53 – โลกแห่งอาวุธเย็น
ภาพที่เกิดขึ้นจากพลังชี่พวกนั้นเป็นภาพที่แปลกประหลาดอย่างไม่น่าเชื่อและแตกต่างกันในทุกด้าน พวกมันดูเกินจริงยิ่งกว่าภาพที่ปรากฏจากการ์ตูนเรื่อง ‘Saint Seiya’ (การ์ตูนเรื่องหนึ่งของญี่ปุ่น)
ใครจะสามารถใช้ตรรกะทางวิทยาศาสตร์เพื่ออธิบายทฤษฎีที่อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ได้?
และพวกเขาจะอธิบายให้เอียนลี่เฉียงเข้าใจถึงชนิดของการเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่เกิดขึ้นระหว่างการฝึกศิลปะการต่อสู้และการบ่มเพาะพลังแห่งสวรรค์และปฐพีได้อย่างไร?
เครื่องมือที่เขาใช้ในการจุดไฟคือหินเหล็กไฟและเหล็กกล้า สำหรับคนที่เคยชินกับการใช้ไฟแช็ก การใช้หินเหล็กไฟและเหล็กในการจุดไฟนั้นไม่สะดวกอย่างยิ่ง
แต่เขาก็หมดทางเลือกแล้ว นี่เป็นเพราะในโลกนี้นอกเหนือจากการใช้หินเหล็กไฟและเหล็กกล้าแล้ว มีเครื่องมืออื่นที่เรียกว่า ‘การจับคู่’ ซึ่งใช้เพื่อจุดประสงค์เดียวกัน
การจับคู่ราคาแพงและใช้เวลานานกว่า การใช้ครั้งเดียวจะลดจำนวนของพวกมันลงทีละชิ้นไม่สามารถสร้างขึ้นใหม่ ดังนั้นโดยปกติแล้วมีเพียงครัวเรือนที่ร่ำรวยเช่นตระกูลหงหรือตระกูลลู่เท่านั้นที่จะใช้มันเป็นประจำทุกวัน
นอกเหนือจากนั้นยังมีวิธีการจุดไฟที่ทหารและครัวเรือนส่วนใหญ่ใช้กันทั่วไปซึ่งเป็นหินเหล็กไฟและเหล็กแบบพกพาที่ค่อนข้างถูกและสะดวกมากกว่า
เอียนลี่เฉียงเปิดฝาถุงหนังกันน้ำซึ่งมีหินเหล็กไฟและเหล็กกล้า ก่อนจะหยิบหินเหล็กไฟและเชื้อไฟที่ถืออยู่ออกมา
จากนั้นใช้มือซ้ายถือหินเหล็กไฟพร้อมกับกดเชื้อไฟให้อยู่ด้านบนของหินเหล็กไฟ
เมื่อเอาขอบเหล็กกระทบกับหินเหล็กไฟมันก็จะก่อให้เกิดประกายไฟจากหินเหล็กไฟในการตีแต่ละครั้ง และหลังจากฟาดฟันพวกมันซ้ำๆกันสองสามครั้งในที่สุดประกายไฟก็เกิดขึ้นจนเผาไหม้เชื้อไฟที่เขาใส่ไว้
หลังจากหายใจเข้าลึกๆ เอียนลี่เฉียงก็วางปลายด้านหนึ่งของชนวนที่เสร็จสมบูรณ์ลงในเปลวไฟ
กระดาษฝ้ายติดไฟอย่างรวดเร็ว…
มันเกิดขึ้นภายในพริบตาแทบจะใช้เวลาสองวินาทีชนวนที่ติดไฟได้ถูกเผาไหม้ไปยังบริเวณดินปืนที่เขาสร้างขึ้น
เอียนลี่เฉียงกลั้นหายใจดวงตาของเขาเบิกกว้าง …
ไม่มีเสียงของดินปืนที่ถูกจุด!
ไม่มีปฏิกิริยาเคมีรุนแรงเกิดขึ้น!
ซึ่งหมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างการระเบิด …
กระดาษฝ้ายยังคงลุกไหม้ดังนั้นเชือกไฟก็เช่นกัน การเผาไหม้ในจังหวะที่ช้าคล้ายกับการจุดธูปเพียงแต่ว่าการเผาไหม้ในอัตราที่เร็วกว่าธูป
ควันออกมาจากชนวนที่ติดไฟและควันเต็มไปด้วยกลิ่นกำมะถันที่เข้มข้น นี่เป็นกลิ่นเดียวกับกำมะถันในโลกเก่าของเขา
เอียนลี่เฉียงคาดหวังว่าจะเห็นแสงระเบิด แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับเป็นเพียงความล้มเหลว
ใช้เวลาไม่นานในการเผาชนวนจนหมดเหลือเพียงกองขี้เถ้า ในกองขี้เถ้ายังคงมีร่องรอยของผงคาร์บอนและผงดินประสิวซึ่งยังไม่ถูกเผาไหม้
เอียนลี่เฉียงตกใจ เป็นไปได้ไหมที่สูตรเคมีไม่มีประโยชน์ในโลกนี้?
เขาหยิบชนวนอีกเส้นเพื่อทดสอบอีกครั้ง แต่ก็พบว่าผลลัพธ์สุดท้ายยังเป็นเหมือนเดิม
ทั้งผงคาร์บอนและกำมะถันมาจากย่านโรงตีเหล็กดังนั้นจึงไม่น่าจะมีปัญหาใดๆกับวัตถุดิบ นอกจากนี้เมื่อเขาซื้อดินประสิวเขาได้ตรวจสอบด้วยตัวเองดังนั้นจึงไม่น่าจะมีความผิดใดๆเช่นกัน
ดังนั้นหากไม่มีปัญหากับวัตถุดิบและสูตรเคมี แล้วมันผิดพลาดตรงไหนกันแน่?
เอียนลี่เฉียงไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้เช่นนั้น เขานำคาร์บอนกำมะถันและผงดินประสิวที่ยังไม่ได้ใช้ออกจากเสื้อผ้าอีกสามห่อ
จากนั้นเขาก็เริ่มทำการทดสอบผสมผสานหลายแบบ หลังจากทดสอบอย่างไม่ลดละซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลาเกือบทั้งเช้าในที่สุดเอียนลี่เฉียงก็เข้าใจความจริงบางอย่างหลังจากสองชั่วยามต่อมา
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น แต่ในที่สุดเขาก็สามารถตรวจสอบได้ว่าในโลกนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างดินปืน
นี่ไม่ใช่ปัญหาเดียว ตามความรู้ของเอียนลี่เฉียงไม่สามารถพบหินปูนธรรมชาติและแมกนีไทต์(แม่เหล็ก)ได้ในโลกนี้
แม้ว่าเข็มทิศจะมีอยู่ในโลกนี้ แต่เข็มแม่เหล็กของเข็มทิศที่พบในที่นี้ก็ถูกสร้างขึ้นมาจากวัสดุที่เรียกว่าเหล็กดวงดาว
เหล็กดวงดาวนั้นเป็นเหล็กชนิดหนึ่งจากอุกกาบาตที่ตกลงมาจากสวรรค์ มีจำนวนไม่มากนักดังนั้นจึงมีราคาแพงมาก
ชิ้นส่วนเล็กๆของเหล็กชนิดนี้มีมูลค่ามหาศาล หากเทียบกับทองคำแล้วอาจจะมากกว่าถึง 20 เท่าเลยก็ได้
นี่หมายความว่าอย่างไร?
หากไม่มีดินปืนก็จะไม่มีอาวุธร้อนและปืนใหญ่ที่เขาใฝ่ฝันก็จะไม่มีทางเกิดขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นหากไม่มีแหล่งแร่ธรรมชาติและแมกนีไทต์ที่เพียงพอนั่นหมายความว่าในอนาคตโลกนี้จะไม่สามารถควบคุมกระแสไฟฟ้าที่สร้างขึ้นได้
สิ่งที่จะบงการโลกนี้ตลอดไปคือพลังการต่อสู้และอาวุธเย็นเท่านั้น! …
