96 – อันดับหนึ่ง
ในพริบตาผลการจับฉลากก็ออก รอบแรกเอี้ยนลี่เฉียงปะทะสือต้าเฟิง ในขณะที่เอี้ยนลี่เฉียงจะปะทะกับเสิ่นเติ้งในรอบที่สองในรอบที่สามสือต้าเฟิงจะปะทะเสิ่นเติ้ง
พวกเขาทั้งสามมาถึงสนามประลองหลักอีกครั้งกฎเหมือนกันทุกประการกับการแข่งขันก่อนหน้านี้
ภายใต้สายตาของสาธารณชนเอี้ยนลี่เฉียงและสือต้าเฟิงได้เข้าสู่สนามประลองในเวลาเดียวกัน
เอี้ยนลี่เฉียงยืนอยู่ถัดจากเส้นสีแดงทางด้านซ้ายของสนามประลองขณะที่สือต้าเฟิงยืนอยู่ถัดจากเส้นสีแดงทางด้านขวาของสนามประลอง
พวกเขาสองคนประสานมือเพื่อแสดงความเคารพซึ่งกันและกัน
“เริ่ม!” ผู้ตัดสินที่อยู่ใกล้เคียงให้คำสั่ง
เอี้ยนลี่เฉียงและสือต้าเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้าและต่างโจมตีเข้าใส่กันอย่างรวดเร็ว
ภาพธรรมเสือของเอี้ยนลี่เฉียงปรากฏออกมาเช่นเดียวกับภาพธรรมชะนีของสือต้าเฟิง เสียงคำรามของเสือและชะนีร้ดังขึ้นแทบจะพร้อมกัน
หมัดพยัคฆ์คำรามต่อเนื่องและมวยแขนสมบูรณ์ล้วนเป็นวิชาจู่โจมที่ดุร้าย การเผชิญหน้าที่เรียบง่ายนี้ทำให้ความแข็งแกร่งในระดับสูงสุดของวิชาทั้งสองถูกแสดงออกมาอย่างเต็มที่
เมื่อเกิดการปะทะกันครั้งแรกร่างกายของเอี้ยนลี่เฉียงไม่ได้ขยับแม้แต่ก้าวเดียว ในขณะที่สือต้าเฟิงถูกบังคับให้ถอยหลังสามก้าวจากพลังของหมัดเอี้ยนลี่เฉียง
ใบหน้าของเขาซีดลงเล็กน้อย แต่โดยไม่ต้องรอให้สือต้าเฟิงตอบสนองหมัดของเอี้ยนลี่เฉียงก็เหวี่ยงเข้าหาเขาอีกครั้ง เพื่อเป็นการปิดฉากการโจมตีโดยที่ฝ่ายตรงข้ามไม่มีโอกาสได้ตอบสนอง
ในช่วงเวลานั้นสือต้าเฟิงมองเห็นได้มีเพียงหมัดของเอี้ยนลี่เฉียงอยู่ทุกหนทุกแห่ง หมัดของเอี้ยนลี่เฉียงคล้ายกับล้อที่เร่งความเร็วเหมือนกระแสน้ำที่ต่อเนื่องและไม่ขาดสาย
ทุกหมัดเต็มไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ เขาไม่ให้เวลาใดๆสำหรับสือต้าเฟิงที่จะต่อต้านและต้องการที่จะจบการโจมตีในครั้งเดียว
เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีที่ไม่หยุดหย่อนสือต้าเฟิงก็สัมผัสได้ถึงสิ่งหนึ่งในสัญชาตญาณของเขา
อันตราย! อันตราย! อันตราย! อันตราย! อันตราย! อันตราย! อันตราย! อันตราย! …
เมื่อเขาสกัดกั้นการโจมตีครั้งที่แปดทันใดนั้นสือต้าเฟิงก็รู้สึกว่าขาของเขายืนอยู่บนอากาศทำให้เขาเสียความสมดุลในทันที ร่างกายของเขาทรุดลงไปข้างหลัง
โดยไม่รอให้เขาตั้งหลักได้ เอี้ยนลี่เฉียงก็โจมตีอีกครั้งสือต้าเฟิงพยายามปัดป้อง แต่ในตอนนั้นร่างกายของเขาก็ตกลงมาจากเวทีโดยที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
ขณะที่เขากำลังจะตกลงพื้นสือต้าเฟิงได้ตีลังกากลางอากาศและเพื่อให้เท้าทั้งสองข้างแตะพื้นพอดี เขาเงยหน้าขึ้นมองเห็น เอี้ยนลี่เฉียงซึ่งกำลังยิ้มอยู่บนเวทีประลอง
หลังจากที่เขามองไปที่เท้าของตัวเองอีกครั้งและจ้องไปที่เอี้ยนลี่เฉียงในสนามประลองสือต้าเฟิงรู้เพียงว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเกาหัวและจ้องไปที่เอี้ยนลี่เฉียงอย่างหดหู่
“สมแล้วที่เป็นพยัคฆ์คำรามต่อเนื่อง?”
เอี้ยนลี่เฉียงยิ้มและจับมือสือต้าเฟิง
“ขอบคุณที่ออมมือ!.”
“ พยัคฆ์คำรามต่อเนื่อง…”
“ เขาใช้การโจมตีต่อเนื่องของหมัดพยัคฆ์คำรามต่อเนื่อง…”
“ แน่นอนเอี้ยนลี่เฉียงไม่ได้ออกแรงเต็มที่ก่อนหน้านี้!”
ผู้สมัครทุกคนที่เฝ้าดูฉากนั้นต่างก็พากันลุกลี้ลุกลนจนเกิดความโกลาหล สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้เร็วเกินไปและคนส่วนใหญ่ไม่สามารถเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน
พวกเขารู้สึกเพียงว่าเวทีถูกปกคลุมไปด้วยเงามืดของหมัดที่บินไปมาท่ามกลางเสียงระเบิดและเสียงคำรามของเสือที่ก้องกังวาน
ไม่มีใครคาดคิดว่าการแข่งขันรอบแรกจะจบลงแบบนั้น
ส่วนที่ทรงพลังที่สุดของหมัดพยัคฆ์คำรามต่อเนื่องไม่ใช่เสือคำราม แต่เป็นการโจมตีติดต่อกัน หากผู้ฝึกแสดงวิชาหมัดจนเชี่ยวชาญมันจะทำให้เขาโจมตีติดต่อกันได้หลายสิบครั้ง
มันมีความสามารถในการเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ทำให้พวกเขาไม่สามารถป้องกันอาการบาดเจ็บได้ ผู้ที่มีความแข็งแกร่งต่ำกว่าจะถูกบดขยี้ในทันที
เมื่อเห็นว่าเอี้ยนลี่เฉียงใช้การโจมตีต่อเนื่องของหมัดพยัคฆ์คำรามต่อเนื่องเพื่อเอาชนะสือต้าเฟิงการแสดงออกของเสิ่นเติ้งก็ดูเคร่งขรึม
ในเวทีกรรมการประกาศว่าเอี้ยนลี่เฉียงได้รับชัยชนะในรอบแรก หลังจากนั้นเขาก็ถามเอี้ยนลี่เฉียง
“ตามระเบียบเจ้าจะได้เวลาพักหนึ่ง*เค่อก่อนที่จะไปแข่งขันครั้งต่อไปเจ้าต้องพักหรือไม่?”
“ไม่จำเป็นข้าสามารถต่อสู้ได้ทันที!”
“ได้เลย!”
เอี้ยนลี่เฉียงเผชิญหน้ากับเสิ่นเติ้งโดยไม่หยุดพัก
คราวนี้เสิ่นเติ้งได้เรียนรู้บทเรียนจากสือต้าเฟิงแล้ว หลังจากผู้กรรมการประกาศว่าการต่อสู้เริ่มขึ้น แทนที่จะโจมตีเข้าใส่เอี้ยนลี่เฉียงทันทีแต่เขากลับรีบกระโดดถอยห่าง
และเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้เอี้ยนลี่เฉียงทำตัวเหมือนเสือดุร้ายที่จ้องตะครุบเหยื่อของมัน เขาเดินหน้าเข้าหาเสิ่นเติ้งโดยพยายามค้นหาจุดอ่อนของฝ่ายตรงข้าม
สนามประลองไม่ใหญ่พอ ยิ่งไปกว่านั้นนอกเหนือจากพลังอันยิ่งใหญ่ของวิชาหมัดพยัคฆ์คำรามของเอี้ยนลี่เฉียงแล้วความเร็วในการตอบสนองของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าของเสิ่นเติ้ง
แม้ว่าเสิ่นเติ้งจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหลีกเลี่ยงการเข้ามาพัวพันกับการโจมตีด้วยหมัดต่อเนื่องของเอี้ยนลี่เฉียง แต่ถึงแม้เขาจะดิ้นรนอย่างหนักก็เพียงแค่ไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น
หลังจากที่ทั้งสองแลกหมัดกันสองสามครั้งพลังหมัดของเอี้ยนลี่เฉียงก็ทะลวงเข้าหาเสิ่นเติ้งทันที
หลังจากที่เอี้ยนลี่เฉียงใช้หมัดพยัคฆ์คำรามต่อเนื่องเจ็ดครั้งติดต่อกันแม้ว่าเสิ่นเติ้งจะยังคงดูสง่างามเหมือนเช่นเคย แต่เขาก็ยังเดินตามรอยเท้าของสือต้าเฟิงและเอี้ยนลี่เฉียงก็ผลักเขาตกจากเวที
* 刻：kè = 15 นาที
