วันรุ่งขึ้น ณ ห้องบรรยายที่หนึ่ง
ศาสตราจารย์ครุกแมนเดินขึ้นไปบนเวทีในชุดสูท เขาถือกองกระดาษในมือ
การสัมมนานี้ควรจะทำโดยเสี่ยวถง แต่เนื่องจากเธอไม่มีประสบการณ์ในการพูดคุยในการประชุมใหญ่เช่นนี้มาก่อน เธอจึงไม่สามารถถ่ายทอดผลการวิจัยของพี่ชายของเธอไปยังชุมชนเศรษฐศาสตร์ได้อย่างถูกต้อง
อันที่จริงมันไม่สำคัญว่าใครเป็นคนทำรายงานนั้น
เพราะเธอได้ตัดสินใจไปแล้ว
ศาสตราจารย์ครุกแมนมองไปยังผู้ฟังที่เงียบงัน จากนั้นเขาก็เคลียร์คอก่อนจะพูด
“ผมมั่นใจว่าพวกคุณหลายคนในวันนี้มีโอกาสได้เห็นรายงานเมื่อวานนี้แล้ว
“ศาสตราจารย์โจเซฟได้ทำการวิเคราะห์แบบจำลองของลู่ บิวลีย์อย่างครอบคลุม และถึงแม้จะมีความเข้าใจผิดอยู่บ้าง แต่ความเข้าใจผิดเหล่านั้นก็ได้รับการพิสูจน์แล้ว
“ผมไม่มีอะไรที่จะเพิ่มเติมเกี่ยวกับแบบจำลองลู่ บิวลีย์ อันที่จริงผมไม่ควรเป็นคนที่ยืนอยู่ที่นี่ แต่ควรเป็นศาสตราจารย์ลู่ต่างหาก”
มีความโกลาหลในฝูงชน
“ศาสตราจารย์ครุกแมนกำลังพูดถึงอะไร?”
“ศาสตราจารย์ลู่ทำอะไรอีกแล้วเหรอ?”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด รายงานนี้ควรจะเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้แบบจำลองลู่ บิวลีย์ในสาขาเศรษฐศาสตร์มหภาค”
“ดูเหมือนว่าศาสตราจารย์ครุกแมนจเปลี่ยนมันในนาทีสุดท้ายและยอมแพ้กับบทความที่เขาวางแผนจะตีพิมพ์ในตอนแรก… เขากำลังวางแผนที่จะนำเสนองานวิจัยใหม่ของศาสตราจารย์ลู่หรือเปล่า?”
ศาสตราจารย์ครุกแมนมองไปที่ฝูงชนที่ส่งเสียงดังและกระแอม ส่งสัญญาณให้ผู้ชมหยุดพูด
เมื่อห้องบรรยายเงียบลงอีกครั้ง เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เสียงดังฟังชัด
“เมื่อบ่ายวานนี้ศาสตราจารย์ลู่ได้ทำการปรับเปลี่ยนการค้นคว้า และเขาได้ให้แบบจำลองลู่ บิวลีย์ที่ปรับปรุงแล้วกับเรา”
“บางคนอาจสงสัยว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้างในบ่ายวันเดียว อันที่จริงผมก็สงสัยเช่นกัน…”
“จนกระทั่งผมได้อ่านเอกสารของเขา”
ผู้คนจำนวนมากในห้องบรรยายต่างพากันตกใจ
ยกเว้นคนที่อยู่ในห้องบรรยายเมื่อวานนี้ เพราะพวกเขารู้แล้วว่าลู่โจวสามารถสร้างแบบจำลองลู่ บิวลีย์ได้ในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น
ศาสตราจารย์ครุกแมนหยุดครู่หนึ่ง และมองไปที่ศาสตราจารย์โจเซฟซึ่งนั่งอยู่แถวหน้า จากนั้นเขาก็มองไปที่ผู้ชมและพูด
“ผมกำลังจะแสดงให้พวกคุณเห็นถึงเวอร์ชันปรับปรุงของแบบลู่ บิวลีย์
“กรุณาตั้งใจฟัง”
…
เมื่อหันหลังให้กับผู้ชม ศาสตราจารย์ครุกแมนก็ได้เริ่มเขียนบนกระดานไวท์บอร์ดด้วยปากกามาร์คเกอร์ในมือของเขา เขาเขียนบทสรุปโดยละเอียดเกี่ยวกับแบบจำลองลู่ บิวลีย์อย่างสุดความสามารถ
แม้ว่าสูตรบนกระดานไวท์บอร์ดจะเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของภูเขาน้ำแข็ง แต่นักวิชาการที่มีความโน้มเอียงทางคณิตศาสตร์หลายคนที่นั่งอยู่ที่นี่สามารถเห็นการปรับปรุงที่ลู่โจวทำกับแบบจำลองลู่ บิวลีย์ได้อย่างชัดเจน
นี่เป็นสัญชาตญาณทางวิชาการอย่างหนึ่ง
มันเป็นสิ่งที่เกิดจากการสะสมโดยการวิจัยเศรษฐศาสตร์มหภาคมาหลายปี
และศาสตราจารย์โจเซฟเป็นหนึ่งในนั้น
เขากำลังฟังและดูอย่างตั้งใจ เขาทั้งประหลาดใจและโล่งใจในเวลาเดียวกัน
ในที่สุดเขาก็เชื่อว่าลู่โจวไม่ได้ล้อเล่น
ความจริงที่ว่าลู่โจวสามารถทำได้ทั้งหมดในบ่ายวันหนึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่าความสามารถทางคณิตศาสตร์ของเขานั้นเหนือกว่าใครทั้งหมด…
และไม่ใช่แค่ความสามารถทางคณิตศาสตร์ของเขาเท่านั้น
เพราะความสามารถของเขาในการใช้คณิตศาสตร์กับสาขาอื่นก็ไม่มีใครเทียบได้เช่นกัน!
ฉันเกรงว่าแม้แต่จอห์น แนชก็ยังไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้เช่นเดียวกับเขา…
“คณิตศาสตร์กำลังเปลี่ยนแปลงวิทยาศาสตร์…” ศาสตราจารย์โจเซฟพูดขณะจ้องไปที่สูตรต่างๆ บนไวท์บอร์ด เขายิ้มและพูดว่า “เขาคือนักล่ายอดนักปราชญ์…
“เขาค่อนข้างถ่อมตัวสำหรับความแข็งแกร่งขนาดนั้นนะ”
เขาไม่ใช่แค่เปลี่ยนวิทยาศาสตร์
แต่เขากำลังให้นิยามวิทยาศาสตร์ใหม่!
เขากำลังนิยามความเข้าใจของทุกคนเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์คณิตศาสตร์…
ศาสตราจารย์ครุกแมนซึ่งยืนอยู่บนเวทีหยุดเขียน
และดูกระดาษในมือเพื่อเปรียบเทียบกับเนื้อหาบนไวท์บอร์ด หลังจากแน่ใจว่าไม่มีข้อผิดพลาดใด เขาจึงหันกลับมาและเผชิญหน้ากับผู้ชม
“มีใครมีคำถามอะไรไหม?”
ผู้ชมเงียบสนิทและไม่มีใครยกมือขึ้น
ศาสตราจารย์ครุกแมนมองไปยังผู้ฟังที่เงียบงันและเชื่อมั่นว่าเขาได้แสดงตัวเองอย่างชัดเจน
“โอเค ถ้าอย่างนั้น…”
เขากำลังจะวางปากกาลงแต่จู่ๆ ก็มีคนยกมือขึ้น
“เดี๋ยวก่อน”
ทุกคนหันความสนใจไปที่นักวิชาการหนุ่มที่หน้าแดงด้วยความเขินอายขณะที่เขาพูด
“ผมไม่มีคำถาม แต่เกี่ยวกับแบบจำลองนี้… มันชื่ออะไรครับ? มันควรจะแตกต่างจากรุ่นลู่ บิวลีย์แบบดั้งเดิมใช่ไหม?”
นี่เป็นคำถามที่สำคัญทีเดียว
มีการพูดคุยกันมากมายในห้องบรรยาย
ศาสตราจารย์ครุกแมนหยุดชั่วครู่หนึ่ง
ลู่โจวไม่ได้ตั้งชื่อให้แบบจำลองนี้เลย…
เช่นเดียวกับที่นักวิชาการคนอื่นๆ การตั้งชื่อแบบจำลองลู่ บิวลีย์นั้นไม่ได้มาจากลู่โจว
ดูเหมือนว่าศาสตราจารย์ลู่จะไม่กระตือรือร้นที่จะตั้งชื่อผลการวิจัยทางเศรษฐศาสตร์ตามชื่อตนเอง
ศาสตราจารย์ครุกแมนยิ้มและครุ่นคิดอย่างรอบคอบอยู่ครู่หนึ่ง เขากระแอมและพูด
“เราควรเพิ่มโจเซฟเข้าไปดีไหม? เพราะศาสตราจารย์ลู่เองก็ยอมรับว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจจากรายงานของศาสตราจารย์โจเซฟ—”
ครุกแมนกำลังพูดยังไม่จบประโยค เขาก็ถูกพูดแทรก
“ผมไม่คู่ควรกับการใส่ชื่อเข้าไปหรอก”
ศาสตราจารย์โจเซฟซึ่งนั่งอยู่แถวหน้าของห้องบรรยายจู่ๆ ก็ยืนขึ้นและกล่าวว่า “ผมไม่อยากถูกยกให้เป็นแบบอย่างของการทำผิดด้วย ผมไม่สมควรได้รับเกียรติสำหรับแบบจำลองนี้ ”
“เอ่อ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น” ศาสตราจารย์ครุกแมนกล่าวอย่างเร่งรีบต่อ “นี่เป็นเพียงการแยกความแตกต่างระหว่างสองโมเดลก็เท่านั้น”
ชายชราจ้องไปที่ไวท์บอร์ดครู่หนึ่ง
ก่อนที่เขาจะพูด
“ผมคิดว่าเราทุกคนสามารถเห็นได้ว่าแบบจำลองลู่ บิวลีย์ที่ปรับปรุงใหม่นั้นเปลี่ยนไปจากเฟรมเวิร์กของแบบจำลอง บิวลีย์
“แบบจำลองใหม่นี้เป็นแบบจำลองทางเศรษฐศาสตร์ที่ยืดหยุ่นและใช้งานได้มากขึ้นกว่าเดิม
“ดังนั้น ผมขอเสนอชื่อใหม่เป็น… รุ่น L-Z”
มีความโกลาหลในฝูงชน
นักวิชาการที่นั่งอยู่ในห้องบรรยายต่างพยักหน้าเห็นด้วยตามกันๆ
นักวิชาการบางคนไม่แน่ใจสำหรับการตั้งชื่อนี้ พวกเขาจึงเริ่มคิดอะไรบางอย่าง
ศาสตราจารย์แองกัสพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
แองกัสกล่าวว่า “ดูเหมือนว่างานเมื่อวานจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อโจเซฟ… ผมไม่อยู่ในฐานะที่จะตัดสินได้ แต่ผมคิดว่าโจเซฟสมควรได้รับการระลึกถึง”
วิสล์ซึ่งนั่งถัดจากศาสตราจารย์แองกัสรู้สึกสับสน
เขาอดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย “ศาสตราจารย์แองกัส… เกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้เหรอครับ?”
“คุณไม่ได้อยู่ที่นี่เหรอ?” ศาสตราจารย์แองกัสกล่าวว่า “อ๋อ ใช่คุณมาไม่ได้นี่นา”
วิสล์กลืนน้ำลายและพูดว่า “เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?”
“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่น่าเสียดายที่คุณพลาดงานสัมมนาเศรษฐศาสตร์มหภาคที่น่าตื่นเต้นไป”
ศาสตราจารย์แองกัสมองดูนักศึกษาปริญญาเอกที่เสียใจในขณะที่เขายิ้มและกล่าวว่า “นี่น่าจะเป็นการสัมมนาที่น่าตื่นเต้นที่สุดของปีก็เป็นได้”
……………………
Related
