ลู่โจวกลับมาจากเซี่ยงไฮ้ได้สองวันแล้ว
ณ คฤหาสน์จงซาน อินเตอร์เนชั่นแนลของเขา
ลู่โจวอยู่ในห้องทำงานชั้นสอง เขากำลังอ่านรายงานการวิจัยฉบับร่างขณะที่เขาก็เห็นแฮงเอาท์วิดีโอปรากฏขึ้นบนแล็ปท็อป
เมื่อลู่โจวเห็นว่าเสี่ยวถงเป็นคนโทรมา เขาจึงใช้เมาส์คลิกและรับสาย
ไม่นานใบหน้าที่ตื่นเต้นและเต็มไปด้วยรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอของเขา
“พี่ชาย พี่กำลังดังเลย!”
ลู่โจวไม่รู้ว่าอะไรน่าตื่นเต้นนัก เขาจึงหยุดครู่หนึ่งแล้วพูด
“ฉัน… อะไรนะ?”
“จำวิทยานิพนธ์ที่คุณให้หนูเมื่อสองสามวันก่อนได้ไหม? ศาสตราจารย์ครุกแมนได้ทำรายงานให้พี่ ตอนนี้โลกเศรษฐศาสตร์ทั้งโลกกำลังค้นคว้าแบบจำลอง L-Z ของพี่อยู่! โมเดลของพี่กำลังเป็นที่นิยมบนทวิตเตอร์!”
ลู่โจว: “L… Z?”
เสี่ยวถงพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ใช่! ศาสตราจารย์โจเซฟเป็นคนตั้งชื่อมัน!”
ลู่โจว “…”
เวรเอ๊ย!
นักเศรษฐศาสตร์พวกนี้ตั้งชื่อได้แย่มากๆ
ฉันไม่ได้คิดไม่ถึงเลยจริงๆ…
ลู่โจวไอและพูดว่า “นี่คือสิ่งที่เรากำลังตื่นเต้นเหรอเนี่ย?”
“นั่นหมายความว่าไง? นี่เป็นเรื่องที่วิเศษมากเลยนะ! นอกจากนี้” เสี่ยวถงไขว่ห้างและพูดด้วยใบหน้าลึกลับ “ยังมีคนส่งจดหมายแนะนำไปยังคณะกรรมการโนเบล ดังนั้นพี่อาจได้รับรางวัลโนเบลสาขาเศรษฐศาสตร์อีกด้วย!”
เมื่อเห็นว่าเสี่ยวถงมีความสุขเพียงใด ลู่โจวก็ยิ้มและพูดว่า “น้องสาวของพี่ เราน่ะควรมุ่งไปที่การศึกษาของตัวเองนะ… และพี่อยากจะได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์มากกว่ารางวัลด้านเศรษฐศาสตร์ ซึ่งมันไม่ง่ายเลยที่จะคว้ารางวัลโนเบลสองรางวัล”
เสี่ยวถงทำหน้ามุ่ยและพูดว่า “ขอโทษค่ะ หนูขอโทษที่เป็นห่วงแล้วกัน”
ลู่โจวกล่าวว่า “โอเค ไปทำธุระของตัวเองเถอะ พี่ยุ่งและไม่มีเวลาว่างมากเหมือนเราหรอกนะ”
เสี่ยวถงขมวดคิ้วและพูดว่า “หนูก็ไม่มีเวลาว่าง! ไม่ว่างเหมือนกัน! หนูเพิ่งกลับไปที่พรินซ์ตัน และศาสตราจารย์ครุกแมนให้งานตั้งหลายอย่าง! และต้องอ่านเอกสารวันละสองฉบับและเขียนโน้ตหลายเล่ม… เพิ่งเปิดเรียนไม่ถึงสองสัปดาห์เองนะ! นี่มันแย่มาก!”
ลู่โจวรู้สึกขบขันและพูดว่า “พี่จะแนะนำให้รู้จักกับนักเรียนของพี่นะ หลังจากดูภาระงานแล้วเราจะไม่บ่นอีกเลย”
การที่ที่ปรึกษามอบหมายงานให้หมายความว่าพวกเขาสนใจที่จะสอนเธอ หรือเธอต้องการให้เขามอบหมายงานที่ไร้สมองและซ้ำซากๆ ให้เหรอ?
ดูเหมือนว่าศาสตราจารย์ครุกแมนค่อนข้างจริงจังกับการให้ความรู้และฝึกฝนเสี่ยวถง ลู่โจวจะไม่มีวันลืมสิ่งนั้น
หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อยๆ ลู่โจวก็วางสายวิดีโอคอลและหันความสนใจกลับไปที่วิทยานิพนธ์ของเขา
ขณะที่เขาดูสมการที่อัดแน่น เขาก็รู้สึกปวดหัวและถอนหายใจเสียงดัง
“ฉันจะทำเสร็จก่อนมิถุนายนนี้ไม่ได้แน่ๆ…
“เฮ้อ ถ้าสมมุติฐานของรีมันน์ง่ายพอๆ กับโมเดล L-Z ล่ะก็นะ”
ฉันจะรอคอยการประชุมที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
ลู่โจวเลือกที่จะทำรายงานสมมติฐานของรีมันน์เป็นเวลาหกสิบนาทีแล้ว หากเขาจะไม่สามารถพรีเซนต์สาระสำคัญของวิจัยสำหรับรายงานนี้ ชุมชนคณิตศาสตร์ก็จะยังคงเคารพเขาอยู่ แต่เขาจะไม่สามารถเคารพตัวเองได้เลย
ลู่โจวส่ายหัวและให้ความสนใจกลับไปในการแก้สมการคณิตศาสตร์ที่มีอายุนับศตวรรษนี้ต่อไป…
…
ในขณะที่ลู่โจวกำลังยุ่งอยู่กับการค้นคว้าคณิตศาสตร์ หลี่ถิงหุยซึ่งอยู่ในสำนักงานเซี่ยงไฮ้ของสตาร์สกายเทคโนโลยีก็ได้รับสัญญาทางการเงินฉบับแรกในชีวิตของเขา
แต่เขาไม่ได้รู้สึกชอบสัญญานี้ซักเท่าไหร่…
เขาอ่านสัญญาตั้งแต่ต้นจนจบ เขามองดูซีอีโอหญิงที่นั่งตรงข้ามเขาอย่างไม่เต็มใจ
“หกสิบเปอร์เซ็นต์… มันไม่สูงไปหน่อยเหรอครับ?”
มีบริษัทสตาร์ทอัพเพียงไม่กี่รายเท่านั้นที่จะสละหุ้นร้อยละหกสิบในรอบการจัดหาเงินทุนของนางฟ้า แม้แต่ร้อยละสามสิบก็ยังสูงผิดปกติ
การลงนามในสัญญานี้หมายความว่าเขาจะสูญเสียสถานะผู้ถือหุ้นรายใหญ่และมอบอำนาจควบคุมบริษัทให้กับสตาร์สกายเทคโนโลยี ไม่เพียงแค่นั้น แต่จะส่งผลอย่างมากต่อรอบการจัดหาเงินทุนในอนาคตของเขา
ไม่มีบริษัทเงินร่วมลงทุนรายใดจะลงทุนในสตาร์ทอัพที่ผู้ก่อตั้งสูญเสียการควบคุมบริษัทของตนเองไปแน่นอน เว้นแต่สตาร์สกายเทคโนโลยีจะไม่มีแผนการจัดหาเงินทุนในอนาคต
เฉินยู่ซานตอบคำถามสั้น ๆ
“ฉันคิดว่านี่เป็นข้อตกลงที่เหมาะสมที่สุดแล้ว และเราจะไม่เจรจามากกว่านี้”
หลี่ถิงหุยกล่าวว่า “แต่บี๊บบี๊บชาร์จจิงมีทีมวิจัยและพัฒนาอิสระ…”
เฉินยู่ซานจิบชาก่อนจะพูดตอบไป
“โอ้ จริงเหรอ? มันเปรียบเทียบได้กับสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงไหม?”
เขาถูกซีอีโอข่มขู่ ดังนั้นเขาจึงไม่มีอะไรจะพูดต่อ
เฉินยู่ซานแตะนิ้วของเธอบนโต๊ะและพูดต่อ
“ฉันไม่เห็นด้วยกับความคิดของนักวิชาการลู่ เขาไม่ใช่นักธุรกิจที่ดี ในความคิดของฉันแล้วนี่มันคือการกุศลชัดๆ”
ชายคนนั้นมองไปรอบๆ อย่างประหม่าขณะที่เธอพูดต่อ “เราสามารถทำการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีสถานีชาร์จไร้สายได้ด้วยตัวเอง ความสัมพันธ์ของเรากับรัฐเซี่ยงไฮ้ มณฑลเจียงซู และเจ้อเจียงนั้นดีพอ เราสามารถทำได้ทั้งหมดด้วยตัวเราเองครับ”
เฉินยู่ซานยิ้มและพูดอย่างจริงจังว่า “คิดอะไรอยู่? ต้องการมาทำงานที่สตาร์สกายเทคโนโลยี เพื่อเงินครึ่งล้านหยวนต่อปีเหรอ?”
รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ของเฉินยู่ซาน แฝงไปด้วยแววตาที่ชั่วร้าย
หลี่ถิงหุยรู้ว่านี่ไม่ใช่การกุศล แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าข้อเสนอของเธอจะก้าวร้าวขนาดนี้
“โอ้ คุณเฉิน…”
เขาหายใจเข้าลึกๆ และลังเลก่อนที่จะเซ็นชื่อของเขาในที่สุด
เขาไม่มีทางเลือกอื่น
แม้ว่าการเสียสละครั้งนี้จะเยอะมาก
แต่ทรัพยากรจากสตาร์สกายเทคโนโลยีนั้นดีเกินกว่าจะปฏิเสธ
ไม่ว่าจะเป็นสายสัมพันธ์กับรัฐหรืออำนาจการวิจัยและพัฒนา เช่น ที่เฉินกล่าวว่าสตาร์สกายเทคโนโลยีสามารถสร้างบริษัทชาร์จไร้สายของตนเองได้อย่างง่ายดาย
ฉันรู้แล้ว…
ฉันไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะเจรจาได้
ขณะที่เฉินยู่ซานมองดูชายตรงหน้าเซ็นชื่อ เธอพยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ดี สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงจะจัดตั้งสถาบันวิจัยอิสระเกี่ยวกับสถานีชาร์จไร้สาย และจัดให้ทีมวิจัยของคุณย้ายไปที่จินหลิง สำหรับคนที่ไม่ต้องการจัดการแบบใหม่นี้ก็ไล่ออกไป
“สำหรับคุณ ฉันต้องการให้คุณอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ และย้ายทีมผู้บริหารของคุณจากสำนักงานเล็กๆ ชานเมืองไปยังใจกลางเมือง”
“แต่-“
ก่อนที่เขาจะเสร็จเฉินยู่ซานกล่าวว่า “นี่เป็นปัญหาของคุณ ฉันมีหน้าที่รับผิดชอบในการให้ทรัพยากรที่จำเป็นเท่านั้น การย้ายสำนักงานของคุณมาใกล้กับเรานั้นเป็นประโยชน์สำหรับคุณ”
ผู้หญิงคนนี้คือปีศาจ…
หลี่ถิงหุยถอนหายใจอย่างหนักและพยักหน้า เขาค่อยวางๆ สัญญาอย่างระมัดระวังและออกจากสำนักงานไป
เขาหวังว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะถูกต้อง
และหวังว่าเขาจะไม่เสียใจในวันหลัง…
เฉินยู่ซานยิ้มและส่ายหัว
เขาไร้เดียงสาเกินไป
สตาร์สกายเทคโนโลยีมีความสามารถในการเริ่มต้นแผนกสถานีชาร์จ แต่การมีความสามารถไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเต็มใจ
ถ้าหลี่ถิงหุยไปทำการบ้านมาเขาจะรู้ว่ารูปแบบธุรกิจหลักของสตาร์สกายเทคโนโลยีคือการจัดการสิทธิบัตร พวกเขามีสิ่งสำคัญที่ต้องดูแล เช่น ศูนย์ประกอบกระสวยอวกาศ และพวกเขาไม่มีเวลาปรับไปใช้สถานีชาร์จไร้สายในกลุ่มเมืองสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี
ดังนั้นการซื้อบริษัทสถานีชาร์จจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของพวกเขา
นี่เป็นเหตุผลเดียวกับที่สตาร์สกายเทคโนโลยีไม่ผลิตรถยนต์ไฟฟ้าหรือแบตเตอรี่ลิเธียมซัลเฟอร์ ทำไมพวกเขาถึงต้องไปเสี่ยงโดยไม่จำเป็นในเมื่อพวกเขาสามารถนั่งและเก็บค่าธรรมเนียมสิทธิบัตรได้?
เธอโกหกทั้งหมดเกี่ยวกับ ‘ไม่เห็นด้วยกับนักวิชาการลู่’ และ ‘สามารถเริ่มต้นบริษัทสถานีชาร์จไร้สายด้วยตัวเราเอง’
ซึ่งแน่นอน แม้ว่าเขาจะรู้เรื่องนี้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอยู่ดี
ท้ายที่สุดแล้วทรัพยากรของสตาร์สกายเทคโนโลยีก็เป็นสิ่งที่เขาต้องการอย่างแน่นอน ในทางกลับกันสตาร์สกายเทคโนโลยีไม่ต้องการมัน
“เฮ้อ ฉันต้องการกลับไปที่สำนักงานใหญ่… สภาพการจราจรและอากาศที่นี่แย่กว่าจินหลิงมาก”
เฉินยู่ซานจัดเอกสารบนโต๊ะประชุมและเหยียดแขนออกไปด้านข้าง จากนั้นเธอก็เอนศีรษะลงบนโต๊ะ
เธอถอนหายใจและกระซิบเบาๆ ว่า “คนบ้า เขาไม่ได้โทรหาฉันด้วยซ้ำตอนที่เขามาถึง
“เขาอาจจะหนีไปอีกครั้ง
“เขากำลังจะจมอยู่กับคณิตศาสตร์ไปตลอดชีวิต!”
………………………..
Related
