Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน – บทที่ 1546 ลมมรณะของฟงจิวเก้อ

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1546 ลมมรณะของฟงจิวเก้อ

แปลโดย iPAT  

 

ภาคเหนือ

 

ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ทอดตัวยาวไปจนสุดขอบฟ้า

 

ท้องฟ้าปลอดโปร่งไร้เมฆ มันดูว่างเปล่าแต่มีผู้อมตะสามคนกำลังซ่อนตัวอยู่กลางอากาศ

 

‘ตามการอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ย สถานที่แห่งนี้อยู่ใกล้กับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยามากที่สุด’ ผู้นำกลุ่มผู้อมตะคิดกับตนเอง

 

หากผู้อมตะภาคเหนือเห็นรูปร่างหน้าตาของเขา พวกเขาจะอ้าปากค้างเพราะคนผู้นี้ก็คือองค์ชายฟงเซี่ยน

 

เขาเป็นหนึ่งในห้าผู้อมตะระดับแปดที่มีชื่อเสียงของภาคเหนือ

 

ก่อนหน้านี้ปีศาจอมตะเซี่ยหูและภรรยาของเขาหายตัวไปหลังจากแดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะถูกทำลาย

 

ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งของเผ่าเหยา เหยากวงได้รับคัดเลือกจากถ้ำสวรรค์นิรันดรให้เป็นราชันใต้คนใหม่ นี่ทำให้เขาต้องออกจากเผ่า

 

จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษแต่ตอนนี้เขายึดครองแดนศักดิ์สิทธิ์อินทรีย์เหล็กของเผ่าไห่และกลายเป็นสมาชิกฝ่ายธรรมะ

 

ปรมาจารย์ห้าธาตุยังติดอยู่ในคฤหาสน์วิญญาณแท่นบูชาแห่งโชคของถ้ำสวรรค์นิรันดร

 

หลังจากการรุกรานของวังสวรรค์ ผู้อมตะระดับแปดเกือบทั้งหมดกลายเป็นฝ่ายธรรมะ ดังนั้นปีศาจอมตะจึงต้องซ่อนตัวอยู่ในความมืด

 

ท่ามกลางผู้อมตะระดับแปดทั้งห้ามีเพียงองค์ชายฟงเซี่ยนที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

 

คนผู้นี้มีสถานะพิเศษ ภายนอกเขาเป็นผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ากงและเป็นสามีของกงหว่านถิง แต่ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือสายลับของภาคกลาง

 

เทพธิดาจื่อเว่ยวางแผนมาเป็นเวลานาน นางส่งฟงจิวเก้อและคนอื่นๆบุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา นอกจากนั้นยังมีเฉินอี้เป็นกำลังเสริมรวมถึงองค์ชายฟงเซี่ยน

 

“นายท่าน สันเขาไร้สิ้นสุดเป็นหนึ่งในสิบสถานที่อันตรายของภาคเหนือ แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาควรอยู่ในบริเวณนี้” ผู้อมตะหญิงระดับหกกล่าวมาจากด้านข้างองค์ชายฟงเซี่ยน

 

นอกจากองค์ชายฟงเซี่ยนยังมีสาวใช้สองคนที่มีชื่อเสียง

 

พวกนางคือเล่อเหยาและหยูหลาน ทั้งสองมาจากนิกายคฤหาสน์วิญญาณของภาคกลางเช่นกัน คนที่กล่าวคือเล่อเหยาในชุดสีเหลือง

 

หยูหลานไม่ได้ติดตามองค์ชายฟงเซี่ยนมาในครั้งนี้

 

องค์ชายฟงเซี่ยนพยักหน้าเล็กน้อย เขาสามารถคาดเดาเช่นเดียวกัน

 

เขาชำเลืองมองผู้อมตะที่อยู่ด้านข้าง คนผู้นี้เป็นผู้อมตะระดับหกเผ่ามนุษย์ขน!

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนผู้นี้ถูกควบคุมโดยองค์ชายฟงเซี่ยน

 

หากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเห็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนผู้นี้ เขาจะจดจำได้ทันที

 

เพราะผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนผู้นี้มาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา

 

ย้อนกลับไปเมื่อฟางหยวนเดินทางมาจากภาคใต้ จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาส่งผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนสองคนออกมารับเขา อย่างไรก็ตามหนึ่งในสองเสียชีวิตขณะที่อีกหนึ่งหายสาบสูญ

 

แต่มันกลายเป็นว่าเขาถูกจับตัวโดยองค์ชายฟงเซี่ยน องค์ชายฟงเซี่ยนได้รับข้อมูลมากมายและเป็นเบาะแสสำคัญในการอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ยเพื่อค้นหาที่ตั้งของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา

 

เพราะเขารู้จักภูมิประเทศของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ดังนั้นฟงจิวเก้อจึงสามารถเดินทางเข้าไปได้โดยตรง

 

เล่อเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย นางถามด้วยความกังวล “ดูจากเวลาแล้ว ฟงจิวเก้อและคนอื่นๆควรจะเข้าไปแล้ว แต่เหตุใดพวกเขาถึงไม่ส่งข้อมูลใดๆออกมา พวกเขาพบปัญหางั้นหรือ?”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนไตร่ตรองก่อนกล่าว “ย่อมมีปัญหาแน่นอน แม้เราจะมีข้อมูลเกี่ยวกับแดนศักดิ์สิทธิ์หยางหยา แต่นี่คือแดนศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่งของโลใบนี้และมีต้นกำเนิดมาจากบรรพชนผมยาว มันมีรากฐานที่ไม่อาจหยั่งถึง พวกเขาย่อมต้องมีไพ่ตายซ่อนอยู่”

 

เล่อเหยาขมวดคิ้วลึกกว่าเดิม “ภาคกลางส่งผู้อมตะระดับเจ็ดเข้าไปเพียงเจ็ดคน พวกเขามั่นใจเกินไปหรือไม่?”

 

องค์ชายฟงเซี่ยนหัวเราะ “นั่นเป็นเพราะเจ้าไม่คุ้นเคยกับฟงจิวเก้อ”

 

“โอ้?” เล่อเหยารู้สึกประหลาดใจ

 

ในนิกายคฤหาสน์วิญญาณมีคำกล่าวที่ว่า เหนือฟง กลางฟง ทั้งคู่เป็นตัวตนที่นิกายคฤหาสน์วิญญาณภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก แน่นอนว่ามันหมายถึง ฟงเซี่ยน และฟงจิวเก้อ

 

คนทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกัน แต่องค์ชายฟงเซี่ยนเป็นผู้อมตะระดับแปดที่แข็งแกร่งขณะที่ฟงจิวเก้อมีชื่อเสียงด้านพรสวรรค์

 

ผู้อมตะระดับเจ็ดที่อยู่ในระดับเดียวกับผู้อมตะระดับแปด เล่อเหยาและหยูหลานเคยไม่พอใจกับเรื่องนี้ กระทั่งองค์ชายฟงเซี่ยนก็ไม่มีความสุข

 

แต่เมื่อเวลาผ่านไปเล่อเหยาและหยูหลานก็ค่อยๆเข้าใจ

 

สำหรับทัศนคติที่เปลี่ยนแปลงไปขององค์ชายฟงเซี่ยน มันเป็นเพราะเขาเคยต่อสู้กับฟงจิวเก้อมาก่อน

 

หลายปีก่อนเมื่อวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงพังทลายลง ฟงจิวเก้อนำกลุ่มผู้อมตะภาคกลางเดินทางมายังภาคเหนือเพื่อค้นหาความจริง ในฐานะผู้อาวุโส องค์ชายฟงเซี่ยนจึงได้พบกับฟงจิวเก้อเป็นการส่วนตัว

 

ในการพบปะในครั้งนั้น พวกเขาได้ประลองฝีมือ ผลลัพธ์น่าตกใจมาก เพราะกระทั่งองค์ชายฟงเซี่ยนจะใช้กำลังเต็มที่แต่เขาก็จบลงด้วยการเสมอกับฟงจิวเก้อเท่านั้น

 

เมื่อนึกถึงฉากการต่อสู้ของพวกเขา องค์ชายฟงเซี่ยนก็ต้องถอนหายใจ “ฟงจิวเก้อมีพลังการต่อสู้ระดับแปดแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าตกใจ สิ่งที่สามารถกระตุ้นข้าได้อย่างแท้จริงคือท่าไม้ตายอมตะที่เขาใช้ นี่คือสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์”

 

“ท่าไม้ตายอมตะเช่นนั้นหรือ?” เล่อเหยาถาม

 

องค์ชายฟงเซี่ยกล่าวอย่างช้าๆ “ฟงจิวเก้อตั้งชื่อมันว่าเพลงลมมรณะ”

 

แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา

 

ฟงจิวเก้อสูดหายใจลึก เพลงแยกไร้ประโยชน์ ณ จุดนี้เขาเหลือวิธีเดียวเท่านั้น

 

เขาจะไม่ใช้ท่าไม้ตายนี้หากไม่จำเป็น

 

เพราะเมื่อกระตุ้นใช้งานมันแล้ว นอกจากจะมีความเสี่ยงมหาศาล มันยังจะทำให้เกิดความเสียหายใหญ่หลวง กำไรของการต่อสู้จะลดลงอย่างมาก ดังนั้นฟงจิวเห้อจึงต้องระมัดระวัง

 

แต่ตอนนี้เขาถูกบังคับให้เข้าสู่ทางตัน

 

เขาได้รับข้อมูลมากมายเกี่ยวกับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจากเทพธิดาจื่อเว่ย แต่หลังการต่อสู้ เขาตระหนักว่าแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเหนือกว่าความคาดหมายของเขาไปไกลมาก

 

ไม่เพียงค่ายกลวิญญาณอมตะที่ยอดเยี่ยมแต่ยังรวมไปถึงผู้อมตะที่ซ่อนตัวอยู่ภายในและท่าไม้ตายอมตะความเงียบสัมบูรณ์

 

ฟงจิวเก้อรู้ว่าแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยามีท่าไม้ตายอมตะที่สามารถตอบโต้เส้นทางแห่งเสียงที่เรียกว่าโลกสงบสุข

 

แต่เขาไม่รู้ว่าฟางหยวนพัฒนามันขึ้นเป็นความเงียบสัมบูรณ์

 

ฟงจิวเก้อมีวิธีป้องกันท่าไม้ตายอมตะโลกสงบสุขแต่สำหรับท่าไม้ตายอมตะความเงียบสัมบูรณ์ มันแข็งแกร่งกว่าหลายเท่า

 

ท่าไม้ตายอมตะเพลงลมมรณะ!

 

ฟงจิวเก้อหลบไปทางซ้ายและขวาเพื่อหาโอกาสใช้ท่าไม้ตายอมตะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา

 

“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว…”

 

สายลมกรรโชกแรงทำให้สภาพแวดล้อมเกิดการเปลี่ยนแปลง

 

เมื่อลมชนิดนี้ปรากฏขึ้น การแสดงออกของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเปลี่ยไปทันที ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์ เช่นเดียวกับผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์อื่นๆที่รู้สึกพูดไม่ออก

 

มันคือลมมรณะ!

 

สายลมที่จะดูดกลืนทุกสิ่ง มีเพียงไม่กี่วิธีที่สามารถรับมือมัน

 

เมื่อแดนศักดิ์สิทธิ์ถึงจุดจบ ลมชนิดนี้จะพัดเข้ามาทำลายล้างมัน

 

“นี่คือลมมรณะ? เป็นไปได้อย่างไร?” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนบางคนกรีดร้อง

 

“ไม่น่าเชื่อ คนผู้นี้สามารถควบคุมลมมรณะได้งั้นหรือ?” ปิงเจาตกตะลึง ดวงตาของเขาแทบหลุดออกมาจากเบ้า ท่าทางเย็นชาของเขาหายไปอย่างสมบูรณ์

 

ในบันทึกทางประวัติศาสตร์ ไม่มีผู้ใดสามารถควบคุมลมมรณะ แต่ตอนนี้บันทึกนี้ถูกทำลายเรียบร้อยแล้วโดยฟงจิวเก้อ

 

เขาสามารถปล่อยลมมรณะออกมาได้จริงๆ!

 

ในปัจจุบันฟงจิวเก้อมีเพลงอยู่เจ็ดเพลง เพลงรับสมบัติและเพลงสู่สวรรค์ใช้ในการบ่มเพาะ เพลงหยกเขียว เพลงสวรรค์พิภพ เพลงยอมจำนน และเพลงแยกเป็นท่าไม้ตายหลักที่เขาใช้ในการต่อสู้ สำหรับเพลงที่เจ็ด เพลงลมมรณะ เขาจะไม่ใช้มันหากไม่จำเป็น

 

หากเขาล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานเพลงลมมรณะ ฟงจิวเก้อจะเป็นคนแรกที่ถูกลมมรณะดูดกลืน นี่เป็นเรื่องที่ร้ายแรงมาก

 

หลายเพลงของเขาสามารถเปลี่ยนเป็นนักรบเพลง แต่เพลงลมมรณะไม่สามารถเปลี่ยนเป็นนักรบเพลง มันเป็นเพลงที่พิเศษที่สุด

 

ท่าไม้ตายนี้ทรงพลังเกินไป มันจะพลิกสถานการณ์ทั้งหมดทันที

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ไม่รู้ว่าควรทำเช่นไร

 

เพราะวิธีทั่วไปจะยิ่งทำให้ลมมรณะทรงพลังขึ้น

 

“แดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์อันดับหนึ่งของโลก แต่เผชิญหน้ากับลมมรณะ มันก็ยังจะถูกทำลาย!” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หินกล่าวด้วยความสิ้นหวัง

 

“มันจะไม่เกิดขึ้น!” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากรีดร้อง เขาต้องยกขวัญกำลังใจของพวกพ้อง

 

เขาตะโกน “นี่คือลมมรณะจริงๆ ข้าไม่เชื่อเมื่อฟางหยวนบอกข้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ความจริงอยู่ตรงหน้า ข้าต้องเชื่อเขาเท่านั้น!”

 

“ทุกคน อย่ากังวล เรามีวิธีรับมือลมมรณะ!”

 

“อันใด? ฟางหยวนมีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้งั้นหรือ?”

 

ฟางหยวนมีบทบาทสำคัญและสามารถรักษาขวัญกำลังใจของทุกคนเอาไว้แม้ตัวเขาจะไม่อยู่

 

ฟางหยวนมีความทรงจำจากอนาคต เขารู้ถึงความดุร้ายของท่าไม้ตายนี้ ในสงครามห้าภูมิภาค ฟงจิวเก้อใช้ท่าไม้ตายนี้สังหารสิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วน ดังนั้นฟางหยวนจึงต้องบอกเรื่องนี้กับจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา ในการต่อสู้กับฟงจิวเก้อก่อนหน้านี้ ฟางหยวนก็ต้องระวังท่าไม้ตายนี้เช่นกัน

 

นี่เป็นท่าไม้ตายที่ทรงพลังอย่างยิ่ง แต่มันก็มีข้อบกพร่องที่สำคัญ ตัวอย่างเช่นฟางหยวนสามารถหลบเลี่ยงได้หากฟงจิวเก้อใช้มันที่โลกภายนอก

 

แต่ในสถานการณ์นี้ลมมรณะพัดมาในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา แล้ววิธีการใดที่จะสามารถต่อต้านลมมรณะที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?

Reverend Insanity

Reverend Insanity

Daoist Gu, Gu Daoist Master, Gu Zhen Ren, Master of Gu, 蛊真人
Score 8.6
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2012 Native Language: Chinese
มนุษย์มีความรอบรู้นับสิบหมื่นรูปแบบของวิญญาณซึ่งเป็นพลังงานต้นกำเนิดแห่งสวรรค์พิภพ เมื่อเจดีย์แห่งทวยเทพไร้ซึ่งความยุติธรรม ปีศาจจึงถือกำเนิด วันเวลาผ่านไป แต่ความฝันไม่เคยเปลี่ยนแปลง ชื่อของเขาถูกกล่าวขานหลังจากนักท่องเที่ยวแห่งกาลเวลาหวนฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง บนโลกที่แตกต่าง เขาเติบโตขึ้น บ่มเพาะพลังปีศาจ และกลายเป็นยมทูตผู้ใช้วิญญาณ วิญญาณกาลเวลา วิญญาณแสงจันทร์ วิญญาณอสนีสีทอง วิญญาณสุรา วิญญาณไหมดำ วิญญาณแห่งความหวัง….. ด้วยพลังอำนาจแห่งวิญญาณบาป เทพปีศาจจะครองภพและทำทุกสิ่งที่หัวใจของเขาปรารถนา! Humans are the spirit of all living beings, Gu are the essence of heaven and earth. With his three views* unrighteous, a demon is reborn. Former days are but an old dream, an identical name is made anew. The story of a time traveller who keeps on being reborn. A unique world that nurtures, refines, and uses Gu. Spring Autumn Cicada, Moonlight Gu, Liquor Worm, Great Qi Golden Light Worm, Slender Black Hair Gu, Hope Gu… And a great demon of the world that acts as his heart pleases! A story of a villain, Fang Yuan who was reborn 500 years into the past with the Spring Autumn Cicada he painstakingly refined. With his profound wisdom, battle and life experiences, he seeks to overcome his foes with skill and wit! Ruthless and amoral, he has no need to hold back as he pursues his ultimate goals. In a world of cruelty where one cultivates using *Gu – magical creatures of the world – Fang Yuan must rise up above all with his own power. Notes : *Gu is a legendary venomous insect, often used in black magic practices. It can take on the form of several insects, usually snakes, crickets, worms etc. *Three views = one’s world view, values of worth, and philosophy on life.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset