล้วและสามารถเป็นกำลังเสริม มันจะดีที่สุดหากสามารถเก็บพวกเขาเอาไว้ เห้อ…ข้าหวังว่าเราจะไม่ต้องใช้พวกเขา”

 

“ตอนนี้ข้าเหลืออายุขัยเพียงยี่สิบปีก่อนตาย มันเป็นธรรมชาติที่ร่างแยกจะกลับไปรวมกับร่างหลัก แต่ก่อนตายข้าควรช่วยร่างหลักอนุมานภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น”

 

ครู่ต่อมา

 

“แค่ก แค่ก แค่ก ข้ายังไม่ตายงั้นหรือ? นี่หมายความว่าข้าสามารถอนุมานภัยพิบัติทั้งหมด? ไม่ มันเป็นเพราะผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาของนิกายเงาทั้งหมดที่ช่วยกันอนุมานมาจากรุ่นสู่รุ่น”

 

“ฮ่าฮ่า ช่างน่าขันนัก ด้วยการใช้วิญญาณเผยความลับสวรรค์เป็นแกนหลักของท่าไม้ตายอมตะ พวกเราสามารถอนุมานเนื้อหาสำคัญของภัยพิบัติทั้งหมดจริงๆ แต่วิญญาณอมตะดวงนี้ถูกสร้างขึ้นโดยเทพอมตะสวรรค์พิภพ เขาพยายามกำจัดอิทธิพลของร่างหลักแต่ผู้ใดจะคิดว่าหลังจากเขาตาย เขาจะช่วยเหลือพวกเราได้มากถึงเพียงนี้”

 

…..

 

เห็นเหตุการณ์เหล่านี้ ผู้อมตะวังสวรรค์ตกใจมาก

 

ปรากฏว่านิกายเงาอนุมานภัยพิบัติทั้งหมดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่เคลื่อนไหวงั้นหรือ?

 

หมื่นภัยพิบัติลึกลับผ่านไป หมื่นภัยพิบัติใหม่ลงมา

 

หมื่นภัยพิบัติ เถาวัลย์มังกร!”

 

เถาวัลย์จำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาจากท้องฟ้าและเกี่ยวพันร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้

 

ในที่สุดมันก็กลายเป็นกรงเถาวลัย์กักขังเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้ภายใน

 

พวกมันแทงเข้าไปในร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณและดูดกลืนจิตวิญญาณของเขาเพื่อเป็นสารอาหารหล่อเลี้ยงตัวมันเอง

 

“มีบางสิ่งผิดปกต!”

 

“เขาทำเช่นนี้เพราะมีวัตถุประสงค์บางอย่าง ดูที่ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา!”

 

ผู้อมตะวังสวรรค์มองไปรอบๆและเริ่มตระหนักถึงบางสิ่ง

 

เนื่องจากนิกายเงาสามารถอนุมานภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้น เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะเตรียมตัวรับมือกับพวกมันเอาไว้แล้ว

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้ต่อต้านภัยพิบัติเพราะเขาพยายามหล่อเลี้ยงค่ายกลวิญญาณด้วยจิตวิญญาณของเขาเอง

 

“เขาพยายามหลอมรวมสิ่งใด? เขากระทั่งใช้ตนเองเป็นวัสดุในการหลอมรวม!”

 

“ไม่เพียงเท่านั้น เขายังใช้พลังงานแห่งเต๋าจากภัยพิบัติให้เป็นประโยชน์อีกด้วย!”

 

ผู้อมตะวังสวรรค์อ้าปากค้างเมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่เพียงเสียสละตนเองแต่เขายังใช้พลังอำนาจของภัยพิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมาย

 

แต่เป้าหมายของเขาคือสิ่งใด?

 

ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาบรรลุถึงขั้นตอนสุดท้าย ภายในกลุ่มก้อนเมฆสีดำมีแสงสว่างส่องประกายขึ้น

 

หัวใจของเจ้าวังสวรรค์จมดิ่งลง

 

เขากล่าวด้วยความเคร่งเครียด “เราไม่สามารถปล่อยให้เหตุการณ์นี้ดำเนินต่อไป เราต้องทำลายแผนการของเขา ไม่ว่าเขากำลังหลอมรวมสิ่งใด เราก็ต้องทำลายมัน!”

 

“แต่เราไม่สามารถเคลื่อนไหว”

 

“ไม่ พวกเรายังมีโอกาส นี่เป็นบางสิ่งที่เจ้าวังสวรรค์ส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ข้อมูลนี้ถูกวิจัยและเก็บเป็นความลับมาตลอด” เจ้าวังกล่าว

 

ผู้อมตะวังสวรรค์รู้สึกดีใจและประหลาดใจ “แล้วเหตุใดท่านไม่ใช้มัน!?”

 

เจ้าวังเผยรอยยิ้มขมขื่นก่อนจะบอกราคาของมัน

 

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ กลุ่มผู้อมตะวังสวรรค์กลายเป็นเงียบงัน

Reverend Insanity

Reverend Insanity

มนุษย์มีความรอบรู้นับสิบหมื่นรูปแบบของวิญญาณซึ่งเป็นพลังงานต้นกำเนิดแห่งสวรรค์พิภพ เมื่อเจดีย์แห่งทวยเทพไร้ซึ่งความยุติธรรม ปีศาจจึงถือกำเนิด วันเวลาผ่านไป แต่ความฝันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ชื่อของเขาถูกกล่าวขานหลังจากนักท่องเที่ยวแห่งกาลเวลาหวนฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง บนโลกที่แตกต่าง เขาเติบโตขึ้น บ่มเพาะพลังปีศาจ และกลายเป็นยมทูตผู้ใช้วิญญาณ วิญญาณกาลเวลา วิญญาณแสงจันทร์ วิญญาณอสนีสีทอง วิญญาณสุรา วิญญาณไหมดำ วิญญาณแห่งความหวัง….. ด้วยพลังอำนาจแห่งวิญญาณบาป เทพปีศาจจะครองภพและทำทุกสิ่งที่หัวใจของเขาปรารถนา! Humans are the spirit of all living beings, Gu are the essence of heaven and earth. With his three views* unrighteous, a demon is reborn. Former days are but an old dream, an identical name is made anew. The story of a time traveller who keeps on being reborn. A unique world that nurtures, refines, and uses Gu. Spring Autumn Cicada, Moonlight Gu, Liquor Worm, Great Qi Golden Light Worm, Slender Black Hair Gu, Hope Gu… And a great demon of the world that acts as his heart pleases! A story of a villain, Fang Yuan who was reborn 500 years into the past with the Spring Autumn Cicada he painstakingly refined. With his profound wisdom, battle and life experiences, he seeks to overcome his foes with skill and wit! Ruthless and amoral, he has no need to hold back as he pursues his ultimate goals. In a world of cruelty where one cultivates using *Gu – magical creatures of the world – Fang Yuan must rise up above all with his own power. Notes : *Gu is a legendary venomous insect, often used in black magic practices. It can take on the form of several insects, usually snakes, crickets, worms etc. *Three views = one’s world view, values of worth, and philosophy on life.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset