Scholar’s Advanced Technological System – ตอนที่ 130 จดหมายของจักรพรรดิ

ลู่โจวทานมื้อเย็นที่จัตุรัสพาลเมอร์ พอถึงเวลาที่เขากลับมาโรงแรม หลัวเหวินเซวียนก็ไปแล้ว

ลู่โจวอวยพรให้เขาเงียบๆอยู่ในใจแล้วขึ้นลิฟต์กลับโรงแรม

พอเขาเปิดอีเมล เขาก็เห็นว่าศาสตราจารย์เดอลีงย์ตอบกลับมาแล้ว อีเมลเขามีเพียงประโยคเดียวเท่านั้น

[ได้รับแล้ว]

คณิตศาสตร์เป็นวิชาที่เข้มงวด และทุกคนที่อยู่ในตึกคณิตก็ต้องผ่านการคัดเลือกอย่างเข้มงวด ผลลัพธ์จากวิทยานิพนธ์ผิดๆไม่ได้เรียบง่ายอย่างการถูกถอดออกจากวารสาร มันอาจส่งผลให้เกิดวิทยานิพนธ์ผิดๆเกิดขึ้นมาอีกมากมาย

โดยเฉพาะกระบวนการตรวจสอบข้อคาดการณ์ที่สำคัญๆมักจะใช้เวลานานมาก

แม้ว่าลู่โจวจะนำเสนอข้อพิสูจน์สดๆต่อหน้านักคณิตศาสตร์ทุกคน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าวิทยานิพนธ์ของเขาจะไร้ที่ติ

แม้แต่ศาสตราจารย์เดอลีงย์ก็จำเป็นต้องใช้เวลาในการพิจารณารายละเอียดของวิทยานิพนธ์และขอความเห็นจากเพื่อนร่วมงาน

อย่างไรก็ตามลู่โจวไม่ได้กังวลเลย เขาเป็นคนรอบคอบ แถมเขายังตรวจสอบวิทยานิพนธ์หลายครั้งก่อนจะส่งไป

จะว่าไป ทำไมคณบดีฉินหรือคณบดีหลู่ยังไม่โทรหาเขาล่ะ?

ดูเหมือนศาสตราจารย์ถังจะไม่ได้แพร่กระจายเรื่องนี้อย่างผลีผลาม และวงการคณิตศาสตร์ต่างประเทศก็ไม่จริงจังกับเรื่องนี้เพียงเพราะคลิปวิดีโอจากยูทูป ท้ายที่สุดแล้วเสียงปรบมือในคลิปวิดีโอก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

จริงๆ แล้วลู่โจวก็รู้สึกเสียใจอยู่บ้าง

คุณค่าทางวิชาการของข้อคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่แฝดสูงกว่าข้อคาดการณ์ของโจว ดังนั้นเขาก็ควรได้รับรางวัลอย่างน้อยก็อีกล้านหยวนใช่ไหม?

ลู่โจวเริ่มกดคีย์บอร์ด

[เสี่ยวไอ มาขอให้เจ้านายของแกได้รับเงินอีกล้านเถอะ จากนั้นฉันอาจซื้อบ้านใหม่ให้แกได้]

เสี่ยวไอ [เจ้านายรักฉันไหม?]

ห๊ะ? มันฉลาดขนาดนี้เชียว?

หรือมันก๊อปมาจากประวัติแชท?

[แน่นอน รักสิ]

ลู่โจวตอบอย่างรวดเร็ว

ได้คุยกับ AI จะมีใครบ้างที่ไม่ชอบ?

มันจะสมบูรณ์แบบมากขึ้นถ้ามันเต้นได้ด้วย!

เสี่ยวไอ [ลิงก์เถาเป่า : IBM server (Xeon 8 core SSD…) ราคา : 2.99 ล้าน]

ลู่โจว “…”

เชี่ย!

ตอนนี้แม้แต่ปัญญาอ่อนประดิษฐ์ก็กลายเป็นนักขุดทองแล้ว?

มีเพียงสิ่งเดียวที่ให้ความอบอุ่นบนโลกอันหนาวเหน็บนี้ก็คือความร้อนของ CPU

ลู่โจวถอนหายใจแล้วพับปิดโน๊ตบุ๊ค จากนั้นเขาก็นั่งบนเตียงแล้วเริ่มเก็บกระเป๋า

ทันใดนั้นเองเขาก็สังเกตเห็นจดหมายจากคุณก็อตเท็นดิ๊กที่แน่นิ่งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง

เขาเกือบลืมจดหมายนี้ไปแล้ว

เขาเปิดซองจดหมายด้วยความสงสัย

จดหมายถูกเขียนด้วยภาษาอังกฤษ

เขาค่อยๆอ่านจดหมาย

[ตอนที่เธออ่านจดหมายนี้ ฉันอาจลาโลกไปแล้ว

งานวิจัยของเธอที่เกี่ยวกับกฎการกระจายตัวของจำนวนเฉพาะของแมร์แซนทำให้ทุกคนตกใจ กระบวนการพิสูจน์นั้นสมบูรณ์แบบ ฉันหาข้อผิดพลาดไม่ได้เลย

พูดตามสัตย์ มันไม่เหมือนวิทยานิพนธ์ที่ถูกเขียนขึ้นโดยคนหนุ่ม

ในเรื่องของการพิสูจน์ข้อคาดการณ์ของรีมัน ฉันมองในแง่ร้ายมาก พวกเราได้ใช้เวลากว่าสามศตวรรษครึ่งพยายามพิสูจน์ทฤษฎีของแฟร์มา และข้อคาดการณ์ของก็อลท์บัคก็อยู่รอดมากว่าสองศตวรรษครึ่งแล้ว ในทางตรงกันข้ามข้อคาดการณ์ของรีมันมีมาประมาณหนึ่งศตวรรษครึ่งเท่านั้น และมันก็มีความสำคัญเหนือกว่าทั้งสอง แม้ว่าสาธารณชนจะให้ความสนใจกับสองอันแรกมากกว่าก็ตาม

จากมุมมองของฉัน เราแค่วางแนวทางให้กับคนรุ่นต่อไปเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ปัญหาเหล่านี้จะค่อยๆถูกแก้ไขและถูกแทนที่ด้วยปัญหาใหม่…

อย่างไรก็ตามฉันก็เห็นจุดเปลี่ยนจากตัวเธอ

แน่นอนบางทีฉันอาจมองแง่ดีมากไปก็ได้

เนื่องจากวิทยานิพนธ์ของเธอทำให้ฉันประหลาดใจอย่างยิ่ง ฉันจึงอยากเขียนจดหมายให้ยาวหน่อย

ฉันอยู่คนเดียว ฉันไม่มีเงินมากนัก ดังนั้นฉันจึงมอบให้เธอมากไม่ได้ ฉันจะให้สิ่งที่น่าสนใจแก่เธอแทน

ฉันเอาผลงานของฉันเก็บไว้ในโบสถ์ของเซนต์ลิซิเออร์ บางส่วนก็เป็นผลงานที่ตีพิมพ์ไปแล้วแต่ถอนกลับมา บางส่วนก็เป็นผลงานที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์ ฉันหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่อเธอ

นำจดหมายนี้ไปให้นักบวชของโบสถ์เซนต์ลิซิเออร์ เขารู้ว่าต้องทำยังไง]

โบสถ์เซนต์ลิซิเออร์อยู่ไหนกัน?

ฉันต้องไปฝรั่งเศสงั้นเหรอ? ไม่นะ

เขายัดใส่ไฟล์ PDF มาไม่ได้เหรอ?

ลู่โจวถอนหายใจแล้วเอาจดหมายใส่กระเป๋าเดินทาง

ตอนนี้ฉันยังไปไม่ได้ บางทีอนาคตอาจได้ไป

ลู่โจวมีโอกาสได้ไปฝรั่งเศสแน่นอน เพราะปารีสเป็นศูนย์กลางของโลกคณิตศาสตร์ ตราบใดที่เขายังอยู่ในสาขาคณิตศาสตร์ เขาก็จะมีโอกาสได้รับเชิญเข้าร่วมงานประชุมที่ปารีส

นอกจากนี้ถ้าวันหนึ่งเขาจำเป็นต้องใช้ ‘สมบัติคณิตศาสตร์’ อันนี้จริงๆ ระบบก็คงเตือนเขาเอง

เวลาเดินทางนั้นสั้นเสมอ…

ในเช้าตรู่ของวันต่อมา ลู่โจวก็ลากกระเป๋าเดินทางแล้วเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม

เขายังเหลือเงินที่ได้จากมหาวิทยาลัยมากกว่าพันเหรียญ ไม่เพียงเท่านั้น แต่เขายังได้รับเช็คหมื่นเหรียญมาเพิ่มอีกด้วย จากที่คุณฟรานซิสบอก เช็คนี้ขึ้นเงินได้ที่ซิตี้แบงก์ทั่วโลก

ลู่โจวคิดถึงขั้นตอนที่ยุ่งยากในการขนเงินจำนวนมากผ่านศุลกากร  ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจขึ้นเงินหลังกลับไปจีนแทน ส่วนเงินพันเหรียญ เขาตัดสินใจซื้อของขวัญกลับไป

ลู่โจวยืนอยู่หน้าทางเข้าโรงแรมพรินซ์ตันแล้วโทรหาหลัวเหวินเซวียน อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะรอมาสักพักใหญ่ๆแล้ว อีกฝ่ายก็ไม่รับสาย

“หรือเขาจะอยู่ห้องแล็บแล้ว?”

ยุ่งยากแล้วสิ

ลู่โจวลังเลเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจโทรอีกครั้ง แต่ในเวลานั้นเองก็มีคนบีบแตรใส่เขา

“ขึ้นรถมาสิ ฉันจะส่งคุณเอง” โมลิน่ากล่าวขณะลดหน้าต่างลง

เมื่อเห็นเธอ ลู่โจวก็ช็อก

เขาจำไม่เห็นได้เลยว่าเขาบอกเที่ยวบินขากลับเธอด้วย

บังเอิญ?

ลู่โจวถาม “คุณรู้ได้ยังไงว่าผมจะกลับเวลานี้?”

“จิตวิทยา พฤติกรรมสังคม บวกกับความน่าจะเป็นเล็กน้อย” โมลิน่ากล่าวพลางเคี้ยวหมากฝรั่งไปด้วย “ฉันโน้มน้าวให้ศาสตราจารย์ฉันเขียนจดหมายแนะนำให้คุณได้แล้ว คุณมาเรียนต่อปริญญาเอกที่นี่ได้เลย”

เรียนต่อที่พรินซ์ตัน?

ลู่โจวคิดเรื่องนี้มาหลายวันแล้วว่าเขาจำเป็นต้องมาเรียนที่นี่ไหม สภาพแวดล้อมในการวิจัยของที่นี่นั้นแข็งแกร่ง ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นมหาวิทยาลัยระดับโลก

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขายังสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจากมหาวิทยาลัยจินหลิง นอกจากนี้การใช้ชีวิตในจีนยังสะดวกมากกว่า

เขาวางแผนไว้อย่างน้อยก็ต้องจบปริญญาตรีก่อนเขาถึงจะพิจารณาเรื่องเรียนต่อต่างประเทศ

เมื่อโมลิน่าเห็นลู่โจวไม่ตอบ เธอก็ยิ้มแล้วใช้แขนเกาะพวงมาลัยรถ “เอาล่ะ มันเป็นแค่ข้อเสนอ คุณมีแผนของตัวเองใช่ไหม?”

ลู่โจวยิ้ม “ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจ แต่ผมต้องคิดก่อน”

“โอเค ข้อเสนอของฉันใช้ได้ตลอด” โมลิน่ากล่าวพร้อมกับยักไหล่ จากนั้นเธอก็พูดต่อ “ขึ้นรถ คุณคงไม่อยากไปสายหรอกนะ”

……………………………………..

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

The Overachiever's Black Tech System, 学霸的黑科技系统
Score 6.6
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2018 Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง Scholar’s Advanced Technological Systemหลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล “ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?” “ไม่ได้” “เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?” “ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset