Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – บทที่ 1433 มันไร้ยางอายเกินไป

ไป่หนิงปิงและคนอื่นๆติดอยู่ในแม่น้ำส่วนที่มีปราณดาบ หงซื่อมองเห็นโอกาส แล้วเขาจะปล่อยมันไปได้อย่างไร

 

เขาไล่ล่าศัตรูมาด้วยความโกรธ เมื่อพบเป้าหมาย เขากระโจนเข้าไปทันที

 

“ครืน…ครืน…”

 

คลื่นน้ำยังคงซัดสาด

 

ภายใต้ปราณดาบจำนวนนับไม่ถ้วน เขาพุ่งเข้าไปหาสมาชิกนิกายเงา

 

โดยไม่ใช่ข้อยกเว้น หงซื่อถูกโจมตีโดยปราณดาบเช่นกัน แต่วิธีป้องกันของเขาเหนือกว่าสมาชิกนิกายเงา กล่าวได้ว่าเขามีช่วงเวลาที่ง่ายดายกว่า

 

ท่าไม้ตายอมตะกระสุนสุริยันจันทรา!

 

หงซื่อเย้ยหยันและผลักฝ่ามือทั้งสองข้างออกไป ลูกศรแสงจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าโจมตีสมาชิกนิกายเงา

 

“ศัตรู!” ไป่หนิงปิงตะโกนเตือน

 

กระสุนสุริยันจันทราทรงพลังมาก กระทั่งไป่หนิงปิงก็ยังถูกสะกดข่มอย่างหนัก

 

“กรอ…”

 

สิ่งนี้ทำให้อสูรปีวอกแรกกำเนิดโกรธ มันคำรามและกระโดดขึ้นสู่อากาศ

 

กระสุนสุริยันจันทราปะทะร่างของมันและสร้างรูเลือดขนาดเล็กทิ้งไว้แต่นั่นเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับมัน

 

มือของวานรยักษ์คว้าจับไปที่หงซื่อพร้อมกับสายลมที่กรรโชกแรง

 

ตระหนักถึงพลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัว เปลือกตาของหงซื่อกระตุก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

 

‘อสูรปีวอกแรกกำเนิดตัวนี้เป็นของจริง มันไม่ใช่ทักษะการเปลี่ยนแปลงของฟางหยวนงั้นหรือ?’

 

‘พวกเขาสามารถควบคุมอสูรปีวอกแรกกำเนิดที่มีพลังการต่อสู้ระดับแปดได้จริงๆงั้นหรือ?’

 

หงซื่อไม่ใช่ผู้อมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งหรือเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง เขาไม่เก่งในการต่อสู้ระยะประชิด แม้เขาจะเป็นผู้อมตะของวังสวรรค์ แต่เผชิญหน้ากับอสูรปีวอกแรกกำเนิด เขายังต้องล่าถอย

 

เขาเคลื่อนที่ถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็ว

 

ที่นี่เต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งกาลเวลา เขามีความได้เปรียบในการต่อสู้

 

อสูรปีวอกแรกกำเนิดพลาดเป้าและร่วงลงสู่แม่น้ำ แต่มันกลับคำรามและกระโดดเข้าโจมตีหงซื่ออีกครั้ง

 

ดวงตาของหงซื่อส่องประกายขึ้น

 

เขาเห็นบาดแผลบนร่างของวานรยักษ์ตัวนี้ มันไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด แต่นั่นเป็นเรื่องปกติ อสูรปีวอกแรกกำเนิดมีบทบาทสำคัญที่ทำให้ฟางหยวนสามารถเดินทางมาถึงที่นี่ พิจารณาจากสภาพปัจจุบัน มันอาจสูญเสียความแข็งแกร่งไปแล้วสามสิบหรือสี่สิบส่วน

 

‘ในกรณีนี้’ เจตจำนงแห่งการต่อสู้ของหงซื่อปะทุขึ้น

 

เขาสูดหายใจลึกและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะอีกครั้ง

 

ฝุ่นทรายสีเหลืองร่วงหล่นลงมาทำให้ความเร็วของอสูรปีวอกแรกกำเนิดช้าลง

 

หงซื่อรู้สึกเบิกบานใจเมื่อเห็นสิ่งนี้

 

เขามั่นใจในท่าไม้ตายอมตะของตนเองเป็นอย่างมาก เมื่อสัมผัสกับฝุ่นทรายเหล่านี้ การเคลื่อนที่ของเป้าหมายจะช้าลง

 

ด้วยวิธีนี้หงซื่อจะสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ในไม่ช้า

 

แต่ในเวลานี้!

 

“ครืน…”

 

คลื่นลูกใหญ่กลับพุ่งขึ้นสู่อากาสและตรงไปยังหงซื่อ

 

จากภายในคลื่นน้ำสีขาวซีด ปราณดาบอันแหลมคมพุ่งเข้าโจมตีหงซื่อและทำให้เขากระอักเลือดคำโตออกมาจากปาก

 

หงซื่อได้รับบาดเจ็บ มันส่งผลกระทบต่อฝุ่นทรายสีเหลืองขณะที่อสูรปีวอกแรกกำเนิดกำลังดิ้นรนอย่างหนัก

 

หงซื่อกัดฟันแน่นและเพิ่มความเข้มข้นของฝุ่นทรายสีเหลืองเพื่อหยุดอสูรปีวอกแรกกำเนิด

 

ไป่หนิงปิงและคนอื่นๆใช้ท่าไม้ตายอมตะของพวกนางช่วยอสูรปีวอกแรกกำเนิดแต่พวกมันยังไร้ประโยชน์

 

ในสายธารแห่งกาลเวลา ทักษะบนเส้นทางสายอื่นจะอ่อนแอลง

 

ในช่วงเวลาสำคัญการแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยก็เปลี่ยนเป็นน่ากลัว เขากำลังจะใช้ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝัน

 

“หือ?” แต่ในเวลานี้อิงอู๋เซี่ยกลับสูญเสียเป้าหมาย

 

เขาไม่สามารถสัมผัสถึงการคงอยู่ของหงซื่อ

 

‘ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันต้องระบุเป้าหมายที่ชัดเจน มิฉะนั้นมันจะไร้ประโยชน์ หงซื่อมีวิธีซ่อนตัวจากการรับรู้บนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของข้างั้นหรือ?’

 

“โอ้ ท่าไม้ตายที่ท่านหญิงจื่อเว่ยมอบให้ข้าใช้งานได้ดีจริงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า” หงซื่อหัวเราะเย้ยหยัน

 

แม้ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันจะทรงพลังแต่มันก็มีข้อบกพร่องเช่นกัน

 

เทพธิดาจื่อเว่ยมอบภารกิจไลล่ากลุ่มของฟางหยวนให้กับหงซื่อ เป็นธรรมดาที่นางจะมีวิธีรับมือกับท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝัน

 

คนฉลาดจะเรียนรู้จากความผิดพลาดโดยไม่ต้องกล่าวถึงเทพธิดาจื่อเว่ยที่เป็นผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาของวังสวรรค์

 

หงซื่อเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี ท่าไม้ตายอมตะนำวิญญาณสู่ความฝันไม่สามารถใช้กับเขา

 

“โอ้ ไม่” การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยและคนอื่นๆเปลี่ยนไป พวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่

 

พวกเขาไม่สามารถกอบกู้สถานการณ์และต้องพึ่งพาฟางหยวนเท่านั้น

 

แต่ฟางหยวนอยู่ที่ใด?

 

หงซื่อกำลังพิจารณาปัญหานี้

 

เดิมทีเขาคิดว่าอสูรปีวอกแรกกำเนิดตัวนี้คือฟางหยวน แต่หลังจากต่อสู้ เขาตระหนักว่ามันเป็นอสูรปีวอกแรกกำเนิดที่แท้จริง

 

ตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น ฟางหยวนยังไม่ปรากฏตัว

 

ยิ่งฟางหยวนซ่อนตัวนานเท่าใด หงซื่อก็ยิ่งรู้สึกกังวลมากเท่านั้น

 

“ฟางหยวน เจ้ายังไม่ออกมาอีกงั้นหรือ? หากเป็นเช่นนี้ ฮ่าฮ่า หือ?” หงซื่อตกตะลึง

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่คลื่นยักษ์จากสายธารแห่งกาลเวลาซัดสาดเข้ามาหาเขา

 

“อีกครั้ง!?” หงซื่อรู้สึกราวกับหายใจไม่ออก

 

คลื่นยักษ์ไม่สัมผัสร่างของอสูรปีวอกแรกกำเนิดแต่พุ่งเข้าโจมตีเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก

 

โชคของเขาเลวร้ายมาก!

 

“ครืน…”

 

ปราณดาบจากคลื่นยักษ์ปะทะร่างของหงซื่อและทำให้เขาพ่นเลือดออกมาอีกครั้ง อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงขึ้น

 

เขาไม่สามารถหลบได้ นอกจากคลื่นน้ำจะทำให้เขาช้าลง เขายังต้องเผชิญหน้ากับปราณดาบที่รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

 

ดังนั้นหงซื่อจึงเลือกที่จะเผชิญหน้าโดยตรง

 

‘ตอนนี้ข้ายังเป็นฝ่ายได้เปรียบ ข้าไม่เชื่อว่าฟางหยวนจะสามารถมองดูอยู่ข้างสนามรบโดยไม่ทำสิ่งใด!’ หงซื่อให้กำลังใจตนเอง

 

“ครืน…ครืน…ครืน…”

 

คลื่นยักษ์สามลูกพุ่งเข้าไปหาหงซื่อพร้อมกัน

 

“อันใด!? ข้าอีกแล้วงั้นหรือ!?” หงซื่อเบิกตากว้าง

 

โดยปกติแล้วอสูรปีวอกแรกกำเนิดมีโอกาสถูกคลื่นซัดมากกว่า อย่างไรก็ตามตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น มีเพียงหงซื่อที่ถูกโจมตีโดยคลื่นยักษ์เหล่านี้

 

‘โชคของพวกเขาดีเกินไป? ไม่มีคลื่นลูกใดโจมตีพวกเขาเลยงั้นหรือ?’

 

‘เดี๋ยว!’ หงซื่อส่ายหน้า ‘สิ่งนี้เกิดจากวิธีบนเส้นทางแห่งโชคของฟางหยวนหรือไม่?’

 

เขาคิดถึงความเป็นไปได้

 

‘ฮืม! ถึงกระนั้นเส้นทางแห่งโชคก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้!’

 

‘เส้นทางแห่งโชคถูกสะกดข่มเช่นกัน เป็นไปไม่ได้ที่ฟางหยวนจะสามารถจัดการคลื่นน้ำของที่นี่โดยใช้วิธีบนเส้นทางแห่งโชค มีเพียงวิธีบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเท่านั้นที่ทำได้!’

 

‘ข้ายังมีข้อได้เปรียบด้านสถานที่’

 

หงซื่อสงบจิตใจลงขณะที่เขายังพยายามกำหราบอสูรปีวอกแรกกำเนิดและบังคับให้ฟางหยวนปรากฏตัวออกมา

 

“หงซื่อตกหลุมพรางแล้ว”

 

“นี่คือสิ่งที่ท่านผู้นำทำนายไว้ โจมตีต่อไป อย่าเปิดเผยข้อบกพร่องใดๆ!”

 

สมาชิกนิกายเงาลอบพูดคุยกันอย่างลับๆ

 

ในเวลาเดียวกันบนเกาะใต้แม่น้ำ

 

ภาพการต่อสู้ปรากฏขึ้นด้านหน้าฟางหยวน

 

ที่นี่คือเกาะบัวหิน สถานที่ที่เทพปีศาจจิตวิญญาณเก็บมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงเอาไว้

 

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งข้อมูลของเทพธิดาจื่อเว่ยบนร่างของฟางหยวนถูกลบออกไปแล้ว สำหรับไป่หนิงปิงและคนอื่นๆ แม้จะมีค่ายกลวิญญาณอมตะชำระล้างตัวเอง แต่พวกเขาไม่มีเวลาเพียงพอที่จะกำจัดพวกมันออกไปได้ทันเวลา

 

หากพวกเขาเข้ามาที่นี่ ร่องรอยของฟางหยวนจะถูกเปิดเผย แม้จะอยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ พวกเขาก็ยังถูกค้นพบ

 

มันเหมือนฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งโชคค้นหาตำแหน่งของอิงอู๋เซี่ย พวกเขาไม่สามารถหลบหนีแม้จะเข้าไปในมิติช่องว่างของผู้อมตะ

 

ฟางหยวนและเทพธิดาจื่อเว่ยทำได้ เจตจำนงสวรรค์ก็ทำได้เช่นกัน

 

ตราบเท่าที่เจตจำนงสวรรค์อยู่ในมิติช่องว่างจักรพรรดิ มันจะตระหนักถึงตำแหน่งของฟางหยวนได้ในที่สุด

 

ฟางหยวนเรียนรู้เรื่องนี้มานานแล้ว

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนยังสามารถใช้ประโยชน์จากมันในแง่มุมหนึ่ง

 

เขาใช้อิงอู๋เซี่ยและคนอื่นๆหลอกล่อเทพธิดาจื่อเว่ยเพื่อให้หงซื่อประเมินตำแหน่งของฟางหยวนผิดพลาด แม้จะไม่มาก แต่หลังจากได้รับมรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดง ฟางหยวนจะกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบ

 

ถูกต้อง

 

มรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงสามารถจัดการสายธารแห่งกาลเวลาในบริเวณใกล้เคียง

 

“เจตจำนงของเทพปีศาจจิตวิญญาณ ขอยืมมือท่านด้วย” ฟางหยวนมองไปยังเจตจำนงของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

หลังจากนั้นเจตจำนงจำนวนมากก็พุ่งออกมาจากมิติช่องว่างของฟางหยวนและผสานตัวเข้ากับเจตจำนงของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

เจตจำนงของเทพปีศาจจิตวิญญาณแข็งแกร่งขึ้นและคำราม

 

ในเวลาเดียวกันคลื่นยักษ์ก็ปรากฏขึ้นในสนามรบ

 

“นี่…นี่…นี่…” ดวงตาของหงซื่อแทบหลุดออกมาจากเบ้า

 

คลื่นลูกนี้ใหญ่โตมากที่สุด ปราณดาบจำนวนนับไม่ถ้วนถูกยิงออกมาอย่างพร้อมเพรียง มันทำให้หงซื่อรู้สึกถึงภัยคุกคามต่อชีวิตของเขาอย่างรุนแรง

 

หงซื่อกัดฟันแน่นแต่เขาต้องอดทน

 

‘ข้าจะคอยดูว่าผู้ใดจะอยู่ได้นานกว่า!’ หงซื่อกำลังคิดเช่นนี้ขณะที่คลื่นยักษ์แยกออกและผ่านอสูรปีวอกแรกกำเนิดมาก่อนจะพุ่งตรงเข้ามาหาเขา

 

“อันใด!?”

 

หงซื่อกรีดร้องด้วยความโกรธ

 

มันไร้ยางอายเกินไป!

Reverend Insanity

Reverend Insanity

มนุษย์มีความรอบรู้นับสิบหมื่นรูปแบบของวิญญาณซึ่งเป็นพลังงานต้นกำเนิดแห่งสวรรค์พิภพ เมื่อเจดีย์แห่งทวยเทพไร้ซึ่งความยุติธรรม ปีศาจจึงถือกำเนิด วันเวลาผ่านไป แต่ความฝันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ชื่อของเขาถูกกล่าวขานหลังจากนักท่องเที่ยวแห่งกาลเวลาหวนฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง บนโลกที่แตกต่าง เขาเติบโตขึ้น บ่มเพาะพลังปีศาจ และกลายเป็นยมทูตผู้ใช้วิญญาณ วิญญาณกาลเวลา วิญญาณแสงจันทร์ วิญญาณอสนีสีทอง วิญญาณสุรา วิญญาณไหมดำ วิญญาณแห่งความหวัง….. ด้วยพลังอำนาจแห่งวิญญาณบาป เทพปีศาจจะครองภพและทำทุกสิ่งที่หัวใจของเขาปรารถนา! Humans are the spirit of all living beings, Gu are the essence of heaven and earth. With his three views* unrighteous, a demon is reborn. Former days are but an old dream, an identical name is made anew. The story of a time traveller who keeps on being reborn. A unique world that nurtures, refines, and uses Gu. Spring Autumn Cicada, Moonlight Gu, Liquor Worm, Great Qi Golden Light Worm, Slender Black Hair Gu, Hope Gu… And a great demon of the world that acts as his heart pleases! A story of a villain, Fang Yuan who was reborn 500 years into the past with the Spring Autumn Cicada he painstakingly refined. With his profound wisdom, battle and life experiences, he seeks to overcome his foes with skill and wit! Ruthless and amoral, he has no need to hold back as he pursues his ultimate goals. In a world of cruelty where one cultivates using *Gu – magical creatures of the world – Fang Yuan must rise up above all with his own power. Notes : *Gu is a legendary venomous insect, often used in black magic practices. It can take on the form of several insects, usually snakes, crickets, worms etc. *Three views = one’s world view, values of worth, and philosophy on life.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset