ก่อนการบรรยายจะเริ่ม ลู่โจวพิจารณาเหตุการณ์มากมายไว้ในหัว แต่เขาไม่ได้คิดถึงเหตุการณ์แบบนี้เลย
ขณะที่เขากำลังออกจากห้อง ฝูงชนก็ปรบมือให้เขาอีกครั้ง
แม้ว่าผู้ยิ่งใหญ่ส่วนมากจะชอบถกเถียงกันอย่างรุนแรงในงานประชุมเอ็มอาร์เอสแต่พวกเขาก็จะต่อสู้กันด้วยหลักฐานที่พวกเขาเข้าใจในการบรรยาย ถ้าใครไม่เข้าใจการบรรยาย คนๆนั้นก็จะไม่มีสิทธิ์พูด เรื่องนี้ก็เหมือนกับงานประชุมคณิตศาสตร์
แม้การบรรยายของลู่โจวจะเกี่ยวกับแบตเตอรี่ลิเธียม แต่สาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณยังเป็นสาขาที่ใหม่มาก ส่งผลให้นักวิจัยรุ่นเก๋าหลายท่านยังไม่ได้ศึกษาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณเลย
โชคดีที่สาขาเคมีเชิงคำนวณยังมีคนอย่าง เดวิด ชอว์ อยู่ อย่างไรก็ตามลู่โจวไม่ได้ตระหนักเลยว่าการบรรยายและวิทยานิพนธ์ของเขาเพิ่งได้สร้างเกณฑ์มาตรฐานให้แก่สาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ
แม้ว่าหลายคนจะไม่เข้าใจแบบจำลองคณิตศาสตร์ของเขา แต่ก็ไม่มีใครมีความมั่นใจที่จะลุกขึ้นยืน
เหตุผลก็คือผลการทดลองมันเห็นได้ชัดอยู่แล้ว แถมมันยังเป็นผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่
เป็นเหมือนที่แจ็คหม่าบอกว่าเขาไม่ชอบเงิน แม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อ แต่พวกเขาก็ทำอะไรแจ็คหม่าไม่ได้
เนื่องจากผลลัพธ์มันไม่อาจหักล้างได้
หลิวโปหยุดปรบมือ เขานั่งอยู่หลังห้องบรรยายจ้องมองไปยังไวท์บอร์ด
“น่าสนใจ…”
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ ศาสตราจารย์หลี่หรงเอินก็ขัดจังหวะเขา
“น่าสนใจบ้านเธอสิ เธอเข้าใจงั้นเหรอ? อธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ”
เนื่องจากหลิวโปโดนอาจารย์ที่ปรึกษาเปิดโปง เขาจึงได้แต่ยิ้มและปิดปากเงียบไว้
เขาต่างจากเฉียนจ้งหมิงและศาสตราจารย์หลี่หรงเอิน เขาศึกษาเคมีประยุกต์ และเมื่อเทียบกับเหล่าคนที่ศึกษาฟิสิกส์สสารควบแน่น คณิตศาสตร์ของเขาอยู่ระดับที่ด้อยกว่า
เนื่องจากอาจารย์ที่ปรึกษาของเขาไม่เข้าใจมัน เขาก็ไม่มีทางทำอะไรได้
เฉียนจ้งหมิงนั่งอยู่ข้างๆ เขาหยุดมือแล้วจ้องมองไปที่กระดานไวท์บอร์ดทั้งสามไปพักใหญ่
หลังจากนั้นสักครู่ ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมา “แข็งแกร่ง…”
ศาสตราจารย์หลี่หรงเอินยิ้ม “เข้าใจไหม?”
“เข้าใจครึ่งหนึ่ง ที่เหลือไม่เข้าใจเลย”
เฉียนจ้งหมิงส่ายหน้า จากนั้นเขาก็ปิดสมุดและลุกขึ้นยืน
ศาสตราจารย์หลี่ “เธอจะไปไหน?”
เฉียนจ้งหมิง “ผมมีคำถามสองสามข้อที่ไม่เข้าใจ ผมอยากไปถามเขา”
ศาสตราจารย์หลี่ส่ายหน้า “รอสักสองสามวันก่อน เขาคงไม่มีเวลาให้เธอหรอก”
เฉียนจ้งหมิงอึ้ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไม
ศาสตราจารย์หลี่ไม่ได้อธิบาย เขาลุกขึ้นยืนแล้วกล่าว “ไปกันเถอะ ถึงเวลากินข้าวแล้ว ฉันจะพาพวกเธอไปกินกุ้งมังกรบอสตัน ส่วนศาสตราจารย์ลู่มหาวิทยาลัยจินหลิงของเรา ไว้สองสามวันค่อยไปเยี่ยมเขา”
คำพูดนี้ถูกต้อง แม้ทางเทคนิคแล้วลู่โจวจะเป็นศาสตราจารย์ของพรินซ์ตัน แต่เขาก็มีตำแหน่งศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ของมหาวิทยาลัยจินหลิงเช่นกัน ใครจะพูดได้ล่ะว่าศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ไม่ใช่ศาสตราจารย์?
ส่วนอีกประเด็น ศาสตราจารย์หลี่เข้าใจดีมาก
ในเวลานี้ ลู่โจวไม่มีเวลามาพูดเรื่องปัญหาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณจริงๆ
ทันทีที่ลู่โจวเดินออกจากห้องบรรยาย เขาก็ถูกผู้คนรายล้อม
“ศาสตราจารย์ลู่โจว คุณมีเวลาไหม? ผมอยากคุยเรื่องแบบจำลองคณิตศาสตร์ที่คุณเพิ่งพรีเซนต์”
“สวัสดีครับ ผมซีอีโอของดิจิเลนส์ คุณสนใจรับตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายวัสดุไหม? เราจะมอบเงินเดือนให้ล้านเหรียญต่อปี และออปชันห้าจุดหกเปอร์เซ็นต์…”
มีคนมาถามปัญหาทางวิชาการ คนเสนองาน และแม้แต่คนที่ขอร้องมาเป็นเด็กฝึกงาน
สาวสวยที่หาได้ยากในสาขาวัสดุศาสตร์จับมือลู่โจว
“เทพลู่! คุณสอนคลาสนี้ในพรินซ์ตันไหม? คุณรับฉันเป็นนักศึกษาปริญญาเอกของคุณได้ไหม? ฉันจะจบปีนี้ ฉันขอวีแชทคุณได้ไหม?”
ลู่โจวมองนักศึกษาปริญญาโทสาว “แน่นอนว่าพรินซ์ตันมีคลาสวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ แต่ฉันเป็นศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ หลักๆฉันสอนทฤษฎีจำนวน”
แววตาของหญิงสาวเบิกกว้าง “คุณไม่มีแผนจะสอนวิชาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณหรือ? คุณจะเป็นผู้นำของสาขานี้อย่างแน่นอน”
ลู่โจวกล่าว “แม้ทิศทางวิจัยของฉันจะมีการวิเคราะห์เชิงฟังก์ชัน การวิเคราะห์เชิงซ้อน การวิเคราะห์ฮาร์มอนิก แต่ฉันทำวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณเป็นงานอดิเรกเท่านั้น ก่อนที่จะมีความรู้ในสาขานี้อย่างเต็มที่ ฉันจะไม่รับศิษย์”
ลู่โจวรู้ว่าเขากำลังแสร้งถ่อมตน และนักศึกษาปริญญาโทและปริญญาเอกสาขาวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณก็อดกลอกตามองบนไม่ได้
บัดซบ!
เป็นงานอดิเรกหมายความว่าไง?
ทำไมคุณไม่บินเป็นงานอดิเรกเลยล่ะ?
หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดลู่โจวก็จัดการฝูงชนเสร็จ
เขาลากร่างกายอันเหนื่อยล้ากลับโรงแรม เขาไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ก่อนจะลงไปแผนกต้อนรับชั้นแรก
แม้ว่าผู้จัดงานเอ็มอาร์เอสจะจัดเตรียมอาหารให้ผู้พรีเซนต์ทุกคน แต่พวกเขาจัดเตรียมเป็นพิเศษให้ลู่โจวอย่างเห็นได้ชัด
ผู้บรรยายรับเชิญและแขกคนสำคัญทุกคนมีโรงแรมห้าดาวที่อยู่ข้างงานเตรียมไว้ให้ นั่นหมายความว่ามื้ออาหารเย็นต้องมีใบเชิญเท่านั้นถึงเข้าได้
เหตุผลก็คือเพื่อให้ผู้ยิ่งใหญ่ได้กินข้าวอย่างเงียบๆ และแยกชุมชนวิชาการและนักธุรกิจออกจากประชาชนทั่วไป
ท้ายที่สุดแล้วตอนหารือข้อตกลงหลายล้านเหรียญ คงไม่มีใครอยากถูกขัดจังหวะหรอก
เวลานี้อุตสาหกรรมกำลังปั่นป่วน แต่บทเรียนในอดีตสอนให้พวกเขาอดทน
อย่างไรก็ตามลู่โจวคาดการณ์ว่าความอดทนของพวกเขากำลังหมดลง
ที่บุฟเฟ่ต์ของโรงแรม ลู่โจววางล็อบสเตอร์ไว้บนจาน จากนั้นเขาก็หาที่นั่งเงียบๆนั่ง ทันใดนั้นเองก็มีผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดีครับศาสตราจารย์ลู่ ผมผู้บริหารยูมิคอร์จากเบลเยียม มาร์ค กรินเบิร์ก ผมขอนั่งด้วยได้ไหม?”
ลู่โจวยิ้มแล้วพยักหน้า
“ได้ครับ”
กรินเบิร์กนั่งตรงข้ามลู่โจวแล้วส่งนามบัตรให้
“ขอบคุณครับ นี่นามบัตรของผม”
ลู่โจวรับนามบัตร เขามองดูก่อนจะเก็บใส่กระเป๋า
ท้ายที่สุดแล้วยูมิคอร์ก็เป็นยักษ์ใหญ่แห่งวงการ ลู่โจวเคยได้ยินชื่อบริษัทนี้ บริษัทเคมียักษ์ใหญ่แห่งเบลเยียมนี้เริ่มผลิตวัสดุแคโทดหลังซื้อสิทธิบัตรของลิเธียมไอออนฟอสเฟตในปี 2011 ด้วยเงินหลายล้านเหรียญ
จากนั้นภายในหนึ่งปี พวกเขาก็เซ็นสัญญาร่วมมือกับ 3M ด้วยลูกค้าของ 3M พวกเขาก็ก้าวข้ามบริษัทนิชิอะจนกลายเป็นผู้ผลิตแบตเตอรี่ลิเธียมแคโทดที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ลู่โจวรู้ว่าทำไมถึงเป็นบริษัทวัสดุแคโทดยักษ์ใหญ่แทนที่จะเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่วัสดุแอโนด
เพราะปัจจุบันวัสดุแอโนดของแบตเตอรี่ลิเธียมไอออนส่วนใหญ่จะเป็นกราไฟต์เทียมและกราไฟต์ธรรมชาติ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับวัสดุลิเธียม
ด้วยเหตุนี้ บริษัทยักษ์ใหญ่ที่ผลิตวัสดุแคโทดจึงกระตือรือร้นที่จะวิจัยและพัฒนาแบตเตอรี่ลิเธียม
ในปี 2015 ยูมิคอร์บรรลุข้อตกลงร่วมมือเชิงกลยุทธ์กับห้องปฏิบัติการนานาชาติอาร์กอนเพื่อวิจัยและพัฒนาแบตเตอรี่ลิเธียม ยูมิคอร์มีความทะเยอทะยานต่อแบตเตอรี่ลิเธียมมาเสมอ
ถ้าอุตสาหกรรมกำจัดวัสดุกราไฟต์แอโนดซึ่งมันถูกใช้งานมานานกว่ายี่สิบปีทิ้งไป และเปลี่ยนไปใช้วัสดุลิเธียมแอโนดที่ขั้นสูงกว่า มันก็จะทำให้บริษัทอย่างพวกเขาที่เชี่ยวชาญการผลิตวัสดุลิเธียมได้เข้าสู่ตลาดวัสดุแอโนด
ไม่ว่ายังไง พวกเขาก็ไม่อาจล้าหลังกว่าบริษัทคู่แข่งอย่างนิชิอะ
ดังนั้น กรินเบิร์กจึงไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วันเดียว เมื่อการบรรยายจบ เขาก็รีบมาหาลู่โจวทันที
มันจะดีที่สุดถ้าเขาซื้อสิทธิบัตรได้โดยตรง
แน่นอนแม้ว่าจะซื้อไม่ได้ แต่การได้รับสิทธิ์ในสิทธิบัตรโดยเร็วที่สุดก็ไม่เลวเหมือนกัน
ท้ายที่สุดแล้วการได้รับสิทธิบัตรก่อนก็หมายถึงคำสั่งซื้อล็อตใหญ่จากลูกค้าอย่าง พานาโซนิก BYD โซนี่และบริษัทอื่นๆ
…………………………………
