ฉันค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเซียนดาบบนโทรศัพท์ของฉัน
– แต่เดิมมีการกล่าวกันว่าเขาเป็นผู้อาวุโสจากกลุ่มชาวยุโรปเหนือที่ร่ำรวย
– ชื่อจริงของเขาคือมาร์คัส คาเลนเบอร์รี่ มันค่อนข้างน่าเสียใจ แต่มีการกล่าวกันว่าเขายอมทิ้งครอบครัว ความสัมพันธ์และโชคลาภและเข้ามาในหอคอยทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว
– ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าเขามีสกิลอะไร
– มีข่าวลือว่าเขามีนิสัยชอบพูดพึมพำกับตัวเองคนเดียว
ฉันเดาะลิ้นของฉัน
“ไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลย”
ฉันมองหาวิดีโอสัมภาษณ์ แต่ไม่พบแม้แต่วิดีโอเดียว เห็นได้ชัดว่าชายชราคนนี้ตรงกันข้ามกับจักรพรรดิเพลิงโดยสิ้นเชิง แม้ว่าเขาจะขึ้นชื่อว่ามีบุคลิกที่ไม่ดี แต่ข้อมูลของเขาก็สามารถหาพบได้ทางอินเทอร์เน็ต
ในทางกลับกัน เซียนดาบนั้นเป็นคนลึกลับ
ข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับเซียนดาบนั้นคลุมเครือมาก เห็นได้ชัดว่าเขามาจากครอบครัวที่ร่ำรวยขนาดใหญ่ คาดว่าจะเข้ามาในหอคอยด้วยตัวเขาเองและมีข่าวลือว่าเขาชอบพูดกับตัวเอง ข้อมูลทั้งหมดเป็นเพียงการคาดเดา
‘อะไรนะ?’
ฉันหันหน้าไปที่โต๊ะตรงมุมห้อง ที่นั่นเซียนดาบนั่งอยู่คนเดียว กำลังดื่มวอดก้าผสมนมของเขา
‘อย่างน้อยข้อมูลที่เขาชอบคุยกับตัวเองก็ถูกต้อง’
ชายชราที่มีเซนส์ด้านแฟชั่นแปลกๆ นั่งที่โต๊ะพร้อมกับเครื่องดื่มแปลกๆของเขาและดูเหมือนจะพูดพึมพำกับตัวเองระหว่างจิบเหล้า
“หุบปาก อย่าเสียงดังมาก ในตอนแรกเป็นนายต่างหากที่…”
พึมพำ
ฉันฟังไม่ออกว่าชายชราพูดอะไร แต่ดูเหมือนเขาจะถ่มน้ำลายกับทุกคำที่เขาพูด มันเป็นฉากที่น่าสยดสยองและฉันอดไม่ได้ที่จะตกใจเล็กน้อย
‘เขาเป็นโรคจิตหรือเปล่า?’
ฮันเตอร์อันดับหนึ่งเป็นโรคจิต นั่นก็น่ากลัวอยู่แล้ว มันเหมือนมีระเบิดนิวเคลียร์และไม่รู้ว่ามันจะระเบิดเมื่อไหร่
‘…ไม่ ถ้านายคิดอย่างนั้น ยู ซูฮาก็เคยเป็นโรคจิตเหมือนกัน’
บางทีหนึ่งในเงื่อนไขที่จะกลายเป็นอันดับหนึ่งคือการป่วยทางจิต
‘พวกอันดับท็อปเกือบทั้งหมดเป็นโรคจิต’
ฉันส่ายหัวและท่องอินเทอร์เน็ตเพื่อหาข้อมูล อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่เป็นการคาดเดาล้วนๆ แต่เมื่อฉันมองไปเรื่อยๆโพสต์ในฟอรัมก็ดึงดูดสายตาของฉัน
– [ระวัง!] คำที่คุณไม่ควรพูดต่อหน้าเซียนดาบ!
‘ฮืม?’
มันเป็นชื่อที่น่าสนใจ กระทู้นี้ถูกโพสต์ในเว็บไซต์สมาคมฮันเตอร์พิเศษ สถานที่เล่น แชท และแบ่งปันข้อมูลที่สามารถเข้าถึงได้เฉพาะผู้ที่มีหนังสือรับรองฮันเตอร์ของสำนักงานเท่านั้น โพสต์ดังกล่าวถูกโพสต์โดยไม่ระบุชื่อ
– ฉันเห็นมันด้วยตัวเอง มีคำศัพท์ที่คุณไม่ควรพูดต่อหน้าเซียนดาบ เว้นแต่คุณจะอยากตาย!
└ คำพูดอะไร?
└ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวของเขา ไม่กี่วันที่ผ่านมาฮันเตอรระดับสูงสองสามคนกำลังต่อสู้กับเซียนดาบและหนึ่งในนั้นพูดว่า
‘ดูสารรูปของแกในตอนนี้สิ ลูกหลานที่อยู่ข้างนอกของแกต้องกำลังเดือดร้อนแน่ๆ’
‘ฉันพนันได้เลยว่าแกชอบอยู่คนเดียวเพราะพวกเขาไม่กล้าให้แกอยู่ใกล้ๆ ‘
‘พวกเขาจะอายแค่ไหนถ้าเห็นแกทำตัวแบบนี้’
– แล้วเขาก็ตาย!
└อะไรนะ? ตาย?!
└ใช่ เขาถูกฆ่าตาย อันที่จริงเขาทำได้เพียงพูดว่า ‘หลานของแกจะอายแค่ไหน…’ ก่อนที่เขาจะถูกเชือดคอ หัวของเขาถูกแยกออกจากร่างกายในทันที
ความคิดเห็นหลังจากนั้นตามมาไม่หยุดหย่อน
– บ้าน่า
– นี่อาจเป็นข่าวลือที่สร้างขึ้นโดยกิลด์ใหญ่พวกนั้น!
– เขาประสบความสำเร็จมากจนมีคนพยายามเหยียบย่ำเขาลงมา
คนส่วนใหญ่ที่ตอบว่าไม่เชื่อ แต่นักเขียนนิรนามก็ยังคงยืนกราน
– เชื่อหรือไม่ฉันไม่สน! ฉันรู้สึกอยากจะบอกพวกนาย ดังนั้นฉันจึงบอกพวกนาย
– แน่นอนฉันไม่ได้บอกว่าเซียนดาบผิด ผู้ชายคนนั้นผิดเองที่พูดถึงครอบครัวของเขา อย่างไรก็ตามเป็นที่แน่นอนว่าผู้มีอำนาจระดับสูงเพียงไม่กี่คนเหล่านั้นกำลังรวมตัวเล่นงานเขาเนื่องจากเหตุการณ์นี้ คุณสามารถเห็นได้จากการเหยียดหยามอย่างต่อเนื่องที่มุ่งตรงมาที่เขาในสื่อทุกวันนี้
– ถ้าคุณเคยพบเซียนดาบ คุณควรลองดู
“ …เสียงดังเกินไป ฉันจะดูแลตัวฉันเอง ดังนั้นปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวเถอะ”
ชายชราพึมพำกับตัวเองตั้งแต่เขานั่งที่โต๊ะ ดูเหมือนว่าเขามีอาการป่วยทางจิตจริงๆ อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะป่วยเป็นโรคจิต แต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของโลก ความจริงที่ว่าชายชราผู้บ้าคลั่งคนนี้มีสกิลที่ยอดเยี่ยมเหนือจินตนาการยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
‘ดี’
และนั่นก็ดีพอสำหรับฉัน
‘มันคุ้มค่าที่จะลองเสี่ยงดู’
“เป็นเครื่องดื่มที่ดี”
“อ่า เดินทางปลอดภัย!”
เซียนดาบดื่มจนหมดแก้วของเขา
ทันทีที่เขาออกจากโรงเตี๊ยม ลูกค้าทุกคนต่างก็พากันถอนหายใจออกมา
“ในที่สุดเขาก็ไปเสียที”
“เขาต้องเป็นโรคสมองเสื่อมแน่ๆ ทำไมเขาถึงพูดพึมพำแบบนั้น?”
“ฉันก็คิดแบบนั้น จะว่าไปแอลกอฮอล์มันเสียรสชาติหมดแล้ว…”
ลูกค้าทุกคนคงรอให้เซียนดาบจากไปเพราะพวกเขาต่างก็ลุกขึ้นยืนเพื่อออกไปในเวลาเดียวกันกับฉัน
อย่างไรก็ตาม ความตั้งใจของเราอาจตรงข้ามกัน
“นี่คือค่าเบียร์ของฉัน”
ฉันลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและชำระเงินกับเจ้าของร้าน ฉันไม่มีเวลาที่จะเสียเปล่า
“อ่าใช่ ขอบคุณ แล้วมาอีกนะ!”
“เบียร์อร่อยมาก ผมจะมา”
กริ๊ง!
เสียงกระดิ่งที่ประตูดังขึ้นเมื่อฉันเปิดและก้าวออกไป
เป็นเวลาดึกและความมืดปกคลุมท้องถนน
‘เขาไปไหนกัน…?’
ฉันมองไปรอบๆ มีผู้คนมากมายออกมาจากผับบนถนน หลายสิบคนหัวเราะและเดินโซเซไปมาขณะที่พวกเขาสนุกกับผลลัพธ์ของแอลกอฮอล์ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน
“คุณอยู่ที่ไหนกันนะ คุณอันดับหนึ่ง?”
โชคดีที่หลังจากมองไปรอบๆ ฉันก็พบแผ่นหลังที่ต้องการ
‘เจอแล้ว!’
ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณชุดที่แปลกตาของเขา เขาอาจเป็นผู้ชายคนเดียวในบาบิโลนที่สวมสูทและถือดาบ ฉันรีบรวบรวมสติของตัวเองและเริ่มตามชายชราไป
‘คุณมีสกิลอะไรกันนะ?’
หัวใจของฉันเต้นแรง
‘จักรพรรดิเพลิงมีสกิลย้อนเวลาที่ไร้สาระซึ่งเป็นสกิลแร้งก์ Ex แล้ว เซียนดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคก่อนจะมีสกิลอะไรได้บ้าง? เขาจะไม่มีสกิลที่โกงไปกว่านี้อีกหรือ?’
สกิลนั้นจะกลายเป็นของฉันในไม่ช้า ถ้าฉันโชคดี
….
ฉันไล่ตามชายชราคนนี้กลับมานานแค่ไหนแล้ว?
เราออกจากใจกลางเมืองมานานแล้วและเริ่มเดินผ่านทางตรอกซอกซอย ขณะที่ฉันตามเขาไปเรื่อ ๆ เราออกจากตรอกซอกซอยและถนนเปี่ยวและเข้าสู่เขตชานเมือง ที่นี่เป็นทุ่งหญ้าที่ไม่มีสิ่งปลูกสร้างหรือร่องรอยการก่อสร้างใดๆ
เซียนดาบเดินผ่านทุ่งหญ้าที่ว่างเปล่านี้
“ฮืม”
ฉันเดินไปอีกเล็กน้อยก่อนจะหยุดอยู่หลังต้นไม้
“สถานที่นี้น่าจะเหมาะสมพอ”
เซียนดาบหันกลับมาพร้อมกับแสงดาวอาบร่างชราของเขา
“ทำไมถึงไม่ออกมาล่ะ พ่อหนุ่ม”
“…”
“ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในที่แห่งนี้”
เขาจ้องมองไปที่ต้นไม้ที่ฉันซ่อนอยู่ด้านหลัง และฉันก็ถอนหายใจอยู่ในใจ
‘เขาจับฉันได้’
ฉันน่าจะคาดไว้ก่อน จากจุดเริ่มต้นมันเป็นเรื่องไม่สมควรที่จะคิดว่าฮันเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดจะไม่รู้ว่าเขากำลังถูกตามโดยฮันเตอร์คลาสต่ำอย่างฉัน
ฉันทำได้เพียงโทษความไร้ความสามารถของตัวเองขณะที่ฉันเดินออกมาจากหลังต้นไม้
“อ่า ขอโทษนะครับ มีบางอย่างที่ผมอยากจะถามคุณ คุณเซียนดาบ”
ฉันพยายามพูดอย่างสุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ด้วยเหตุผลบางประการ เซียนดาบหัวเราะ
“ฮะ แกไม่ได้ตามฉันตลอดเวลาอยู่แล้วหรือ ฉันไม่รู้ว่าทำไมแกถึงกลัวที่จะถามคำถามกับชายชราคนนี้”
“…”
หา?
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ดูเหมือนว่าเซียนดาบจะเชื่อว่าฉันจงใจแกล้งทำเป็นกลัว นอกจากนี้ตั้งแต่เขาหันกลับมา เซียนดาบก็ไม่ยอมปล่อยมือจากดาบของเขาแม้ว่าฉันจะไม่ได้ทำอะไรเลยก็ตาม ดูเหมือนว่าเขาพร้อมที่จะโจมตีได้ทุกเมื่อ
‘เอ่อ ทำไมล่ะ?’
แน่นอนว่านี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับฉันเนื่องจากจุดประสงค์ของฉันคือให้เขาฆ่าฉันอยู่ดี
‘แต่ฉันไม่ได้ทำอย่างอื่นนอกจากแอบตามเขา…’
ไม่ว่าเขาจะรู้ความตั้งใจของฉันหรือไม่ก็ตาม เซียนดาบดูเหมือนว่าพร้อมที่จะจบชีวิตของฉัน ราวกับว่าในสายตาของเขาฉันตายไปแล้วและเขาก็แค่เล่นตลกกับฉัน
“…การแสดงของแกยอดเยี่ยมมาก แน่นอน แกต้องเป็นนักฆ่าที่น่าทึ่ง”
“…ครับ?”
“แกไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเป็นว่าแกไม่รู้ ฮันเตอร์คนอื่นอาจตกหลุมพลาง แต่แกไม่สามารถหลอกสายตาของฉันได้ ฉันรู้ว่าแกเป็นมือสังหารที่กิลด์มังกรดำส่งมา”
เอ่อ…
ตาแก่ คุณคงเข้าใจผิดแล้วจริงๆ
‘ฉันควรจะให้เป็นแบบนี้ต่อดีมั้ย?’
ไม่ว่ายังไงวิธีนี้ก็ได้ผลเช่นกัน ฉันไม่ต้องพูดถึงหลานของเขาให้เขาฆ่าฉัน แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจว่าเขาเข้าใจผิดว่าฮันเตอร์คลาส F อย่างฉันเป็นมือสังหารได้อย่างไร ว่าตามตรง ฉันไม่เข้าใจ
“อะฮ้า! แกนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ มาที่นี่และเผยตัวต่อหน้าฉันซะ!”
เซียนดาบมองมาที่ฉันด้วยปากที่บิดเบี้ยวราวกับจ้องมองสัตว์ประหลาดที่เขาต้องกำจัด มันเป็นความรู้สึกแปลกๆที่ฉันไม่เข้าใจ
“ฉันไม่ได้บอกแกแล้วเหรอ แกไม่สามารถหลอกสายตาของฉันได้”
“เอ่อ… ท่านครับ มีบางอย่างที่ผมอยากจะถามคุณจริงๆ…”
ในที่สุดฉันก็ได้ถามในสิ่งที่ฉันอยากรู้
“อะไรทำให้คุณมั่นใจมากว่าฉันเป็นมือสังหาร? ฉันไม่ทำอะไรที่ทำให้คุณคิดแบบนั้นเลย”
“หุบปาก”
ชิ้ง!
เซียนดาบดึงดาบที่ข้างตัวของเขาออกมา
“ฉันมีสกิลมากมาย ในหมู่พวกมันเป็นสกิลที่บอกคนคนนั้นฆ่าไปกี่คน ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงสามารถหลีกเลี่ยงวิกฤตต่างๆมาได้”
“…”
อะไรนะ? ฉันยังคงไม่เข้าใจ
‘อา’
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีฉันก็รู้ตัว
ถูกตัอง
วันนี้ฉันฆ่ายู ซูฮาเพราะฉันรู้ว่าเขากำลังจะกลายเป็นสัตว์ร้าย แต่ผู้คนในยุคนี้ไม่รู้ ดังนั้นตอนนี้ฉันจึงเป็นฆาตกร
ต่างจากโลกภายนอกตรงที่มีการฆาตกรรมเกิดขึ้นบ่อยครั้งภายในหอคอย
‘แต่การฆ่าคนก็ยังเป็นการฆ่าคน’
กล่าวอีกนัยหนึ่งในสายตาของเซียนดาบอาจมีตัวเลข [1] ลอยอยู่เหนือหัวของฉัน ตัวเลข [1] จะเป็นตัวบ่งชี้การฆาตกรรมที่โดดเด่นดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ เซียนดาบจะคอยระแวงฉัน
“ครับ ผมเข้าใจครับคุณเซียนดาบ”
“ฮืมม”
“แม้ว่าคุณจะระแวงผมและผมก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเรื่องนั้น คุณสามารถนำไปเป็นข้ออ้าง แต่ได้โปรดช่วยรับฟังผม ผมตามคุณเพราะเหตุผลสำคัญ ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่เป็นเหตุผลที่สำคัญอย่างยิ่ง ผมสาบานกับสวรรค์ได้”
มันเป็นคำพูดที่จริงใจ แต่สถานการณ์กลับแปลกประหลาดแทนที่จะดีขึ้น ขณะที่เขาฟังคำพูดเบาๆของฉัน การแสดงออกของเซียนดาบก็แย่ลงเรื่อยๆ
“น่าขยะแขยง”
“ครับ?”
“ปีศาจที่สังหารผู้คนได้มากขนาดนี้กล้าลงมือด้วยวิธีนี้ ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตที่ขาวสะอาด แต่…ฉันไม่เคยสังหารหมู่ผู้คนอย่างบ้าบิ่นได้อย่างแก!”
คำพูดของเขาทำให้ฉันสับสนและอึดอัดในเวลาเดียวกัน
“ไม่ เดี๋ยวก่อน สังหารหมู่? ผมเคยฆ่าคนเพียงคนเดียวตลอดทั้งชีวิต”
“แกเป็นคนไร้ยางอายจริงๆที่พูดเรื่องโกหกอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้!”
ชิ้ง!
เซียนดาบชี้ปลายดาบของเขามาทางฉันแล้วพูดว่า
“ฉันเห็นตัวเลข [4091] ลอยอยู่เหนือหัวของแก”
ฉันตกตะลึง
“เชี่ยอะไรเนี่…”
ฉันพยายามพูดว่า “เชี่ยอะไรเนี่ย” แต่คำพูดของฉันถูกตัดบทเมื่อฉันตระหนักได้ว่าตัวเลข 4091 มาจากไหน
‘อา’
มันมาจากที่ครั้งหนึ่งฉันฆ่ายู ซูฮา
และ
‘เป็นจำนวนครั้งที่ฉันฆ่าตัวตาย’
4090 ครั้ง
จำนวนครั้งที่ฉันฆ่าตัวตายแบบเป๊ะๆ
“เตรียมรับมือ เจ้าปีศาจ!”
ถ้าเป็นเช่นนั้น
“ฉันไม่รู้ว่าแม่มดมังกรดำที่ส่งแกมาหรือเป็นคนอื่น แต่ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฆ่าแก!”
หมายความว่าในสายตาของชายชราคนนั้นฉันไม่ได้เป็นเพียงฆาตกรที่เข่นฆ่ามนุษย์ 4091 คน ความเย็นซ่านแผ่ลงไปถึงกระดูกสันหลังของฉัน
‘ไม่’
นี่เป็นปัญหาร้ายแรง
‘มันไม่ใช่แค่การคัดลอกสกิลของเซียนดาบอีกต่อไป”
ถูกต้อง
‘ทุกเมื่อในอนาคต…ถ้าเซียนดาบเห็นฉัน เขาจะพยายามฆ่าฉัน’
เพราะในสายตาของเขาฉันเป็นฆาตกรที่น่ารังเกียจซึ่งไม่ควรปล่อยให้มีชีวิตรอดในโลกนี้เช่นเดียวกับไวรัสมรณะ
“ดะ – เดี๋ยวก่อน!”
ฉันเอื้อมมือออกไป
“กรุณารอสัก…”
ในขณะนั้น
ดาบของเซียนดาบพุ่งเข้าหาฉันด้วยความเร็วที่ไม่อาจหยุดยั้งได้
