ขณะที่ลู่โจวกับชูลทส์คุยกันเรื่องโปรแกรมของแลงแลนด์ ผู้ชนะเหรียญฟิลด์สอีกสองคนก็กำลังคุยกันเหมือนกัน
เบอร์การ์มองเหรียญในมือแล้วเริ่มนึกถึงตอนที่เขาหนีจากอิหร่านไปอังกฤษ “…ตอนที่ฉันหนีจากเคอร์ดิสถาน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ ตอนที่ฉันสมัครมหาวิทยาลัยน็อตติงแฮม ฉันพูดอังกฤษไม่ได้ด้วยซ้ำ”
จากการก้าวข้ามอุปสรรคทางภาษาและวัฒนธรรม จนกลายมาเป็นผู้มีผลงานหลักในสาขาเรขาคณิตเชิงตรรกะ พิสูจน์การมีขอบเขตของฟาโนวาเลยเทียร์รวมไปถึงแก้ปัญหาหลายอย่างของโปรแกรมมินิมอลโมเดลนี่เป็นเหตุผลที่เบอร์การ์ชนะเหรียญฟิลด์ส
“ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย” เวนคาเทชกล่าว “ฉันไม่เคยเห็นเรื่องน่าเศร้าแบบนั้นในออสเตรเลีย เราโชคดีจริงๆ”
ช่วงสงครามอิหร่านกับอิรักในยุคแปดศูนย์ การเป็นนักคณิตศาสตร์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
“ไม่เป็นไร นั่นเป็นอดีตแล้ว” เบอร์การ์กล่าว เขาเอาเหรียญใส่ไว้ในกระเป๋า จากนั้นก็ยิ้มแล้วกล่าว “เคอร์ดิสถานไม่ใช่ที่ที่เด็กๆ จะสนใจคณิตศาสตร์ ฉันหวังว่าด้วยการชนะรางวัลนี้ ฉันจะทำให้คนสี่สิบล้านคนของเคอร์ดิสถานมีรอยยิ้ม”
หลังจากนั้น สภานักคณิตศาสตร์นานาชาติก็มอบรางวัลเนเวนลินนาเช่นกัน มันเป็นรางวัลสูงสุดในสาขาคณิตศาสตร์คณนา ผู้ชนะคือศาสตราจารย์ดัสกาลากิส
หลังมอบรางวัลทั้งหมด พิธีเปิดของงานประชุมก็จบลง
กลุ่มศิลปะการเต้นรำท้องถิ่นรีโอเดจาเนโรได้แสดงการเต้นรำเฉพาะตัวของชาวบราซิลให้แก่ผู้เข้าร่วมงานประชุม
ลู่โจวมองคนที่แต่งตัวเป็นชาวอินคาแล้วคิดว่ามงกุฎของพวกเขาดูเหมือนขนนกยูง เมื่อเทียบกับการเต้นรำ ลู่โจวรู้สึกว่ามันเหมือนศิลปะการแสดงมากกว่า”
เขาไม่รู้เลยว่าไอสิ่งที่เรียกว่าการเต้นรำมันน่าสนใจอย่างไร
บางทีนี่คงเป็นความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรม
…
หลังแสดงจบ ผู้อำนวยการโมริก็ประกาศจบพิธีเปิด
ผู้เข้าร่วมงานประชุมส่วนใหญ่ออกจากหอประชุมอย่างอารมณ์ดี
ลู่โจวลุกขึ้นยืนแล้วกำลังจะออกไปเช่นกัน เมื่อเขากำลังจะไปร้านอาหาร เขาก็ถูกนักข่าวรายล้อมทันที
นักข่าว CCTV ถามคำถามแรก
นักข่าวสาวยิ้มอย่างเป็นมืออาชีพ “สวัสดีค่ะศาสตราจารย์ลู่ ฉันขอถามหน่อยค่ะ คุณรู้สึกยังไงที่ได้เป็นนักวิชาการจีนคนแรกที่ได้รับเหรียญนี้?”
คำถามนี้ค่อนข้างยาก
ตื่นเต้น? ดีใจ? สะใจ?
ดูเหมือนจะไม่เหมาะสมสักอย่าง
ลู่โจวไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของตนเองอย่างไร
เขามองกล้องที่หันมาทางนี้แล้วยิ้ม “ก็โอเคครับ”
ช่างกล้องเกือบทำกล้องหล่น
ก็โอเคครับ…
เหรียญฟิลด์สก็โอเค…เอ่อ ศาสตราจารย์ลู่!
ถ้าเราเอาการสัมภาษณ์ไปออกอากาศ คนอื่นคงคิดว่ามันเป็นเรื่องตลก
มือของนักข่าวสาวสั่นเล็กน้อย เธอรีบสงบตัวเองแล้วถามคำถามอื่น
“ฉันได้ยินว่าคุณโด่งดังมากที่มหาวิทยาลัยจินหลิง นักศึกษามากมายอยากเป็นเหมือนคุณ เนื่องจากตอนนี้คุณมายืนอยู่บนเวทีระดับโลกแล้ว คุณมีอะไรอยากบอกพวกเขาไหม?”
ลู่โจวยิ้ม “อย่าลืมความตั้งใจเดิม ต่อสู้เพื่อความสำเร็จ!”
ลู่โจวไม่ใช่คนเดียวที่โดนนักข่าวรุม ผู้ชนะอีกสามคนก็ได้รับความสนใจเช่นกัน
โดยเฉพาะกับเบอร์การ์
แม้ว่าความสำเร็จทางวิชาการของเขาจะด้อยกว่าผู้ชนะอีกสามคนเล็กน้อย ภูมิหลังที่เป็นเอกลักษณ์ของเบอร์การ์ทำให้สื่อตะวันตกสนใจเป็นพิเศษ
แต่ความสนใจแบบนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องดีเสมอ
เบอร์การ์รู้สึกรำคาญนักข่าว เขากำลังจะเดินจากไป แต่ก็มีเรื่องน่ากระอักกระอ่วนเกิดขึ้น
“เดี๋ยวนะ เหรียญของฉันไปไหน?”
กล้องทุกตัวหันมาทางเบอร์การ์
เบอร์การ์หาเหรียญอย่างกระวนกระวาย
ศาสตราจารย์เวียนา หัวหน้าคณะกรรมการงานประชุมสังเกตเห็นความวุ่นวายนี้จึงรีบเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้น?”
“เหรียญฉัน เมื่อกี้ยังอยู่ในกระเป๋าอยู่เลย…” เบอร์การ์กล่าวอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาคุ้ยกระเป๋าอย่างเร่งรีบ
เขาพบว่าไม่ใช่แค่เหรียญทองเท่านั้นที่หายไป แต่กระเป๋าเอกสารที่มีโทรศัพท์กับกระเป๋าเงินก็หายเช่นกัน
ศาสตราจารย์เวียนาตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้อย่างรวดเร็ว เขาหันไปมองผู้ช่วยและถอนหายใจ
“โทรหาตำรวจ”
ผู้ช่วยพยักหน้าและหยิบโทรศัพท์ออกมา
ผู้จัดงานประชุมไม่อยากทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ แต่พวกเขาก็ไม่มีทางแก้นอกจากโทรหาตำรวจ
ข่าวเหรียญฟิลด์สหายกระจายไปทั่วอย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดความวุ่นวายในหอประชุม
หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็พบกระเป๋าเอกสารใกล้โรงแรม แต่โทรศัพท์ กระเป๋าเงิน และเหรียญที่อยู่ข้างในหายไปแล้ว
เนื่องจากหลักการแบ่งปันความรู้ งานประชุมคณิตศาสตร์จึงไม่ได้จำกัดผู้เข้าร่วมงานประชุม ทุกคนสามารถเสนอความเห็นทางวิชาการและหารือหัวข้อวิชาการกับผู้เข้าร่วมคนอื่นๆ ได้อย่างอิสระ
อย่างไรก็ตามไม่มีใครคิดเลยว่าจะมีขโมยเข้าร่วมงานประชุมด้วย
โฆษกของสภาคณิตศาสตร์นานาชาติแสดงความผิดหวังกับมาตรฐานความปลอดภัยในรีโอเดจาเนโรต่อหน้าสื่อ เขายังบอกอีกเช่นกันว่าถ้าใครพบเหรียญ จะจัดพิธีพิเศษให้แก่ผู้ชนะรางวัลโชคร้าย
ลู่โจวที่เพิ่งหนีจากนักข่าวได้ยินเรื่องเบอร์การ์จากฮาร์ดี้
เขารู้สึกเห็นใจสหายจากเคอร์ดิสถานมาก เขาเอามือคลำหาเหรียญโดยไม่รู้ตัว
โชคดีที่เหรียญของเขายังอยู่
สีหน้าของฮาร์ดี้ดูไม่สบายใจเมื่อได้ยินเสียงบทสนทนาโดยรอบ
“ศาสตราจารย์ ผมไม่อยากพูดเลย แต่สถานการณ์ความปลอดภัยทางสาธารณะในรีโอเดจาเนโรไม่ค่อยดีนัก ถ้าศาสตราจารย์อยากออกไปไหน อย่าลืมเก็บกระเป๋าเงินกับเหรียญให้ดี”
ฮาร์ดี้ดูไม่ได้ล้อเล่น ลู่โจวจึงพยักหน้า
“…ตกลง”
เมื่อลู่โจวออกนอกหอประชุม เขาก็ตัดสินใจเดินเตร่รอบงานประชุม
การบรรยายที่งานประชุมนักคณิตศาสตร์นานาชาติต่างก็มีคุณภาพสูงสุด นอกจากการบรรยายสี่สิบห้ากับหกสิบนาที ยังมีการบรรยายสิบนาทีของนักวิชาการทั่วไปเช่นกัน มันเป็นการบรรยายที่ผู้เข้าร่วมงานสามารถยื่นขอบรรยายได้ทุกคน
การบรรยายที่งานประชุมถูกแบ่งเป็นสาขาคณิตศาสตร์มากกว่ายี่สิบสาขา แต่ละสาขายังแบ่งย่อยได้อีก
นี่เป็นโอกาสทำความเข้าใจกระแสวิจัยล่าสุดในชุมชนวิชาการ ลู่โจวย่อมไม่พลาดโอกาสนี้
ขณะที่ลู่โจวกำลังเดินเตร็ดเตร่ไปตามโถงทางเดิน และคิดว่าจะไปฟังบรรยายไหนดี จู่ๆ เขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหู
“ศาสตราจารย์ลู่ ไม่พบกันนาน!”
………………………………..
