การหาวัสดุตัวนำยวดยิ่งจากวัสดุนาโนคาร์บอนเป็นแนวคิดแปลกใหม่
แม้ว่าจะมีคนเคยวิจัยหัวข้อนี้มาก่อน แต่ไม่มีใครได้ผลลัพธ์ที่สำคัญเลย
ดังนั้นลู่โจวจึงไม่แน่ใจเรื่องนี้เช่นกัน
อย่างไรก็ตามเนื่องจากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่เริ่มจากการคาดเดา ลู่โจวจึงตัดสินใจลงมือทำไปเลย
หลังกำหนดทิศทางวิจัย ลู่โจวก็โทรไปเล่าให้ซารอทฟัง
ซารอทถามด้วยแววตาเบิกกว้าง “วัสดุตัวนำยวดยิ่ง? ทำไมคุณถึงอยากศึกษาเรื่องนี้ล่ะ?”
ลู่โจวกล่าว “ฉันคิดว่ามันน่าสนใจ ไม่ว่างั้นเหรอ?”
ซารอท “ไม่ ฉันหมายถึงในด้านนี้ไม่มีการวิจัยอะไรเลย เราต้องเริ่มจากศูนย์”
ลู่โจว “…”
“ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้มากที่เราจะต้องใช้เวลานานกว่าจะได้ผลการวิจัยที่คุ้มค่ากับการจดสิทธิบัตร” ซารอทอดพูดไม่ได้ “ทำไมเราไม่วิจัยแบตเตอรี่ต่อล่ะ? อุตสาหกรรมกำลังรอวัสดุ HCS-2 รุ่นปรับปรุงอยู่”
ลู่โจวหัวเราะ
“อุตสาหกรรมไม่รอวัสดุ HCS-2 รุ่นปรับปรุงแน่นอน มันใช้เวลาพอควรเลยกว่าจะปรับแก้ HCS-2 ได้”
“ส่วนสิทธิบัตร ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น ฉันไม่ใช้สิทธิบัตรเป็นมาตรฐานการประเมินผล แค่ทำวิจัยของคุณไปก็พอ”
ซารอทยักไหล่ “โอเค ถ้าคุณไม่กลัวขาดทุนก็ไม่เป็นไร”
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจแรงจูงใจของเจ้านาย ตราบใดที่มีคนยินดีจ่ายเงินให้เขาทำการทดลอง เขายังไงก็ได้
ซารอทกล่าว “อันที่จริงถ้าคุณไม่สนใจเรื่องสิทธิบัตร เราไปร่วมมือกับทีมวิจัยอื่นได้ มันจะช่วยร่นเวลาวิจัย ฉันรู้จักทีมวิจัยสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ที่ทำเรื่องนี้อยู่ เราไปทำกับพวกเขาไหม?”
ลู่โจวถาม “ทีมชื่ออะไร?”
ซารอท “ทีมโปรเจกต์วิจัยพาโบล เจริลโล-เฮอร์เรโรพวกเขามีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมกราฟีน”
ลู่โจวถาม “คนอย่างพวกเขาจะอยากร่วมมือกับเราเหรอ?”
“ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนขอความร่วมมือ ถ้าเป็นฉัน พวกเขาอาจปฏิเสธ” ซารอทยักไหล่ “แต่ถ้าเป็นผู้ชนะรางวัลฮอฟแมน ผู้สร้างแบบจำลองเชิงทฤษฎีของโครงสร้างพื้นผิวสัมผัสเคมีไฟฟ้า และผู้นำด้านวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณเป็นคนขอ ฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะไม่ปฏิเสธ”
เอิ่ม…
ลู่โจวรู้สึกว่า แม้คำพูดของซารอทจะแปลกไปนิด แต่มันก็สมเหตุสมผล
“ก็ได้ ฉันจะติดต่อหาพวกเขา”
ลู่โจววางสาย จากนั้นเขาก็เปิดโน้ตบุ๊คแล้วค้นหาข้อมูลทีมวิจัยพาโบลเจริลโล-เฮอร์เรโรโดยใช้ฐานข้อมูลของพรินซ์ตัน
ชุมชนวิชาการไม่ได้ใหญ่นัก ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่ค้นหาว่าใครกำลังวิจัยเรื่องอะไร ลู่โจวแค่ต้องหาวิทยานิพนธ์ล่าสุดของพวกเขาก็พอแล้ว
ลู่โจวพบข้อมูลที่เกี่ยวข้องอย่างรวดเร็ว
สิบปีก่อน ทีมวิจัยนี้ได้วิจัยตัวนำยวดยิ่งของกราฟีน
ในปี 2007 พวกเขาได้ตีพิมพ์’กระแสตัวนำยิ่งยวดสองขั้วในกราฟีน’ในวารสารเนเจอร์ ในปี 2014 พวกเขาก็ได้ตีพิมพ์’ภาวะควอนตัมสปินฮอลล์’ในวารสารเนเจอร์อีกครั้ง วิทยานิพนธ์ล่าสุดส่วนใหญ่เกี่ยวกับ’เฟร์โรแมกเนติกและรอยต่อแบบเฮ็กเทอโรของแวนเดอร์วาลส์คริสตัล’ ทั้งหมดล้วนเป็นหัวข้อที่น่าสนใจ
ลู่โจวพิมพ์ที่อยู่อีเมลของผู้เขียนวิทยานิพนธ์แล้วพบบล็อกของพาโบล เฮอร์เรโรบนกูเกิ้ลอย่างรวดเร็ว
เป็นไปตามที่ซารอทกล่าว พวกเขากำลังวิจัยหัวข้อที่น่าสนใจอย่าง ตัวนำยวดยิ่งของกราฟีนที่อุณหภูมิต่ำ
พวกเขาสามารถเสนอแนวคิดใหม่ของการศึกษาวัสดุตัวนำยวดยิ่ง
“โลกวัสดุศาสตร์มีอัจฉริยะมากมาย”
ลู่โจวเปิดอีเมลแล้วเริ่มพิมพ์
[…สวัสดีครับ ศาสตราจารย์พาโบล เฮอร์ริโร
ผมศาสตราจารย์ลู่โจวจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน หลังจากได้อ่านวิทยานิพนธ์ของคุณบนเนเจอร์ ผมก็เริ่มสนใจทิศทางวิจัยของคุณมาก ผมอยากร่วมมือกับคุณวิจัยตัวนำยวดยิ่งกราฟีน คุณคิดเห็นอย่างไร?]
ลู่โจวเอนตัวพิงเก้าอี้แล้วรอสักครู่
เขารู้ว่าคนส่วนใหญ่เช็กและตอบเมลตอนเช้า
ศาสตราจารย์พาโบล เฮอร์ริโรน่าจะกำลังนั่งอ่านอีเมลอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
ลู่โจวคิดถูก
ภายในห้านาที เขาก็ได้รับอีเมลตอบกลับมา
อีเมลมีเพียงหนึ่งบรรทัดเท่านั้น
[ผมไม่มีความเห็นอื่น คุณมีแผนการร่วมมือที่เจาะจงกว่านี้ไหม?]
ลู่โจวยิ้มแล้วเริ่มพิมพ์อีกครั้ง
[แน่นอน…]
…
ลู่โจวทำข้อตกลงร่วมมือได้เร็วกว่าที่คาดคิดไว้
สำหรับโปรเจกต์ที่มีโอกาสจดสิทธิบัตรได้ต่ำเช่นนี้ ศาสตราจารย์ส่วนใหญ่จะเต็มใจร่วมมือกับทีมวิจัยอื่น
จากข้อตกลง ลู่โจวจะส่งนักวิจัยไปช่วยพวกเขาด้วยวิธีการทางวัสดุศาสตร์เชิงคำนวณ นอกจากนี้เพื่อแลกเปลี่ยนการวิจัยกัน พวกเขาจะส่งนักวิจัยมาให้ลู่โจวด้วย
ทั้งสองฝ่ายจะศึกษาหัวข้อของวัสดุตัวนำยวดยิ่งคาร์บอนนาโนสองมิติ วิทยานิพนธ์จะลงนามของทั้งสองฝ่ายร่วมกัน
เมื่อเทียบกับเจอริก คอนนี่ที่ทำงานกับลู่โจวมาระยะหนึ่งแล้วเหมาะกับงานนี้มากกว่า
ลู่โจวไปหาคอนนี่แล้วกล่าว “ฉันอยากให้คุณไปบอสตัน”
คอนนี่กำลังทำการทดลองอยู่ เมื่อเขาได้ยินลู่โจวพูด เขาก็หยุดมือแล้วเอ่ยถาม “บอสตัน? ทำไมเหรอครับ?”
ลู่โจวกล่าว “ฉันได้ติดต่อกับทีมวิจัยพาโบล เจริโร-เฮอร์เรโรของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ เรากำลังวิจัยร่วมกันเรื่องตัวนำยวดยิ่งของวัสดุนาโนคาร์บอน ฉันอยากให้คุณไปที่นู่นระยะหนึ่ง มันอาจใช้เวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน แน่นอนฉันจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด มันขัดกับตารางงานของคุณไหม?”
“ไม่ครับ ไม่มีปัญหา” คอนนี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เชื่อมือผมได้เลย…ผมจะไปตอนไหนครับ?”
การไปเยี่ยมชมแลกเปลี่ยนความรู้เป็นโอกาสอันดีที่จะสร้างเส้นสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาไม่ต้องออกค่าใช้จ่ายเอง
โอกาสแบบนี้ นักศึกษาทุกคนย่อมไม่อยากพลาดกันทั้งนั้น
ลู่โจวพยักหน้า
“คุณไปเตรียมตัวได้เลย คุณต้องออกเดินทางในสามวัน!”
………………………………….
