ทุกคนมีช่วงเวลาที่ดีในการกินและหัวเราะ แต่เนื่องจากคนเหล่านี้อารมณ์จึงเปลี่ยนไปและบางคนก็จ่ายเงินและออกไป
“ เฮ้ หญิงสาวที่นั่นทำไมอาหารของเรายังไม่เสิร์ฟ” หนึ่งในนั้นชี้ไปที่บาร์บีคิวบนโต๊ะของ เฉินฟาน “ เราสั่งมากกว่าพวกเขา ทำไมคุณไม่เสิร์ฟเราก่อนล่ะ”
“ ฉันจะ…รีบ…รีบทำ…คุณ…เร็ว ๆ นี้” ใบหน้าของเด็กหญิงตัวเล็กซีดขาวขณะที่เธอพูดด้วยเสียงสั่น
“ ฮ่าฮ่า ซือเหมาแกทำให้เธอกลัว” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ทางซ้ายซึ่งหูข้างซ้ายเต็มไปด้วยกระดุมกล่าวว่า“ แกไม่รู้ว่าจะเป็นสุภาพบุรุษได้อย่างไร”
“สุภาพบุรุษ?” ชายที่ถูกเรียกว่าซือเหมามีสีหน้าโอ้อวดบนใบหน้าของเขา “ เมื่อวานแกไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษอย่างแน่นอน เมื่อแกใช้เวลาทั้งคืนกับเพื่อนทางอินเทอร์เน็ตในโมเต็ล”
“ ฉันกินไม่ได้อีกแล้ว!” หวังปิงลูบไล้นิ้วของเขาผ่านเส้นผมของเขา วางหอยจานร้อนของเขาและพูดว่า “เจ้านายฉันทำให้มันเงียบไหม”
“ หุบปากซะ? นายจะปิดมันอย่างไร” เฉินฟานกระตุกปากและพูดว่า“ นายคิดว่าพวกเขาจะฟังนายไหม”
หวังปิงยิ้มอย่างมีเลศนัย “ แน่นอนหมัดของฉันจะพูด!”
“ เอาเลย! อย่าโทษฉันที่ไม่เตือนนาย ถ้านายล้มเหลว” เฉินฟานโบกมืออย่างเหม่อลอยและกินอาหารของตัวเองต่อไป
“ แน่นอน…ฉันจะไม่ล้มเหลว!” หวังปิงหรี่ตาลงและสีหน้าของเขาดูเหมือนว่าเขากำลังจะทำอะไรไม่ดี
“ เฮ้ ลดระดับเสียงของนาย เมื่อนายโอ้อวด!”
หวังปิงหันไปที่โต๊ะและพูดกับทั้งสี่คนที่ยังคงคุยกันเสียงดัง“ ไม่เป็นไร ถ้านายเต็มไปด้วยขี้ แต่อย่าแสดงให้คนอื่นเห็น!”
เสียงของเขาดังมากจนนักทานทุกคนให้ความสนใจไปที่ หวังปิง และตกใจเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มคนนี้ ‘กล้าหาญ’ แค่ไหน
“ จะมีการแสดงดีๆที่นี่!” เฉินฟานตบหัวและพึมพำกับตัวเอง จากนั้นเขาพิงกำแพงเพื่อหลีกเลี่ยงการตกในการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึงนี้
“ แก…แก…แก แมร่ง พูดถึงเราหรือ” ชายหนุ่มที่เรียกว่าซานหยากัดฟันแน่นดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้ขณะที่ชี้ไปที่ตัวเอง
“ บิงโกนั่นแหล่ะ เสียดายไม่มีรางวัล!”
หวังปิงเกาหัวของเขาและพูดบางอย่างที่ไร้ความหมาย“ ยังไงก็ตามผู้ชายที่มีกองขี้อยู่ในหัวของแก มีดพับ เกอร์เบอร์ ขนาดเล็กเป็นของปลอมและมีราคาเพียง 15 หยวน ต่อเล่มใช่ไหม?”
ความเงียบพุ่งเข้ามา … บรรยากาศก็เงียบราวกับคนตาย! คนที่หลงผิดทั้งสี่จ้องไปที่หวังปิงด้วยดวงตาที่เบิกกว้างราวกับว่าพวกเขาเห็นผี
“ ทำไมแกถึงจ้องมองฉันแบบนั้น”
พาว!
หวังปิงทุบแก้วเบียร์ลายครามสีขาวบนหน้าผากของผู้ชายคนนั้น
“ ผู้ชายคนนี้มีความปรารถนาที่จะตายหรืออะไร?” บรรดานักทานคนอื่น ๆ ก็ขยี้ตาด้วยความไม่เชื่อ
“ ฉันจะแทงแกให้ตาย…” ผู้ชายคนนั้นตะโกนในขณะที่เอามือซ้ายปิดหน้าผาก มือขวาของเขาคว้ามีดพับบนโต๊ะและชี้มีดของเขาไปที่หวังปิงพยายามจะแทงเขาด้วยมัน
แต่เขาคิดว่าหวังปิงเป็นใคร?
เขาเป็นสัตว์ร้ายที่เอาชนะชายห้าคนในเวลาเพียงสิบวินาที เมื่อมองไปที่ผู้ชายที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา เขาก็ไม่ได้สนใจที่จะหลีกเลี่ยงและยืนนิ่งอย่างสงบแทน จากนั้นเขาก็จับแท่งเหล็กบนโต๊ะและโยนมันด้วยมือเพียงข้างเดียว เร็วเหมือนฟ้าผ่าไม้เท้าแทงทะลุมือของเด็กหนุ่มที่ถือมีด
ไม้บาร์บีคิวเหล็กส่วนใหญ่ทำมาจากเหล็กเส้นเหมือนก้านจักรยานที่ลับคมที่ปลายด้านหนึ่งซึ่งเหมาะมากสำหรับการเจาะระยะใกล้ มือขวาของชายที่ถือมีดถูกแทงด้วยท่อนเหล็กโดยตรงและถูกตรึงไว้พร้อมกับมีด
“ อุ๊ย…” ชายหนุ่มไม่สนใจความเจ็บปวดที่หน้าผากแม้แต่น้อย เขาคว้ามือซ้ายของเขาอย่างรวดเร็วด้วยความเจ็บปวดสะดุดถอยหลังสองก้าวแล้วทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับร้องด้วยความเจ็บปวด
สิ่งนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึงและแม้แต่ชายสามคนที่โอ้อวดเสียงดังก็กลัวตาย พวกเขามองไปที่ หวังปิง โดยไม่กล้าที่จะพูดอะไรสักคำ
“ ไปกันเถอะ!” หลังจากหายจากอาการตกใจครั้งแรกของการต่อสู้ เฉินฟานก็ลุกขึ้นยืนและดึงหวางปิงด้วยแขนของเขา
หวังปิงถ่มน้ำลายลงบนพื้นและพูดว่า“ พวกแกทั้งสี่คนจงตั้งใจฟัง ฉันชื่อ ฉีรุ่ยเจียง กัปตันกองพลปราบจลาจลของกองพลตำรวจติดอาวุธประจำเมืองจงหยุน หน้าที่ของฉันคือปราบปรามความรุนแรงด้วยความรุนแรง! ถ้าวันนี้พวกแกยังไม่พอก็มาหาฉัน!”
เขาเป็นกัปตันทีมปราบจลาจล ไม่น่าแปลกใจที่เขาแข็งแกร่งมาก!
ในที่สุดนักทานคนอื่น ๆ ก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไมการปลดตำรวจติดอาวุธจึงได้รับการจัดการโดยตรงโดยกองบัญชาการตำรวจติดอาวุธประจำจังหวัด คนอื่นไม่มีสิทธิ์ตั้งคำถามกับการกระทำของเขา การเอาชนะเยาวชนไม่กี่คนต้องง่ายเหมือนดื่มน้ำ
……………
ในขณะที่ลากหวังปิงไปจ่ายเงินและจากไปใบหน้าของเฉินฟานแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย“ นายทำรุนแรงขนาดนี้ได้ยังไง? ถึงพวกมันจะเป็นพวกอันธพาล แต่นายก็ไม่จำเป็นต้องแทงมือของผู้ชายคนนั้นหรอกใช่ไหม”
“ บอสมันไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่คุณคิด!” หวังปิงโบกมือให้เขา “ แท่งเหล็กบางมากจนเจ็บเพียงไม่กี่วัน เขาจะไม่มีอาการบาดเจ็บหนัก”
“ มันไม่ใช่เรื่องที่จะส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บใด ๆ ถ้าพวกเขาโจมตีเราก่อนฉันก็คงไม่สนหรอกว่านายจะทุบตีพวกเขา แต่นายไม่ควรเสี่ยงที่จะทำให้ตัวเองมีปัญหาด้วยการเริ่มก่อนแม้ว่ามันจะค่อนข้างน่ารำคาญก็ตาม”
“ ฉันรู้ ฉันรู้ ฉันสัญญาว่าจะได้รับคำยินยอมจากคุณก่อนที่จะทำในครั้งต่อไป!” หวังปิงกล่าวในลักษณะ “ไม่สนใจ”
“ มาทำแบบนี้กัน เพื่อให้นายได้เรียนรู้บทเรียนของนาย…หากมีสถานการณ์คล้าย ๆ กันนี้ในอนาคตที่ฉันไม่อนุญาตให้นายทำเช่นนั้นฉันจะหักเงิน 1,000 หยวนจากเงินเดือนของนาย” เฉินฟานกล่าว
“ อะไรนะ…” หวังปิงพูดอย่างเป็นห่วง“ เอิ่ม…เจ้านายคราวนี้จะไม่มีการหักเงินใช่ไหม”
“ คราวนี้ฉันจะไม่หักเงิน!” เฉินฟานโบกมือ “ ยังไงซะใครคือกัปตันของกองพลตำรวจฉีรุ่ยเจียงที่นายพูดถึงเมื่อกี้? นายแค่โพล่งชื่อของเขาออกไปโดยไม่ได้คิด เขาเป็นอดีตสหายของนายหรือเปล่า”
“ เหอใช่!” เมื่อได้ยิน เฉินฟาน พูด เขาจะไม่หักเงินเดือนของเขาในเดือนนี้ หวังปิง ก็โล่งใจและพูดว่า“ ฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา เขาถูกย้ายไปอยู่ในกองพลตำรวจติดอาวุธของเมืองจงหยุนหลังจากนั้นไม่นาน”
“ ถ้าฉันไม่ถูกไล่ออกจากกองทหารเขาคงจะเป็นหนึ่งในคนของฉันในอีกสองปี น่าเสียดายที่ตอนนี้ฉันอายที่ต้องเจอเขา!”
“ นายเป็นเพื่อนที่ไร้ยางอาย นายจะตั้งค่าหัวเพื่อนของนายเองได้อย่างไร!” เฉินฟานพูดด้วยสีหน้า “ฉันดูถูกนาย”
“ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดีอยู่แล้ว เขาหลอกคนในกองทัพมามากแล้ว การใช้ชื่อของเขาในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย ครั้งหนึ่งเมื่อฉันอยู่ในโฮสเทลเพื่อหาโสเภณี ฉันกรอกชื่อและรหัสของเขาในแบบฟอร์มลงทะเบียน!”
“ เอิ่ม…” เฉินฟานพูดไม่ออก!
หลังจากเดินมาได้ระยะหนึ่งเฉินฟานก็เห็นว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้ชายหาดที่มีปลาไหลไฟฟ้าอยู่เขาจึงหันกลับมาและพูดว่า“ ฉันปวดท้องและมีชายหาดอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ดังนั้นฉันขอปลดทุกข์ สักพัก. รอฉันอยู่ที่นี่”
คราวนี้หวังปิงถึงกับพูดไม่ออก!
หลังจากรอมาเป็นเวลานานในที่สุดหวังปิงก็เห็นเฉินฟานถือหอยสังข์อยู่ในมือ
“ คุณมีอะไรอยู่ในมือ? ดูเหมือนหอยสังข์ก้นหอย”
“ ฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน มันดูแปลก ๆ และฉันไม่แน่ใจว่ามันคือสังข์ประเภทไหนฉันก็เลยเอามาเล่นด้วย” เฉินฟานพูดขณะที่ใช้จะงอยปากปลาหมึกยักษ์ในมือ “ เรียกรถแท็กซี่เรามีสิ่งที่ต้องจัดการในวันพรุ่งนี้”
