เมื่อคืนนี้ลู่โจวมีช่วงเวลาที่เยี่ยมยอด
แต่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยความทุกข์ทรมาน
วันถัดมาลู่โจวตื่นขึ้นพร้อมกับอาการปวดหัวจากการเมาค้างของเขา ต้องขอบคุณเมตาบอลิกฟังก์ชันที่แข็งแรงของเขา เขาจึงรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากอาบน้ำ เขาลงมาด้านล่างและกินอาหารเช้า จากนั้นก็ขึ้นรถซึ่งรอเขาอยู่ตรงประตูทางเข้าโรงแรม
ลู่โจวนั่งอยู่ที่เบาะหลังและบีบหน้าผาก
“เมื่อวานผมดื่มถึงกี่โมงน่ะ?”
หวังเผิงตอบว่า “เช้ามืดครับ… ผมคาดไม่ถึงว่าเช้านี้คุณจะตื่น”
ลู่โจวพูดว่า “ไม่มีอะไรก็แค่สองสามช็อต ไม่หนักหนาอะไร”
หวังเผิงยิ้มและพูดว่า “…ไปไหนครับ?”
ลู่โจวตอบ “สำนักงานใหญ่ ILHCRC”
“ได้ครับ”
หวังเผิงหมุนพวงมาลัยรถอย่างคล่องแคล่วและเริ่มออกรถ
ลู่โจวพิงตัวกับหน้าต่าง เขาตั้งใจว่าจะงีบหลับแต่ทันใดนั้นก็นึกได้ว่าเมื่อคืนเขาเมาขนาดไหน
“ผมเมามากเมื่อคืน อะไรก็ตามที่คุณได้ยินผมพูดก็แกล้งทำเป็นว่าผมไม่ได้พูดอะไรแล้วกันนะ”
“ไม่เป็นไรครับ เราทุกคนก็มีวันแย่ๆ ของตัวเองทั้งนั้น” หวังเผิงยิ้มและพูดว่า “คุณรู้สึกดีขึ้นไหม? คุณพร้อมสำหรับพิธีเปิดตัววันนี้ไหมครับ?”
ลู่โจวยิ้มอย่างมั่นใจ
“แน่นอน ผมพร้อมแล้ว
“ไม่มีอะไรหรอก มันก็แค่งานเล็กๆ…”
…
อันที่จริงแล้วมันเป็นงานใหญ่ทีเดียว
รถตู้สื่อมวลชนรวมตัวอยู่ในลานจอดรถของอาคารสำนักงานใหญ่ ILHCRC ที่เลิศหรู ซึ่งตั้งอยู่ในโซนไฮเทค โลกทั้งใบกำลังจับตามองงานนี้
ฝูงชนรายล้อมทางเข้าด้านหน้าของตึก หินแกรนิตใหญ่ยักษ์ซึ่งคลุมด้วยผ้าสีแดง สูงราว 5 เมตร ตั้งอยู่ตรงทางเข้าตึก
ไม่มีพรมแดง ไม่มีลูกโป่งบนท้องฟ้า ไม่มีดอกไม้ไฟ อย่างไรก็ตามไม่มีใครมองข้ามความสำคัญของงานนี้
นักวิชาการที่กังวลเกี่ยวกับอนาคตของมนุษยชาติ คนธรรมดาที่สนใจเรื่องฟิสิกส์ และนักการเมืองที่กังวลเกี่ยวกับผลกระทบของโปรเจกต์นี้ต่างกำลังให้ความสนใจงานนี้อย่างใกล้ชิด
บางคนกำลังนั่งอยู่หน้าโทรทัศน์ ส่วนคนอื่นๆ ก็มาชมพิธีที่หน้างานเลย พวกเขาทุกคนอดที่จะกลั้นหายใจไม่ได้
ชายในชุดสูทคนหนึ่งยืนอยู่ตรงศูนย์กลางความสนใจ
เขาไม่มีสคริปต์อยู่ในมือ มีเพียงไมโครโฟนเท่านั้น
เขาพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนและเคร่งขรึม
“ลำดับแรกผมขอขอบคุณนักวิทยาศาสตร์ นักวิชาการ นักการเมือง และผู้ชมทางบ้านทุกท่านสำหรับการมาร่วมเฉลิมฉลองช่วงเวลาแห่งเกียรติยศนี้กับเรา”
“ในฐานะประธานของ ILHCRC ผมอยากจะขอขอบคุณทุกท่านจากก้นบึ้งของหัวใจ!”
ฝูงชนต่างส่งเสียงปรบมือ
ลู่โจวพยักหน้าแล้วกระแอม
“ILHCRC คือองค์กรวิจัยฟิสิกส์ระหว่างประเทศ และเราได้รับมอบหมายให้แก้ปัญหาต่างๆ ที่อาจส่งผลกระทบต่ออนาคตของเรา”
“โปรเจกต์นี้จะช่วยให้เราเข้าใจกฎแห่งจักรวาลในที่ที่เราอาศัยอยู่”
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ยืนอยู่ที่นี่และทำการเปิดอาคารแห่งเกียรติยศนี้!”
ลู่โจวถอยหลังไปสองก้าวและเดินตรงไปยังแผ่นหินแกรนิต
เขาเอื้อมมือออกไปและดึงผ้าสีแดงออก
บรรทัดตัวอักษรอันงดงามถูกจารึกอยู่บนแผ่นหิน
[ศูนย์วิจัยเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์นานาชาติ]
ดูเหมือนกับว่าเวลาจะหยุดนิ่ง
จากนั้น…
เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องยินดีก็เริ่มดังขึ้น…
นักวิจัยของสถาบันฟิสิกส์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีนโบกมืออย่างตื่นเต้น และพวกเขาถึงกับกอดกันด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า
พวกเขากำลังจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์!
พวกเขากำลังจะบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ด้วยกัน!
เกียรติยศในครั้งนี้สำคัญกว่าเกียรติของทุกคน แม้แต่เกียรติของรางวัลโนเบล ในเวลานั้นพวกเขาทุกคนต่างเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องนี้ด้วยกันในฐานะทีมเดียวกัน
หลัวเหวินเซวียนถูกเบียดอยู่ในฝูงชน และเขาก็เกือบจะทำแว่นตาหล่น
นักวิชาการจางเหวินหลง ประธานของสมาคมฟิสิกส์จีน ปรบมือจนฝ่ามือของเขาเริ่มเจ็บ
“ในที่สุด”
“ใช่” ฟางช่าวผิง ผู้อำนวยการสถาบันฟิสิกส์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน เขาขยี้ตาและพูดว่า “นี่คือหน้าประวัติศาสตร์ใหม่สำหรับสาขาฟิสิกส์ของจีน”
นักวิชาการจางเหวินหลงหัวเราะเบาๆ
“ไม่ใช่สาขาฟิสิกส์จีน!
“นี่คือหน้าประวัติศาสตร์ใหม่สำหรับโลกของฟิสิกส์!”
…
พิธีเปิดตัวจบลง
ลู่โจวโค้งคำนับอย่างสุภาพและวางไมโครโฟนลง กลุ่มผู้สื่อข่าวเดินตรงมาและยื่นไมโครโฟนของพวกเขาออกมา
“ศาสตราจารย์ลู่ครับ ผมเป็นผู้สื่อข่าวจากโคลัมเบีย ทีวี คุณบอกเราได้ไหมว่าทำไมคนถึงคิดว่าเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนเป็นสิ่งที่สิ้นเปลืองเงิน?”
ลู่โจวตอบว่า “ผมคิดว่าคนเหล่านั้นควรจะศึกษาด้วยตัวเอง”
“ผมเป็นผู้สื่อข่าวจาก BBC! ผมอยากจะถามว่าตำแหน่งประธานของ ILHCRC ได้รับการพิจารณาด้วยการโหวตหรือเปล่าครับ? ILHCRC ได้ปรึกษาสมาชิกระดับชาติท่านอื่นๆ ในการตัดสินใจครั้งนี้ไหมครับ?”
ลู่โจวตอบว่า “ไม่มีความเห็นครับ”
ด้วยเพราะมีฝ่ายรักษาความปลอดภัยคอยคุ้มกันเขาอยู่ ในที่สุดลู่โจวก็สามารถหลบผู้สื่อข่าวออกมาได้ ลู่โจวและเจ้าหน้าที่ ILHCRC คนอื่นๆ รูดบัตรผ่านประตูและเข้าไปในตึก
ทันใดนั้นเขาก็เห็นใครบางคนที่คุ้นตาเหลือบมองเขาอยู่ในฝูงชน
เมื่อชายคนนั้นสังเกตเห็นว่าลู่โจวกำลังมองมาที่เขา เขาก็พยายามปลีกตัวออกมา แต่ลู่โจวตะโกนขึ้นว่า “หลัวเหวินเซวียน!
“ฉันมองหานายตอนช่วงพิธีเปิด ในที่สุดนายก็อยู่ที่นี่”
……………
เมื่อคืนนี้ลู่โจวมีช่วงเวลาที่เยี่ยมยอด
แต่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยความทุกข์ทรมาน
วันถัดมาลู่โจวตื่นขึ้นพร้อมกับอาการปวดหัวจากการเมาค้างของเขา ต้องขอบคุณเมตาบอลิกฟังก์ชันที่แข็งแรงของเขา เขาจึงรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยหลังจากอาบน้ำ เขาลงมาด้านล่างและกินอาหารเช้า จากนั้นก็ขึ้นรถซึ่งรอเขาอยู่ตรงประตูทางเข้าโรงแรม
ลู่โจวนั่งอยู่ที่เบาะหลังและบีบหน้าผาก
“เมื่อวานผมดื่มถึงกี่โมงน่ะ?”
หวังเผิงตอบว่า “เช้ามืดครับ… ผมคาดไม่ถึงว่าเช้านี้คุณจะตื่น”
ลู่โจวพูดว่า “ไม่มีอะไรก็แค่สองสามช็อต ไม่หนักหนาอะไร”
หวังเผิงยิ้มและพูดว่า “…ไปไหนครับ?”
ลู่โจวตอบ “สำนักงานใหญ่ ILHCRC”
“ได้ครับ”
หวังเผิงหมุนพวงมาลัยรถอย่างคล่องแคล่วและเริ่มออกรถ
ลู่โจวพิงตัวกับหน้าต่าง เขาตั้งใจว่าจะงีบหลับแต่ทันใดนั้นก็นึกได้ว่าเมื่อคืนเขาเมาขนาดไหน
“ผมเมามากเมื่อคืน อะไรก็ตามที่คุณได้ยินผมพูดก็แกล้งทำเป็นว่าผมไม่ได้พูดอะไรแล้วกันนะ”
“ไม่เป็นไรครับ เราทุกคนก็มีวันแย่ๆ ของตัวเองทั้งนั้น” หวังเผิงยิ้มและพูดว่า “คุณรู้สึกดีขึ้นไหม? คุณพร้อมสำหรับพิธีเปิดตัววันนี้ไหมครับ?”
ลู่โจวยิ้มอย่างมั่นใจ
“แน่นอน ผมพร้อมแล้ว
“ไม่มีอะไรหรอก มันก็แค่งานเล็กๆ…”
…
อันที่จริงแล้วมันเป็นงานใหญ่ทีเดียว
รถตู้สื่อมวลชนรวมตัวอยู่ในลานจอดรถของอาคารสำนักงานใหญ่ ILHCRC ที่เลิศหรู ซึ่งตั้งอยู่ในโซนไฮเทค โลกทั้งใบกำลังจับตามองงานนี้
ฝูงชนรายล้อมทางเข้าด้านหน้าของตึก หินแกรนิตใหญ่ยักษ์ซึ่งคลุมด้วยผ้าสีแดง สูงราว 5 เมตร ตั้งอยู่ตรงทางเข้าตึก
ไม่มีพรมแดง ไม่มีลูกโป่งบนท้องฟ้า ไม่มีดอกไม้ไฟ อย่างไรก็ตามไม่มีใครมองข้ามความสำคัญของงานนี้
นักวิชาการที่กังวลเกี่ยวกับอนาคตของมนุษยชาติ คนธรรมดาที่สนใจเรื่องฟิสิกส์ และนักการเมืองที่กังวลเกี่ยวกับผลกระทบของโปรเจกต์นี้ต่างกำลังให้ความสนใจงานนี้อย่างใกล้ชิด
บางคนกำลังนั่งอยู่หน้าโทรทัศน์ ส่วนคนอื่นๆ ก็มาชมพิธีที่หน้างานเลย พวกเขาทุกคนอดที่จะกลั้นหายใจไม่ได้
ชายในชุดสูทคนหนึ่งยืนอยู่ตรงศูนย์กลางความสนใจ
เขาไม่มีสคริปต์อยู่ในมือ มีเพียงไมโครโฟนเท่านั้น
เขาพูดด้วยเสียงที่ชัดเจนและเคร่งขรึม
“ลำดับแรกผมขอขอบคุณนักวิทยาศาสตร์ นักวิชาการ นักการเมือง และผู้ชมทางบ้านทุกท่านสำหรับการมาร่วมเฉลิมฉลองช่วงเวลาแห่งเกียรติยศนี้กับเรา”
“ในฐานะประธานของ ILHCRC ผมอยากจะขอขอบคุณทุกท่านจากก้นบึ้งของหัวใจ!”
ฝูงชนต่างส่งเสียงปรบมือ
ลู่โจวพยักหน้าแล้วกระแอม
“ILHCRC คือองค์กรวิจัยฟิสิกส์ระหว่างประเทศ และเราได้รับมอบหมายให้แก้ปัญหาต่างๆ ที่อาจส่งผลกระทบต่ออนาคตของเรา”
“โปรเจกต์นี้จะช่วยให้เราเข้าใจกฎแห่งจักรวาลในที่ที่เราอาศัยอยู่”
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ยืนอยู่ที่นี่และทำการเปิดอาคารแห่งเกียรติยศนี้!”
ลู่โจวถอยหลังไปสองก้าวและเดินตรงไปยังแผ่นหินแกรนิต
เขาเอื้อมมือออกไปและดึงผ้าสีแดงออก
บรรทัดตัวอักษรอันงดงามถูกจารึกอยู่บนแผ่นหิน
[ศูนย์วิจัยเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์นานาชาติ]
ดูเหมือนกับว่าเวลาจะหยุดนิ่ง
จากนั้น…
เสียงปรบมือและเสียงโห่ร้องยินดีก็เริ่มดังขึ้น…
นักวิจัยของสถาบันฟิสิกส์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีนโบกมืออย่างตื่นเต้น และพวกเขาถึงกับกอดกันด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า
พวกเขากำลังจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์!
พวกเขากำลังจะบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ด้วยกัน!
เกียรติยศในครั้งนี้สำคัญกว่าเกียรติของทุกคน แม้แต่เกียรติของรางวัลโนเบล ในเวลานั้นพวกเขาทุกคนต่างเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องนี้ด้วยกันในฐานะทีมเดียวกัน
หลัวเหวินเซวียนถูกเบียดอยู่ในฝูงชน และเขาก็เกือบจะทำแว่นตาหล่น
นักวิชาการจางเหวินหลง ประธานของสมาคมฟิสิกส์จีน ปรบมือจนฝ่ามือของเขาเริ่มเจ็บ
“ในที่สุด”
“ใช่” ฟางช่าวผิง ผู้อำนวยการสถาบันฟิสิกส์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน เขาขยี้ตาและพูดว่า “นี่คือหน้าประวัติศาสตร์ใหม่สำหรับสาขาฟิสิกส์ของจีน”
นักวิชาการจางเหวินหลงหัวเราะเบาๆ
“ไม่ใช่สาขาฟิสิกส์จีน!
“นี่คือหน้าประวัติศาสตร์ใหม่สำหรับโลกของฟิสิกส์!”
…
พิธีเปิดตัวจบลง
ลู่โจวโค้งคำนับอย่างสุภาพและวางไมโครโฟนลง กลุ่มผู้สื่อข่าวเดินตรงมาและยื่นไมโครโฟนของพวกเขาออกมา
“ศาสตราจารย์ลู่ครับ ผมเป็นผู้สื่อข่าวจากโคลัมเบีย ทีวี คุณบอกเราได้ไหมว่าทำไมคนถึงคิดว่าเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนเป็นสิ่งที่สิ้นเปลืองเงิน?”
ลู่โจวตอบว่า “ผมคิดว่าคนเหล่านั้นควรจะศึกษาด้วยตัวเอง”
“ผมเป็นผู้สื่อข่าวจาก BBC! ผมอยากจะถามว่าตำแหน่งประธานของ ILHCRC ได้รับการพิจารณาด้วยการโหวตหรือเปล่าครับ? ILHCRC ได้ปรึกษาสมาชิกระดับชาติท่านอื่นๆ ในการตัดสินใจครั้งนี้ไหมครับ?”
ลู่โจวตอบว่า “ไม่มีความเห็นครับ”
ด้วยเพราะมีฝ่ายรักษาความปลอดภัยคอยคุ้มกันเขาอยู่ ในที่สุดลู่โจวก็สามารถหลบผู้สื่อข่าวออกมาได้ ลู่โจวและเจ้าหน้าที่ ILHCRC คนอื่นๆ รูดบัตรผ่านประตูและเข้าไปในตึก
ทันใดนั้นเขาก็เห็นใครบางคนที่คุ้นตาเหลือบมองเขาอยู่ในฝูงชน
เมื่อชายคนนั้นสังเกตเห็นว่าลู่โจวกำลังมองมาที่เขา เขาก็พยายามปลีกตัวออกมา แต่ลู่โจวตะโกนขึ้นว่า “หลัวเหวินเซวียน!
“ฉันมองหานายตอนช่วงพิธีเปิด ในที่สุดนายก็อยู่ที่นี่”
……………
