นับตั้งแต่ที่การประชุมสถาบันแห่งวิศวกรไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์สิ้นสุดลง อุตสาหกรรมสารกึ่งตัวนำก็อยู่ในสภาพที่วุ่นวาย
ข่าวลือของความก้าวหน้าครั้งใหญ่ในเทคโนโลยีชิปฐานคาร์บอน
ชิปฐานซิลิกอนดั้งเดิมอาจจะถูกกำจัดไปตลอดกาล!
ผู้บริหารจาก Intel ควอลคอมม์ และบริษัทสารกึ่งตัวนำนับไม่ถ้วนได้ใช้เวลาสุดสัปดาห์ภายใต้ความวิตกกังวลที่กลัวว่าจะตกงานกัน
แต่มี ‘ข่าวดี’ กะทันหันทำให้ผู้คนรู้สึกโล่งใจ
งานวิจัยเรื่องเทคโนโลยีวงจรรวมฐานคาร์บอนถูกเพิกถอนโดย IEEE
ซึ่งนั่นหมายความว่าข้อมูลการทดลองอาจถูกปรับแต่งขึ้นมาได้!
มันเป็นข้อกล่าวหาค่อนข้างร้ายแรง
ถึงแม้ว่าคนบางส่วนคิดว่าการเพิกถอนค่อนข้างแปลก คนส่วนใหญ่ยอมรับการกล่าวหาเป็นข้อเท็จจริง
เหตุผลส่วนใหญ่เป็นเพราะว่า IEEE เป็นองค์กรมืออาชีพที่ได้รับการไว้ใจ วิศวกรส่วนใหญ่ในด้านนี้ได้ข้อมูลมาจากฐานข้อมูลงานเขียน IEEE คนส่วนใหญ่วาดฝันที่จะนำเสนองานที่การประชุม IEEE
ตั้งแต่ที่ IEEE คิดว่าเทคโนโลยีนี้ไว้ใจไม่ได้ คนส่วนใหญ่เชื่อว่าเทคโนโลยีนี้น่าจะเป็นของปลอม
ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาอยากเชื่อ IEEE มากกว่าหัวเหว่ย
ทันทีที่งานวิจัย ‘ชิปฐานคาร์บอน’ ถูกเพิกถอน มีการพูดคุยเกิดขึ้นที่เฟซบุ๊ก
[…ฉันบอกคุณแล้วว่าชิปฐานคาร์บอนเป็นแค่เรื่องเพ้อฝัน แม้แต่บริษัทอย่าง Intel ควอลคอมม์ และ AMD ไม่ได้มีความก้าวหน้าในการวิจัยเลย ตอนนี้มีบริษัทออกแบบชิปมาจากไหนก็ไม่รู้และอ้างว่ามีเทคโนโลยีนี้? พวกคุณเชื่อเรื่องนี้จริงเหรอ?]
[พวกจีนกล้าส่งสิ่งนี้ไปให้ IEEE ได้อย่างไรกัน มันเป็นการสบประมาทต่องานวิชาการ! เราอยากจะตรวจสอบบุคคลที่เขียนงานวิจัยนี้ขึ้นมา]
[แต่ทำไมพวกเขาทำแบบนั้นล่ะ? พวกเขารู้ว่าเราสามารถตรวจสอบข้ออ้างและปัดตกคำโกหกได้ง่ายๆ]
[มีแต่พระเจ้าที่รู้? พวกจีนชอบทำของปลอมมั้ง? นี่อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของแผนการชั่วร้ายของพวกมัน…]
[เฮ้อ มันดูเหมือนว่าแม้แต่ศาสตราจารย์ลู่ก็ทำผิดพลาดเป็นบางครั้ง…]
…
สำนักงานใหญ่บริษัท Intel
ผู้คนเดินเข้าออกพื้นที่ออฟฟิศและโต๊ะทำงาน
ในบริษัทที่มีการแข่งขันแบบนี้ก็สามารถสัมผัสได้ถึงบรรยากาศตึงเครียดได้โดยง่าย ถ้าชิปฐานคาร์บอนได้มาเป็นผู้นำอุตสาหกรรมสารกึ่งตัวนำจริงๆ คนส่วนใหญ่ที่นี่ก็จะถูกไล่ออก
ทุกคนที่นี่พยายามทำตัวให้ดูยุ่งและขยันเพื่อที่จะทำให้ตัวเองดูมีคุณค่ามากขึ้น โดยหวังว่าจะไม่ถูกไล่ออกเมื่อเวลานั้นมาถึง
มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นนอกออฟฟิศของเมย์เบอร์รี่
เมย์เบอร์รี่ได้ยินเสียงเคาะประตูในระหว่างที่เขากำลังตรวจทานเอกสารอยู่ที่โต๊ะ เขาขมวดคิ้วและพูดว่า
“เข้ามาได้”
” IEEE ตกลงที่จะเพิกถอนงานเขียนจริงๆ ด้วย” ผู้ช่วยวัยยี่สิบปีพูดขึ้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อ “…ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคนที่ IEEE จะฟังเราจริงๆ”
ผู้ช่วยเป็นคนที่ติดต่อ IEEE ไป เขาไม่รู้ว่าหลังจากส่งอีเมลกลับไปกลับมา ทาง IEEE ได้ตกลงที่จะทำตามคำขออย่างง่ายดาย
แต่เมย์เบอร์รี่กลับไม่รู้สึกประหลาดใจเหมือนกับผู้ช่วย เขาแค่ดันแว่นขึ้นไปที่สันจมูกและพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เรื่องนั้นไม่มีอะไรน่าประหลาดใจเลย เรามีลูกจ้างหลายคนในองค์กร แน่นอนว่าในช่วงวิกฤตเช่นนี้ พวกเขาอยู่ฝั่งเรา ไม่ใช่แค่นั้น ทำเนียบขาวและอุตสาหกรรมกำลังกดดันพวกเขา พวกเขาจำเป็นต้องเพิกถอนงานเขียน ถึงไม่ว่าจะไม่อยากทำก็ตาม”
เมื่อผู้ช่วยได้ยินที่เขาพูด สีหน้าเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ทำเนียบเขาเกี่ยวข้องด้วยหรือครับ?”
เมย์เบอร์รี่พยักหน้าและพูดว่า
“สุดท้ายแล้วเรื่องนี้สำคัญมากสำหรับอุตสาหกรรม ในแง่หนึ่งทำเนียบสนใจเรื่องนี้มากกว่าเราอีก”
อุตสาหกรรมรถยนต์ไฟฟ้าไม่ได้ถูกครอบครองโดยสหรัฐอเมริกาอีกต่อไป เหตุผลหลักเป็นเพราะว่าความเป็นใหญ่ของจีนในด้านพลังงานฟิวชั่น ทำเนียบขาวไม่ลังเลที่จะทิ้งเทสล่าไว้ข้างหลัง
แต่สารกึ่งตัวนำเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมหลักของสหรัฐอเมริกา ดังนั้นทำเนียบขาวจึงไม่อาจยอมแพ้เรื่องนี้โดยง่าย
ไม่เพียงแต่ว่ามันเกี่ยวข้องกับงานหลายหมื่นตำแหน่ง มันยังโจมตีธุรกิจผูกขาดของอเมริกาในด้านไฮเทค
คิดดูว่าการนำเข้าอเมริกาที่สูงที่สุดของจีนคืออะไร?
มันคือชิปคอมพิวเตอร์!
เมย์เบอร์รี่รู้ดีว่าทำเนียบขาวเลยจุดหันหลังกลับแล้ว
มันไม่สำคัญว่าพวกเขาตามหลังในด้านเทคโนโลยีฟิวชั่นหรือว่าพวกเขากำลังแพ้การแข่งขันอวกาศ อุตสาหกรรมสารกึ่งตัวนำเป็นต้นสายห่วงโซ่ของอุตสาหกรรมไฮเทคทั้งหมด ถ้าพวกเขาสูญเสียตำแหน่งผู้นำในด้านสารกึ่งตัวนำไปด้วย ผลกระทบที่ตามมานั้นไม่อาจคาดคิดได้
สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นคือสหรัฐอเมริกาจะถูกผลักออกจากด้านไฮเทคโดยสมบูรณ์ และปฏิกิริยาลูกโซ่ที่เกิดขึ้นจากสิ่งนี้จะสร้างความเสียหายที่ไม่อาจรับได้
ในความเป็นจริงแนสแด็กล้มไปแล้ว
สุดท้ายแล้วในสังคมทุนนิยมมีเพียงแต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่เอาตัวรอดได้ ราคาหุ้นของบริษัทเป็นตัวบ่งชี้ของสภาพเศรษฐกิจในอนาคต
ดังนั้นทำเนียบขาวและยักษ์ใหญ่ด้านอุตสาหกรรมไม่สามารถปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้
ผู้ช่วยไม่รู้ว่าทำไมเมย์เบอร์รี่มองโลกในแง่ดี เขาลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะถามว่า “แต่งานเปิดตัวผลิตภัณฑ์โดย HiSillicon ของหัวเหว่ยยังคงจัดขึ้นตามตาราง มันสำคัญอย่างไรที่เราจัดการกับงานเขียนของพวกเขาที่ IEEE?”
“การเชื่อถือ ความมั่นใจ ความเชื่อ คำพวกนี้หมายความว่าอย่างไร?” เมย์เบอร์รี่พูดอย่างใจเย็นว่า “เมื่อราชสีห์ตัวเดียวพยายามเข้าไปในพื้นที่ของกลุ่มราชสีห์ คุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้น? ถ้าราชสีห์โดดเดี่ยวหดกรงเล็บเข้าไปและทำท่าทีเชื่อง มันอาจจะกินเนื้อที่เหลือได้ แต่คนจีนไม่ได้ทำแบบนั้น พวกนั้นมาคำรามใส่เรา”
เมย์เบอร์รี่ยิ้มและหมุนปากกาในมือ
“ผมยอมรับว่าการวิจัยของพวกนั้นแข็งแกร่งและน่าสนใจมากสำหรับพาร์ทเนอร์ของเราในปลายน้ำห่วงโซ่อุตสาหกรรม ผมเดาว่าซีอีโอ สวอน จะทำทุกอย่างเพื่อให้พวกเขาแบ่งปันสิทธิบัตรและเทคโนโลยีกับเรา
แต่บางครั้งเทคโนโลยีอย่างเดียวไม่ได้แสดงถึงการแข่งขันตลาดของผลิตภัณฑ์ มันยังมีความเข้ากันได้ ความสัมพันธ์กับลูกค้า อิทธิพลอุตสาหกรรม และปัจจัยอื่นอีกมาก!”
ฉันคิดว่าเมย์เบอร์รี่พูดถูกแต่ HiSillicon เป็นราชสีห์โดดเดี่ยวจริงเหรอ?
ราชสีห์ตัวเดียวเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ถึงแม้ว่ามันอยู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร มันก็ไม่อาจจะแข่งขันกับคู่แข่งทั้งหมดได้ ถ้าเกิดราชสีห์ไม่สามารถรวมเข้ากับชุมชนได้ มันก็จะขาดอาหารตายในไม่ช้า
แต่อย่างไรก็ตาม…
ถ้าเกิด HiSillicon ไม่ใช่ราชสีห์ ถ้าเกิดพวกมันเป็นนักล่าพร้อมอาวุธปืนล่ะ?
ผู้ช่วยยังมีสีหน้างุนงง แต่มันชัดเจนว่าเมย์เบอร์รี่ไม่อยากเสวนากับเขาต่อ เมย์เบอร์รี่ยื่นเอกสารที่เซ็นแล้วให้ผู้ช่วย
“คุณสวอนจะจัดการเรื่องพวกนี้ เราแค่ต้องโฟกัสที่ฝั่งเทคโนโลยี ทำงานนี้ให้หน่อย เอาเอกสารนี้ไปที่ศูนย์การวิจัยและพัฒนาแล้วยื่นมันให้หัวหน้างานที่นั่น”
“โปรเจกต์วงจรรวม…ฐานคาร์บอน?”
เมย์เบอร์รี่มองดูผู้ช่วยที่งุนงงและพูดว่า “เนื่องจากพวกเขาพิสูจน์แล้วว่าเทคโนโลยีนี้เป็นไปได้ ผมเชื่อว่าเราสามารถทำได้”
หลังจากผู้ช่วยเดินออกไป เมย์เบอร์รี่นั่งเอนหลังที่เก้าอี้และยืดหลัง เขาหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาดื่ม
เขาจะพักกลางวันในอีกสิบนาที
เขาตัดสินใจที่จะพักชั่วครู่
ดังนั้นเขาจึงเปิดคอมพิวเตอร์ระหว่างที่ดื่มกาแฟต่อ
เขาเปิดเบราว์เซอร์และล็อกอินเข้าบัญชีเฟซบุ๊ก การแจ้งเตือนดึงดูดความสนใจจากเขา
ตาของเขาเบิกกว้าง
เมื่อเขาอ่านข่าว เขาเกือบสำลักกาแฟใส่หน้าจอ
สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงได้จัดตั้งนิตยสารชื่อว่า ‘ฟิวเจอร์’!
บรรณาธิการใหญ่คือ…
ลู่โจว!
………………………….
