หลังศาสตราจารย์ซุนหงเปียวพูดจบ ดวงตาหลายคู่ก็มองตรงมาที่ลู่โจว
โดยเฉพาะเหล่าตัวแทนและวิศวกรจากบริษัทต่างๆ พวกเขาต่างก็จ้องมองมาทางเขา
ลู่โจวถือขวดน้ำในมือ พร้อมกับความรู้สึกมึนงง
ใครบอกกันว่าฉันมีความเห็น?
ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้ล่ะ?
อันที่จริงเหตุผลที่ทำไมเขาถึงไม่มีส่วนร่วมในการหารือไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจงานประชุม แต่เขาแค่ไม่มีอะไรจะพูด
ในฐานะนักคณิตศาสตร์ ลู่โจวไม่ชอบคุยโวโดยไม่มีหลักฐานหนุน แต่จู่ๆ ศาสตราจารย์ซุนก็ทำให้เขาเป็นจุดสนใจ เขารู้สึกไม่ได้เตรียมใจเลย
ทันใดนั้นลู่โจวก็วางขวดน้ำลง เขาปรับไมค์แล้วพูดด้วยเสียงชัดเจน “…จากการค้นพบของผมที่งานประชุมเอ็มอาร์เอส ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์คือชัตเติลเอฟเฟ็ค โลกวิชาการก็ไม่ได้ข้อสรุปร่วมกัน”
“ความเห็นส่วนตัวของผมคือทั้งสองแนวคิดต่างก็ไม่เลว การแก้ปัญหาจากวัสดุอิเล็กโทรดขั้วบวกเป็นวิธีหนึ่ง การใช้อิเล็กโทรไลต์แบบของแข็งก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ผมคิดว่าทำตามแนวคิดทั้งสองอย่างจริงจังได้”
ลู่โจวอดรู้สึกภูมิใจกับตัวเองไม่ได้
เขาไม่รู้ว่าเขาถูกไหม แต่เขาก็ไม่สนใจ
การตอบด้วยวิธีนี้จะทำให้เขามั่นใจว่าไม่ได้ล่วงเกินใครเข้า
ศาสตราจารย์ทุกคนกำลังพยายามหาเงินทุน แต่ลู่โจวใช้เงินตัวเองในการทดลอง ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเข้าไปพัวพันกับการต่อสู้ครั้งนี้
ถ้าคุยมากไป อนาคตเขาก็ต้องรับผิดชอบคำพูดของตนเอง
อย่างไรก็ตามศาสตราจารย์ซุนหงเปียวไม่ยอมปล่อยเขาไป
ชายชรายิ้มแล้วพูดต่อ “ศาสตราจารย์ลู่พูดถูก แต่เรามีทรัพยากรจำกัด จากมุมมองของคุณ ทางไหนมีศักยภาพกว่ากัน?”
ศาสตราจารย์สุ่ยมู่ท่านนี้แปลกคนจริงๆ
เขาอาจอยากวิจัยวัสดุอิเล็กโทรดขั้วบวกโพลิเมอร์ เขาเห็นว่าลู่โจวแก้ปัญหาลิเธียมเดนไดรต์ด้วยฟิล์ม PDMS ดัดแปลง ดังนั้นเขาจึงเดิมพันว่าลู่โจวจะคิดในแง่ดีกับทิศทางของพอลิเมอร์เช่นเดียวกับตัวเขา
แต่พูดตามตรง แม้ว่าลู่โจวจะแก้ปัญหาลิเธียมเดนไดรต์ด้วยฟิล์ม PDMS ดัดแปลง แต่เขาไม่ได้มองแง่ดีนักกับชัตเติลเอฟเฟ็คของแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์
ลู่โจวไม่รู้เหตุผลเหมือนกัน และนี่ก็เป็นแค่สัญชาตญาณเท่านั้น
ลู่โจวไม่รู้จะทำยังไงดี
เขารู้สึกว่าไม่ว่าเขาจะพูดอะไรไป เขาก็คงล่วงเกินคนอื่นอยู่ดี
ท้ายที่สุดแล้วลู่โจวก็เป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอุตสาหกรรมแบตเตอรี่ลิเธียม ความเห็นของเขามีค่าและมีอิทธิพล
ถ้าลู่โจวรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ เขาคงไม่มาแน่
เขาได้แต่ถอนหายใจ
เขาไม่มีทางเลือก
เขาไม่อยากพูดด้วยผลการวิจัยที่ยังไม่เสร็จ แต่ถ้าเขาหลีกเลี่ยงคำถามอีก มันจะดูน่าสงสัยไปหน่อย
เพราะยังไงเสีย เนื่องจากโปรเจกต์นี้เขาได้รับการปฏิบัติจากรัฐบาลเป็นพิเศษ เขาจึงต้องแสดงคุณค่าของตน
เขาคิดอยู่ชั่วครู่ “ส่วนตัวผมว่าทิศทางของคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงนั้นดีสุด”
ทุกคนอึ้ง
โดยเฉพาะศาสตราจารย์ซุน เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกเหนือความคาดหมายกับคำตอบของลู่โจว
เหล่าศาสตราจารย์และนักวิชาการในห้องต่างมีสีหน้าแตกต่างกัน บางคนก็ดูถูก บางคนก็ประหลาดใจ ส่วนเหล่าตัวแทนของบริษัทกำลังรอให้ลู่โจวพูดต่อ
เฒ่าหลี่ว์ถาม “คุณช่วยบอกเหตุผลเราได้ไหม?”
“ได้แน่นอน” ลู่โจวหยุดชั่วครู่ก่อนจะกล่าวต่อ “คาร์บอนทรงกลมแบบกลวงมีโพรงขนาดใหญ่อยู่ภายใน และมันเหมาะกับคาร์บอนเมทริกซ์ที่มีปริมาณซัลเฟอร์เชิงลบสูง โครงสร้างแบบเปลือกหอยที่มีรูพรุนข้างนอกยังสามารถยับยั้งการกระจายตัวของพอลิซัลไฟต์ไอออนได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้มันยังมีความเสถียรทางโครงสร้างที่แข็งแกร่งและการนำไฟฟ้าที่ดี ส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดี”
นักวิชาการอู๋จากมหาวิทยาลัยเยี่ยนกล่าว “ผมมีคำถาม”
นักวิชาการอู๋พูดช้าๆ “คาร์บอนทรงกลมแบบกลวงเป็นแนวคิดใหม่มาก แต่แนวคิดนี้มีกับดักซ่อนอยู่ พูดทางเทคนิค เมื่อลิเธียมไอออนถูกฝังลงไป การที่วงจรประจุและคายประจุ มันจะทำให้เกิดการขยายตัวของวัสดุ การขยายตัวนี้จะทำให้อัลลอยกลายเป็นผง ผมคิดว่าเทคโนโลยีนี้นำมาใช้ในอุตสาหกรรมยากมาก”
ลู่โจว “การลดขนาดอนุภาคของวัสดุที่ใช้งานอยู่สามารถลดระดับกระบวนการลดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของอนุภาคสาร นี่เป็นเทคนิคที่ทำได้ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบัน”
นักวิชาการอู๋พูดต่อ “แล้วการขยายตัวล่ะ? คุณได้คิดเรื่องปริมาณความหนาแน่นของพลังงานไหม?”
นักวิชาการอู๋เป็นคนที่น่าสนใจ เขาจะขัดทุกอย่างที่ไม่ใช่อิเล็กโทรไลต์แบบของแข็ง จนถึงตอนนี้เขาหลีกเลี่ยงการพูดถึงมุมมองของตนเองเพื่อไม่ให้คนอื่นมีโอกาสโต้แย้งกับเขา เขาตั้งใจรอจนจบงานประชุมถึงปล่อยหมัดเด็ดออกมา
กลยุทธ์นี้ไม่ได้แปลกอะไร
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมีวัตถุประสงค์ แต่การประยุกต์ใช้นั้นเป็นเรื่องของบุคคล
ปัญหาทางเทคนิคหลายอย่างไม่ใช่ขาวกับดำ
ผู้คนต้องสงสัยและตั้งคำถามกับความเห็นของคนอื่น นั่นเป็นจุดประสงค์ของงานประชุมนี้
ลู่โจวพูดกับนักวิชาการอู๋ “ทรงกลมผสมกับโลหะลิเธียมได้ ทางทฤษฎีแล้วปัญหาการขยายตัวของวัสดุที่ใช้งานอยู่สามารถแก้ได้ด้วย’บัฟเฟอร์สเกเลตัน’”
นักวิชาการอู๋ไม่มีอะไรจะพูด แต่มีอีกคนลุกขึ้นยืน
ศาสตราจารย์หวังที่เคยถกเถียงกับนักวิชาการอู๋เรื่องความเป็นไปได้ของวัสดุผสมคาร์บอนซัลเฟอร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย “คุณมั่นใจแค่ไหน?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ลู่โจวก็ไม่พอใจ
ฉันจะให้อภัยนักวิชาการอู๋เพราะเขาเป็นคนนอก แต่คุณอยู่ในสาขาวัสดุคอมโพสิตคาร์บอนซัลเฟอร์ เราจึงอยู่บนเรือลำเดียวกัน คุณคิดว่าเพราะคุณโจมตีฉัน คุณจะได้ไม่ต้องสนใจปัญหาการขยายตัวเองเหรอ?
ลู่โจวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “การวิจัยทางวิทยาศาสตร์มีความเสี่ยง อย่าคาดหวังว่ามันจะประสบความสำเร็จเพียงเพราะมีเงินสนับสนุน ผมบอกคุณได้หมดว่าผมมั่นใจหนึ่งเปอร์เซ็นต์หรือเก้าแต่มันจะแตกต่างกันยังไงล่ะ?”
ศาสตราจารย์หวังหน้าแดงสดใส เขาไม่มีอะไรจะพูด
เฒ่าหลี่ว์กระแอม “ทุกคนมีเจตนาดี การหารือของเรามาเน้นเรื่องวิชาการกันต่อเถอะ”
ศาสตราจารย์ซุนเห็นคำตอบองลู่โจวไม่เป็นตามความคาดหวังของเขา เขาจึงลุกขึ้นยืนแล้วพูดขึ้นมาอีกครั้ง
“ฉันขอพูดอะไรหน่อย”
ชายชรายิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ศาสตราจารย์หวังแค่ถามเพราะความกังวล ที่จริงผมก็ไม่เข้าใจเรื่องคาร์บอนทรงกลมแบบกลวงเหมือนกัน แต่ฉันได้ยินว่าศาสตราจารย์ลู่เป็นผู้เชี่ยวชาญสาขาวัสดุเชิงคำนวณ เขาต้องมีข้อมูลเชิงลึกที่ไม่เหมือนใคร บางทีศาสตราจารย์ลู่คงแบ่งปันข้อมูลเชิงลึกเหล่านี้แก่เราได้ใช่ไหม?”
เมื่อศาสตราจารย์ซุนถามคำถามนี้ เขาก็ไม่คิดว่าลู่โจวจะตอบคำถามนี้จากมุมมองคณิตศาสตร์ ศาสตราจารย์ซุนกลัวว่าลู่โจวจะหลอกและโน้มน้าวเฒ่าหลี่ว์
ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเรื่องของชัตเติลเอฟเฟคของแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์เชียวนะ…
มันเป็นทิศทางการวิจัยของเขา!
อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดเลยว่าลู่โจวจะมีคำตอบ
ลู่โจวยิ้มอย่างอายๆแล้วมองเฒ่าหลี่ว์
“มันง่ายมาก มีกระดานดำไหม?”
…………………………………
