หลังจากที่ผู้อำนวยการหลี่ออกไป ลู่โจวลงลิฟต์ตรงไปที่ชั้นใต้ดินที่สองของอาคารหลักที่สถาบันเพื่อการศึกษาขั้นสูง เขาเดินห้องเก็บตัวอย่างลับและเข้าชั้นใต้ดินที่สาม
นี่เป็นห้องทดลองใต้ดินของเขา
รางวัลเศษซากจากระบบทั้งหมดถูกเก็บไว้ที่นี่ ซึ่งเสี่ยวไอเป็นคนจัดการ
เมื่อเขาก้าวเท้าเข้าห้องแล็บ โดรนสี่ใบพัดที่มีหน้าจอบินมาหา
ลู่โจวมองดูเสี่ยวไอและถามว่า “ครอว์เลอร์เป็นอย่างไรบ้าง?”
สิ่งที่ถูกเรียกว่า ‘ครอว์เลอร์’ คือยานพาหนะสำรวจทุกภูมิประเทศควบคุมระยะไกลบนดาวอังคาร มันเป็นหนึ่งในรางวัลภารกิจที่เขาเคยได้รับในอดีต
อุปกรณ์นี้มีเทคโนโลยีที่ล้ำกว่าอย่างชัดเจน เมื่อเทียบกับเสื้อผ้านาโนไฟเบอร์คาร์บอน
จากคู่มือ รัศมีการสื่อสารอยู่ที่ 3 หน่วยดาราศาสตร์ ถ้าดาวอังคารและโลกอยู่ในตำแหน่งสัมพัทธ์ไกลที่สุด ครอว์เลอร์ทุกภูมิประเทศก็ยังถูกควบคุมได้
ลู่โจวรู้สึกสนใจอย่างมากในเทคโนโลยีสื่อสารที่อยู่ในอุปกรณ์นี้ เขาพยายามที่จะแยกส่วนมันออก แต่เขาไม่สามารถหาวิธีแยกส่วนโดยไม่ทำลายมันได้ คู่มือยังบอกอย่างชัดเจนว่ามันมีโปรแกรมทำลายตัวเองติดตั้งไว้ข้างใน ซึ่งอาจนำไปสู่ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงได้
อุปกรณ์นี้คล้ายกับโล่ไนโตรเจนโดยไม่ต้องสงสัย
เขาสามารถยิงมันด้วยปืนสแกนเนอร์หรือว่าใช้มันในแบบที่มันเป็น
โชคดีที่สิ่งนี้ใช้ได้หลายครั้งไม่เหมือนกับโล่ไนโตรเจน จากคู่มือการใช้ อุปกรณ์นี้สามารถถูกชาร์จด้วยพลังงานแสงอาทิตย์หรือความร้อนใต้พื้นดิน เมื่อมันมีระดับพลังงานต่ำ มันจะเข้าสู่โหมดสแตนด์บายพลังงานต่ำโดยอัตโนมัติและรอให้แบตเตอรี่ชาร์จอีกครั้ง
เมื่อพิจารณาว่าลู่โจวเพิ่งได้ส่งสถานีอวกาศไปดวงจันทร์ ทางเลือกเดียวของเขาคือส่งครอว์เลอร์ไปดาวอังคาร
ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถสำรวจทรัพยากรให้ชาวอาณานิคมในอนาคต แล้วเขาก็ยังสามารถสำรวจไซต์ของนิวเวอร์จิเนียและดูว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น
เสี่ยวไอ: [มันลงจอดดาวอังคารสำเร็จ! เราสามารถเริ่มภารกิจได้ตลอดเวลา!]
ลู่โจวพยักหน้าและพูดว่า “มาเริ่มกันเลย”
เสี่ยวไอ: [รับทราบ เจ้านาย!(๑•̀ᄇ•́) و✧]
เทอร์มินัลควบคุมของ ‘ครอว์เลอร์’ ยานพาหนะสำรวจทุกภูมิประเทศคือคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊กขนาดหนักซึ่งถูกติดตั้งด้วยเครื่องรับส่งสัญญาณที่มีขนาดเท่ากับตู้เย็น เครื่องรับส่งสัญญาณถูกติดตั้งโดยลู่โจวเข้าถังน้ำที่ดาดฟ้า มันค่อนข้างรอบคอบ
แต่ถึงมีใครเห็นว่ามันน่าสงสัย คนพวกนั้นก็ไม่มีสิทธิ์ตรวจสอบ
นั่นเป็นเพราะว่าสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงมีบทบาทสำคัญในการวิจัยฟิวชั่นที่ควบคุมได้และการบินและอวกาศ แม้แต่หน่วยงานวิจัยทหารก็ไม่สามารถเข้าอาคารพวกนี้ได้โดยง่าย
จนถึงตอนนี้เทอร์มินัลของครอว์เลอร์นั้นเชื่อมต่อกับเสี่ยวไอ และเสี่ยวไอควบคุมมัน
ห้านาทีหลังจากลู่โจวออกคำสั่ง กล่องรูปทรงปริซึมสีดำบนดาวอังคารได้ส่งเสียงเหมือนก๊าซรั่ว
เปลือกของกล่องค่อยๆ เปิดออก ยานพาหนะควบคุมระยะไกลที่สูงไม่ถึงหนึ่งเมตรที่มีขอบมุมปรากฏตัวขึ้น มันทำตามคำสั่งที่ถูกตั้งค่าไว้แล้วเริ่มมุ่งหน้าไปที่ไซต์ของนิวเวอร์จิเนีย
ในอีกฟากหนึ่ง ลู่โจวที่อยู่ในห้องแล็บใต้ดินได้ชงกาแฟให้ตัวเอง จากนั้นเขานั่งลงที่โต๊ะทดลองและเปิดเทอร์มินัลควบคุมยานพาหนะสำรวจ
เขารอคอยความล่าช้าการสื่อสารอย่างเงียบๆ ในที่สุด สัญญาณเดินทางไปสิบล้านกิโลเมตรและมีกล่องข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
[‘ไลท์นิ่ง’ แคปซูลหลบหนีทำงาน!]
[‘ครอว์เลอร์’ ทำงาน!]
[เทอร์มินัลเชื่อมต่อสำเร็จ!]
ฟีดวิดีโอชัดกระจ่างปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ลู่โจวดื่มกาแฟระหว่างที่เขามองดูครอว์เลอร์เดินทางผ่านสภาพอากาศโหดร้าย
จากความล่าช้านานห้านาที มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะควบคุมยานพาหนะนี้ แต่ยานพาหนะมีระบบอัจฉริยะภายใน และมันใช้คำสั่งที่ถูกตั้งไว้ มันจึงสามารถทำงานได้โดยไม่ต้องมีคนคอยควบคุม
คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเทอร์มินัลควบคุมเพียงแค่ต้องดูสัญญาณที่ถูกส่งออกไปทุกนาทีหรือสิบนาที และเฝ้าระวังเหตุการณ์อันตราย
จริงๆ แล้ว เสี่ยวไอสามารถทำงานนี้แทนเขาได้ แต่ลู่โจวรู้สึกอยากรู้ ระบบช่วยชีวิตเป็นการผสานรวมเทคโนโลยีไบโอสเฟียร์ที่ล้ำหน้าของอเมริกาเหนือ เขาอยากเห็นมันว่าหน้าตาเป็นแบบไหน
ผ่านไปสักพัก ด้านนอกของระบบช่วยชีวิตสามารถถูกเห็นได้ผ่านฟีดกล้องของครอว์เลอร์
ลู่โจวมองดู ‘เศษซาก’ ของไบโอสเฟียร์ เขาคิดย้อนกลับไปถึงแผนที่แนวคิดที่เผยแพร่โดยสเปซเอ็กซ์และอดรู้สึกแย่ไม่ได้กับโครงการแอรีส
หลังจากแคปซูลหลบหนีถูกปล่อยออกไป ระบบช่วยชีวิตทั้งหมดถูกทิ้งไว้ พลังงานที่เหลือมีเพียงพอที่จะคงสภาพระบบช่วยชีวิตไปได้ระยะหนึ่ง แต่มันอยู่ได้ไม่นาน
แคปซูลหลบหนีใช้ออกซิเจนและมีเทนที่เหลืออยู่เกือบทั้งหมด แล้วหางเปลวไฟของแคปซูลก็ทำลายเปลือกนอกของระบบช่วยชีวิต
เมื่อครอว์เลอร์ขับผ่านพื้นที่ปลูกผัก ลู่โจวเห็นได้ชัดจากกล้องว่าพืชผักทั้งหมดถูกทำลายโดยเปลวไฟจากแคปซูลช่วยเหลือ
แต่เรื่องพวกนี้เป็นแค่ปัญหาเล็กน้อย สุดท้ายแล้ว ตั้งแต่ที่มีพายุทรายระดับโลก ชาวอาณานิคมได้ทิ้งพืชผักทั้งหมดไป
ครอว์เลอร์ขับไปที่ประตูโรงรถ และมันยื่นแขนไปปลดล็อกประตู
ครอว์เลอร์เปิดไฟและเคลื่อนที่เข้าโรงรถไป
ลู่โจวมองดูระบบช่วยชีวิตผ่านหน้าจอและอดที่จะคิดไม่ได้ว่า
โปรเจกต์วิจัย ‘การ์เด้น’ ของเขาถูกโจมตีโดยกองกำลังไม่ทราบฝ่าย เขานึกสงสัย CIA แต่มันไม่มีหลักฐานอะไร เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะได้เทคโนโลยีไบโอสเฟียร์จำลองด้วยวิธีนี้
บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าเวรกรรม
ถึงเขาจะไม่เชื่อเรื่องเวรกรรมก็ตาม
ครอว์เลอร์เคลื่อนผ่านโรงรถและมุ่งไปที่ห้องทดลอง ลู่โจวมองดูถุงพลาสติกและจินตนาการถึงช่วงสัปดาห์สุดท้ายที่พวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่
ชาวอาณานิคมย้ายไปในห้องนี้เพื่อรักษาทรัพยากรใช้ชีวิตและพลังงาน พวกเขาอยู่ในห้องเดียวกันที่มีเทอร์มินัลการสื่อสาร
ลู่โจวอดรู้สึกเห็นใจไม่ได้
เขานึกถึงชาวอาณานิคมที่น่าสงสารไปถึงสตาร์ไลท์และพบว่าพวกเขาสามารถอาบน้ำได้ที่เคบินรับรองแขกของสตาร์ไลท์
ครอว์เลอร์ขับไปถึงแผงคอนโซลห้องแล็บ มันยื่นแขนสอดเข้าไปในแผงคอนโซล
ผ่านไปไม่นาน หน้าจอสว่างขึ้นและแสดงแถบความคืบหน้า
แถบความคืบหน้าขึ้นเสร็จสมบูรณ์ ข้อมูลถูกส่งไปให้ลู่โจวซึ่งอยู่ห่างออกไปสิบล้านกิโลเมตร
ลู่โจวมองดูไฟล์อย่างรวดเร็วและมีสีหน้าตึงเครียด
เขารู้สึกอึ้งเล็กน้อย
“น่าสนใจ…”
…………………………………………….
