SSSH ตอนที่ 34: ความตายของฉันนะ (1) Part 1
ใช่ ฉันกลับมาแล้ว
ตอนนี้ฉันต้องเรียกว่า ”กลับ” มาที่นี่
[สกิลของราชาปีศาจแห่งห่าฝนกําลังถูกสุ่มคัดลอก]
คุกของฉัน ก้นบึงของสติสัมปชัญญะ
ผู้คนเรียกฉันว่าขี้แพ้ ฉันนี่แหละ และนี่คือสถานที่ที่ให้โอกาสฉัน เมื่อฉันถูกเผาโดยไฟของจักรพรรดิเพลิง ฉันไม่พลาดโอกาสสุดท้ายที่หอคอยมอบให้ฉัน
ทําไม?
[สกิลการ์ดกําลังถูกสร้างขึ้น]
ทําไมหอคอยถึงให้สกิลแบบนี้กับฉัน?
เป็นคําถามเดียวกับที่ว่า “ทําไมถึงให้คนโรคจิตอย่างยูซูฮา” ทําไมล่ะ? ทําไมจึงให้มันกับคนไร้ค่าที่เอาแต่ท่องอินเทอร์เน็ตอย่างฉัน
– ฉันเห็นสกิลแล้ว
แบ ยุรยองพูด
– นายอยากให้ฉันอ่านตอนนี้เลยไหม?
“ได้โปรด
– โอเค!
เมื่อฟังแบ สุรยองพูด ฉันคิดว่าหอคอยอาจจะเสียใจเพราะผิดหวังในทัศนคติของตัวฮันเตอร์
[เกลียดชังดั่งสายฝน]
แรงก์: S
เอฟเฟค: คุณไม่ได้มอง คุณมองไม่เห็น ผู้คนมักพิจารณาสิ่งที่พวกเขามองไม่เห็นว่าไม่มีอยู่ “ตาบอด” ใช่แล้ว “ความไม่รู้
จากนั้นจงแสดงให้พวกเขาเห็น
แสดงให้พวกเขาเห็นว่ามีกี่ชีวิตที่ต้องสูญเสียไปเพราะความไม่รู้ เท่าที่เลือดได้หลั่งออกมาในโลกใบนี้ ท้องฟ้าจะหลั่งฝนสีแดงลงมา
มัง อย่างไรก็ตามมีเพียงเลือดที่คุณเห็นเท่านั้นที่จะกลายเป็นฝน
จักรพรรดิเพลิงยู ซูฮาได้เคลียร์ชั้น 10 ไปแล้ว
ไม่ใช้ในทางที่ดี
เขาคงเพิกเฉยต่อความสิ้นหวังและความเกลียดชังของเหล่า ตุ๊กตาและเพียงแค่ผ่านพวกมันไป
หอคอยจะไม่คิดว่าเป็นเรื่องน่าละอายเหรอ?
“สกิลต่อไปคืออะไร
แบ ยุรยองพูด
[หัวใจกู่ก้อง]
แรงก์: A +
เอฟเฟค: อารมณ์ของคุณจะเสริมแกร่งออร่าของคุณ ยิ่งอารมณ์ของคุณรุนแรงมากขึ้น ออร่าของคุณก็จะตอบสนองมากขึ้นเท่านั้น ความแค้น ความชิงชัง ความเศร้าจะเป็นอารมณ์อะไรก็ได้ไฟนั้นไหม้โดยไม่คํานึงว่าฟื้นคืออะไร
* อย่างไรก็ตามคุณค่อยๆเสพติดอารมณ์นั้นอย่างช้าๆ
ใช่แล้ว หอคอยจะต้องผิดหวังอย่างแน่นอน
“ทุกชั้นมีภารกิจลับซ่อนอยู่
เช่นเดียวกับที่มีเควสปลอบโยนให้ตุ๊กตาในที่อยู่ในคฤหาสนเพลิงนรก
บางทีอาจมีภารกิจซ่อนอยู่ที่ชั้น 12 ด้วยก็ได้
ฉันโฟกัสกับคําพูดของแบ ยุรยอง
[อัญเชิญร้อยวิญญาณ]
แรงก์: SS
เอฟเฟค: สิ่งที่คุณฆ่าจะถูกเรียกในฐานะมอนสเตอร์คนตายไม่สามารถใช้ความสามารถได้เหมือนเมื่อตอนที่มีชีวิตอยู่พวกเขาจํามันไม่ได้เช่นกัน พวกมันจะถูกเรียกมาในฐานะ ก็อบลิน ออร์ค ซอมบี้ โครงกระดูก ฯลฯ
อย่างไรก็ตามคุณสามารถอัญเชิญได้สัปดาห์ละครั้งเท่า
นอกจากนี้ยังมีสกิลอีกมากมาย
แต่ทั้งสามสกิลนี้โดดเด่นมากที่สุดสําหรับฉัน
เยี่ยม
ฉันพยักหน้า
“ฉันตัดสินใจแล้ว”
ต้องใช้สกิลอะไรและจะเคลียร์ชั้น 12 ไม่สิ ชั้น 20 ได้อย่าง
“ฉันจะเอาอันนี้
– ฮะ?
ตัวเลือกของฉันคาดไม่ถึง?
แบ ยุรยองเอียงหัวของเขา
– นายจะเอาอันนี้เหรอ? อืม? ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
“ไม่หรอก มันดีที่สุดอย่างน้อยก็จนถึงชั้น 20
– ไม่รู้สิ…ทําตามที่นายต้องการเลย ฉันไม่รู้ว่านายคิดอะไรอยู่บางทีนายอาจแค่อยากใช้ทริคอีกครั้ง
“คอยดูแล้วกันล่ะ
ฉันหยุดในขณะที่เอื้อมมือไปหยิบการ์ด
“จักรพรรดิดาบ นายรู้ดีเกี่ยวกับตารางประจําวันของเซียนดาบใช่ไหม?
-ฮะ? ต้องรู้สิ ตารางของตาเฒ่ามาร์คัสถูกกําหนดไว้แล้วตั้งแต่ตอนที่เขาตื่นนอนตอนรุ่งสางและเข้านอน เขาทําตัวเป็นตาแก่จริงๆเลย
“บอกตารางตอนเย็นของเขามา ฉันมีที่ไหนสักแห่งที่จะใช้
– ไม่มีปัญหา ฉันคิดว่านะ
ฉันคว้าการ์ด
เสียงดังขึ้นในความมืด
[การเลือกเสร็จสมบูรณ์ กําลังคัดลอกสกิล]
โคุณกําลังย้อนกลับไป 24 ชั่วโมงก่อนหน้านี้
และเด้วยเหตุนี้ ฉันก็กลับไปก่อนหน้านี้หนึ่งวัน
[คลาสฮันเตอร์ปัจจุบันของคุณคือคลาส D]
[คุณได้รับบทลงโทษเนื่องจากสกิลของคุณ
[บาดแผลในใจของศัตรูของคุณกําลังถูกกระตุ้นอีกครั้ง]
แน่นอนว่ามีการลงโทษ
ฉันจบลงด้วยการได้เห็นบาดแผลในใจของราชาปีศาจแห่งห่าฝน แต่ …
ฉันต้องการแก้ปัญหาของชั้น 12 ในตอนนี้
[ความรุนแรงของบทลงโทษคือระดับกลาง
[บทลงโทษคือถนนวิญญาณหิวโหย]
เรามาพูดถึงบทลงโทษกันในคราวหลังดีกว่า
แบ ยุรยองสอนฉันถึงความสําคัญของทุกวินาที
เป็นเรื่องยากสําหรับคนส่วนใหญ่ที่จะใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง
ฉันรู้สึกได้ลึกๆในครั้งนี้
“ ไปแล้วเหรอ?”
ในร้านกาแฟ
แม่มดเงยหน้าขึ้นมองฉันจากเก้าอี้
ไม่ใช่แค่แม่มด บรรดาหัวหน้าของกิลด์ใหญ่มองมาที่ฉันด้วยการแสดงออกที่หลากหลาย
แม้แต่เคาท์ที่ตายจากการโจมตีของราชาปีศาจที่ชั้น 12 ก็ยังยิ้มให้ฉันบางๆ
ฉันกลับมาที่ร้านกาแฟในที่ชั้น 1 ซึ่งฉันได้ทําข้อตกลงกับเหล่าหัวหน้ากิลด์
“หนึ่งวัน
ฉันตระหนักว่าเวลา 24 ชั่วโมงนั้นยาวนานแค่ไหน
มันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
เราได้เริ่มยุคใหม่ เคลียร์ชั้น 11 และต่อสู้กับราชาปีศาจที่ชั้น 12 ในหนึ่งวัน แต่พระเจ้า ทั้งหมดเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึงหนึ่งวัน
“ครับ ชั้น 11 จะเปิดในอีกไม่ช้า”
ฉันรู้สึกสําลักนิดหน่อย
ฉันไอเบาๆ และพูด
“ผมต้องเริ่มเตรียมตัวตั้งแต่ตอนนี้ถ้าผมไม่อยากรั้งท้าย”
“คุณจะเตรียมตัวยังไงเมื่อไม่รู้ว่าชั้น 11 จะเป็นอย่างไร?”
ไม่มีปัญหาใดๆ ที่ชั้น 11
มันเริ่มที่ชั้น 12 เมื่อราชาปีศาจเริ่มเข้ามามีส่วนร่วม
ที่นั่น พวกคุณจะแบ่งฝักแบ่งฝ่าย
ใครบางคนจะหักหลังคุณและใครบางคนจะหัวใจแตกสลายจากการหักหลังนั้น
มันมีแม้กระทั่งคนที่ตาย
“ คิม กงจา?”
แม่มดขมวดคิ้ว
“คุณสบายดีไหม? สีหน้าของคุณเปลี่ยนไปอย่างแปลกประหลาด คุณรู้สึกโอเคไหม?”
“เอ่อ ผมไม่เป็นไรครับ มันเป็นเรื่องน่าประทับใจเล็กน้อยที่ได้มาอยู่ที่นี่กับผู้คนที่น่าทึ่งซึ่งเป็นผู้นํากิลด์ที่ยิ่งใหญ่”
ฉันตอบเธออย่างไม่เป็นทางการ
แบ ยุรยองเฝ้ามองฉันอย่างเงียบๆ
“ยังไงก็ตาม ใช่ครับ คุณพูดถูก ทุกคนครับ ผมรู้ว่าชั้น 11 เป็นอย่างไร ไม่เพียงแค่นั้น ผมยังรู้ว่าภารกิจคืออะไร”
แววตาของพวก
ข้อมูลมีความสําคัญพอ ๆ กับชีวิตของใครบางคนโดยพื้นฐานแล้วฉันคงจะพูดว่า ผมรู้บางอย่างเกี่ยวกับชีวิ ตของพวกคุณที่กําลังเสี่ยงภัย” เป็นที่เข้าใจได้ว่าพวกเขาจะห น้าซีดกันหมด
“ผมได้รับข้อมูลเป็นรางวัลสําหรับการเคลียร์ชั้น 10”
และเหตุผลว่าทําไมผมถึงพูดแบบนั้นตอนนี้”
แม่มดเปิดปากพูด
“เราสามารถรู้ข้อมูลที่คุณกําลังจะแบ่งปันกับเราได้ไหม?”
“แน่นอนครับ”
ฉันยกนิ้วชี้ขึ้น
“อย่างไรก็ตาม มันมีเงื่อนไข
“เอาเลย เรายินดีรับฟัง”
“โปรดช่วยทําตามที่คําขอของผมสักครั้งหลังจากนี้”
ฉันมองดูฮันเตอร์แต่ละคนที่นั่งอยู่รอบๆโต๊ะพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนพวกเขาดําลังครุ่นคิดอย่างหนัก
คําขอ มันเป็นอะไรที่ง่าย แต่ก็ยากด้วยเช่นกัน
“มันเป็นคําขอแบบไหน?”
“ผมยังบอกคุณไม่ได้ในตอนนี้”
“ยังไงก็ตามผมมั่นใจได้ว่าจะไม่ทําให้ชีวิตคุณตกอยู่ในอันตราย ไม่เกี่ยวกับเงินด้วย ผมจะไม่ขอให้คุณเอาชีวิตใคร ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ปฏิเสธผมได้เลย”
“อืม”
นักถามนอกรีตลูบคางของเขา
ด้วยมือข้างขวาที่ถูกเซียนดาบตัดมือคราวก่อน
“ฟังดูดีสําหรับผมนะครับ บอกตามตรงว่าผมชอบเงื่อนไขมาก! อะฮะ มันคงไม่มีอะไรที่จะทําให้เราประหลาดใจได้หากเรามีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่วงหน้าผมเห็นด้วย!”
“หม ถ้าเราปฏิเสธได้ล่ะก็นะ…ฉันก็เห็นด้วย”
นักถามนอกรีตและเคาท์เห็นด้วย
เมื่อฮันเตอร์คนอื่นๆจัดการความคิดของพวกเขาเสร็จแล้วพวกเขาก็สัญญาว่าพวกเขาจะยอมรับเงื่อนไขของฉัน
“เยี่ยม
เสร็จไปอย่างนึ่งแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะพูดเลย จากชั้น 11 ถึงชั้น 20 มันจะเกิดขึ้นในโลกที่เรียกว่าอาณาจักรเอจิม พวกเขาได้รับการโจมตีจากราชาปีศาจและชั้น 11 คือ…”
เสียงของฉันดังก้องอย่างเงียบๆในร้านกาแฟ
หัวหน้ากิลด์ทุกคนเริ่มพูดพึมพําหลังจากได้ยินสิ่งที่ฉันพูด
