Scholar’s Advanced Technological System – ตอนที่ 81

ตอนที่ 81 ลู่โจวแอบสังเกต

 

 

พูดตามตรง ลู่โจวไม่ได้เตรียมใจสำหรับชื่อเสียงนี้เลย

 

ชั่วข้ามคืน แฟนคลับบนเว่ยป๋อของเขาทะลุไปแสนคน ผู้นำมหาลัยปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีและแม้แต่เลขาของเมืองก็มาจับมือเขา สถานีโทรทัศน์จินหลิงนัดสัมภาษณ์เขา แถมสื่อต่างประเทศก็กำลังมา…

 

คืนที่สอง ลู่โจวได้รับสายจากพ่อ

 

พ่อไม่ได้ถามเขาว่าทานข้าวหรือยังหรือทำอะไรอยู่ กลับกันเขาถาม…

 

“ลูก ข้อคาดการณ์ของโจวคืออะไร?”

 

เมื่อลู่โจวได้ยินคำพูดของพ่อ เขาก็เกือบทำโทรศัพท์หล่น

 

“โอ้ พ่อเริ่มเรียนคณิตศาสตร์ตั้งแต่ตอนไหน?”

 

“ไม่ พ่อไม่ได้เรียนคณิตศาสตร์ เบื้องบนของโรงงานบอกพ่อว่าลูกแก้ข้อคาดเดาของโจวอะไรสักอย่างแล้วอยากมอบรางวัลให้ลูก…พ่อไม่เข้าใจ”

 

ลู่ปังกั๋วงงมาก

 

ปกติเขาไม่ค่อยได้อ่านข่าวหรือเล่นโซเชียลนัก ดังนั้นเขาย่อมไม่รู้ว่าโลกภายนอกเกิดอะไรขึ้น

 

ช่วงเวลาที่ภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตเขาคือตอนที่ลูกชายเขาเข้ามหาลัยดีๆได้ โรงงานกระทั่งมอบซองแดงให้เขา 500 หยวน

 

ถึงกระนั้นผู้จัดการของโรงงานก็ไม่ได้มาขอบคุณเขาด้วยตนเอง อย่างมากผู้จัดการก็มาแสดงความยินดีกับเขาลวกๆ อย่างไรก็ตามครั้งนี้มันไม่ใช่แค่เบื้องบนของโรงงาน เป็นเลขาโรงงานมาด้วยตนเอง!

 

สำหรับพนักงานธรรมดาในโรงงานของรัฐ เลขาก็ถือเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูง

 

ลู่โจวคิดสักพักแล้วหาทางอธิบายข้อคาดการณ์ของโจวไมได้ “โอ้…พ่อ ผมจะอธิบายยังไงดี? มันเป็นปัญหาทางวิทยาศาสตร์” เขาเสริม “พ่อไปหาหนังสือพิมพ์เหรินเหรินไดอารี่ของเมื่อวานได้ไหม? มันน่าจะมีอธิบาย”

 

“อะไรนะ…พ่อไปหาอะไรนะ?! ลูกออกหนังสือพิมพ์ด้วย?!” ลู่ปังกั๋วกล่าวด้วยแววตาเบิกกว้าง

 

“ครับ ผมจะออกทีวีในอีกสองวัน แต่มันเป็นสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นในเมืองจินหลิง พ่อดูไม่ได้ นอกจากนี้มหาลัยจะมอบโบนัสให้ผมอีก เมื่อเงินมาถึง ผมจะโอนเงินส่วนนึงเข้าบัญชีพ่อ”

 

ลู่โจวนึกได้ว่าคณบดีฉินบอกว่าข่าวจะถูกรายงานในรูปแบบของการแจ้งข่าว ดังนั้นการสัมภาษณ์ของเขาจึงถูกตัดเหลือ 15-30 วิ

 

“โอนเงินอะไร? ลูกไม่ต้องห่วงเรา ดูแลตัวเองให้ดีก็พอ! พ่อไม่ได้แก่ขนาดนั้น! เก็บเงินไว้ อย่าใช้สุรุ่ยสุร่าย เก็บไว้ซื้อบ้าน!” ลู่ปังกั๋วกล่าว เมื่อเขาได้ยินว่าลูกจะออกทีวี เขาก็ยิ้มกว้าง

 

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ดูข่าวหรืออ่านหนังสือพิมพ์ แต่เขารู้ว่าการได้ออกทีวีไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะทำได้

 

ลู่โจวยิ้มแล้วกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงรองเท้าและเสียงเปิดประตูผ่านทางโทรศัพท์

 

เขารู้ทันทีว่าเสี่ยวถงกลับบ้านแล้ว

 

วันเสาร์เรียนครึ่งวัน เนื่องจากเธอไม่ได้เรียนพิเศษ นี่จึงเป็นเวลาเดียวที่เธอจะคุยกับลู่โจวได้

 

“พ่อ หนูขอโทรศัพท์!”

 

เขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบก่อนที่โทรศัพท์จะถูกเสี่ยวถงแย่งไป

 

“พี่!”

 

“เสี่ยวถง เป็นไงบ้าง?” ลู่โจวถามด้วยรอยยิ้ม

 

“ไม่เลว ไม่เลว! พี่ ลู่โจวจากมหาลัยจินหลิงเป็นพี่จริงเหรอ?” เสี่ยวถงถาม น้ำเสียงของเธอเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นและความชื่นชม

 

“จะเป็นใครไปได้อีก?” ลู่โจวถามอย่างจำใจ

 

เสี่ยวถงถือโทรศัพท์แล้วกล่าว “พี่ พี่เป็นไอดอลของหนู! เมื่อกี้ อาจารย์คณิตของหนูกำลังโม้เรื่องพี่ในห้อง อาจารย์บอกว่าพี่เป็นนักเรียนที่มีพรสวรรค์ที่สุดของเขา เขาบอกว่าเขารู้พรสวรรค์ของพี่จากการตรวจข้อสอบพี่!”

 

ลู่โจวคิดสักครู่ก่อนจะยิ้มแล้วกล่าว “เฒ่าหม่า?”

 

เสี่ยวถงกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ใช่ เป็นเขา!”

 

ลู่โจวยิ้มแล้วกล่าว “อ่อ เขาเป็นอาจารย์ของพี่”

 

ลู่โจวจำไม่ได้เลยว่าเฒ่าหม่าเคยพูดแบบนี้กับเขา ถ้าเฒ่าหม่าพูดแบบนั้นจริง เขาต้องพูดเกินจริงแล้ว ในโรงเรียนมอปลาย ลู่โจวเป็นประเภทนักเรียนธรรมดา แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมการแข่งขันบ้าง แต่เขาไม่เคยได้รางวัลอะไรเลย

 

ระหว่างการแข่งขันกับสอบ พลังส่วนใหญ่ของลู่โจวถูกใช้ไปกับการสอบ

 

แววตาของเสี่ยวถงเปล่งประกายระยิบระยับ “พี่ หนูชื่นชมพี่มาก! ตอนนี้หนูนับเป็นน้องสาวของนักคณิตศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ไหม?”

 

อ่า เธอชมฉันเกินไปแล้ว

 

แม้แต่ฉันก็ชื่นชมตัวเองเช่นกัน

 

ลู่โจวหัวเราะแล้วกล่าว “แน่นอน ดังนั้นเราต้องเรียนคณิตศาสตร์ให้ดี เราต้องไม่ทำให้สมองอัจฉริยะของเราเสียเปล่า”

 

“คณิตหนูไม่ได้แย่! เดือนก่อนหนูสอบได้ 120 คะแนน!” เสี่ยวถงเถียง

 

“ถ้าเราอยากเข้ามหาลัยดีๆ 120 คะแนนยังไม่พอ! ทำให้ดีที่สุด พี่จะรออยู่ที่มหาลัยจินหลิง”

 

เสี่ยวถงกล่าวอย่างมั่นใจ “ค่ะ! หนูจะพยายามทำให้ดีที่สุด!”

 

ลู่โจววางสายแล้วจากระเบียงกลับเข้าไปในหอพัก

 

หวงกวงหมิงและสือช่างต่างก็รีบทำการบ้านฟิสิกส์ หลิวรุ่ยทำการบ้านเสร็จแล้ว เขากำลังใช้มือข้างนึงถือโทรศัพท์และมืออีกข้างถือปากกา เขากำลังคิดหนักและจ้องมองแผ่นกระดาษ

 

ลู่โจววางคอมพิวเตอร์บนเตียง เขากำลังปีนไปบนเตียงและสอนเสี่ยวไอ แต่แล้วจู่ๆหลิวรุ่ยก็โยนปากกาทิ้งไว้ข้างๆแล้วเกาหัว

 

“โจว ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจกระบวนการพิสูจน์ของนาย?”

 

หลิวรุ่ยยอมรับแล้วว่าลู่โจวไปถึงระดับที่ต่อให้เขาใช้เวลาทั้งชีวิตก็ไปไม่ถึง อย่างไรก็ตามในใจของเขา เขายังคงไม่เต็มใจเล็กน้อยที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

 

เรามาจากหอพักห้องเดียวกัน เรายังได้คะแนนช่วงมอปลายใกล้กัน แถมของฉันยังสูงกว่า ทำไมในหนึ่งปีมันถึงมีช่องว่างใหญ่ขนาดนี้?

 

เขาไม่เคยอ่านวิทยานิพนธ์บนโลกออนไลน์ แต่ครั้งนี้เขาอ่านวิทยานิพนธ์ของลู่โจวทั้งวัน

 

เขาไม่อยากเข้าใจ กลับกันเขาแค่อยากรู้ความแตกต่างระหว่างเขากับลู่โจว

 

อย่างไรก็ตาม…

 

ความจริงทำให้เขาสิ้นหวัง

 

เขาไม่เข้าใจหนังสือที่ลู่โจวอ่าน และตอนนี้เขาไม่เข้าใจแม้แต่สิ่งที่ลู่โจวกำลังเขียน

 

ลู่โจวนอนบนเตียงแล้วเปิดคอมพิวเตอร์ เขากล่าวลวกๆ “ธรรมดา ทฤษฏีจำนวนไม่ได้สอนในคลาสปริญญาตรี เมื่อนายได้เรียนทฤษฏีจำนวนตอนปริญญาโท นายจะเข้าใจ ถ้านายสนใจ ฉันแนะนำให้นายเริ่มจาก[พีชคณิตนามธรรม] นายสามารถเรียนพวกทฤษฏีกาลัว(Galois theory) มันจะเพียงพอที่จะสนับสนุนนายให้เข้าใจทฤษฏีจำนวนเชิงพีชคณิต ถ้าฉันจำถูก นายจะได้เข้าเรียนคลาสนี้ตอนปีสาม”

 

หลิวรุ่ย “…”

 

จู่ๆหลิวรุ่ยก็รู้สึกว่ามันเป็นความคิดที่ไม่ดีเลยที่จะพูดเรื่องคณิตศาสตร์กับเจ้าหมอนี่

 

หวงกวงหมิงและสือช่างหันมามองแล้วแสดงสีหน้าเห็นอกเห็นใจให้เขา

 

ลู่โจวไม่สนใจว่าหลิวรุ่ยคิดอะไรอยู่ เขาเปิดคอมพิวเตอร์แล้วมองดูประวัติแชทบัญชีรอง QQ

 

ไม่แปลกใจเลย กลุ่มคณิตศาสตร์ส่งข้อความมา 99+

 

เสียนจง : [คุณได้ข่าวไหม? ท่านเทพเอกคณิตของเราแก้โจทย์คณิตศาสตร์ระดับโลก! นอกจากนี้ท่านเทพยังอยู่ในกลุ่ม! ! !]

 

เดย์เดย์ : [สหาย มุมมองจากตรงนั้นเป็นไงบ้าง? (ร้องไห้)]

 

เค่อตู้ : [ฉันได้ยินมาแต่เช้าแล้ว]

 

ฉางชิง : [ไอดอล!]

 

เดย์เดย์ : [ท่านเทพแข็งแกร่งมาก น่ากลัวเหลือเกิน! เขาได้รับรางวัลการแข่งขันการสร้างแบบจำลองระดับประเทศเมื่อเร็วๆนี้ ตอนนี้เขาพิสูจน์โจทย์คณิตระดับโลกอีก เกียรติยศทั้งหมดถูกเขาเอาไป คนอื่นจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร…]

 

เค่อตู้ : [ท่านเทพไม่เคยตอบเราเลย…(ร้องไห้)]

 

ชูชู : [บางทีท่านเทพอาจยุ่ง? (กระอักกระอ่วน)]

 

เดย์เดย์ : [บางทีเขากำลังสังเกตเราอยู่ในความมืดแล้วกำลังคิดว่า ไอ้พวกนักศึกษาโง่! (ร้องไห้)]

 

ลู่โจว “…”

 

พวกนายแค่พูดแล้วเพิ่มแถบความคืบหน้าฉันก็พอ ทำไมพวกนายต้องพูดถึงฉันด้วย

 

ลู่โจวปิดหน้าต่างแชทอย่างเงียบๆ

 

แถบความคืบหน้าไม่ได้เพิ่มในอัตราที่คงที่ แม้ว่าข้อความจะอยู่ที่ 99+ ทุกวัน แต่บางครั้งแถบก็จะเต็มในหนึ่งวัน บางครั้งแถบก็จะไม่ขยับเลยทั้งวัน

 

ลู่โจวคาดว่าเหตุผลที่ทำไมถึงแตกต่างกัน มันเกี่ยวข้องกับแนวคิด’เอนโทรปีของข้อมูล’

 

ทฤษฏีสารสนเทศคือบิดาของทฤษฏีเอนโทรปี ตอนแรกมันถูกเสนอโดยคลาวด์ อี แชนนอนในปี 1948 เพื่ออธิบายความไม่แน่นอนของข้อมูล ด้วยแนวคิดเทนโทรปีของข้อมูล จำนวนข้อมูลที่มีอยู่ในชิ้นส่วนข้อมูลสามารถคำนวณออกมาได้

 

ลู่โจวเดาว่าหลักการอัพเกรดของเสี่ยวไอคือการวิเคราะห์ข้อความจำเพาะผ่านอัลกอริทึม มันสามารถเรียนรู้ตรรกะมนุษย์และคิดผ่านบทสนทนา

 

ยิ่งชิ้นส่วนข้อมูล’มีประโยชน์’มากเท่าไหร่ มันก็จะช่วยอัพเกรดได้มากเท่านั้น ข้อความแชทที่ไร้ประโยชน์อย่างพวกสแปมหรือสติ๊กเกอร์จะไม่ช่วยเพิ่มแถบความคืบหน้า กลับกันมันจะชะลอความเร็วประมวลผลข้อความแทน

 

ลู่โจวเริ่มคิด

 

“…ถ้าฉันเอาเสี่ยวไอใส่ในเทียนเหอ1(Tianhe-1)แล้วเชื่อมต่อกับฐานข้อมูลแคชแชทของเพนกวิ้น มันจะอัพเกรดเต็มในทีเดียว?”

(ผู้แปล : เทียนเหอ 1 คือซูเปอร์คอมพิวเตอร์)

 

แน่นอนเขาแค่คาดเดา

 

เงื่อนไขการอัพเกรดระดับสูงกว่านี้อาจเปลี่ยนไป แม้ว่าเขาจะสามารถอัพเกรดเสี่ยวไอจนเต็ม แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะใส่เทคโนโลยีที่ไม่มีใครรู้จักนี้บนอินเตอร์เน็ตได้ไหม

 

นอกจากนี้…

 

เขารู้สึกว่าระบบต้มเขาเสมอ เขากลัวว่าสาขาเทคโนโลยีของเขาจะต้มเขาเข้าสักวัน

 

“ใครจะสนล่ะ ฉันจะคอยดู ฉันจะไม่คิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น” ลู่โจวกล่าวและส่ายหน้า เขาคลิกตรงแถบความคืบหน้าเพื่อรับแต้มประสบการณ์

 

[สาขาเทคโนโลยี (ปัญญาประดิษฐ์) ประสบการณ์+100]*3

 

[ประสบการณ์วิทยาการสารสนเทศ +100]*3

 

วิทยาศาสตร์หลัก : วิทยาการสารสนเทศ ระดับ 1 (400/10000)

 

สาขาเทคโนโลยี : ปัญญาประดิษฐ์ ระดับ 1 (400/1000)

 

เขาได้ก้าวเดินอีกก้าวใหญ่ไปสู่การเพิ่มระดับปัญญาประดิษฐ์

 

อย่างไรก็ตามเขายังห่างไกลจากการเพิ่มระดับวิทยาการสารสนเทศ

 

ฉันจะได้รับแต้มประสบการณ์ 10,000 แต้มเมื่อไหร่…

Scholar’s Advanced Technological System

Scholar’s Advanced Technological System

The Overachiever's Black Tech System, 学霸的黑科技系统
Score 6.6
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2018 Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง Scholar’s Advanced Technological Systemหลังจากทุกข์ทรมาณจากลมแดดขณะทำงานภายใต้ความร้อนที่ร้อนระอุของฤดูร้อน ลู่โจวนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนแต่ขยันขันแข็งได้กลายเป็นเจ้าของระบบเทคโนโลยีขั้นสูง ด้วยความโกงที่ระบบมอบให้ ชีวิตในรั้วมหาลัยของเขาจึงเปลี่ยนไปในข้ามคืน ปริญญาโท? ง่ายดายยิ่ง ปริญญาเอก? นั่นไม่ใช่ปัญหา จากที่ไม่มีใครรู้จัก เขาได้กลายเป็นดาราดังแห่งวงการวิทยาศาสตร์อย่างรวดเร็ว ด้วยภารกิจที่ระบบมอบให้ เขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางผู้ชนะรางวัลโนเบล “ระบบ แต้มแลกเป็นเงินได้ไหม?” “ไม่ได้” “เชี่ย งั้นนายทำไรได้!?” “ระบบจะทำให้ท่านกลายเป็นสุดยอดนักวิชาการ กลายเป็นผู้ปกครองเหนือมวลมนุษย์ ท่านจะเอาเงินไปทำอะไร?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset