บทที่ 1556 ความยากลําบากของฟางหยวน
“เปรี้ยง!”
สายฟ้าขนาดใหญ่ฟาดลงมาบนแผ่นหลังของฟางหยวน
ฟางหยวนอยู่ในร่างมังกรดาบบรรพกาลและมีเกราะหวนคืน เมื่อสายฟ้าโจมตีเขา คลื่นกระแทกก็ส่งเขาพุ่งลงจากท้องฟ้าขณะที่สายฟ้าถูกสะท้อนกลับไป
จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าจึงหลานเย้ยหยันขณะที่ดวงตาของนางหมุนวนและดูดซับสายฟ้าที่สะท้อนกลับมาเข้าไป
ฟางหยวนเกือบพุ่งกระแทกพื้นแต่เขายังสามรถบังคับร่างมังกรให้เปลี่ยนทิศทางและทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าได้อีกครั้ง
“ไส้เดือนน้อย…” จิ้งหลานเยาะเย้ยและกระโจนไปเข้าหาฟางหยวนอีกครั้ง
นางรวดเร็วมาก แม้ฟางหยวนจะอยู่ในร่างมังกรดาบบรรพกาลและมีวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติแต่ความเร็วของเขาก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับจิ้งหลาน
ความเร็วของฟางหยวนอยู่บนจุดสูงสุดของระดับเจ็ด มีเพียงฮุยฟงซื้อและผู้อมตะระดับเจ็ด เพียงไม่กี่คนที่สามารถแข่งขันกับเขา
อย่างไรก็ตามจิ้งหลานเป็นผู้อมตะระดับแปดที่เชี่ยวชาญด้านการเคลื่อนที่ ความเร็วของนาง อยู่บนจุดสูงสุดของระดับแปด
เปรียบเทียบกับความเร็วระดับเจ็ดของฟางหยวน เขายังช้าเกินไป
“รับนี่!” จึงหลานบินไปด้านหลังฟางหยวนและส่งแสงลึกลับออกจากฝ่ามือ
พลังงานลึกลับปะทะเกราะหวนคืนและทําให้มันเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
น้ํากระเด็นออกจากเกราะหวนคืน ความหนาของมันลดลงในอัตราที่สามารถมองเห็นได้
การแสดงออกของฟางหยวนเปลี่ยนแปลงไป เขาสะบัดหางและเร่งหลบหนีด้วยกําลังทั้งหมด
จิ้งหลานหัวเราะเสียงดังและคิด ‘จื่อเว่ยผู้นี้ช่างยอดเยี่ยมนัก ในระยะเวลาสั้นๆ นางก็ประสบความสําเร็จในการอนุมานท่าไม้ตายอมตะระดับเจ็ดที่สามารถตอบโต้เกราะหวนคืนของฟางหยวนได้แล้ว น่าเสียดายที่ท่าไม้ตายนี้ใช้ได้เพียงครั้งคราวเท่านั้น มันมีขีดจํากัดด้านเวลา มิฉะนั้นข้าจะกําจัดปีศาจน้อยตนนี้เสียเดี๋ยวนี้!’
ขณะที่นางกําลังคิดเรื่องนี้ การแสดงออกของนางกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างกะทันหัน
ห่างออกไป กําแพงภูมิภาคปรากฏขึ้นในมุมมองสายตาของนาง
‘ดังนั้นปีศาจน้อยตนนี้ก็ต้องการหลบหนีเข้าไปในกําแพงภูมิภาค!’ จิ้งหลานตระหนักได้ทันที
เป็นเรื่องยากสําหรับผู้อมตะในการข้ามกําแพงภูมิภาค ยิ่งระดับการบ่มเพาะสูงเท่าใด มันก็ยิ่งยากลําบากเท่านั้น หลังจากเข้าสู่กําแพงภูมิภาค ผู้อมตะจะถูกกดดัน นอกจากนั้นพวกเขายังต้องเผชิญหน้ากับผลกระทบย้อนกลับทุกครั้งที่พวกเขาใช้ท่าไม้ตาย
มันไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับผู้อมตะระดับหกที่จะข้ามกําแพงภูมิภาค มันอันตรายสําหรับผู้อมตะระดับเจ็ดและยิ่งยากลําบากกว่ามากสําหรับผู้อมตะระดับแปด โดยพื้นฐานแล้วไม่มีผู้อมตะระดับแปดคนใดเดินทางผ่านกําแพงภูมิภาค พวกเขาเต็มใจใช้ทางอ้อมโดยเดินทางผ่านสวรรค์สีดําหรือสวรรค์สีขาวมากกว่า
“ปีศาจน้อยตนนี้เป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ด เขาจะได้เปรียบในกําแพงภูมิภาค ข้าจะปล่อยให้ มันเกิดขึ้นไม่ได้!”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ดวงตาของจิ้งหลานก็ส่องประกายขึ้นขณะที่นางทะยานร่างไปข้างหน้าฟางหยวนเพื่อปิดกั้นเส้นทางของเขา
ฟางหยวนติดอยู่ในการต่อสู้ที่ขมขื่น
เขาเคยใช้วิธีหลบหนีโดยการเข้าไปในกําแพงภูมิภาคมาหลายครั้ง เขามีข้อได้เปรียบอย่างมาก ในกําแพงภูมิภาค ร่างทารกอมตะสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระเมื่ออยู่ภายใน
นั่นหมายความว่าเขาจะปลอดภัยหากเขาสามารถเข้าไปในกําแพงภูมิภาค
แต่จิ้งหลานไม่ให้โอกาสเขา การโจมตีของนางเหมือนคลื่นยักษ์ที่ทําให้ฟางหยวนต้องหลบเลี่ยงอย่างต่อเนื่อง นอกจากนั้นความเร็วของจิ้งหลานก็ทําให้นางสามารถกีดขวางเส้นทางของฟางหยวนได้เสมอ
ตอนนี้ฟางหยวนอยู่ไม่ไกลจากกําแพงภูมิภาค แต่ด้วยการคงอยู่ของจิ้งหลาน มันทําให้เขารู้สึกราวกับกําแพงภูมิภาคอยู่ห่างไกลมาก
ท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร!
ท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคย!!
ในสถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก ฟางหยวนต้องใช้สองท่านี้อีกครั้ง มังกรดาบบรรพกาลจํานวนมากเคลื่อนที่กระจัดกระจายกันออกไปในทุกทิศทางเพื่อซ่อนตัวร่างจริงของฟางหยวนและเปิดโอกาสให้เขาเดินหน้าต่อ
“นี่!” ดวงตาของจิ้งหลานเบิกกว้างด้วยความโกรธ นางไม่มีทางจัดการเรื่องนี้ได้อย่างสมบูรณ์
นางเคยทดลองมาแล้ว ท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบของนางไม่สามารถค้นหาร่างจริงของฟางหยวน
แต่นางมีวิธีการเคลื่อนไหวมากมายและในไม่ช้านางก็สามารถกําจัดมังกรดาบบรรพกาลจํานวนนับไม่ถ้วนขณะที่ร่างจริงของฟางหยวนถูกบังคับให้เผยตัวออกมา
อย่างไรก็ตามร่างจริงของฟางหยวนสามารถก้าวไปข้างหน้าได้หลายและเข้าใกล้กําแพงภูมิภาคมากขึ้น
จึงหลานกลายเป็นสายฟ้าพุ่งออกไปและปรากฏตัวขึ้นด้านหน้าฟางหยวนอีกครั้ง
ฟางหยวนถอนหายใจด้วยความขมขื่นและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายทั้งสองอีกหน มังกรดาบบรรพกาลอาจทรงพลัง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าจิ้งหลาน มันก็เป็นเพียงเครื่องมือที่ช่วยอําพรางร่างจริงของเขาเท่านั้น เปรียบเทียบกับสายฟ้าของจิ้งหลาน มังกรดาบบรรพกาลกลายเป็นเปราะบางมาก
แต่ด้วยวิธีนี้ฟางหยวนจึงสามารถก้าวไปข้างหน้าต่อไปแม้จิ้งหลานจะพยายามขัดขวางก็ตาม
ระยะห่างจากกําแพงภูมิภาคเหลือไม่มากนักแต่ทั้งสองฝ่ายยังต่อสู้กับอย่างดุเดือด ฟางหยวนต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการก้าวไปข้างหน้าทีละเล็กทีละน้อย
“ข้าพบเจ้าแล้ว!” จิ้งหลานเผยรอยยิ้มชั่วร้ายหลังจากทําลายมังกรดาบบรรพกาลทั้งหมดและเปิดเผยร่างจริงของฟางหยวน
นางผลักฝ่ามือออกไปและส่งแสงลึกลับออกมา
แสงลึกลับทําลายเกราะหวนคืนและทิ้งไว้เพียงชั้นน้ำบางๆเท่านั้น
“ดี! คราวนี้มันพัฒนาขึ้นมาก” จิ้งหลานหัวเราะและส่งเสียงชื่นชมเทพธิดาจื่อเว่ย
เทพธิดาจื่อเว่ยยิ้ม “เราตรวจสอบเกราะหวนคืนมานานแล้ว ผลลัพธ์ก่อนหน้าพร้อมกับข้อมูลที่ได้จากผู้อาวุโสกลายเป็นกุญแจสู่การเปลื่นยแปลงเชิงคุณภาพ การอนุมานมักยากลําบากในช่วงแรก แต่จะง่ายดายในภายหลัง ตอนนี้ข้าจะอนุมานท่าไม้ตายอมตะระดับแปดโดยใช้วิญญาณอมตะของผู้อาวุโสเพื่อทําลายเกราะหวนคืน”
“ดี ข้ากําลังรออยู่!” จิ้งหลานตอบกลับเทพธิดาจื่อเวยขณะมองฟางหยวนบินเข้าสู่กําแพงภูมิภาศ
ไม่มีสิ่งใดที่สามารถทําได้เกี่ยวกับเรื่องนี้
จิ้งหลานไม่สามารถค้นหาร่างจริงของฟางหยวน ท่าไม้ตายอมตะสองท่าของเขามีประสิทธิภาพอยู่บ้าง แม้นางจะพยายามขัดขวางฟางหยวนหลายครั้งแต่นางก็ไม่สามารถหยุดเขาจากการเข้าไปในกําแพงภูมิภาค
“แต่เจ้าคิดว่าจะปลอดภัยในกําแพงภูมิภาคงั้นหรือ?”
“เพียงกําแพงภูมิภาค มันจะปิดกั้นข้าจักรพรรดินีอสูรสายฟ้าจิ้งหลาน ได้อย่างไร? ฮืม!”
พลังปราณสีดําพุ่งออกมาจากรูจมูกของจิ้งหลานและกระจายออกไปปกคลุมร่างกายทั้งหมดของนางเอาไว้ราวกับก้อนเมฆสีดํา
ท่ามกลางก้อนเมฆสีดํา ภูตผีจํานวนนับไม่ถ้วนคํารามอย่างเกรี้ยวกราด พวกมันกระทั่งต่อสู้กันเองและสร้างสายฟ้าขึ้นในก้อนเมฆ
จิ้งหลานเข้าไปในกําแพงภูมิภาคและไล่ล่าฟางหยวนต่อไป
“นางเข้ามาที่นี่จริงๆ!” ฟางหยวนตกตะลึง
“ปีศาจน้อย วิธีของเจ้าอาจได้ผลกับคนอื่น แต่สําหรับข้ามันเป็นเพียงการเล่นกลต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น ย้อนกลับไปข้าเคยใช้กําแพงภูมิภาคเป็นสนามรบต่อสู้กับเทพปีศาจจิตวิญญาณ เมื่อเขายังเป็นผู้อมตะระดับแปดมาแล้ว เจ้าโชคร้ายที่พบข้า!”
จิ้งหลานตะโกนและส่งสายฟ้าพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวน
ฟางหยวนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
แต่จิ้งหลานก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีเช่นกัน เลือดไหลออกมาจากริมฝีปากของนางขณะที่นางเริ่มรู้สึกวิงเวียนศีรษะ
การใช้ท่าไม้ตายในกําแพงภูมิภาคจะส่งผลกระทบย้อนกลับไปยังตัวผู้ใช้งาน โชคดีที่นางมีมิติ ช่องว่างเทียมที่แตกต่างจากมิติช่องว่างของผู้อมตะทั่วไป มันไม่มีทรัพยากรอยู่ในภายใน หากทรัพ ยากรถูกทําลาย ผู้อมตะจะพบกับความสูญเสียอย่างมาก
“เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง!”
สายฟ้าโจมตีฟางหยวนและทําลายเกราะหวนคืนอย่างต่อเนื่อง
กระทั่งในกําแพงภูมิภาคฟางหยวนก็ยังไม่สามารถหลบหนีจากจิ้งหลาน
อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างมังกรดาบบรรพกาลเต็มไปด้วยคราบเลือด
ขณะเดียวกันก้อนเมฆสีดําที่ปกคลุมร่างของจิ้งหลานก็สลายไปอย่างรวดเร็วและเผยให้เห็น ชุดเกราะสีดําทมิฬของนางแล้ว
ใบหน้าของนางซีดขาวแต่นางยังเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและสาบานว่าจะสังหารปีศาจตนนี้ให้ได้
“ท่าไม้ตายอมตะระดับแปดที่สามารถทําลายเกราะหวนคืนถูกสร้างขึ้นแล้ว!” เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงของเทพธิดาจ่อเว่ยดังขึ้น
จิ้งหลานมีความสุขมาก
เทพธิดาจื่อเว่ยเตือน “ท่านี้ทรงพลังมาก ข้าต้องขอให้ผู้อาวุโสระมัดระวัง ผลก ระทบย้อนกลับจะไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยหากการกระตุ้นใช้งานล้มเหลว”
“อย่ากังวล” จิ้งหลานตอบกลับ
แต่นางกลับล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานถึงสามครั้ง
โชคดีที่นางมีประสบการณ์มากมายและสามารถหยุดได้ทันเวลาเมื่อนางรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ
ผลกระทบย้อนกลับรุนแรงมาก ชุดเกราะส่วนใหญ่ของนางถูกทําลายไปแล้วและเผยให้เห็นร่างกายที่อยู่ภายใน
ในความพยายามครั้งที่สี่ นางประสบความสําเร็จในที่สุด
“ฟางหยวน ตายซะ!” จิ้งหลานบินอยู่เหนือศีรษะมังกรดาบบรรพกาลและส่งลําแสงขนาด ใหญ่พุ่งเข้าโจมตีมัน
ฟางหยวนไม่มีเวลาหลบ เขาทําได้เพียงมองลําแสงพุ่งลงมาเท่านั้น
