Scholar’s Advanced Technological System – ตอนที่ 729 ระยะที่สอง (2) / ตอนที่ 730 โค้กปริศนา

ตอนที่ 729 ระยะที่สอง (2)

แน่นอนว่า ยังมีสิ่งอื่นอีกที่เขาสามารถทำได้ ก็คือการอัพเลเวลวิศวกรรมขึ้นมาเป็นเลเวล 6

แต่ในปัจจุบัน ลู่โจวยังรู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเข้าใจวิศวกรรมในระดับสูงขนาดนั้น ไม่ว่าอย่างไร ก็มีวิศวกรที่ชาญฉลาดจำนวนมากอยู่ที่สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง พวกเขาสามารถเป็นกำลังทดแทนให้กับความรู้ที่ยังไม่พอในด้านวิศวกรรมได้

ค่าประสบการณ์ถูกแบ่งไปอัพเลเวลเรียบร้อยแล้ว ต่อไปที่ต้องทำก็คือตั๋วชิงโชค

ลู่โจวจ้องไปที่หน้าจอบอกข้อมูลแล้วสูดลมหายใจเข้าลึก เขาภาวนาในใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพุ่งความสนใจไปกับการหมุนวงล้อสุ่ม

เขากดปุ่มพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า

“…เอาล่ะนะ!”

วงล้อสุ่มเริ่มหมุน

ลู่โจวเลือกหมุนวงล้อสามครั้งติดอย่างไม่ลังเล ทำให้เขาได้รางวัลมา 3 ชิ้น

หลังจากที่เขาเห็นว่าได้รางวัลอะไร เขาก็ตกใจ

รางวัลจากตั๋วชิงโชคทั้งสามใบ คือขยะ 2 ชิ้น กับตัวอย่างอีกชิ้นหนึ่ง ชิ้นแรกเป็นผลิตภัณฑ์ทดแทนอาหารแบบเหลวยี่ห้ออนาคต ส่วนอีกอันหนึ่งเป็นโค้กยี่ห้ออนาคตที่หายไปนาน แล้วยังมี…ชุดนอนยี่ห้ออนาคตด้วยเหรอ?

ถึงแม้ป้ายจะบอกว่าเป็นเสื้อสเวตเตอร์ แต่มองอย่างไรก็เห็นได้ชัดว่าเป็นชุดนอนสีเทาชัดๆ

สิ่งที่ทำให้ลู่โจวแปลกใจที่สุดก็คือ เจ้า ‘ชุดนอน’ ที่ว่านี่ เป็นตัวอย่างชิ้นหนึ่ง…

ลู่โจวคิดว่าของนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากขยะชิ้นหนึ่งเลยสักนิด

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วมองปุ่มชิงโชค

เขาเหลือโอกาสครั้งสุดท้ายเท่านั้น

ลู่โจวกัดฟันแล้วกดปุ่ม

วงล้อหมุนอย่างรวดเร็ว เขากดปุ่มอีกครั้ง วงล้อจึงค่อยๆ หยุดหมุนในที่สุด

[ขอแสดงความยินดีด้วย โฮสต์ คุณได้รับ ตัวอย่าง 1 ชิ้น

ได้รับ: ‘ครอว์เลอร์’ ยานสำรวจเอทีวีที่ควบคุมด้วยรีโมตคอนโทรลได้!]

ลู่โจว “?!”

ดวงตาของลู่โจวโฟกัสไปที่ยานสำรวจรูปทรงประหลาดทันที

ถึงแม้จะไม่มีคำแนะนำการใช้อะไร สัญชาตญาณก็บอกเขาว่า เขาเพิ่งสุ่มได้ทองก้อนเบ้อเร่อมา

เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

ลู่โจวมองไปทางแผงโฮโลแกรม

หลังจากที่สุ่มตั๋วชิงโชคพวกนี้หมดแล้ว เขาก็ได้เห็นว่าภารกิจในระยะต่อไปจะเป็นอย่างไร

“ได้เวลามุ่งหน้าไประยะต่อไปแล้ว”

ลู่โจวสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเปิดแผงภารกิจขึ้นมา

แสงสีน้ำเงินสาดผ่านหน้าจออีกครั้ง ภารกิจ ‘เป้าหมายที่ 2’ ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

[เป้าหมายที่ 2 ตั้งสถานีถาวรขึ้นบนดวงจันทร์

สิ่งที่ต้องทำ: สร้างสถานีวิจัยวิทยาศาสตร์กึ่งถาวรบนพื้นผิวดวงจันทร์ สถานีนี้เป็นสถานีสำหรับการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ การสังเกตการณ์การเปลี่ยนแปลงของอากาศและธรณีอุทกวิทยา รวมไปถึงการทดลองฟิสิกส์พลังงานสูงด้วย สิ่งที่ต้องทำขั้นพื้นฐานคือ วางสิ่งของที่ทำจากฝีมือมนุษย์น้ำหนักมากกว่า 100 ตัน บนพื้นผิวดวงจันทร์

[เป้าหมายรอง

ดาวเคราะห์แน่นเอี๊ยด: ประชากรที่ทำงานตลอด 24 ชั่วโมงบนดวงจันทร์จะต้องมีจำนวนถึง 100

ลำแสงแห่งอนาคต: ทำให้บนดวงจันทร์มีเครื่องชนอนุภาคแฮดรอน

3

ลึก 3 ฟุต: เก็บดินดวงจันทร์หายากน้ำหนัก 50 ตัน

นักเล่นแร่แปรธาตุ: ผลิตไทเทเนียมอัลลอย 100 ตัน

มองกลับมายังโลก: สร้างสถานีสังเกตการณ์กึ่งถาวรทางอุตุนิยมวิทยาของโลกบนวงโคจรของดวงจันทร์

มองไกลออกไป: สร้างกล้องโทรทรรศน์ในการสังเกตการณ์ดาวเคราะห์ในระบบสุริยะอย่างละเอียด รวมไปถึงดาวฤกษ์นอกระบบด้วย

]

ลู่โจว “…”

โปรเจกต์ให้มนุษย์ไปเหยียบดวงจันทร์ก็ยังฟังดูพอเป็นไปได้จริงอยู่บ้าง แต่ภารกิจพวกนี้มันคนละระดับกันแล้ว

ต่อให้สกายโกลว์เก็บขยะจากวงโคจรต่ำของโลกแล้วโยนมันลงดวงจันทร์ไป มันก็ยังต้องเดินทางหลายรอบกว่าจะทำภารกิจ ‘วางสิ่งของที่ทำจากฝีมือมนุษย์ 100 ตัน บนดวงจันทร์’ ได้สำเร็จ ถ้าเขาทำอย่างนั้นจริงๆ ล่ะก็ ลืมเรื่องรับรางวัลภารกิจไปได้เลย นี่ยังไม่นับว่าภารกิจในระยะถัดไปน่ากลัวมากขนาดไหนนะ

ลู่โจวรู้สึกปวดหัวแล้ว

ทำไมฉันรู้สึกว่าไอ้ระบบบ้านี่…

ชักจะเริ่มเอาใจยากขึ้นทุกวันๆ แล้วนะ

……………………………………………

ตอนที่ 730 โค้กปริศนา

ณ จุดปล่อยยานอวกาศ

ฝูงชนที่ตื่นเต้นยืนล้อมเป็นวงกลม

เนี้ยหยุนและนักบินอวกาศคนอื่นๆ พยายามปรับตัวเข้ากับแรงโน้มถ่วงของโลก ด้วยความช่วยเหลือของทีมภาคพื้นดิน พวกเขาจึงสามารถเดินลงบันไดมาได้อย่างปลอดภัย

ผู้สื่อข่าวล้อมรอบตัวฮีโร่ทั้งสามด้วยกล้องหลายตัว

“คุณเนี้ยหยุนคะ ในฐานะที่เป็นผู้ขับยานสกายโกลว์ ตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไรบ้างคะ?”

เนี้ยหยุนไม่ใช่คนพูดมากนัก แม้จะเป็นเวลาแบบนี้ก็ตาม

“ผมรู้สึกโอเคดีครับ”

ผู้สื่อข่าวถามต่อว่า “มีอะไรอีกไหมคะ? คนทั้งประเทศกำลังรอฟังความคิดของคุณอยู่นะคะ”

เนี้ยหยุนหยุดเดิน ก่อนจะหันมามองกล้อง แล้วพูดว่า “ข่าวนี้จะออกอากาศทั่วประเทศเหรอครับ?”

“ก็จะมีดีเลย์ 1 ชั่วโมงน่ะค่ะ พวกเราต้องตัดต่อก่อนจะออกอากาศได้”

หลังจากที่ได้ยินผู้สื่อข่าวพูดดังนั้น เนี้ยหยุนก็พยักหน้า

เขายืนตัวตรงแล้วพูดว่า

“พ่อครับ แม่ครับ ผมกลับมาแล้ว”

ในอีกฝั่งหนึ่ง หลิวเจิ้งเหวินที่เป็นคนจีนคนแรกที่ได้ก้าวเท้าเหยียบดวงจันทร์ ก็ถูกกลุ่มผู้สื่อข่าวล้อมไว้เช่นกัน

“คุณหลิวเจิ้งเหวินคะ ในฐานะที่เป็นคนจีนคนแรกที่ได้ก้าวเท้าเหยียบดวงจันทร์แล้ว คุณอยากจะพูดอะไรกับผู้ชมทางบ้านที่กำลังดูทีวีอยู่ไหมคะ”

หลิวเจิ้งเหวิน: “…ผมอยากจะขอบคุณเพื่อนร่วมชาติของผมทุกคนครับ”

และแน่นอนว่า หากเปรียบเทียบกับนักบินอวกาศอีกสองคนแล้ว สื่อให้ความสนใจในตัวเนี้ยเหยียนยิ่งกว่า

เธอเป็นนักบินอวกาศหญิงคนแรกที่ได้ก้าวเท้าเหยียบดวงจันทร์

แต่เนื่องจากสถานการณ์ทางสุขภาพของเหล่านักบินอวกาศ ทำให้กลุ่มผู้สื่อข่าวไม่ได้สัมภาษณ์นานนัก หลังจากสัมภาษณ์ 5 นาทีเสร็จ พวกเขาก็รวมตัวกันออกไปจากจุดปล่อยยาน

หวังเผิงยืนอยู่ข้างหอบัญชาการ ในขณะที่ตาก็จ้องไปทางยานอวกาศ

เขาได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านหลัง

แล้วเขาก็หันไปเจอเหยียนเหยียน

“ลู่โจวไปไหนเหรอครับ?”

เหยียนเหยียนมองไปทางฝูงชนที่อยู่ไกลๆ แล้วพูดออกมาอย่างสบายๆ ว่า

“เขาไปพักผ่อนน่ะค่ะ”

หวังเผิง “นอนเหรอครับ?”

“ค่ะ”

หวังเผิงมองเธอด้วยท่าทางแปลกๆ แล้วพูดขึ้นว่า “ขอโทษที่ถามเรื่องนี้ขึ้นมานะครับ แต่คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าเขาจะไม่โคม่าอีกรอบ?”

เหยียนเหยียนนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อดีเมื่อได้ยินแบบนั้น

ฉันหวังว่าเขาจะไม่…

“ถ้าอย่างนั้น…ฉันควร…ไปดูเขาไหมนะ?”

หวังเผิงพูดด้วยท่าทางจริงจังว่า “ผมว่าคุณควรไปนะ”

หวังว่าเขาจะยังโอเค

มิติระบบสีขาวจางหายไปแล้ว สติรับรู้ของลู่โจวกลับมาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง

เขาลุกจากเตียงแข็งๆ แล้วออกมายืดเส้นยืดสาย แล้วก็กลับไปนั่งบนเตียงอีกครั้ง

รางวัลที่ได้มาก็มีอันที่ดีมากๆ เหมือนกัน

เขาวางแผนจะนำยานสำรวจกับเสื้อผ้าแปลกๆ ไปที่ห้องแล็บใต้ดินที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูง

ส่วนตอนนี้นั้น…

เขาต้องฉลองชัยชนะครั้งนี้ด้วยแชมเปญสักขวดอยู่แล้ว!

ลู่โจวตั้งสมาธิในใจถึงโค้ก แล้วกระป๋องโค้กน่าดื่มใบหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาจากอากาศธาตุ

กระป๋องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนกระป๋องโคคาโคล่าทั่วไปเลย

นี่มันมาจากอนาคตจริงๆ เหรอ? ทำไมรูปร่างหน้าตากระป๋องมันไม่เปลี่ยนไปเลยล่ะ?

หรือพวกเขาจะตั้งใจทำให้กระป๋องหน้าตาแบบนี้อยู่แล้ว?

เขาพยายามหาวันผลิตกับส่วนผสมของโค้ก แต่ก็หาไม่เจอ

ลู่โจวกำลังจะเปิดโค้กแล้วดื่มสักหน่อยอยู่แล้ว แต่ประตูเลานจ์ก็ถูกผลักเปิดในทันที เหยียนเหยียนยืนอยู่ที่ธรณีประตู เมื่อเธอเห็นโค้กในมือของลู่โจว เธอก็พุ่งเข้าไปคว้ามันออกมาจากมือของเขาทันที

“คุณดื่มเจ้านี่ทำไมเนี่ย มันไม่ดีต่อสุขภาพนะ”

เหยียนเหยียนเปิดกระป๋องแล้วดื่มไปอึกหนึ่ง

อะไรเนี่ย?

มันรสชาติดีทีเดียว

เธอเพิ่งรู้ตัวว่าถึงกระป๋องที่เธอถืออยู่จะดูหน้าตาคล้ายกระป๋องโคคาโคล่า แต่ยี่ห้อมันก็ไม่ใช่เลยสักนิด

” ‘อนาคต’ เหรอ?” เหยียนเหยียนพึมพำ เธอมองไปทางลู่โจวแล้วพูดว่า “อันนี้เป็นโค้กยี่ห้อไหนน่ะ  ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย?”

“…เป็นโค้กรุ่นพิเศษแบบสั่งทำเองของโคคาโคล่าน่ะ คุณต้องไม่เคยเห็นแน่ๆ อยู่แล้ว” ลู่โจวบอกในขณะที่เขามองไปทางกระป๋องโค้กที่อยู่ในมือเหยียนเหยียน ข้างในของกำลังรู้สึกใจสลาย

“โอเค หัวหน้า คุณรวยอยู่แล้วนี่นา พวกเราเข้าใจดี”

เหยียนเหยียนอดคิดไม่ได้ว่า

เสียเงินไปเปล่าประโยชน์ชัดๆ เลยเนี่ย!

ใครเขาจะสนเรื่องกระป๋องโค้กสั่งทำของคุณบ้าง?

ลู่โจวอดหัวเราะออกมาไม่ได้

เหยียนเหยียนรู้ดีว่าลู่โจวกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลอกตาแล้ววางกระป๋องโค้กที่ข้างโต๊ะ

“…ก็ได้ค่ะ ฉันคืนให้”

ถ้าเขาอยากจะดื่มโคคาโคล่าขนาดนั้นแล้วล่ะก็ สุขภาพของเขาก็น่าจะอยู่ในระดับที่ดีแล้ว

ยังไม่นับว่า หลังจากที่เธอได้ยินว่ากระป๋องนี้เป็นกระป๋องที่สั่งทำพิเศษ เธอก็รู้สึกผิดเล็กๆ แล้วที่ไปดื่มของเขา…

หลังจากตรวจเช็กแล้วว่าลู่โจวยังสุขภาพดีอยู่ เหยียนเหยียนก็เตือนเขาถึง ‘อันตรายของเครื่องดื่มอัดลม’ เธอเดินออกจากเลานจ์แล้วแขวนป้าย ‘ห้ามรบกวน’ ไว้ที่ประตูเหมือนเดิม

เมื่อเห็นว่าเหยียนเหยียนไม่ได้สังเกตอะไร ลู่โจวก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

หวังเผิงหรือหยางกวงเปี่ยวคงจะไม่โดนหลอกง่ายแบบเธอแน่ๆ …

ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรถ้าคนอื่นรู้ว่าเขามีอะไรที่คล้ายๆ กับ โค้กพิเศษอยู่ เขาก็ควรจะระวังตัวมากกว่านี้ในอนาคต

ลู่โจวหยิบกระป๋องโค้กขึ้นมาและกำลังจะ ‘ดื่มเพื่อชัยชนะ’  แต่หลังจากที่เห็นว่าฝากระป๋องถูกเปิดออกแล้ว เขาก็ลังเลอยู่พักหนึ่ง

ถึงเขาจะไม่ใช่พวกคนที่กลัวเชื้อโรค เขาก็ไม่ได้ชอบจะดื่มน้ำกระป๋องเดียวกับที่มีคนดื่มมาแล้ว

แล้วจะทำอย่างไรดีล่ะทีนี้?

หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ลู่โจวก็ตัดสินใจว่าเขาไม่อยากจะเสียโค้กอันล้ำค่ากระป๋องนี้ไป เขาเดินไปทางตู้เก็บของใกล้ๆ แล้วเจอถ้วยใบหนึ่ง

งั้นเดี๋ยวฉันเทโค้กลงถ้วยนี่แทนแล้วกัน…

ทางอีกฝั่งหนึ่งนั้น เหยียนเหยียนที่กำลังเดินอยู่ตรงระเบียงทางเดินข้างนอกเลานจ์พักผ่อน เธอกระซิบกับตัวเองในขณะที่เธอนึกถึงรสชาติของโค้กที่เธอกินไปเมื่อครู่ว่า “ไม่เคยได้ยินเรื่องโคคาโคล่าสั่งทำมาก่อนเลยแฮะ…รสชาติดีจัง”

ความประทับใจในเรื่องโค้กของเธอถูกแบ่งเป็นโค้กประเภทปราศจากน้ำตาลกับประเภทปกติ และไม่มีโค้กประเภทไหนที่ดีต่อสุขภาพเลย

หลังจากผ่านไปพักหนึ่ง เธอก็ส่ายหัวแล้วโยนปัญหาพวกนั้นทิ้งไป

ช่างเถอะ คนรวยก็ชอบทำอะไรแปลกๆ อยู่แล้ว

ฉันแค่ดีใจที่ลู่โจวแข็งแรงดี…

เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่เธอรู้สึกว่าสุขภาพจิตใจของเธออยู่ในสภาวะที่ดีเป็นพิเศษเลยทีเดียว คล้ายกับเธอเพิ่งฉีดสารกระตุ้นประสาทมา

ทำไมฉันถึงรู้สึกดีนักนะ? คิดไปเองหรือเปล่า?

เหยียนเหยียนตบหน้าตัวเองและพยายามลืมสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น

……………………………………………

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

The Overachiever's Black Tech System, 学霸的黑科技系统
Score 6.6
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2018 Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง Scholar’s Advanced Technological Systemหลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล “ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?” “ไม่ได้” “เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?” “ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset