สถาบันวิจัยอุปกรณ์สตาร์
“มาแล้วเหรอ?”
หลังจากเข้ามายังสถาบัน โฮ่วจินลี่ก็มองไปรอบ ๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
แม้ว่ามันจะเป็นมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ก็มีเกี่ยวพันกันระหว่างโครงการวิจัยกับดวงดาวจำลอง และนี่เป็นครั้งแรกที่เขามาที่นี่
ก่อนหน้านั้น เขาเองก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับสถาบันมาก่อน
ตัวอย่างเช่น ในปัจจุบัน สถาบันนี้มีหน้าที่รับผิดชอบงานทางด้านความมั่นคงทหาร
หรือไม่ก็ แผนที่เช่นไบดูและกูเกิลไม่สามารถนำทางมาที่นี่ได้
ทันทีที่ย่างกายเข้ามาที่นี่ เขาก็พบว่าทุกอย่างนั้นตรงกันข้ามกับที่จินตนาการไว้…
และการรักษาความปลอดภัยของที่นี่ดูเหมือนจะไม่เข้มงวดนัก
ลู่โจวเผยยิ้มและตอบกลับ “ว่าไงนะ?”
โฮ่วจินลี่พลันเกาหัว
“ผมคิดว่ามาตรการรักษาความปลอดภัยของที่นี่น่าจะเข้มงวดกว่านี้”
มันดูไม่ต่างอะไรกับการรักษาความปลอดภัยของรถไฟใต้ดินที่ต้องใช้แท่งโลหะกวาดไปรอบๆ
“ฝ่ายรักษาความปลอดภัยในสถาบันเป็นคนของกองทัพ มันต้องปลอดภัยแน่สิ ใครที่ไม่เกี่ยวข้องจะไม่สามารถเข้ามาได้เลยล่ะ ส่วนมาตรการรักษาความปลอดภัย ถ้านายลองดูดีๆ แค่นี้ก็ปลอดภัยจะตายอยู่แล้ว” ลู่โจวกล่าว “เห็นนั่นไหมล่ะ?”
“ไหน?”
ลู่โจวพลันชี้ไปยังสถานที่ที่หนึ่งโดยไม่รู้ตัว แต่ทว่า โฮ่วจินลี่ก็ไม่เห็นอะไรเลย
“อะไรอยู่ตรงนั้นกัน?”
“กล้องวงจรปิดไง นายคงไม่เห็นสินะ”
“แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่ามี?”
“ฉันได้ดูวิดีโอเฝ้าระวังอยู่ตลอดน่ะ”
โฮ่วจินลี่พลันขมวดคิ้ว
จากจุดสองจุดจนมาถึงตรงนี้ ไม่มีทางตันเลย
ไม่เพียงแค่นั้น การรักษาความปลอดภัยของที่นี่ยังรวมถึงการตรวจสอบด้วยเครื่องจดจำใบหน้าและการวิเคราะห์ข้อมูลขนาดใหญ่อีกด้วย ถ้าใครที่ไม่ใช่คนแถวนี้เข้ามา ระบบก็จะแจ้งไปยังสถาบันทันที
มาตรการรักษาความปลอดภัยระดับนี้เพิ่งถูกใช้ได้ไม่นาน
ท้ายที่สุดแล้ว สถานการณ์ของทางฝั่งจีนในเรื่องการถอนตัวออกจากองค์กร ITER ก็เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ นอกจากนี้ ความสนใจของสหรัฐฯในเทคโนโลยีฟิวชั่นแบบควบคุมได้ทำให้ผู้คนต่างมีเหตุผลที่จะเชื่อว่าทางสหรัฐฯอาจจะเปลี่ยนแปลงความคิดและพยายามที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเจรจา ถึงอย่างไร ทางฝั่งจีนก็ต้องระวังตัวเอาไว้
ลู่โจวเองก็ไม่ต้องการที่จะกังวลในเรื่องนี้
อันที่จริง เขาก็ไม่ต้องการที่จะรับรู้เรื่องนี้สักเท่าไหร่
จากนั้นไม่นาน ทั้งคู่ก็เดินเข้ามายังอุโมงค์และตรงไปยังห้องทดลองที่อยู่ในหุบเขา
ทันทีที่ทั้งสองมาถึง เหล่านักวิจัยทุกคนก็อยู่ที่นั่นแล้ว
หลังจากการยกเครื่อง อุปกรณ์สตาร์ก็กลับมาสู่สภาวะที่เหมาะสม
แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่ท้ายที่สุดแล้ว การขยายตัวของวัสดุโครงสร้างก็ไม่สามารถแก้ไขได้หมดทุกจุด แต่ด้วยการทดลองก่อนหน้าในการจุดระเบิดเพื่อควบคุมปริมาณการฉีดเชื้อเพลิงเข้าไป ปัญหาที่พบก็ลดน้อยลง
ถึงแม้ว่าการทดลองจะล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า…
แต่มันก็คุ้มค่า!
แม้ว่าสภาพแวดล้อมในการฉายรังสีนิวตรอนเข้าไปในของดวงดาวจำลองและเครื่องโทคาแมกจะคล้ายคลึงกัน แต่มันก็ยังมีความแตกต่างเล็กน้อย และด้วยเหตุนี้ แล้วนี่คือเหตุผลที่ลู่โจวเลือกใช้อุปกรณ์สตาร์แทนที่จะเป็นอุปกรณ์ของสถาบันวิจัยทางทิศตะวันออกหรือเครื่องโทคาแมกประเภทอื่น
ทันทีที่เห็นว่าลู่โจวโผล่มาอยู่หน้าประตู เหล่านักวิจัยที่อยู่ในห้องทดลองก็รีบรายงานสถานการณ์ทันที
“การเตรียมการทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์แล้ว เราสามารถเริ่มการทดสอบได้ทุกเมื่อ”
“ใส่ตัวอย่างเข้าไปหรือยัง?” ลู่โจวถาม
“เรียบร้อยแล้ว” เซิ่งเซียนฟู่ตอบ
“งั้นก็เริ่มได้เลย!”
“ได้!”
จากนั้น ทั้งคู่ก็ไม่พูดอะไรต่ออีก
หลังจากได้รับคำสั่ง เซิ่งเซียนฟู่ก็กลับไปทำงานทันที
โฮ่วจินลี่หายใจเข้าเฮือกใหญ่และมองไปยังการทดลองที่กำลังเริ่ม เขาพลันตัวสั่นเล็กน้อย
สำหรับโครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่มีมูลค่ากว่าสี่หมื่นล้าน โฮ่วจินลี่ไม่เคยเข้าร่วมในโครงการใหญ่เช่นนี้เลย
หากอุปกรณ์การทดลองล้มเหลว เขาก็จะต้องรับผิดชอบหรือไม่? แล้วถ้าวัสดุ LP-1 ไม่ได้ผลหรือหากพวกเขาวิเคราะห์การเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์พลาดล่ะ?
เรื่องเหล่านี้ก็เป็นไปไม่ได้ นั่นทำให้เขายังคงสับสน
เขาไม่เคยคิดถึงประเด็นเหล่านี้ก่อนที่จะก้าวเข้ามาในห้องทดลองเลยด้วยซ้ำ
ทันทีที่มองไปยังลู่โจว โฮ่วจินลี่ก็พลันครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
ถ้าคุณรู้สึกว่าแค่ยืนอยู่ตรงนี้ ยังรู้สึกถึงความกดดันมากมาย แล้วศาสตราจารย์ลู่จะต้องแบกรับความกดดันมามากขนาดไหนแล้วล่ะ?
แค่ลองคิดดู มันก็รู้สึกแย่มากแล้ว…
นักวิชาการผานที่ยืนอยู่ข้างลู่โจวพลันมองไปยังพนักงานที่ยุ่งอยู่ในห้องทดลองพร้อมขมวดคิ้วอย่างเป็นกังวล
“เราต้องการใช้อุปกรณ์สตาร์เพื่อทำการทดลองนี้จริงๆ หรือ?”
“นี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด” ลู่โจวพยักหน้า ถ้าวัสดุ LP-1 ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพ ฉันจะเริ่มสร้างเครื่องปฏิกรณ์เชิงสาธิตทันที”
“แล้วเราแก้ไขระบบควบคุมลิเทียมนิวตรอนเหลวได้ไหม?” นักวิชาการผานกล่าวพร้อมมองไปยังลู่โจว “ไหนจะชุดสร้างสนามแม่เหล็กด้วย?”
“ในความคิดของฉัน มันก็เป็นไปได้ที่จะจัดการกับปัญหาพวกนั้นระหว่างทำงาน อย่างน้อย ปัญหาพวกนี้ก็ไม่ใช่อะไรที่เลวร้ายมากนักเมื่อเทียบกับวัสดุการฉายรังสีต่อต้านนิวตรอน” ลู่โจวตอบกลับ
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนายถึงดูจะเป็นกังวลมากขนาดนี้ ยังเหลืออีกตั้งหลายปีก่อนที่จะถึงปี 2025 สิ่งสำคัญคือต้องรักษาเสถียรภาพของสถานการณ์ในตอนนี้ก่อน แต่ยังไงก็เถอะ อย่ารีบเร่งแล้วก็คิดมากเกินไปล่ะ”
“อ่า” ลู่โจวพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”
นักวิชาการผานพลันส่ายหัว
เขารู้ดีว่าลู่โจวไม่ได้หังคำแนะนำของเขาเท่าไหร่หรอก คำว่า “ฉันรู้แล้ว” ก็แค่เป็นคำตอบที่เขามักจะพูดอยู่เป็นประจำเวลาที่มีใครสักคนให้คำแนะนำในเรื่องที่เขากำลังเป็นกังวลอยู่
ถึงอย่างไร ลู่โจวก็ไม่มีทางอื่นนอกจากจะเชื่อ
ท้ายที่สุดแล้ว หลังจากที่ไม่ได้ควบคุมการวิจัยในแนวหน้ามานาน นักวิชาการผานก็ได้ออกโรงแล้ว
ยังไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องอื่น ในบางครั้ง ถึงแม้ว่าตัวลู่โจวเองจะยังไม่รู้สึกว่าตัวเองพร้อมเท่าไหร่ แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็เอาชนะสถาบันอื่นได้แน่
แต่ในการทดลองอะไรแบบนี้… นักวิชาการผานก็คงให้คำแนะนำอะไรมากไม่ได้
นักวิชาการผานมองไปยังเหล่านักวิจัยทั้งหลายที่กำลังตั้งใจทำงาน
ในตอนนี้ สิ่งที่เขาทำคงจะเป็นแค่การอธิษฐานเท่านั้น
…
มีการติดตั้งตัวอย่างมากกว่ายี่สิบตัวอย่างในห้องสะท้อนแสงแห่งนี้
ไม่มีการบันทึกภาพหรือนักข่าว
นั่นเป็นเพราะลู่โจวได้ไปบอกกับรัฐบาลแล้วว่าการทดลองในครั้งนี้นั้นไม่เหมาะแก่การเผยแพร่
โชคดี ที่มันเป็นเช่นนั้น
หากไม่มีคณะกรรมการคอยช่วยเหลือ ป่านนี้นักข่าวก็คงมากันเต็มไปหมดแล้ว
เซิ่งเซียนฟู่มองไปที่โต๊ะทดลองและหายใจเข้าเฮือกใหญ่
หลังจากมองดูลู่โจว เขาก็พูดขึ้น
“เริ่มการทดลองกันเถอะ!”
หลังจากสิ้นสุดเสียง ฮีเลียมเหลวก็เริ่มถูกฉีดเข้าไปในแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวด SG-1 จากนั้นก็นำไปเส้นกราฟีนไปพันเป็นวงกลมรอบๆ อยู่ด้านนอกของอุปกรณ์สตาร์
เมื่อความต้านทานของขดลวดสนามภายนอกลดลง กระแสไฟฟ้าก็จะเริ่มไหลผ่านขดลวดเข้าไป และด้วยความช่วยเหลือของขดลวดควบคุมสนามแม่เหล็กที่ปิดอยู่ มันก็จะทำให้เกิดวงโคจรของอุปกรณ์สตาร์ขึ้น
หากดูจากคอมพิวเตอร์ ก็สามารถยืนยันได้ว่าสนามแม่เหล็กยังอยู่ในสภาพดี ไม่ช้า เซิ่งเซียนฟู่ก็สั่งการต่อไป
“ฉีดน้ำมันเข้าไป!”
นักวิจัยคนหนึ่งได้ฉีดไฮดราซีนผสมเข้าไปในอุปกรณ์สตาร์
ในตอนนั้นเอง อุปกรณ์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูงก็ได้ให้ความร้อนแก่โมเลกุลของก๊าซในห้องทดลอง
และในช่วงเวลาที่โมเลกุลของก๊าซแตกตัวเป็นไอออนที่ซึ่งอยู่ในพลาสมา วิถีโคจรของอุปกรณ์สตาร์ก็เผยแสงสว่างขึ้นมาราวกับเป็นแสงออโรร่าที่กำลังกระจายตัว
ดูเหมือนผนังชั้นแรกจะกระตุกราวกับมีฝุ่นติดอยู่
ถึงอย่างไร ความร้อนที่มีอยู่ภายในนั้นก็เพียงพอแล้ว
โชคดีที่มันยังควบคุมได้อยู่…
นอกจากนี้ สนามแม่เหล็กที่กักเก็บพลาสมาก็ยังคงเสถียรอยู่
ทั้งนี้ อุณหภูมิและความหนาแน่นของพลาสมายังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดวิกฤตของการจุดระเบิดแบบฟิวชั่น
ในตอนนี้เอง เหล่านักวิจัยทุกคนพลันกำหมัดแน่น
แสงสีขาวกะพริบและสว่างไปทั่วห้องทดลอง
ในตอนนี้ วิถีโคจรของดวงดาวจำลอง พลังงานที่น่ากลัวที่สุดในโลกนี้กำลังถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว
ถึงแม้ว่ากระบวนการนี้จะใช้เวลาเพียงไม่ถึงสามวินาทีก็ตาม…
“ปิดเครื่องทำความร้อน!”
เมื่อปิดอุปกรณ์ทำความร้อน ไอความร้อนที่ไหลออกมาผ่านทางไดเวอร์เตอร์และปฏิกิริยาฟิวชั่นก็หยุดลงทันที
หลังจากรอให้อุปกรณ์เย็นลงแล้ว เหล่านักวิจัยที่สวมชุดป้องกันก็ได้เข้าไปในห้องทดลองและนำตัวอย่างที่มีค่าออกมา
ตัวอย่างเหล่านี้จะถูกส่งไปยังห้องทดสอบ ซึ่งจะมีการทดลองค่า DPA และสารตกค้างอื่นๆ
ในเวลาเดียวกันเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในเรื่องการบำรุงรักษาอุปกรณ์ก็รีบเข้าไปในห้องทดลองเพื่อเริ่มประเมินความเสียหายของวัสดุโครงสร้าง วัสดุผนังชั้นแรก ตัวเบี่ยงเบนและส่วนประกอบอื่นๆ
เมื่อมองไปยังตัวอย่างที่ถูกส่งไปยังห้องทดสอบ โฮ่วจินลี่ก็รีบเข้าไปช่วยเหล่านักวิจัยทำการทดลองโดยเร็ว
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ผลการทดสอบก็เสร็จสิ้น
เมื่อรายงานการทดลองถูกส่งไปที่ห้องแล็บ ทุกคนก็พลันแยกย้าย
โฮวจินลี่มองไปยังลู่โจวและเหล่านักวิจัยทุกคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เขาถือผลการทดสอบด้วยมือที่สั่นเทาด้วยความตื่นเต้น “ทันทีที่ลำแสงนิวตรอนไหลผ่านวัสดุ ช่องว่างของอะตอมก็ได้รับการเติมเต็มทันที ข้อมูลทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าวัสดุนี้มีความต้านทานที่ดีเยี่ยมในสภาพแวดล้อมของการฉายรังสีนิวตรอนที่มีพลังงานสูง นอกจากนี้ ยังไม่มีความเสียหายที่เกิดจากรังสีอีกด้วย!”
เซิ่งเซียนฟู่เผยสีหน้าที่มีความสุข
นักวิชาการผานเบิกตากว้าง
ทุกคนที่นี่เผยใบหน้าสุดสดใส
ลำแสงนิวตรอนสามารถพุ่งผ่านได้แล้ว!
ไม่มีความเสียดายใดๆ เกิดขึ้น!
ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ลู่โจวก็เผยยิ้มกว้างออกมา
นี่อาจเป็นข่าวดีที่สุดที่เขาได้ยินมาในปีนี้เลยก็ว่าได้!
……………………………………
